Durand of Huesca (c. 1160 – 1224) was a Spanish Waldensian, who converted in 1207 to Catholicism. Durand had been a disciple of Peter Waldo, who had been excommunicated in 1184. Around the early 1190s Durand wrote Liber Antihaeresis against the Cathars, which is considered perhaps the best primary source on early Waldensian thought. In 1208 they organized themselves into the religious community of the Poor Catholics for the conversion of Waldenses. Pope Innocent III granted formal approval in 1210 and Durand was elected prior.
Attributes | Values |
---|
rdf:type
| |
rdfs:label
| - Durán de Huesca (es)
- Durand of Huesca (en)
- Durand de Huesca (fr)
- Durando d'Osca (it)
- Durand z Huesca (pl)
- Durand av Huesca (sv)
|
rdfs:comment
| - Durán o Durand de Huesca (Huesca, c. 1160-Languedoc, 1224) fue un clérigo oscence. (es)
- Durando D'Osca (1160 circa – 1224) è stato un religioso spagnolo valdese.Nell'ultimo decennio del XII secolo scrisse il Liber Antiheresis che è considerato la fonte principale sui primi valdesi. Nel 1207 dopo la disputa di Pamiers ritornò in seno alla Chiesa Cattolica e nel 1208 fondò l’ordine religioso dei Poveri Cattolici, che venne approvata da papa Innocenzo III. (it)
- Durand av Huesca, född cirka 1160, död 1224, var en spansk valdensare, som 1207 konverterade till katolicismen. Han blev katolsk teolog och författade Liber Antihaeresis som var en skrift mot katarerna. Hans anhängare kallades "katolska valdenser" och de fick påvens tillstånd att leva i evangelisk fattigdom i Jesu efterföljd vilket medförde att några av valdenserna gick tillbaka till kyrkan. (sv)
- Durand of Huesca (c. 1160 – 1224) was a Spanish Waldensian, who converted in 1207 to Catholicism. Durand had been a disciple of Peter Waldo, who had been excommunicated in 1184. Around the early 1190s Durand wrote Liber Antihaeresis against the Cathars, which is considered perhaps the best primary source on early Waldensian thought. In 1208 they organized themselves into the religious community of the Poor Catholics for the conversion of Waldenses. Pope Innocent III granted formal approval in 1210 and Durand was elected prior. (en)
- Durand de Huesca (c. 1160-1224) est un vaudois espagnol, converti au catholicisme en 1207, après avoir participé au colloque de Pamiers, dernier débat contradictoire entre cathares et catholiques. Il devint alors un théologien orthodoxe, auteur vers 1220 du Liber Contra Manicheos, opuscule fustigeant les cathares où notamment il recopie et critique un traité cathare anonyme. (fr)
- Durand z Huesca (ur. ok. 1160, Huesca – zm. 1224 w Langwedocji) – hiszpański teolog i kaznodzieja, autor traktatów polemicznych wymierzonych głównie w manichejską herezję katarów. Twórca ruchu „ubogich katolików”. Durand zmarł w 1224 w Langwedocji. Założona przez niego wspólnota „ubogich katolików” nie przetrwała długo po jego śmierci. Jej heretycki rodowód powodował, że wielu biskupów traktowało ją z podejrzliwością. Około połowy XIII wieku „ubodzy katolicy” zostali wchłonięci przez inne wspólnoty zakonne: franciszkanów, dominikanów lub augustianów. (pl)
|
dct:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
Link from a Wikipage to an external page
| |
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
has abstract
