| rdfs:comment
| - Der Egbert-Psalter, auch Gertrud-Psalter genannt, ist ein Werk der ottonischen Buchmalerei und entstand in der Reichenauer Malschule. Die Handschrift befindet sich heute unter der Signatur Cod. 136 im in Cividale. Zusammen mit neun anderen Werken des Klosters Reichenau wurde das Manuskript 2003 von der UNESCO in die Liste des Weltdokumentenerbes aufgenommen. (de)
- Le psautier d'Egbert (connu également comme le psautier de Gertrude) est un manuscrit enluminé de l'époque ottonienne qui est considéré comme un chef-d'œuvre de l'art du Haut Moyen Âge. Il a été inscrit à la liste du patrimoine de l'humanité de l'UNESCO en 2003, avec neuf autres manuscrits de l'école de l'abbaye de Reichenau. Il se trouve au Musée archéologique national de Cividale del Friuli en Italie, sous la cote Codex 136. (fr)
- Kodeks Gertrudy (łac. Codex Gertrudianus), zwany również Psałterzem z Cividale, Modlitewnikiem Gertrudy, w literaturze zachodniej dominuje określenie Psałterz Egberta (łac. Psalterium Egberti; nie do końca dokładne, bowiem jest to nazwa głównego tekstu w kodeksie) – pergaminowy rękopis w formie kodeksu (o wymiarach: 239 mm × 187 mm), składającego się z 233 kart i zszytego w XI wieku. Jest przechowywany obecnie w Museo Archeologico Nazionale w Cividale del Friuli we Włoszech. Kodeks składa się z dwóch części: starszej — wykonanej dla arcybiskupa Trewiru Egberta w X wieku, i młodszej (z XI wieku — dla księżnej Gertrudy, córki króla Polski Mieszka II Lamberta i Rychezy. Psałterz zdobiony jest całostronicowymi miniaturami. (pl)
- Kodekso de Gertruda (latine: Codex Gertrudianus), nomata ankaŭ Preĝaro de Gertruda, en okcidenta literaturo dominas difino Psalmaro de Egbert (latine: Psalterium Egberti; ne tute preciza, ĉar tio estas nomo de la ĉefteksto de la kodekso) – pergamina manuskripto forme de kodekso (kun dimensioj: 239 mm × 187 mm), konsistanta el 233 folioj kaj kudrigita en la 11-a jarcento. Nontempe ĝi troviĝas en Museo Archeologico Nazionale en Cividale del Friuli en Italio. La kodekso konsistas el du partoj: pli malnova — farita por ĉefepiskopo]] de Treviro Egberto en la 10-a jarcento, kaj pli nova (el la 11-a jarcento — por princino Gertruda, filino de la pola reĝo Mjeŝko la 2-a kaj Richezo. La psalmo-libro estas ornamita per tutpaĝaj miniaturoj. (eo)
- The Egbert Psalter (also known as the Gertrude Psalter or Trier Psalter) is a medieval illuminated manuscript Psalter preserved in the municipal museum of Cividale, Italy (Ms. CXXXVI). The psalter is an example of the illuminated manuscripts associated with the Ottonian Renaissance. (en)
- El Salterio de Gertrudis o Salterio de Tréveris (también conocido como Psalterium Egberti o Codex Gertrudianus) es un salterio iluminado medieval conservado en la biblioteca municipal de Cividale (Italia). Se trata de una de los famosos manuscritos realizados para el arzobispo de Tréveris. Se elaboró en 981 por los monjes de la abadía de Reichenau. A mediados del siglo XI, el libro pasó a Gertrudis, esposa de Iziaslav de Kiev. Ella incluyó su libro de oraciones como parte del codex y encargó que lo iluminaran, lo que unificó curiosamente tradiciones bizantinas y románicas. (es)
- Il Salterio di Egberto, venne commissionato da Egberto, arcivescovo di Treviri, intorno al 980 al monaco Ruodprecht, dell'Abbazia di Reichenau, e ora è conservato a Cividale del Friuli nel Museo Archeologico Nazionale. Si tratta di uno dei capolavori di miniatura del periodo ottoniano. Il libro contiene i salmi per le ore canoniche. (it)
- Кодекс Гертруды [также известный как Кодекс Эгберта, Кодекс Трира или Молитвенник (Молитвослов) Гертруды] — иллюминированная рукопись, написанная в Средние века, которая хранится в муниципальном музее города Чивидале, Италия. В настоящее время Кодекс Гертруды хранится в Национальном Археологическом музее города Чивидале-дель-Фриули (Италия). (ru)
- Ко́декс Гертру́ди (також відомий як Кодекс Егберта, Кодекс Тріра та Молитовник Гертруди) — ілюмінований рукопис, написаний в Середні віки, що зберігається в муніципальному музеї міста Чивідале, Італія. В рукопису є зображення коронування Ярополка Ізяславича та його дружини Папою Римським (на гравюрі зображені Св. Петро та Ісус Христос). (uk)
|
| has abstract
| - Kodekso de Gertruda (latine: Codex Gertrudianus), nomata ankaŭ Preĝaro de Gertruda, en okcidenta literaturo dominas difino Psalmaro de Egbert (latine: Psalterium Egberti; ne tute preciza, ĉar tio estas nomo de la ĉefteksto de la kodekso) – pergamina manuskripto forme de kodekso (kun dimensioj: 239 mm × 187 mm), konsistanta el 233 folioj kaj kudrigita en la 11-a jarcento. Nontempe ĝi troviĝas en Museo Archeologico Nazionale en Cividale del Friuli en Italio. La kodekso konsistas el du partoj: pli malnova — farita por ĉefepiskopo]] de Treviro Egberto en la 10-a jarcento, kaj pli nova (el la 11-a jarcento — por princino Gertruda, filino de la pola reĝo Mjeŝko la 2-a kaj Richezo. La psalmo-libro estas ornamita per tutpaĝaj miniaturoj. La pli malnova parto Codex Egberti estas evangelistaro, ottoida libropentraĵo, kiu estis realigata inter la jaroj 980-aj kaj 993-aj en la Scriptorium de la , komisiita de la ĉefepiskopo de Treviro Egberto. Temas pri la pli antikva grafika prezentado pri la ciklo de la vivo de Kristo inter tiuj atingintaj nian epokon.Kune kun aliaj famaj manuskriptaj verkoj de la Scriptorium de la Abatejo de Reichenau, ĝi estis inkluzivita 2004 de UNESKO en la listo de la memoroj de la mondo. (eo)
- Der Egbert-Psalter, auch Gertrud-Psalter genannt, ist ein Werk der ottonischen Buchmalerei und entstand in der Reichenauer Malschule. Die Handschrift befindet sich heute unter der Signatur Cod. 136 im in Cividale. Zusammen mit neun anderen Werken des Klosters Reichenau wurde das Manuskript 2003 von der UNESCO in die Liste des Weltdokumentenerbes aufgenommen. (de)
- El Salterio de Gertrudis o Salterio de Tréveris (también conocido como Psalterium Egberti o Codex Gertrudianus) es un salterio iluminado medieval conservado en la biblioteca municipal de Cividale (Italia). Se trata de una de los famosos manuscritos realizados para el arzobispo de Tréveris. Se elaboró en 981 por los monjes de la abadía de Reichenau. A mediados del siglo XI, el libro pasó a Gertrudis, esposa de Iziaslav de Kiev. Ella incluyó su libro de oraciones como parte del codex y encargó que lo iluminaran, lo que unificó curiosamente tradiciones bizantinas y románicas. El salterio es a veces considerado como una evidencia del interés de Iziaslav en el catolicismo. El libro presenta una gran imagen del apóstol Pedro venerado por Gertrudis y su hijo Yaropolk, cuyo nombre cristiano fue Pedro. Se sabe que Yaropolk fue el primero que construyó una iglesia dedicada a San Pedro en Kiev y que colocó una imagen de ese santo en sus monedas. En 1075 fue enviado por su padre destronado a Roma para asegurar el apoyo papal en recompensa por llevar Rusia bajo el patronazgo de San Pedro (patrocinium beat Petri). Hay dos cartas del papa Gregorio VII al rey de Polonia y Sviatoslav II de Kiev advirtiéndoles que devolvieran el trono de la Rus de Kiev a Iziaslav. Fue propiedad de santa Isabel de Turingia, quien lo donó a la biblioteca del capítulo de Cividale. (es)
