Confessor is a title used within Christianity in several ways.
Attributes | Values |
---|
rdfs:label
| - Confessor (en)
- Confessor (ca)
- Duchovní (cs)
- Konfesanto (eo)
- Confesor (es)
- Spowiednik (pl)
- Духовник (ru)
- Biktfar (sv)
- Духівник (uk)
- 精神领袖 (zh)
|
rdfs:comment
| - Confessor és un terme propi del cristianisme, que pot utilitzar-se en dos sentits diferents: Confessor de la fe, un grau previ al de màrtir en el l'Església primitiva, o el sacerdot que administra el sagrament de la penitència. Inicialment, tots dos sentits coincidien, ja que els cristians que havien cedit davant les amenaces o tortures durant les persecucions, i havien abjurat de la seva fe, procuraven apropar-se als que havien sobreviscut sense abjurar, per pregar-los ser readmesos a l'Eucaristia. També els anomenaven pares espirituals. (ca)
- Konfesanto, el la latina lingvo: confiteri (konfesi, profesii), estis la honoriga titolo uzita por precize difini tiujn kristanojn kiuj kuraĝe estis publike konfesintaj la kredon en Jesuo Kristo dum la kaj estis punitaj per karcero, torturo, ekzilo aŭ per kondamno al la minejoj, restante fidelaj ĝis vivfino. (eo)
- Confessor is a title used within Christianity in several ways. (en)
- Confesor es un término propio del cristianismo, que puede utilizarse en dos sentidos distintos:
* Confesor de la fe, un grado previo al de mártir en el cristianismo primitivo.
* El sacerdote que administra el sacramento de la penitencia. Inicialmente, ambos sentidos coincidían, puesto que los cristianos que habían cedido ante las amenazas o torturas durante las persecuciones, y habían abjurado de su fe, procuraban acercarse a los que habían sobrevivido sin abjurar, para rogarles ser readmitidos a la comunión. También les llamaban padres espirituales. (es)
- Духівни́к, спові́дник — у православній церкві священик як вершитель таїнства каяття, священник, у якого хто-небудь постійно сповідається. (uk)
- 精神领袖是一个主要用於宗教或政治領域的头衔。该词有时用于正式头衔如伊朗精神领袖,但更多时候是对那些地位极高、影响力极大的宗教领袖的通称,如说达赖喇嘛是“藏传佛教的精神领袖之一”,并不意味着达赖就拥有“精神领袖”这一头衔。 (zh)
- Duchovní je obecně označení osoby, která (religionisticky viděno) je prostředníkem mezi věřícími a Bohem (což ovšem neznamená, že kontakt s Bohem nemohou věřící navázat přímo, prostřednictvím modlitby, stejně jako Bůh je může oslovit jinak než prostřednictvím duchovního). V katolické a pravoslavné církvi se duchovním (knězem) může stát pouze pokřtěný muž prostřednictvím kněžského svěcení, v evangelických církvích svěcení neprobíhá a ordinovány bývají i ženy. (cs)
- Spowiednik – w Kościele katolickim kapłan (biskup lub prezbiter), który ma prawo spowiadania, a więc udzielania sakramentu pokuty. Musi więc posiadać ważnie przyjęte święcenia (nie wystarczą święcenia diakonatu), a nadto być upoważnionym do sprawowania tego sakramentu. W pewnych sytuacjach może być tego prawa pozbawiony przez kompetentną władzę kościelną, a wtedy nie może w sposób ważny spowiadać (z wyjątkiem niebezpieczeństwa śmierci). Osoba spowiednika może mieć kluczowe znaczenie w kształtowaniu sumienia i w rozwoju duchowym, dlatego upowszechnia się funkcja tzw. stałego spowiednika. (pl)
- Biktfar eller biktfader, ibland confessor är den präst en troende regelbundet förrättar sin bikt till, särskilt i katolska och ortodoxa kyrkan. En biktfar kan ibland kallas för "andlig fader", särskilt i den rysk-ortodoxa kyrkan där det ord som används för en biktfar och andligt erfaren vägledare i själsliga frågor är starets. Ingenting binder en troende till att bara ha en biktfar, även om det kanske underlättar och gör detta sakrament mer personligt. En monarks biktfar kan även anta rollen som diskret och opartisk rådgivare. (sv)
