| has abstract
| - Cumberland pontoons were folding pontoon bridges developed during the American Civil War to facilitate the movement of Union forces across the rivers of the Mid-South as the Federal forces advanced southward through Tennessee and Georgia. Early pontoon bridges during the Civil War were heavy and awkward, and required special long-geared pontoon carriers to transport them to the site of the planned river crossing. There were two main types—the French-designed wooden bateau (known in the army as a "Cincinnati pontoon") and the Russian pontoon, a canvas boat. Both types were twenty-two feet in length and took considerable time to set up, requiring several men to lift into position and pin the individual sections together. Early in 1864, the commander of the Army of the Cumberland, Major General George H. Thomas, was seeking a light-weight, easy-to-haul and erect pontoon bridge to move his troops across unfordable rivers and streams. Knowing the limitations of the two systems used by the armies in the Western Theater, he had folding pontoons developed. A similar idea had been instigated by his predecessor William S. Rosecrans earlier in the war, but had not been adopted. Captain William E. Merrill, Thomas's chief engineer, improved on Rosecrans's prototype, making it lighter and stronger. He replaced the pins that held individual sections together with hinges so that the side frame sections folded together instead of separating. The new design yielded a portable boat that was lightweight, small enough to carry on a standard supply wagon, and easier to construct in the field. It was also strong enough to support horse-drawn artillery and fully loaded wagons. These boats soon became popularly known as Cumberland pontoons. Merrill had the first ones constructed in the army's engineer workshops in Nashville, Tennessee, under the supervision of Lieutenant James R. Willet. Soon, a train of fifty new boats was transported to the field armies. William T. Sherman used the new bridges extensively during the first two months of the Atlanta Campaign, first laying them across the Etowah River. He later used them during the March to the Sea and the 1865 Carolinas Campaign.\ (en)
- Pontony typu Cumberland – rodzaj mostów pontonowych wynalezionych i wprowadzonych do użycia pod koniec wojny secesyjnej dla ułatwienia poruszania się sił armii Unii podczas forsowania rzek na południu i południowym wschodzie Stanów Zjednoczonych, szczególnie na obszarze stanów Tennessee i Georgia. Pierwsze mosty pontonowe w czasie wojny secesyjnej były ciężkie, niezgrabne, a ponadto wymagające wyjątkowo długich wozów, którymi należało je dostarczyć do miejsca zwodowania w celu zbudowania przeprawy. W użyciu były dwa typy pontonów: zaprojektowane przez Francuzów jeszcze w okresie wojen napoleońskich drewniane bateau (przez wojsko nazywane „pontonami z Cincinnati”) i rosyjskie pontony kryte impregnowanym brezentem. Łodzie obu typów miały po 7 metrów długości i wymagały sporo czasu potrzebnego do złożenia i zwodowania; kilku ludzi musiało pracować przy zdjęciu sekcji takiego pontonu z wozu lub wagonu, a następnie przy połączeniu ich razem dla uzyskania sekcji mostu. Na początku roku 1864 dowódca Armii (doliny rzeki) Cumberland, gen. mjr George Thomas, zaczął poszukiwać lekkiego, łatwego w transporcie i montażu mostu pontonowego, by móc przerzucać wojska przez liczne rzeki i strumienie na jego obszarze operacyjnym. Znając niedoskonałość pontonów używanych przez armie obu stron zachodniego teatru operacyjnego, wprowadził do użycia pontony składane. Z takim pomysłem wystąpił wcześniej jego poprzednik, gen. William S. Rosecrans, ale nie zdołał wprowadzić go w życie. Teraz kapitan William E. Merrill, szef służb inżynieryjnych Thomasa, udoskonalił prototyp Rosecransa, czyniąc go lżejszym i silniejszym jednocześnie. Używane dotąd zatyczki łączące poszczególne sekcje pontonu, zastąpił zawiasami, w związku z czym sekcje były połączone ze sobą na stałe. Nowo zbudowany ponton był lżejszy i znacznie krótszy od poprzednich wersji, mógł więc być transportowany na skrzyni typowego wozu taborowego, a ponadto nie wymagał zabierającego cenny czas montażu. Był przy tym na tyle wyporny, że mostem na takich pontonach można było bez obawy przeprowadzać przez rzeki artylerię konną i tabory. Łodzie te wkrótce zaczęto nazywać pontonami typu Cumberland. Merrill zbudował pierwsze egzemplarze w warsztatach inżynieryjnych armii w Nashville. Wkrótce kolumna wozów z pięćdziesięcioma pontonami trafiła do armii w polu. Sherman używał nowych mostów pontonowych przez cały czas swej kampanii w stronę Atlanty, po raz pierwszy przerzucając je przez rzekę Etowah. Również później wykorzystywał je w czasie swego marszu ku morzu i w roku 1865 podczas marszu przez obie – południową i północną – Karoliny. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)