A clinically isolated syndrome (CIS) is a clinical situation of an individual's first neurological episode, caused by inflammation or demyelination of nerve tissue. An episode may be monofocal, in which symptoms present at a single site in the central nervous system, or multifocal, in which multiple sites exhibit symptoms. CIS with enough paraclinical evidence can be considered as a clinical stage of multiple sclerosis (MS). It can also be retrospectively diagnosed as a kind of MS when more evidence is available.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - متلازمة سريرية معزولة (ar)
- Klinicky izolovaný syndrom (cs)
- Klinisch isoliertes Syndrom (de)
- Clinically isolated syndrome (en)
- Síndrome clínica isolada (pt)
|
| rdfs:comment
| - تُوصف المتلازمة السريرية المعزولة (CIS) بأنها أول نوبة عصبية يُصاب بها الفرد نتيجة التهاب أو زوال ميالين نسيج العصب، ويمكن أن تكون هذه النوبة أُحادية البؤر أي تظهر فيها الأعراض في موقعٍ واحد في الجهاز العصبي المركزي أو أن تكون متعددة البؤر تظهر أعراضها في مواقع متعددة. (ar)
- Klinicky izolovaný syndrom (anglicky: Clinically isolated syndrome, odtud zkratka CIS) je definován jako „izolovaný, náhlý vznik ložiskových neurologických příznaků v souladu s možným rozvojem roztroušené sklerózy (RS).“ Jedná se o individuální první neurologickou epizodu, způsobenou zánětem nebo demyelinizací nervové tkáně. Epizody při tom mohou být monofokální (jednoložiskové), při nichž se ložiska projeví jen v jednom místě centrální nervové soustavy, nebo multifokální (víceložiskové), při nichž se projeví na různých místech. (cs)
- A clinically isolated syndrome (CIS) is a clinical situation of an individual's first neurological episode, caused by inflammation or demyelination of nerve tissue. An episode may be monofocal, in which symptoms present at a single site in the central nervous system, or multifocal, in which multiple sites exhibit symptoms. CIS with enough paraclinical evidence can be considered as a clinical stage of multiple sclerosis (MS). It can also be retrospectively diagnosed as a kind of MS when more evidence is available. (en)
- Ein klinisch isoliertes Syndrom (KIS, engl. clinically isolated syndrome, kurz CIS) ist eine neurologische Funktionsstörung, die sich auf die demyelinisierende Schädigung eines oder (seltener) mehrerer Orte im Zentralnervensystem (ZNS) zurückführen lässt. Die monophasische Symptomatik tritt dabei im Sinne eines Schubes auf: Die Symptome müssen sich akut oder subakut entwickeln (d. h. innerhalb von Stunden bis Tagen) und über mind. 24 Stunden anhalten. Sie können sich zurückentwickeln oder überdauern. Eine Infektion oder Fieber darf nicht vorliegen. (de)
- Uma síndrome clínica isolada (acrónimo em inglês CIS, de clinically isolated syndrome) é o primeiro episódio neurológico de determinada pessoa, causado pela desmielinização do tecido nervoso. Um episódio pode ser "monofocal", no qual os sintomas estão restritos a uma única localização no sistema nervoso central, ou "multifocal", no qual se verificam sintomas em vários locais. (pt)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - تُوصف المتلازمة السريرية المعزولة (CIS) بأنها أول نوبة عصبية يُصاب بها الفرد نتيجة التهاب أو زوال ميالين نسيج العصب، ويمكن أن تكون هذه النوبة أُحادية البؤر أي تظهر فيها الأعراض في موقعٍ واحد في الجهاز العصبي المركزي أو أن تكون متعددة البؤر تظهر أعراضها في مواقع متعددة. قد تدل الآفات الدماغية المصاحبة لمتلازمةٍ سريريةٍ معزولة على التصلب اللويحي (MS)، لذا كي يتم التشخيص بوجود هذه المتلازمة، لابد من ظهور آفاتٍ في مواقع متعددة بالجهاز العصبي المركزي، عادةً بعد أن تكون قد تسببت في نوباتٍ عديدة، كما يجب ألا يُحتمل وجود تشخيصٍ آخر لها. ويتم التشخيص السريري النهائي بوجود مرض التصلب اللويحي بمجرد اكتشاف MRI لآفاتٍ في الدماغ تتفق مع تلك الآفات النمطية للتصلب اللويحي، وتتضمن التشخيصات الأخرى تحليل السائل الدماغي الشوكي واختبار الاستجابة المحرَّضة. في عام 2001، أصدرت اللجنة الدولية لتشخيص مرض التصلب اللويحي معايير ماكدونالد، وهي تنقيح لإجراءاتٍ تشخيصية سابقة كانت تُجرى لاكتشاف مرض التصلب اللويحي تعرف باسم معايير بوزر. «بينما تحافظ معايير ماكدونالد على الاشتراطات الأساسية لانتشار المرض من جهة الزمن والحيز، فهي فضلاً عن ذلك تقدم دلائل إرشادية مُحددة لاستخدام نتائج كلٍ من التصوير بالرنين المغناطيسي وتحليل السائل الدماغي الشوكي، لتقديم دليل على النوبة الثانية التي تصيب الأفراد الذين سبق وعانوا من نوبةٍ واحدة مزيلة للميالين، وبذلك يثبُت التشخيص بشكلٍ أكثر سرعة.» وقد تم إصدار تنقيحاتٍ أخرى عام 2005. (ar)
- Klinicky izolovaný syndrom (anglicky: Clinically isolated syndrome, odtud zkratka CIS) je definován jako „izolovaný, náhlý vznik ložiskových neurologických příznaků v souladu s možným rozvojem roztroušené sklerózy (RS).“ Jedná se o individuální první neurologickou epizodu, způsobenou zánětem nebo demyelinizací nervové tkáně. Epizody při tom mohou být monofokální (jednoložiskové), při nichž se ložiska projeví jen v jednom místě centrální nervové soustavy, nebo multifokální (víceložiskové), při nichž se projeví na různých místech. Léze na mozku spojené s klinicky izolovaným syndromem mohou svědčit o RS. Podle Jiřího Piťhy se „pravděpodobnost vývoje RS zvyšuje při víceložiskovém postižení pozorovaném na MR (magnetická rezonance) a při průkazu oligoklonálních imunoglobulinů v mozkomíšním moku.“ Zahrnutí klinicky izolovaného syndromu do diagnostiky RS podle něj znamená, „že diagnóza RS může být stanovena již při prvních klinických projevech nemoci, kdy je možné zahájit léčbu.“ (cs)
- A clinically isolated syndrome (CIS) is a clinical situation of an individual's first neurological episode, caused by inflammation or demyelination of nerve tissue. An episode may be monofocal, in which symptoms present at a single site in the central nervous system, or multifocal, in which multiple sites exhibit symptoms. CIS with enough paraclinical evidence can be considered as a clinical stage of multiple sclerosis (MS). It can also be retrospectively diagnosed as a kind of MS when more evidence is available. Brain lesions associated with a clinically isolated syndrome may be indicative of several neurological diseases, like multiple sclerosis (MS) or neuromyelitis optica. In order for such a diagnosis, multiple sites in the central nervous system must present lesions, typically over multiple episodes, and for which no other diagnosis is likely. A clinically definitive diagnosis of MS is made once an MRI detects lesions in the brain, consistent with those typical of MS. Other diagnostics include cerebrospinal fluid analysis and evoked response testing. Currently it is considered that the best predictor of future development of clinical multiple sclerosis is the number of T2 lesions visualized by magnetic resonance imaging during the CIS and their size. It is normal to evaluate diagnostic criteria against the "time to conversion to definite". In 2001, the International Panel on the Diagnosis of multiple sclerosis issued the McDonald criteria, a revision of the previous diagnostic procedures to detect MS, known as the Poser criteria. "While maintaining the basic requirements of dissemination in time and space, the McDonald criteria provided specific guidelines for using findings on MRI and cerebrospinal fluid analysis to provide evidence of the second attack in those individuals who have had a single demyelinating episode and thereby confirm the diagnosis more quickly." Further revisions were issued in 2005. (en)