- Духовни́к, - священник которому исповедуется человек регулярно . Может быть любым священником .Духовный отец - это не просто духовник а духовный наставник и духовный руководитель жизни человека. Его советы обязательны для исполнения. Современным духовникам запрещается открывать грехи исповедающегося, хотя в древности исповедь была открытой и публичной (первые христиане стыдились прогневать Бога, а не людей). До 1917 года допускалось два исключения из этого правила: Ныне грехи, открытые на исповеди, не подлежат огласке ни под каким видом, в том числе и при даче показаний на следствии и в суде. (ru)
|
dct:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
Link from a Wikipage to an external page
| |
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
has abstract
| - Confessor és un terme propi del cristianisme, que pot utilitzar-se en dos sentits diferents: Confessor de la fe, un grau previ al de màrtir en el l'Església primitiva, o el sacerdot que administra el sagrament de la penitència. Inicialment, tots dos sentits coincidien, ja que els cristians que havien cedit davant les amenaces o tortures durant les persecucions, i havien abjurat de la seva fe, procuraven apropar-se als que havien sobreviscut sense abjurar, per pregar-los ser readmesos a l'Eucaristia. També els anomenaven pares espirituals. (ca)
- Duchovní je obecně označení osoby, která (religionisticky viděno) je prostředníkem mezi věřícími a Bohem (což ovšem neznamená, že kontakt s Bohem nemohou věřící navázat přímo, prostřednictvím modlitby, stejně jako Bůh je může oslovit jinak než prostřednictvím duchovního). V katolické a pravoslavné církvi se duchovním (knězem) může stát pouze pokřtěný muž prostřednictvím kněžského svěcení, v evangelických církvích svěcení neprobíhá a ordinovány bývají i ženy. Ačkoli se pojem duchovní často chápe jako synonymní k výrazu kněz (tak např. SSČ), duchovní je výraz širší. V katolictví a pravoslaví se duchovním kandidát stává už přijetím nižších svěcení, kdy ještě není knězem (presbyterem) a nemůže tedy např. udělovat svátosti. Výraz duchovní (jakožto hyperonymum k výrazu kněz) je vhodnější použít také tam, kde by bylo užití termínu kněz neobvyklé – např. je přijatelnější věta Rabín je židovský duchovní než Rabín je židovský kněz, ač v judaismu funkce kněze existovala (jak o tom svědčí mj. Starý i Nový zákon) a existuje dodnes, nebo u kazatelů evangelických církví, které termínu kněz neužívají. (cs)
- Konfesanto, el la latina lingvo: confiteri (konfesi, profesii), estis la honoriga titolo uzita por precize difini tiujn kristanojn kiuj kuraĝe estis publike konfesintaj la kredon en Jesuo Kristo dum la kaj estis punitaj per karcero, torturo, ekzilo aŭ per kondamno al la minejoj, restante fidelaj ĝis vivfino. (eo)
- Confessor is a title used within Christianity in several ways. (en)
- Confesor es un término propio del cristianismo, que puede utilizarse en dos sentidos distintos:
* Confesor de la fe, un grado previo al de mártir en el cristianismo primitivo.
* El sacerdote que administra el sacramento de la penitencia. Inicialmente, ambos sentidos coincidían, puesto que los cristianos que habían cedido ante las amenazas o torturas durante las persecuciones, y habían abjurado de su fe, procuraban acercarse a los que habían sobrevivido sin abjurar, para rogarles ser readmitidos a la comunión. También les llamaban padres espirituales. (es)
- Spowiednik – w Kościele katolickim kapłan (biskup lub prezbiter), który ma prawo spowiadania, a więc udzielania sakramentu pokuty. Musi więc posiadać ważnie przyjęte święcenia (nie wystarczą święcenia diakonatu), a nadto być upoważnionym do sprawowania tego sakramentu. W pewnych sytuacjach może być tego prawa pozbawiony przez kompetentną władzę kościelną, a wtedy nie może w sposób ważny spowiadać (z wyjątkiem niebezpieczeństwa śmierci). Do podstawowych zadań spowiednika należy wysłuchanie spowiedzi penitenta, ocena grzechów w świetle norm moralnych, pouczenie, naznaczenie uczynku pokutnego i udzielenie rozgrzeszenia lub jego odmowa (w przypadku braku dyspozycji penitenta). Osoba spowiednika może mieć kluczowe znaczenie w kształtowaniu sumienia i w rozwoju duchowym, dlatego upowszechnia się funkcja tzw. stałego spowiednika. (pl)
|