| rdfs:comment
| - Cenobitství je formou křesťanského asketismu, kterou charakterizuje život ve společenství. Existovala zároveň s poustevnictvím jako formou zaměřenou na samostatný život v odloučení. První známé cenobitské společenství založil Pachomios v roce 318. Svatý Benedikt z Nursie definuje cenobity jako ty, kdo „žijí v klášteře, podrobeni řeholi a představenému (abbas)“. Zjednodušeně řečeno jde o formu organizovaného soužití mnišského společenství. (cs)
- Koinobitentum bezeichnete ein Mönchsleben, in dem die besitzlosen Mönche „gemeinsam unter einem Dach lebten“ (von altgriechisch κοινός βίος koinós bíos „gemeinsames/gemeinschaftliches Leben“) und durch eine Mauer von der Außenwelt getrennt waren. Die Leitung übernahm ein Archimandrit oder Abt, der ein oder mehrere Gemeinschaftshäuser betreute. (de)
- Cenobito estas kristana monaĥo, kiu vivas ne izole, sen en komunumo kun aliaj monaĥoj, kutime en monaĥejo. La vorto deriviĝas de la greka κοινός (kojnos = komuna) kaj βιός (bios = vivo). Kiel fondinton de cenobita monaĥeco oni konsideras Paĥomion, kiu vivis en la unua duono de la 4-a jarcento. La esprimo kontrastas al ermito kaj anakoreto. (eo)
- 공주 수도원(Cenobitic monastery)은 수도원의 한 종류로 공동체 생활을 강조하는 전통을 갖고 있다. 서방 기독교에서 발전된 것으로 종교적 질서를 세우기 위함으로, 공주 수도사들은 종교적 규칙을 따라야 하고, 율법의 모음집을 공유한다. 공주라는 말의 어원은 헬라어의 '코이노스'에서 온 것으로 공적인 삶을 의미한다. 이러한 전통은 불교와 기독교에 공히 존재한다. (ko)
- En cenobit (från grekiskans koinos gemensam, och bios, liv, alltså "levande i gemenskap"), är en munk som lever gemensamt med andra munkar. Motsatsen, en munk som lever eremitiskt (avskilt från andra munkar), kallas istället anakoret. Redan den helige Antonius hade uppmuntrat eremiter att förena sig och inrätta celler i varandras närhet, men det första klostret (coenobium) grundades först runt 300-talet av Antoninius lärjunge Pachomios. I boken Utopia av Thomas More beskrivs det ideala livet på ett sätt som påminner en hel del om livet i ett cenobitiskt kloster. (sv)
- El cenobitisme es refereix al moviment paleocristià dels monjos cenobites que van triar viure en comunitat monestirs o abadies, en contrast amb els anacoretes, també dits eremites, que viuen en ermites, en plena solitud. Aquest moviment s'assegurava de posar un ordre a la vida en comú dels monjos, quant a l'administració dels béns i dels productes, així com la formació en la fe, la disciplina i els interessos filosòfics del cristianisme naixent. Es realitzaven activitats de meditació i recolliment, pròpies de les comunitats religioses. (ca)
- Cenobitic (or coenobitic) monasticism is a monastic tradition that stresses community life. Often in the West the community belongs to a religious order, and the life of the cenobitic monk is regulated by a religious rule, a collection of precepts. The older style of monasticism, to live as a hermit, is called eremitic. A third form of monasticism, found primarily in Eastern Christianity, is the skete. (en)
- El movimiento cenobítico es una tradición monástica iniciada desde los tiempos más remotos del cristianismo, que enfatiza la vida en común.Se caracterizaba por el comunitarismo monacal, que preservaba el aislamiento de los monjes del común de la sociedad.En Occidente, cada comunidad pertenecía a alguna orden religiosa, y la vida del monje cenobítico estaba regulada por una regla (una colección de preceptos). (es)
- Mugimendu zenobitikoa Erdi Aroan hasitako tradizio monastiko bat da, elkarbizitza aldarrikatzen duena. Monasterioko elkarkidetza zen bere ezaugarri nagusia, fraideen gainontzeko pertsonekiko isolamendua mantentzen zuena. Mendebaldean, elkarte bakoitza batekoa zen, eta fraide zenobita baten bizitza arau batek erregulatzen zuen (pretzeptu bilduma bat). (eu)