- Ein klinisch isoliertes Syndrom (KIS, engl. clinically isolated syndrome, kurz CIS) ist eine neurologische Funktionsstörung, die sich auf die demyelinisierende Schädigung eines oder (seltener) mehrerer Orte im Zentralnervensystem (ZNS) zurückführen lässt. Die monophasische Symptomatik tritt dabei im Sinne eines Schubes auf: Die Symptome müssen sich akut oder subakut entwickeln (d. h. innerhalb von Stunden bis Tagen) und über mind. 24 Stunden anhalten. Sie können sich zurückentwickeln oder überdauern. Eine Infektion oder Fieber darf nicht vorliegen. Häufige Manifestationen sind die einseitige Sehnervenentzündung (Optikusneuritis) sowie Defizite (etwa Lähmungen, Sensibilitätsstörungen oder Koordinationsstörungen) infolge von Schädigungen im Großhirn, Hirnstamm, Rückenmark und Kleinhirn. Daneben ist eine Vielzahl weniger typischer Beschwerden möglich. Werden die Diagnosekriterien der Multiplen Sklerose erfüllt, handelt es sich beim klinisch isolierten Syndrom um den ersten Schub einer Multiplen Sklerose. Für die Diagnosestellung müssen die Kriterien der örtlichen und zeitlichen Dissemination erfüllt sein. Je nach Befundkonstellation aus der weiterführenden Diagnostik (Magnetresonanztomographie, Liquordiagnostik) kann dies bereits beim klinisch isolierten Syndrom der Fall sein. Bei etwa 85 % aller an Multipler Sklerose erkrankten Patienten äußert sich die Erkrankung erstmals in Form eines klinisch isolierten Syndroms. Risikofaktoren für den Übergang in eine Multiple Sklerose sind der Nachweis von oligoklonaler Banden im Liquor cerebrospinalis sowie der Nachweis von klinisch stummen MS-typischen Läsionen in der Magnetresonanztomografie (MRT) des Kopfes. Ein klinisch isoliertes Syndrom bildet sich häufig ohne Therapie zurück. Zur Behandlung eines schweren klinisch-isolierten Syndroms kann hochdosiertes Methylprednisolon über mehrere Tage gegeben werden. Für die verlaufsmodifizierende Therapie sind Glatirameracetat sowie Interferon beta-1a und Interferon beta-1b zugelassen, wenn ein hohes Risiko für den Übergang in eine Multiple Sklerose besteht. (de)
- Uma síndrome clínica isolada (acrónimo em inglês CIS, de clinically isolated syndrome) é o primeiro episódio neurológico de determinada pessoa, causado pela desmielinização do tecido nervoso. Um episódio pode ser "monofocal", no qual os sintomas estão restritos a uma única localização no sistema nervoso central, ou "multifocal", no qual se verificam sintomas em vários locais. As lesões cerebrais associadas à síndrome clínica isolada podem indicar a presença de esclerose múltipla (EM). O diagnóstico deve ser confirmado através da presença de lesões em múltiplos locais do sistema nervoso central, normalmente ao longo de vários episódios, e para os quais não seja provável outro tipo de diagnóstico. O diagnóstico definitivo de EM só é obtido quando uma ressonância magnética detecta lesões no cérebro, consistentes com as lesões típicas de EM. Entre os outros exames de diagnóstico estão as análises ao líquido cefalorraquidiano e os exames de potenciais evocados. Em 2001, o Painel Internacional para o Diagnóstico de Esclerose Múltipla publicou os critérios de McDonald, uma revisão dos métodos anteriores de diagnóstico de EM, revistos em 2005 e 2010. Further revisions were issued in 2005. (pt)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage disambiguates
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)