| rdfs:comment
| - La Convenzione tra Italia e Turchia, firmata ad Ankara il 4 gennaio 1932 dal Plenipotenziario italiano, l'Ambasciatore Pompeo Aloisi, e il Ministro degli Esteri turco , pose fine alla disputa sulla delimitazione delle acque territoriali fra la costa dell'Anatolia e l'isola di Castelrosso, che era possedimento italiano dal 1921. (it)
- Η Ιταλοτουρκική σύμβαση του 1932 υπεγράφη στην Άγκυρα στις 4 Ιανουαρίου 1932 από τον ιταλό πληρεξούσιο πρέσβη Πομπέο Αλόιζι και τον τούρκο υπουργό εξωτερικών Τεβφίκ Ρουστού Αράς, διευθετώντας ένα κενό της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 που αφορούσε την κυριαρχία σε ένα αριθμό νησίδων και βραχονησίδων των Δωδεκανήσων και οριοθετώντας τα χωρικά ύδατα μεταξύ των ακτών της Ανατολίας και του Καστελλόριζου, που ήταν ιταλική επικράτεια από το 1921. Επιπλέον, η ιταλική Κυβέρνηση αναγνώρισε την κυριαρχία της Τουρκίας στο νησάκι Αρκός, που βρίσκεται μπροστά από την πόλη της Αλικαρνασσού. (el)
- The Convention between Italy and Turkey, signed in Ankara on January 4, 1932, by the Italian Plenipotentiary, Ambassador , and the Turkish foreign minister Tevfik Rüştü Aras, settled a dispute that had arisen in the aftermath of the Treaty of Lausanne of 1923, about the sovereignty over a number of small islets and the delimitation of the territorial waters between the coast of Anatolia and the island of Kastellórizo, which had been an Italian possession since 1921. (en)
- Der Italienisch-türkische Vertrag von 1932, der am 4. Januar 1932 in Ankara vom italienischen Gesandten Pompeo Aloisi und dem türkischen Außenminister Tevfik Rüştü Aras unterzeichnet wurde, löste einen Konflikt, der nach dem Vertrag von Lausanne aus dem Jahre 1923 entstanden war. Streitpunkt war die Souveränität mehrerer Inseln und Gewässer vor der Küste Anatoliens und der Insel Kastellorizo, die seit 1921 Italien gehörte. Die italienische Regierung erkannte an, dass vor Bodrum der Türkei zugeschlagen werden solle. (de)
|
| has abstract
| - Η Ιταλοτουρκική σύμβαση του 1932 υπεγράφη στην Άγκυρα στις 4 Ιανουαρίου 1932 από τον ιταλό πληρεξούσιο πρέσβη Πομπέο Αλόιζι και τον τούρκο υπουργό εξωτερικών Τεβφίκ Ρουστού Αράς, διευθετώντας ένα κενό της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 που αφορούσε την κυριαρχία σε ένα αριθμό νησίδων και βραχονησίδων των Δωδεκανήσων και οριοθετώντας τα χωρικά ύδατα μεταξύ των ακτών της Ανατολίας και του Καστελλόριζου, που ήταν ιταλική επικράτεια από το 1921. Μέσω της σύμβασης αυτής, τα νησάκια που βρίσκονταν μέσα στον κόλπο του λιμανιού του Καστελλόριζου, μαζί με τα νησιά Ρω και Στρογγύλη πιο μακριά, παρέμειναν μέρος των Ιταλικών Δωδεκανήσων, ενώ όλα τα άλλα νησάκια στη γύρω περιοχή δόθηκαν στην Τουρκία. Επιπλέον, η ιταλική Κυβέρνηση αναγνώρισε την κυριαρχία της Τουρκίας στο νησάκι Αρκός, που βρίσκεται μπροστά από την πόλη της Αλικαρνασσού. Σε ένα Προσάρτημα που υπεγράφη τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, οι δύο χώρες συμφώνησαν να επεκτείνουν τη σύμβαση ώστε να οριοθετηθούν τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των ακτών της Ανατολίας και των υπόλοιπων ιταλικών Δωδεκανήσων. Αυτό έγινε με τον καθορισμό τριάντα πέντε σημείων που ισαπείχαν μεταξύ της ιταλικής και τουρκικής επικράτειας. Το προσάρτημα αυτό επανήλθε στο προσκήνιο πολλά χρόνια αργότερα στο πλαίσιο της κρίσης στο Αιγαίο το 1996, μετά την κρίση των Ιμίων. Η τουρκική κυβέρνηση το απέρριψε ως νομικά άκυρο, με την αιτιολογία ότι δεν είχε κατατεθεί στην Κοινωνία των Εθνών στη Γενεύη. Αυτό, σύμφωνα με την τουρκική θέση, σημαίνει ότι η κυριαρχία σε έναν άγνωστο αριθμό μικρών νησίδων και βραχονησίδων στα Δωδεκάνησα παραμένει απροσδιόριστη και πρέπει να καθοριστεί με κάποια καινούργια σύμβαση. Αντίθετα, η ελληνική θέση υποστηρίζει την εγκυρότητα του προσαρτήματος αυτού. Πάντως το κύρος της ίδιας της σύμβασης, όσον αφορά την περιοχή του Αρκού και Καστελόριζου, δεν είναι υπό αμφισβήτηση. (el)