- Aux premiers temps du christianisme, le cénobitisme était une forme de vie monastique en communauté, propre aux cénobites, par opposition aux ermites et anachorètes qui vivaient seuls une vie consacrée à la prière et à la contemplation. L'étymologie explique bien cette différence essentielle, à travers deux mots grecs : koinos qui signifie « en commun » et bios qui signifie « vie ». (fr)
- Monastisisme senobitik (bahasa Inggris: cenobitic/coenobitic monasticism) merupakan suatu tradisi monastik yang menekankan kehidupan dalam komunitas. Di Barat, kerap kali komunitas tersebut termasuk dalam suatu tarekat atau ordo keagamaan dan kehidupan dari rahib senobitik diatur dalam suatu peraturan keagamaan, satu kumpulan aturan. Model monastisisme yang lebih tua, yang disebut eremitik, adalah menjalani kehidupan sebagai seorang petapa atau eremit. Satu bentuk monastisisme yang ketiga, yang utamanya ditemukan di Timur, adalah . (in)
- Il cenobitismo (dal latino coenobium, a sua volta dal greco κοινός, "comune", e βίος, "vita") è una forma comunitaria di monachesimo, praticata in monasteri (cenobi), sotto la guida di un'autorità spirituale, secondo una disciplina fissata da una regola. I cenobiti sono monaci cristiani le cui prime comunità risalgono al IV secolo e si differenziano dagli eremiti in quanto praticano una vita comunitaria anziché solitaria. Fondatore del cenobitismo è considerato San Pacomio, monaco egiziano vissuto a cavallo fra III e IV secolo. (it)
- Cenobieten of kloosterlingen zijn monniken en monialen die in een georganiseerde gemeenschap leven. Dit in tegenstelling tot kluizenaars of heremieten, die veeleer in afzondering leven. De eerste christelijke monniken kwamen voor in Egypte en Palestina tegen het einde van de 3de eeuw. Deze mensen leidden een kluizenaarsbestaan in de woestijn.In de 4de eeuw ontstond er een vorm van kloosterleven. De betrokken monniken gingen gezamenlijk in een georganiseerde gemeenschap, een klooster, leven. (nl)
- Cenobityzm (z stgr. κοινόβιον koinobion – „życie we wspólnocie”) – formuła życia zakonnego we wspólnocie, w przeciwieństwie do anachoretyzmu czy eremityzmu. Zakonnika prowadzącego takie życie określa się mianem cenobity. Na regule Pachomiusza wzorowana była reguła opracowana przez św. Benedykta z Nursji, dzięki czemu cenobityczny model życia został zaszczepiony na teren Europy. (pl)
- Um cenobita (do grego, κοινόβιο, de κοινός, transl. koinós, "comum", mais βίος, transl. bios, "vida": 'que vive em comunidade', pelo latim tardio coenobĭum,ĭi 'convento, mosteiro' e, daí, cenobīta,ae) é um monge que vive em comunidades retiradas, geralmente com os mesmos interesses ou princípios. Um grupo de cenobitas forma o que se conhece por cenóbio. O monasticismo cenobítico existe em diversas religiões, do Budismo ao Cristianismo, e tem sido a forma mais proeminente de vida monástica no mundo. (pt)
- Кино́вия, или Ценобий (др.-греч. κοινό-βιος — совместная жизнь, общежитие) — христианская монашеская коммуна, монастырь общежитского устава, одна из двух (наряду с отшельничеством) форм организации монашества на начальном историческом этапе. Первая киновия была основана Пахомием в Тавенисси, или Тавенне (лат. Tabenna, Tabennae, Tabennisi; Южный Египет) в 318 году. Первый русский монастырь общежитийного устава создал Феодосий Печерский. (ru)
- Кіновія (від грец. κοινή — загальний і грец. βιός — життя) — назва монастирів, у яких братія не тільки їжу, але й одяг і т. п. отримують від монастиря, за розпорядженням настоятеля, а зі свого боку, всю свою працю і її результати надають обов'язково на загальну потребу монастиря. Не тільки монахи, але й настоятелі таких монастирів не можуть мати жодних прав особистої власності, їх майно не може передаватися ними у спадок, також не може добровільно роздаватися. Настоятелі у таких монастирях обираються братією монастиря і лише затверджуються на посаді синодом, за поданням єпархіального архієрея. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)