| rdfs:comment
| - El Concilio de Seleucia-Ctesifonte, también llamado Concilio de Mar Isaac o Concilio de Isaac, fue un concilio cristiano celebrado en 410 en Seleucia-Ctesifonte, capital del Imperio sasánida. Este concilio reconoció a la Iglesia del Oriente como la comunidad cristiana oficial del Imperio, estableciendo al obispo de Seleucia-Ctesifonte como su líder. Siendo, un importante hito en la historia de la Iglesia del Oriente y del cristianismo en Asia, puesto que, tras el Concilio de Éfeso de 431, en el que se condenó el nestorianismo, la Iglesia del Oriente se separó del resto de comunidades cristianas en el llamado cisma nestoriano que parcialmente perdura hasta hoy. (es)
- Il concilio di Seleucia-Ctesifonte del 410 fu il primo Concilio nazionale della Chiesa d'Oriente. Convocato ufficialmente dallo scià (re) Yazdgard I, fu presieduto dal "grande metropolita" Isacco, coadiuvato dall'arcivescovo Maruta di Martiropoli. Vi parteciparono anche delegati dell'Impero romano d'Oriente. Gli atti del concilio sono pervenuti sino a noi nel manoscritto edito da Jean-Baptiste Chabot nel 1902 con il nome di Synodicon orientale. (it)
- Synod w Seleucji- Ktezyfonie, nazywany też Synodem Mar Izaaka, odbył się w 410 roku w stolicy perskiego państwa Sasanidów. Impuls dla zwołania synodu dała dyplomatyczna działalność biskupa Martyropolis, Maruty, na dworze szacha Jezdegerda. Synod został oficjalnie zwołany właśnie przez perskiego króla. Przedtem chrześcijaństwo nie było religią uznawaną na terenie Persji a jego wyznawcy często spotykali się z szykanami i prześladowaniami. Zwołanie synodu przez władcę było więc aktem o olbrzymim znaczeniu dla chrześcijaństwa w Persji i na terenach położonych dalej na wschód- zyskiwało ono bowiem prawo do istnienia i rozwoju. (pl)
- O Concílio de Selêucia-Ctesifonte, também chamado de Concílio de Mar Isaque, se reuniu em 410 em Selêucia-Ctesifonte, a capital do Império Sassânida da Pérsia. Ele reconheceu oficialmente a comunidade cristã do império, conhecida como Igreja do Oriente, e estabeleceu o bispo de Selêucia-Ctesifonte como seu católico, ou líder. O concílio é um grande marco na história da Igreja do Oriente e do de forma geral. Após o Primeiro Concílio de Éfeso (431), que condenou o nestorianismo, a Igreja do Oriente se separou do grupo majoritário do cristianismo no que ficou conhecido como cisma nestoriano. (pt)
- Die Synode von Ktesiphon fand 410 unter der Leitung der Bischöfe und Maruthas von Martyropolis statt. Es war die erste Synode im Sassanidenreich. Der persische Großkönig Jezigird persönlich hatte sie zusammengerufen, vermutlich unter dem Einfluss von Maruthas, mit dem er seit seiner Krönung 399 in Kontakt stand. Die Synode diente zur Zentralisierung der persischen Kirche unter der Leitung des Metropoliten von Ktesiphon. Auch Abgesandte aus dem Oströmischen Reich, wie der oben genannte Maruthas, nahmen teil. (de)
- The Council of Seleucia-Ctesiphon, also called the Council of Mar Isaac, met in AD 410 in Seleucia-Ctesiphon, the capital of the Persian Sassanid Empire. Convoked by King Yazdegerd I (399–421), it organized the Christians of his empire into a single structured Church, which became known as the Church of the East. It is often compared to Constantine's Edict of Milan, approximately a century earlier. See Maruthas of Martyropolis (en)
- Le concile de Séleucie-Ctésiphon de 410 est un concile réuni par Mar Isaac, sur ordre du roi sassanide Yazdgard Ier. Il s'agit du premier concile réunissant les évêques de l'Église de Perse.Il comporte vingt-sept canons. Le nombre des provinces ecclesiatiques est fixé à cinq, soit par ordre de préséance, Beth Lapat, Nisibe, Pherat, Arbele et Karka de Beit-Slokh. Le nombre des évêchés suffragants est fixé à vingt-cinq et le territoire de leur circonscription fixé. Le nombre total d'évêchés s'élève à quatre-vingt. (fr)
- Собор в Селевкии-Ктесифоне — поместный собор, состоявшийся в 410 году в столице государства Сасанидов. В честь председательствовавшего на соборе епископа Селевкии-Ктесифона собор также называют собором . Проведённый с разрешения шаха Йездегерда I (399—420), собор считается первым официальным собором Церкви Востока. На нём были решены основные вопросы организации церкви и приняты правила вселенского Никейского собора 325 года. На соборе 410 года был принят канон, по которому все иерархи Церкви Востока должны были подчиняться епископу Селевкии-Ктесифона, который в актах собора упоминался как Большой или Великий митрополит, и которого вскоре после этого стали называть католикосом Востока. Другими канонами было установлено, чтобы каждый город с прилегающей областью управлялся одним епископом, (ru)
|
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)