rdfs:comment
| - I Budini (in greco antico: βουδῖνοι) erano un antico popolo nomade, citato da Erodoto nelle sue Storie. (it)
- ブディノイ(ギリシャ語:Βουδῖνοι)は、古代ギリシャ時代の歴史に記されたヨーロッパ・ロシアの遊牧民。現在のロシア連邦・沿ヴォルガ連邦管区、現在のサマーラ市あたりにいたと思われる。 (ja)
- Будини (дав.-гр. Βουδῖνοι, Boudinoi) — стародавній народ, що за Геродотом мешкав у Скіфії, на північ від савроматів й межував з неврами, імовірно в межах сучасних України та Російської Федерації. З племенем будинів зазвичай пов'язують поселення юхнівської культури. Геродот пише, що будини були численні, блакитноокі та рудоволосі і вели кочовий спосіб життя. До числа основних занять будинів відносились мисливство та рибальство. (uk)
- Els budins (en llatí: budini, en grec antic Βουδῖνοι) eren un poble que vivia a la Sarmàcia. Heròdot, que és gairebé l'únic autor que en parla, diu que vivien al nord de la mar d'Azov (Palus Maeotis) a un país de molts boscos, darrere del qual hi havia un desert o un territori sense arbres. El seu país devia estar al nord-oest de l'Azov i a l'oest del riu Tanais (Don). Heròdot diu que a l'est del desert hi havia els (suposadament a la regió del Volga). També diu que eren un poble nombrós, d'ulls blaus, cabells rossos o vermells, que es pintaven el cos. Els gelons i els agatirs pertanyien a aquest poble. (ca)
- Die Budinoi (altgriechisch Βουδίνοι, eingedeutscht auch Budiner) waren ein von Herodot in seinen Historien erwähntes nomadisch lebendes Volk. Sie hatten blaue/graue Augen und eine rötlicher Haarfarbe. Es war einheimisch und ging vornehmlich der Jagd nach. Die Budinoi ernährten sich von Fichtenzapfen, außerdem fingen sie in einem tiefen, schilfumstandenen See Otter, Biber und „andere wilde Tiere mit rechteckigen Gesichtern“. Den Pelz dieser Tiere nähten sie an ihren Mantelsaum, und die Hoden dienten als Heilmittel bei Erkrankungen der Gebärmutter. Der Gegensatz zu den Ackerbau treibenden Geloniern wird ausdrücklich erwähnt. (de)
- The Budini (Ancient Greek: Βουδίνοι; Boudínoi) was a group of people (a tribe) described by Herodotus and several later classical authors. Described as nomads living near settled Gelonians, Herodotus located them east of the Tanais river (which is usually assumed to correspond with modern Don River) beyond the Sarmatians. (en)
- Los budinos fueron un pueblo de la Antigüedad ubicado al noreste de Escitia, que posiblemente se encontraban en el curso medio del río Volga, sobre Samara. Heródoto (484-425 a. C.) describe a los budinos como pelirrojos y de ojos claros, viviendo de la caza en densos bosques. Dentro de su territorio, en una región boscosa, se encontraba una ciudad, que Heródoto considera semi griega, Gelono edificada completamente con madera. Si bien el historiador tiene cuidado de señalar que budinos y gelonos son dos pueblos distintos, a menudo fueron confundidos por los autores clásicos. (es)
- Les Budins sont un ancien peuple de l'Europe orientale, allié et culturellemet proche des Scythes, qui habitait la steppe pontique, à l'est du Don. Hérodote les situe dans un « contrée au-dessus des Sauromates » qui « porte toutes sortes d’arbres en abondance ». Au XIXe siècle, James Rennell place cette région au nord de la mer d'Azov, dans les environs de Voronej. Hérodote les décrit comme tatoués. Ils avaient d'après celui-ci des temples consacrés à des divinités grecques et parlaient une langue mêlée de scythe et de grec. Leur ville principale était Gélonos. (fr)
- De Budini (Grieks: Βουδίνοι, Boudinoi) waren een door Herodotus in zijn Historiën genoemd volk in het huidige Noordoost-Oekraïne en het aansluitende deel van Rusland. Ze woonden in de uitgestrekte woudsteppen ten noorden van de Scythen aan de rivier Tanais (Don) en ten oosten van de Neuri. De Budini steunden de Scythen toen deze in de 6e eeuw v.Chr. door Darius I aangevallen werden. Herodotus beschrijft de Budini als een talrijk volk, allen rossig met blauwe ogen en met een nomadische levensstijl. Hun belangrijkste activiteiten waren jacht en visserij. (nl)
- Budynowie (gr. Βουδίνοι/Budinoi) – wzmiankowane przez Herodota plemiona koczownicze zamieszkujące lasy i step pomiędzy Dnieprem a Wołgą, żyjące na północ od Scytów, w sąsiedztwie Sauromatów. Pomimo prowadzenia wędrownego trybu życia budowali drewniane warownie. Brali udział w wojnie Scytów z królem perskim Dariuszem ok. 513 p.n.e. jako sprzymierzeńcy Scytów. Na ich terytorium istniało jedno duże miasto o nazwie Gelonos (dziś Bielsk nad rzeką Worsklą w okolicach Połtawy na Ukrainie), zbudowane w całości z drewna, zamieszkane w większości przez ludność pochodzenia helleńskiego. (pl)
- Буди́ны (др.-греч. Βουδῖνοι) — древний народ, обитавший, по Геродоту, севернее савроматов, и в то же время примыкавший к неврам, на берегу моря Геродота. Геродот пишет, что будины были многочисленны, сероглазые и светловолосые, вели кочевой образ жизни. К числу основных занятий будинов относятся охота и рыболовство. На их земле также обитали земледельцы-гелоны, которых Геродот считал переселившимися в земли будинов эллинами, и стоял город Гелон: Будины вместе с другими скифскими племенами участвовали в войне против Дария, вторгшегося в пределы Скифии (VI век до н. э.). (ru)
|