| rdfs:comment
| - Un campanar d'espadanya és un coronament superior, per sobre de la teulada, de la façana o d'una qualsevol de les parets d'una església, amb un o diversos buits on són col·locades les campanes. També pot ser una paret construïda sobre la teulada damunt l'arc toral. Aquesta mena de campanar és conegut igualment com a campanar de paret o de cadireta, o simplement espadanya, mot que, encara que sigui un castellanisme, figura en alguns diccionaris. És característic de la sobrietat de l'estil romànic. (ca)
- The bell gable (Spanish: espadaña, French: clocher-mur, Italian: campanile a vela) is an architectural element crowning the upper end of the wall of church buildings, usually in lieu of a church tower. It consists of a gable end in stone, with small hollow semi-circular arches where the church bells are placed. It is a characteristic example of the simplicity of Romanesque architecture. (en)
- Ein Glockengiebel (französisch clocher-mur; englisch bell-gable oder bell-cot, spanisch espadaña, katalanisch espadanya) ist ein Element der Kirchenarchitektur Südeuropas und im ehemals spanisch-portugiesischen Kolonialreich. Er dient bei Kirchenbauten – ähnlich wie ein Dachreiter – als kostengünstiger Ersatz für einen Glockenturm oder Glockenstuhl. Neuzeitliche, in der Funktion vergleichbare, aber meist freistehende Gebäudeteile, die nicht über dem Giebel errichtet wurden, werden Glockenträger genannt. (de)
- Kanpai-horma eraikin baten hormez gain bertikalki altxatzen den arkitektura elementu bat da, pinakuluan amaitzen dena. Kanpaiak jartzeko baoak izaten ditu, eta zenbait eliza eta baselizetan kanpandorre funtzioa ere betetzen du, baina, horiek ez bezala, kanpai-hormek ez dute barnealdeko sarbiderik. Erromanikoarekin erabiltzen hasi ziren eta estilo honetako soiltasunaren ezaugarrietako bat da. (eu)
- Un clocher-mur est un élément architectural, vertical et plat, placé en haut ou à l'avant d'un édifice (église le plus souvent) pour recevoir des cloches. Il existe d’autres noms pour le même type de construction : « clocher-arcade », « clocher-peigne » (ou « clocher à peigne »), « clocher à arcade(s) », « clocher-pignon », « clocher en éventail », « clocher à jour », « panelle », « campenard », ou « mur campanaire ». Le mot « campenard », utilisé principalement en Picardie, est parfois orthographié « campenart » et on emploie plus souvent le terme de « clocher-mur », ainsi que « clocher-peigne ». Le terme « panelle » désigne le clocher-mur dans les Hautes-Alpes. (fr)
- Een klokkengevel is een soort klokkentoren die uit slechts één gevel bestaat. De klokkengevel bestaat uit een wat hoger opgetrokken deel in de gevel van een kerk of kapel. In deze verhoging bevinden zich openingen waar de klokken in hangen.Klokkengevels komen vooral in Zuid-Europa veel voor. Het is een typerend voorbeeld van het simplisme in de romaanse architectuur. (nl)
- En klockgavel är hos kyrkobyggnader en mer ekonomisk ersättning för ett kyrktorn och den liknar i viss mån en takryttare. Den består av en murad gavel som reser sig över kyrkans västmur. I gavelns murverk finns öppningar, där kyrkklockorna hänger. Bakom dem, ovanför kyrktaket, finns oftast en balkong med plats för ringare. Klockgavlar finns i allmänhet på kyrkor i länder vid Medelhavet, till exempel i Spanien, Grekland, Frankrike, Italien liksom i Latinamerika med flera ställen. (sv)
- La Sonorilmuro estas mura strukturo, kiu plilongiĝas vertikale elstare super la resto de la konstruaĵo, kaj kutime finas per pinaklo. Ĝi povas disponi pri unu aŭ pliaj vakuaĵoj por loĝigi sonorilojn, formante parton de kelkaj preĝejoj, kie ĝi plenumas funkciojn de sonorilturo aŭ kampanilo, diference el tiuj ĉar ties aliro ne estas interne. Ĝi povas troviĝi ankaŭ en aliaj tipoj de konstruaĵoj, kiel la Sonorilmuro de la Pordego Karmen en la murego de Avilo, aŭ en civilaj konstruaĵoj, blazonata alegorie. (eo)
- La espadaña (del latín spatha, espada) es una estructura mural que se prolonga verticalmente, sobresaliendo del resto de la edificación, y suele acabar en un pináculo. Puede disponer de uno o más vanos para albergar campanas, formando parte de algunas iglesias, donde hace funciones de campanario o campanil, diferenciándose de estos en que su acceso no se alberga en el interior. También se puede encontrar en otros tipos de construcciones, como la espadaña de la Puerta del Carmen en la muralla de Ávila, o en edificaciones civiles, blasonada con escudos alegóricos.
*
*
*
* Espadaña (Rusia)
* (es)
- Il campanile a vela è un particolare tipo di campanile. Il campanile a vela della chiesa di Montgiscard Si tratta di una sottile struttura muraria elevata al di sopra della copertura di una chiesa o di un palazzo ed aperta mediante una o più luci, dove sono ospitate piccole campane, mosse per mezzo di una fune; generalmente questa struttura, di dimensioni modeste, può essere sormontata da timpano e frontone, ed inoltre, a partire dal Rinascimento, può essere raccordata al corpo dell'edificio principale con volute lungo i fianchi laterali e altri elementi di decoro.
*
*
*
* San Marziale a Venezia (it)
- Dzwonnica parawanowa – konstrukcja, najczęściej murowana, w postaci ścianki z kilkoma (zazwyczaj trzema) arkadami, z których każda mieści dzwon. Dzwonnice takie wznoszono pierwotnie w formie nadbudowy nad frontową ścianą kościoła, jako rozwiązanie tańsze w wykonaniu od wieży (lub dwóch wież). Dotyczyło to zwłaszcza prowincjonalnych, mniej zasobnych parafii lub mniej znacznych kaplic. Trójosiowość konstrukcji miała nawiązywać do Świętej Trójcy.Pojawiają się poczynając od XIII-XIV w. w architekturze gotyckiej. Liczne są w południowo-zachodniej Francji, w Périgord, Limousin, Langwedocji i Akwitanii, znacznie rzadsze w Bretanii i Pikardii. Pospolicie występują na Półwyspie Iberyjskim, skąd trafiły do architektury Ameryki Południowej i Środkowej. (pl)
- Ши́рмова дзвіниця, або парава́нова дзвіниця (від пол. dzwonnica parawanowa) — різновид дзвіниці, низька споруда для встановлення дзвонів при церкві. На відміну від звичайної вежоподібної дзвіниці, ширмова являє собою горизонтальну будову, зазвичай складену з кількох аркад, у склепіннях яких і підвішені дзвони. Їх могли робити і прибудовами до храму, і розміщати окремими спорудами. Особливо поширені дзвіниці цього типу в Польщі, але були звичайними в Стародавній Русі. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)