- Der Italienisch-türkische Vertrag von 1932, der am 4. Januar 1932 in Ankara vom italienischen Gesandten Pompeo Aloisi und dem türkischen Außenminister Tevfik Rüştü Aras unterzeichnet wurde, löste einen Konflikt, der nach dem Vertrag von Lausanne aus dem Jahre 1923 entstanden war. Streitpunkt war die Souveränität mehrerer Inseln und Gewässer vor der Küste Anatoliens und der Insel Kastellorizo, die seit 1921 Italien gehörte. Die Vereinbarung legte fest, dass die Inseln innerhalb des Hafens von Kastellorizo, so wie die Inseln Rho und Strongili Italien gehören sollen, während der Rest des Gebietes an die Türkei ging. Die italienische Regierung erkannte an, dass vor Bodrum der Türkei zugeschlagen werden solle. In einem Anhang, der im Dezember 1932 beigefügt wurde, wurde die Grenze zwischen der türkischen Küste und der damals italienischen Inselgruppe Dodekanes angepasst. Von November 1943 bis Ende des Zweiten Weltkrieges im Mai 1945 waren die Inseln in deutscher, bis 1947 in britischer Hand. Erst dann wurde die Inselgruppe an Griechenland abgetreten. Während eines griechisch-türkischen Konflikts um die Ägäis im Jahre 1996 spielte der Vertrag eine Rolle. Die Türkei hielt den Status vieler Inseln für noch nicht geregelt. (de)
- The Convention between Italy and Turkey, signed in Ankara on January 4, 1932, by the Italian Plenipotentiary, Ambassador , and the Turkish foreign minister Tevfik Rüştü Aras, settled a dispute that had arisen in the aftermath of the Treaty of Lausanne of 1923, about the sovereignty over a number of small islets and the delimitation of the territorial waters between the coast of Anatolia and the island of Kastellórizo, which had been an Italian possession since 1921. Through the convention, the islets situated inside the bay of the harbour of Kastellorizo, along with the islands of Rho and Strongili further off, were assigned to Italy, while all other islets in the surrounding area were assigned to Turkey. Moreover, the Italian Government recognised the sovereignty of Turkey over the Aegean islet of Kara Ada (Greek: Arcos), situated in front of the town of Bodrum. In an Appendix signed in December of the same year, the two countries agreed to extend the convention delimiting the sea border between the Anatolian coast and the Italian Dodecanese. This was done by defining thirty five points which were equidistant between Italian and Turkish territory (some are shown in image below). The validity of the appendix became a political issue in the context of the Aegean dispute in 1996, after the Imia/Kardak crisis. The Turkish government has rejected it as legally invalid, on the grounds that it was not deposited at the League of Nations in Geneva. This, according to the Turkish view, means that the sovereignty over an unknown number of small islets and rocks in the Dodecanese may be still undefined. However, the validity of the convention itself, with respect to Kara Ada and the Kastellórizo region, is not under dispute. (en)
- La Convenzione tra Italia e Turchia, firmata ad Ankara il 4 gennaio 1932 dal Plenipotenziario italiano, l'Ambasciatore Pompeo Aloisi, e il Ministro degli Esteri turco , pose fine alla disputa sulla delimitazione delle acque territoriali fra la costa dell'Anatolia e l'isola di Castelrosso, che era possedimento italiano dal 1921. (it)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