- The Egbert Psalter (also known as the Gertrude Psalter or Trier Psalter) is a medieval illuminated manuscript Psalter preserved in the municipal museum of Cividale, Italy (Ms. CXXXVI). The psalter is an example of the illuminated manuscripts associated with the Ottonian Renaissance. It was originally created around the year 980 by the monks of the Abbey of Reichenau (a monk named Ruodprecht is mentioned in the original dedication) for Archbishop Egbert of Trier. In the mid-11th century, the book passed to Gertrude of Poland, wife of Iziaslav of Kiev. She included her prayer book as part of the codex and commissioned its illuminations, which curiously blend Byzantine and Romanesque traditions. In the 12th century, the codex was in the possession of the Andechs-Merania family, and was given to Elizabeth of Hungary either by her mother, Gertrude of Merania, or by her aunt, Saint Hedwig of Andechs. According to a 16th-century note on folio 8r, Saint Elizabeth gave the codex to the cathedral of Cividale in 1229. The book features a large picture of Apostle Peter venerated by Gertrude and her son Yaropolk, whose Christian name was Peter. It is known that Yaropolk was the first to build a church to St Peter in Kiev and that he placed an image of that saint on his coins. In 1075 he was sent by his dethroned father to Rome in order to secure the Pope's support in recompense for bringing Russ (Ruth) under the patronage of St Peter ("patrocinium beati Petri"). There are two letters of Pope Gregory VII to the king of Poland and to Svyatoslav II of Kiev admonishing them to return the Kievan throne to Iziaslav. (en)
- Le psautier d'Egbert (connu également comme le psautier de Gertrude) est un manuscrit enluminé de l'époque ottonienne qui est considéré comme un chef-d'œuvre de l'art du Haut Moyen Âge. Il a été inscrit à la liste du patrimoine de l'humanité de l'UNESCO en 2003, avec neuf autres manuscrits de l'école de l'abbaye de Reichenau. Il se trouve au Musée archéologique national de Cividale del Friuli en Italie, sous la cote Codex 136. (fr)
- Il Salterio di Egberto, venne commissionato da Egberto, arcivescovo di Treviri, intorno al 980 al monaco Ruodprecht, dell'Abbazia di Reichenau, e ora è conservato a Cividale del Friuli nel Museo Archeologico Nazionale. Si tratta di uno dei capolavori di miniatura del periodo ottoniano. Il libro contiene i salmi per le ore canoniche. All'inizio del volume è l'immagine dedicatoria di Egberto che consegna a san Pietro il Salterio, questa inserita in una cornice dorata e decorata con elementi vegetali, presenta in una pagina Egberto, vestito con la veste liturgica, che tiene con entrambe le mani il codice rilegato in oro e ha un'aureola rettangolare, che lo individua come personaggio santo ma ancora vivente; nell'altra san Pietro in trono. All'interno, all'inizio di ogni decimo salmo, si ha prima la figura di David e poi una serie di quattordici arcivescovi di Treviri. A queste figure segue sempre una pagina con l'iniziale decorata. Insieme ad altre opere dello scriptorium dell'Abbazia di Reichenau il manoscritto venne incluso nel 2003 nel Registro della Memoria del mondo da parte dell'UNESCO, con attribuzione alla Germania. (it)
- Kodeks Gertrudy (łac. Codex Gertrudianus), zwany również Psałterzem z Cividale, Modlitewnikiem Gertrudy, w literaturze zachodniej dominuje określenie Psałterz Egberta (łac. Psalterium Egberti; nie do końca dokładne, bowiem jest to nazwa głównego tekstu w kodeksie) – pergaminowy rękopis w formie kodeksu (o wymiarach: 239 mm × 187 mm), składającego się z 233 kart i zszytego w XI wieku. Jest przechowywany obecnie w Museo Archeologico Nazionale w Cividale del Friuli we Włoszech. Kodeks składa się z dwóch części: starszej — wykonanej dla arcybiskupa Trewiru Egberta w X wieku, i młodszej (z XI wieku — dla księżnej Gertrudy, córki króla Polski Mieszka II Lamberta i Rychezy. Psałterz zdobiony jest całostronicowymi miniaturami. (pl)
- Кодекс Гертруды [также известный как Кодекс Эгберта, Кодекс Трира или Молитвенник (Молитвослов) Гертруды] — иллюминированная рукопись, написанная в Средние века, которая хранится в муниципальном музее города Чивидале, Италия. Изначально Псалтырь был создан монахами аббатства Рейхенау в конце X века для архиепископа Эгберта из Трира. В середине XI века книга перешла к Гертруде, мужем которой был Изяслав I Ярославич. Она включила в кодекс свой латинский молитвенник (около 90 молитв, вероятно записанных рукой самой Гертруды), а после прибытия Гертруды в Киев около 1043 г. в рукопись были добавлены пять миниатюр византийского письма. В итоге книга стала представлять собой удивительное сплетение византийских и романских традиций. Добавленные в Киеве миниатюры являются оригинальными местными работами, так на одной помещено изображение почитаемой киевской иконы Богородицы «Печерская». В 1103 г. Кодекс был вывезен в Польшу внучкой Гертруды Сбыславой Святополковной, женой Болеслава III Кривоустого. В настоящее время Кодекс Гертруды хранится в Национальном Археологическом музее города Чивидале-дель-Фриули (Италия). Иногда Кодекс рассматривается как подтверждение проявления интересов Изяслава в отношении Римско-католической церкви. Характерной особенностью книги является широкое жизнеописание Апостола Петра, которого почитали Гертруда и её сын Ярополк. При крещении Ярополк получил имя Пётр. Известно, что Ярополк первым построил церковь Святого Петра в Киеве и поместил изображение святого на своих монетах. В 1075 году он был послан своим отцом, свергнутым с трона, в Рим, чтобы получить поддержку Папы и восстановить своё правление над Русью благодаря заступничеству Святого Петра («patrocinium beati Petri»). Имеются также два письма Папы Григория VII, адресованные королю Польши и Святославу II Киевскому, в которых Папа пытался вразумить их и заставить вернуть трон Изяславу. (ru)
- Ко́декс Гертру́ди (також відомий як Кодекс Егберта, Кодекс Тріра та Молитовник Гертруди) — ілюмінований рукопис, написаний в Середні віки, що зберігається в муніципальному музеї міста Чивідале, Італія. В рукопису є зображення коронування Ярополка Ізяславича та його дружини Папою Римським (на гравюрі зображені Св. Петро та Ісус Христос). Спочатку Псалтир створили ченці абатства Рейхенау в кінці X століття для архієпископа Егберта з Тріра. В середині XI століття книга перейшла до Гертруди, чоловіком якої був Ізяслав Ярославович I. Вона додала до кодексу свій латинський молитовник (близько 90 молитов, ймовірно записаних рукою самої Гертруди ), а після прибуття Гертруди до Києва в рукопис додано п'ять мініатюр візантійського письма. У результаті книга стала являти собою дивовижне сплетіння романських і латинських традицій. Додані в Києві мініатюри є оригінальними місцевими роботами, так на одній вміщено зображення шанованої київської ікони Богородиці . Іноді Кодекс розглядається як підтвердження прояву інтересу Короля Русі Ізяслава стосовно Римської Католицької Церкви. Характерною особливістю книги є широкий життєпис Апостола Петра, якого шанували Гертруда та її син Король Русі Ярополк. При хрещенні Ярополк отримав ім'я Петро. Відомо, що Ярополк перший побудував церкву Святого Петра в Києві й помістив зображення святого на своїх монетах. У 1075 скинутий з трону батько відрядив його до Рима, щоб отримати підтримку Папи Римського й відновити своє правління над Руссю завдяки заступництву Святого Петра («patrocinium beati Petri»). Папа Римський Григорій VII коронував Ярополка на Короля Русі та надав йому лен на Руське Королівство. Є також два листи Папи Григорія VII, адресовані королю Польщі й Святославу II Київському, в яких Папа намагався напоумити їх і змусити повернути трон Ізяславу. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