| - Durand of Huesca (c. 1160 – 1224) was a Spanish Waldensian, who converted in 1207 to Catholicism. Durand had been a disciple of Peter Waldo, who had been excommunicated in 1184. Around the early 1190s Durand wrote Liber Antihaeresis against the Cathars, which is considered perhaps the best primary source on early Waldensian thought. In 1207, a religious conference was held between Catholics and Waldenses at Pamiers. Participating in the conference were Bishop Fulk of Toulouse, Bishop Navarrus of Couserans, and mentor of Dominic of Caleruega, Diego de Acebo Bishop of Osma. Shortly thereafter Durand and several other Waldenses returned to the Church. Durand's decision to return to the Catholic Church was based on an interest in defending the sacraments and the Incarnation against what he saw as a dualist heresy. In 1208 they organized themselves into the religious community of the Poor Catholics for the conversion of Waldenses. Pope Innocent III granted formal approval in 1210 and Durand was elected prior. (en)
- Durán o Durand de Huesca (Huesca, c. 1160-Languedoc, 1224) fue un clérigo oscence. (es)
- Durand de Huesca (c. 1160-1224) est un vaudois espagnol, converti au catholicisme en 1207, après avoir participé au colloque de Pamiers, dernier débat contradictoire entre cathares et catholiques. Il devint alors un théologien orthodoxe, auteur vers 1220 du Liber Contra Manicheos, opuscule fustigeant les cathares où notamment il recopie et critique un traité cathare anonyme. Il fonde un Tiers-Ordre, les « Pauvres Catholiques », qui constitua dès 1212 un double couvent pour les frères et les sœurs à Elne (Pyrénées-Orientales) et dont la principale mission consistait à prêcher et à mener une vie de pauvreté. (fr)
- Durando D'Osca (1160 circa – 1224) è stato un religioso spagnolo valdese.Nell'ultimo decennio del XII secolo scrisse il Liber Antiheresis che è considerato la fonte principale sui primi valdesi. Nel 1207 dopo la disputa di Pamiers ritornò in seno alla Chiesa Cattolica e nel 1208 fondò l’ordine religioso dei Poveri Cattolici, che venne approvata da papa Innocenzo III. (it)
- Durand z Huesca (ur. ok. 1160, Huesca – zm. 1224 w Langwedocji) – hiszpański teolog i kaznodzieja, autor traktatów polemicznych wymierzonych głównie w manichejską herezję katarów. Twórca ruchu „ubogich katolików”. Pochodził z Huesca w królestwie Aragonii. Początkowo należał do ewangelicznego ruchu waldensów, który w 1184 został potępiony przez Kościół katolicki jako heretycki. Zerwanie miało jednak podłoże raczej dyscyplinarne a nie doktrynalne, a część waldensów (w tym Durand) dążyła do pojednania z Kościołem. Z okresu przynależności do waldensów pochodzi dzieło Duranda Liber Antihaeresis (ok. 1195), wymierzone głównie w sektę katarów, ale także krytyczne wobec katolickiego duchowieństwa. W 1208 Durand wraz z grupą waldensów doszedł do porozumienia z papieżem Innocentym III. W wyniku tego porozumienia powstała wspólnota „ubogich katolików”, której papież nadał regułę na wzór zakonów. Sam Durand został zwierzchnikiem tej quasi-zakonnej wspólnoty. Poza tym nadal aktywnie włączał się w zwalczanie herezji katarskiej. W 1222 napisał wymierzony w nią traktat Liber contra Manicheos. Durand zmarł w 1224 w Langwedocji. Założona przez niego wspólnota „ubogich katolików” nie przetrwała długo po jego śmierci. Jej heretycki rodowód powodował, że wielu biskupów traktowało ją z podejrzliwością. Około połowy XIII wieku „ubodzy katolicy” zostali wchłonięci przez inne wspólnoty zakonne: franciszkanów, dominikanów lub augustianów. (pl)
- Durand av Huesca, född cirka 1160, död 1224, var en spansk valdensare, som 1207 konverterade till katolicismen. Han blev katolsk teolog och författade Liber Antihaeresis som var en skrift mot katarerna. Hans anhängare kallades "katolska valdenser" och de fick påvens tillstånd att leva i evangelisk fattigdom i Jesu efterföljd vilket medförde att några av valdenserna gick tillbaka till kyrkan. (sv)
|
gold:hypernym
| |
schema:sameAs
| |
prov:wasDerivedFrom
| |
page length (characters) of wiki page
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |