| rdfs:comment
| - Die Etruskologie ist eine integrale wissenschaftliche Disziplin, die sich mit der Erforschung von Geschichte, Sprache, Kultur und materiellen Hinterlassenschaften des Volkes der Etrusker beschäftigt. Die Etruskologie ist noch eine vergleichsweise junge Wissenschaft. Sie entstand, nachdem die Beschäftigung mit den Etruskern vormals eine Teildisziplin mehrerer anderer Wissenschaften darstellte, die sie jedoch allesamt lediglich als Randphänomen betrachteten. So kann man Wurzeln der Etruskologie in der Klassischen Philologie und Indogermanischen Sprachwissenschaft, wie auch in der Klassischen Archäologie und der Ur- und Frühgeschichte oder der Alten Geschichte, Rechtsgeschichte und Religionsgeschichte finden. (de)
- La etruscología es una subdisciplina académica enmarcada dentro del campo de estudio del arte y cultura clásicos, que trata a los etruscos, una civilización absorbida por la República romana. Muchos profesionales estudian asimismo la historia, la cultura y la arqueología de Roma y Grecia, debido a la gran influencia que tuvieron sobre Etruria. (es)
- L'etruscologia è lo studio della civiltà, dell’arte e della lingua etrusca. (it)
- Этрускология — это интегральная научная дисциплина, которая занимается исследованием истории, языка, культуры и материальным наследием народа этрусков. Этрускология — сравнительно молодая наука. Прежде исследование культуры этрусков было лишь частью различных наук, которые рассматривали его всего лишь как маргинальный феномен. Корни этрускологии можно найти в классической филологии и индогерманской филологии, а также в классической археологии, или истории древнего мира, истории права и истории религии. (ru)
- Etruscologia és la ciència que estudia la civilització etrusca. Ja a l'època romana es van interessar per les antiguitats etrusques. La qüestió de l'origen dels etruscs es planteja des de l'antiguitat, i ja l'historiador grec Dionís d'Halicarnàs, en temps d'August, va observar la singularitat de la llengua etrusca i es va preguntar sobre els orígens d'aquest poble. Dionís seria doncs «el primer dels etruscòlegs». L'emperador Claudi va fer reunir una sèrie d'elements d'aquella cultura que després es van perdre. (ca)
- Etruscology is the study of the ancient civilization of the Etruscans in Italy, which was incorporated into an expanding Roman Empire during the period of Rome's Middle Republic. Since the Etruscans were politically and culturally influential in pre-Republican Rome, many Etruscologists are also scholars of the history, archaeology, and culture of Rome. Thomas Dempster (b. 1570, d. 1625), Scottish scholar and historian, is perhaps the godfather of Etruscology. Under the patronage of Grand Duke Cosimo II of Etruria, Dempster researched and wrote De Etruria Regali Libri Septem in Latin. (en)
- L'étruscologie est l'étude de la civilisation étrusque en Italie.Elle fait suite à l'étruscomanie des collectionnistes de la Renaissance italienne (cherchant, comme les Médicis, à prouver leur ascendance royale ancienne). (fr)
- Etruscologie (samenst. Lat. Etrusci en Gr. λόγος: "leer der Etrusken") is de wetenschap die zich toelegt op de studie naar de Etrusken, wier beschaving zich van de 9e tot en met de 1e eeuw v.Chr. in Italië manifesteerde. In Frankrijk schreef , professor aan de Sorbonne te Parijs in 1981 La vie quotidienne chez les Étrusques . (nl)
- Etruskologia – historyczna nauka interdyscyplinarna, dział filologii klasycznej, której przedmiotem zainteresowań i badań jest starożytna cywilizacja Etrusków, wchłonięta przez Rzym w czasach republiki. Za prekursora etruskologii można uznać szkockiego historyka, Thomasa Dempstera, który z polecenia Wielkiego Księcia Toskanii Kosmy II napisał dzieło pt. De Etruria Regali Libri Septem. Wyróżniającymi się etruskologami byli i są m.in.: Badaczami zainteresowanymi bardziej etruskimi wpływami na kulturę i rozwój państwa rzymskiego byli m.in.: Robert E.A. Palmer, i Howard Hayes Scullard. (pl)
|
| has abstract
| - Etruscologia és la ciència que estudia la civilització etrusca. Ja a l'època romana es van interessar per les antiguitats etrusques. La qüestió de l'origen dels etruscs es planteja des de l'antiguitat, i ja l'historiador grec Dionís d'Halicarnàs, en temps d'August, va observar la singularitat de la llengua etrusca i es va preguntar sobre els orígens d'aquest poble. Dionís seria doncs «el primer dels etruscòlegs». L'emperador Claudi va fer reunir una sèrie d'elements d'aquella cultura que després es van perdre. L'obra de Thomas Dempster De Etruria regali libri septem (Sobre l'Etrúria règia en set llibres) publicada l'any 1723, finançada per Cosme II de Mèdici Gran Duc de Toscana, va ser l'inici dels moderns estudis sobre aquesta civilització. És una obra erudita que buscava interpretar les inscripcions etrusques trobades vora Florència. L'any 1726 es va crear l'acadèmia etrusca de Cortona. Durant el segle xviii van augmentar els descobriments de restes etrusques, i es va consolidar la tècnica arqueològica per preservar-ne les troballes. Els primers estudis científics es van fer al segle xix i es van començar les excavacions a Chiusi, , Villanova i Tarquínia. Es van crear museus especialitzats (destacant el de la a Roma) i es van publicar els estudis de G. Dennis i A. Fabretti. L'any 1828 va començar l'excavació de Volci, i un dels primers en excavar va ser Lucien Bonaparte, germà de Napoleó. , arqueòleg florentí, va descobrir en aquella època l'anomenat Vas François i la famosa Tomba François, que relacionaven els etruscs amb la història de Roma. També l'arqueòleg alemany Eduard Gerhard va publicar una obra sobre els miralls etruscs, que van servir per posar de manifest mots aspectes de la mitologia etrusca. El reconeixement de l'etruscologia com una disciplina ben identificada va tenir lloc en el període comprès entre les dues guerres mundials. L'any 1925 es va crear a Florència el «Comitato Permanente per l'Etruria», que el 1932 es va convertir en «Istituto di Studi Etruschi» (avui «Istituto Nazionale di Studi Etruschi ed Italici»). L'any 1926 va tenir lloc a Florència el «Primo convegno nazionale etrusco», i l'any següent va néixer la revista de referència d'etruscologia, els Studi etruschi. L'any 1928 es va celebrar a Florència i a Bolonya el Primer congrés internacional dedicat a l'etruscologia. L'any 1985 es va celebrar un Segon Congrés Internacional sobre els etruscs, i es van organitzar diverses exposicions amb material procedent de diferents museus a diversos països, dins de l'anomenat Anni degli Etruschi. Massimo Pallotino va presentar a París una gran exposició sobre els etruscs l'any 1992 i Mario Torrelli una altra a Venècia els anys 2000 i 2001. Les dues exposicions mostraven els etruscs com una gran potència europea. (ca)
- Die Etruskologie ist eine integrale wissenschaftliche Disziplin, die sich mit der Erforschung von Geschichte, Sprache, Kultur und materiellen Hinterlassenschaften des Volkes der Etrusker beschäftigt. Die Etruskologie ist noch eine vergleichsweise junge Wissenschaft. Sie entstand, nachdem die Beschäftigung mit den Etruskern vormals eine Teildisziplin mehrerer anderer Wissenschaften darstellte, die sie jedoch allesamt lediglich als Randphänomen betrachteten. So kann man Wurzeln der Etruskologie in der Klassischen Philologie und Indogermanischen Sprachwissenschaft, wie auch in der Klassischen Archäologie und der Ur- und Frühgeschichte oder der Alten Geschichte, Rechtsgeschichte und Religionsgeschichte finden. (de)
- Etruscology is the study of the ancient civilization of the Etruscans in Italy, which was incorporated into an expanding Roman Empire during the period of Rome's Middle Republic. Since the Etruscans were politically and culturally influential in pre-Republican Rome, many Etruscologists are also scholars of the history, archaeology, and culture of Rome. The premier scholarly journal of Etruscan Studies is Studi Etruschi. A recent addition to the scholarly literature is the American journal, Etruscan Studies: Journal of the Etruscan Foundation, which began publication in 1994. A more informal organ is Etruscan News and the accompanying cyber-publication Etruscan News Online. Thomas Dempster (b. 1570, d. 1625), Scottish scholar and historian, is perhaps the godfather of Etruscology. Under the patronage of Grand Duke Cosimo II of Etruria, Dempster researched and wrote De Etruria Regali Libri Septem in Latin. Prominent Etruscologists, past and present, include , Ranuccio Bianchi Bandinelli, Massimo Pallottino, Mauro Cristofani, Giovanni Colonna, Giulio Giglioli, , Jacques Heurgon, Dominique Briquel, Carlo De Simone, Helmut Rix, L. Bouke van der Meer, George Dennis, Guglielmo Maetzke, Nancy T. DeGrummond, Sybille Haynes, and Larissa Bonfante. Other scholars who focus more on the Etruscan influence on Rome include, R. E. A. Palmer, John F. Hall, and H. H. Scullard. Various organizations promote Etruscology. The Etruscan Foundation supports Etruscan scholarship in the United States and abroad. The foundation provides internships and fellowships, and publishes the journal Etruscan Studies. It also sponsors an annual lecture. (en)
- L'étruscologie est l'étude de la civilisation étrusque en Italie.Elle fait suite à l'étruscomanie des collectionnistes de la Renaissance italienne (cherchant, comme les Médicis, à prouver leur ascendance royale ancienne). La reconnaissance de l'étruscologie comme une discipline bien identifiée parmi les sciences de l'Antiquité s'est faite entre les deux guerres mondiales. En 1925 est créé le Comitato Permanente per l’Etruria, qui deviendra en 1932 l'Istituto di Studi etruschi (aujourd'hui Istituto Nazionale di Studi Etruschi ed Italici). En 1926 a lieu le Primo convegno nazionale etrusco, à Florence ; l'année suivante, la revue de référence de l'étruscologie, les Studi etruschi, voit le jour. En 1928 se tient le premier congrès international consacré à l'étruscologie, à Florence et Bologne. Derrière la désignation d'étruscologue, on trouve des historiens, des archéologues et des historiens de l'art, des épigraphistes et des linguistes, des philologues et spécialistes des langues anciennes qui ont en commun d'étudier et d'interpréter les vestiges de toutes sortes que la civilisation étrusque a laissés. Comme le signale Dominique Briquel en substance, la question de l'origine des Étrusques – question inexistante dans le cas d’autres civilisations – est posée depuis l’Antiquité, puisque le Grec Denys d'Halicarnasse, à l’époque d’Auguste, constatait déjà la singularité de la langue étrusque et s'interrogeait sur les origines de ce peuple. Denys peut donc passer pour « le premier des étruscologues ». Les interrogations qu'il a formulées ont été reprises à la Renaissance, puis par les scientifiques modernes. (fr)
- La etruscología es una subdisciplina académica enmarcada dentro del campo de estudio del arte y cultura clásicos, que trata a los etruscos, una civilización absorbida por la República romana. Muchos profesionales estudian asimismo la historia, la cultura y la arqueología de Roma y Grecia, debido a la gran influencia que tuvieron sobre Etruria. (es)
- L'etruscologia è lo studio della civiltà, dell’arte e della lingua etrusca. (it)
- Etruskologia – historyczna nauka interdyscyplinarna, dział filologii klasycznej, której przedmiotem zainteresowań i badań jest starożytna cywilizacja Etrusków, wchłonięta przez Rzym w czasach republiki. Za prekursora etruskologii można uznać szkockiego historyka, Thomasa Dempstera, który z polecenia Wielkiego Księcia Toskanii Kosmy II napisał dzieło pt. De Etruria Regali Libri Septem. Wyróżniającymi się etruskologami byli i są m.in.:
* Starożytność: cesarz Klaudiusz
* obszar niemieckojęzyczny: Wilhelm Paul Corssen, Karl Otfried Müller, , Eva Fiesel, Otto-Wilhelm von Vacano, Ambros Josef Pfiffig, Carlo de Simone, Helmut Rix oraz obecnie , , , ,
* Francja:
* Holandia: Lammert Bouke van der Meer
* Włochy: Massimo Pallottino, Giuliano Bonfante, Larissa Bonfante, , , Giovanni Colonna, Giulio Giglioli, ,
* USA: , Nancy Thomson de Grummond
* Polska: Witold Dobrowolski, Tadeusz Wolański Badaczami zainteresowanymi bardziej etruskimi wpływami na kulturę i rozwój państwa rzymskiego byli m.in.: Robert E.A. Palmer, i Howard Hayes Scullard. (pl)
- Etruscologie (samenst. Lat. Etrusci en Gr. λόγος: "leer der Etrusken") is de wetenschap die zich toelegt op de studie naar de Etrusken, wier beschaving zich van de 9e tot en met de 1e eeuw v.Chr. in Italië manifesteerde. De Romeinse keizer Claudius had een grote belangstelling voor de Etruskische cultuur, beheerste zelfs de taal en schreef een omvangrijk werk getiteld Tyrrhenica, gesteld in het Grieks, dat handelde over de geschiedenis van de Etrusken. Dit werk is helaas verloren gegaan. De Schotse geleerde (1579-1625) schreef een boek, De Etruria regali libri septem, dat in 1723 gepubliceerd werd. Dit werk stimuleerde het onderzoek naar de Etruskische cultuur. De Italiaan publiceerde in 1789 een baanbrekend werk Saggio di lingua Etrusca, gevolgd door Saggio delle lingue d' Italia in 1806. In een studie over de zogenaamde Etruskische vasen, concludeerde Lanzi terecht dat het Griekse vazen waren, die de Etrusken hadden geïmporteerd. In 1848 verscheen de studie The cities and cemeteries of Etruria (1848) van de Britse reiziger-archeoloog (1814-1898). Het boek wordt nog steeds gebruikt. De Italiaanse hoogleraar Klassieke archeologie Massimo Pallottino (1909-1995) was de eerste die de Etruskische beschaving op een systematische en wetenschappelijke wijze beschreven heeft en wordt beschouwd als de echte grondlegger van de Etruscologie. Zijn Etruscologia uit 1942 (voor het laatst herzien in 1984) is nog steeds een van de belangrijkste etruscologische handboeken. Pallottino's leerlingen (1941-1997) en (1934-) hebben zijn werk verdergezet. Ook Giovannangelo Camporeale, voorzitter van het Istituto Nazionale di Studi Etruschi ed Italici en auteur van verschillende baanbrekende publicaties leverde een grote bijdrage. In Frankrijk schreef , professor aan de Sorbonne te Parijs in 1981 La vie quotidienne chez les Étrusques . Belangrijke aandachtspunten van de etruscologie zijn de materiële overblijfselen (archeologie) en de taal. Het Etruskisch was, in tegenstelling tot de Italische talen, geen Indo-Europese taal en heeft buiten het Italisch schiereiland alleen verwantschap met het Lemnisch. Hoewel het Etruskisch zich vrij gemakkelijk laat lezen (het is gebaseerd op het Oudgriekse alfabet), is de betekenis van vele woorden ons nog onbekend. Er zijn namelijk weinig lange teksten overgeleverd. Wij hebben wel zo'n 11.000 korte inscripties op beelden, vazen, enz., maar deze zijn te kort om de kennis van de Etruskische taal aanzienlijk te vergroten. Uitkomst kunnen zogeheten bilinguen bieden: teksten waarvan een vertaling bestaat in een taal die wij wel beheersen (vgl. de Steen van Rosetta, waarmee Champollion de Oud-Egyptische hiërogliefen kon ontcijferen). Het aantal bilinguen is echter beperkt en meestal gaat het ook hier om korte teksten. De Etruskische tegenhanger van de Steen van Rosetta dacht men in de drie gouden plaatjes van Pyrgi gevonden te hebben; deze dragen een tekst die zowel in het Punisch als in het Etruskisch is gesteld. De teksten bleken helaas geen nauwkeurige vertalingen. De langste overgeleverde tekst is momenteel de (ca. 1300 woorden), een tekst op de windselen van een Egyptische mummie. In 2007 is daarover een nieuwe, uitgebreidere studie verschenen van de hand van een Nederlandse etruscoloog. Een probleem dat de etruscologie lang heeft beziggehouden is de etnische formatie van de Etrusken. Sommige wetenschappers (met name taalkundigen) geloven in een oosterse herkomst, in navolging van Herodotos. Anderen (veelal archeologen) zijn van mening dat de Etrusken autochtoon waren (naar het idee van Dionysius van Halicarnassus). Voor een oosterse herkomst zijn veel taalkundige aanwijzingen, maar géén archeologische (misschien de stele van Kaminia uitgezonderd); de Etruskische archaeologica wijzen op een zeer lange geschiedenis op het Italisch schiereiland. Het probleem staat tegenwoordig vrijwel niet meer op de Etruscologische agenda, hoewel de discussie nog niet geheel is beëindigd. Het belangrijkste wetenschappelijke etruscologische instituut is het Istituto Nazionale di Studi Etruschi ed Italici te Florence. Het instituut is verantwoordelijk voor belangrijke publicaties, zoals de reeksen en Corpus Inscriptionum Etruscarum (corpora respectievelijk betrekking hebbend op Etruskische spiegels en inscripties) en het gezaghebbende wetenschappelijke tijdschrift Studi Etruschi (1927 - heden). Een ander wetenschappelijk tijdschrift is Etruscan Studies (1994 - heden), dat onder auspiciën van de Amerikaanse Etruscan Foundation wordt uitgegeven. Bekend is ook de Accademia Etrusca te Cortona, die werd gesticht in 1727. De academie heeft een archeologisch museum (Museo dell'Accademia Etrusca e della Città di Cortona) en een omvangrijke bibliotheek. (nl)
- Этрускология — это интегральная научная дисциплина, которая занимается исследованием истории, языка, культуры и материальным наследием народа этрусков. Этрускология — сравнительно молодая наука. Прежде исследование культуры этрусков было лишь частью различных наук, которые рассматривали его всего лишь как маргинальный феномен. Корни этрускологии можно найти в классической филологии и индогерманской филологии, а также в классической археологии, или истории древнего мира, истории права и истории религии. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
