rdfs:comment
| - Feng Menglong (en xinès tradicional: 馮夢龍; en xinès simplificat: 冯梦龙; en pinyin: Féng Mènglóng; 1574 - 1645) va ser un escriptor xinès de la dinastia Ming. També usà diversos noms de cortesia, com ara Youlong (猶龍), Gongyu (公魚), Ziyou (子猶), o bé Eryou (耳猶). Nasqué al comtat de Changzhou, actualment forma part de Suzhou, a la província de Jiangsu. Va publicar obres de teatre, cançons populars i sobretot tres recopilacions de narracions orals el títol de les quals és (三言). (ca)
- Feng Meng-lung (čínsky pchin-jinem Féng Mènglóng, znaky zjednodušené 冯梦龙, tradiční 馮夢龍, 1574–1646) byl čínský spisovatel působící v říši Ming. Sbíral, psal a vydával literaturu v hovorovém jazyce, je znám především jako editor Trojích povídání, trojice sbírek povídek chua-pen. (cs)
- Feng Menglong (1574–1646), courtesy names Youlong (猶龍), Gongyu (公魚), Ziyou (子猶), or Eryou (耳猶), was a Chinese historian, novelist, and poet of the late Ming Dynasty. He was born in Changzhou County, now part of Suzhou, in Jiangsu Province. (en)
- Feng Menglong (chinesisch 馮夢龍, Pinyin Féng Mènglóng; * 1574; † 1645) war ein chinesischer Dichter der späten Ming-Dynastie. (de)
- Feng Menglong (en chinois traditionnel 馮夢龍 ; en chinois simplifié : 冯夢龙) nom social Youlong et Eryou, surnom Longziyou et Mohanzhai zhuren), né en 1574 à Changzhou (actuelle Suzhou), mort en 1645, est un écrivain chinois de la dynastie des Ming. Il a édité des pièces de théâtre et des chansons populaires, mais son œuvre la plus connue est trois recueils de récits en langue parlée, intitulés Trois propos (三言). (fr)
- 馮 夢竜(ふう むりゅう、ふう ぼうりょう、1574-1646年)は、中国明末期の小説家、著作家、陽明学者である。字を猶竜(ゆうりゅう)、号は墨憨斎(ぼくかんさい)といい、また竜子猶(りゅうしゆう)とも号した。弟である画家の夢桂(むけい)、大学生の夢熊(むゆう)と共に「呉下三馮」と呼ばれた。 (ja)
- Feng Menglong (1574 – 1646), omgangsnaam Youlong (猶龍), Gongyu (公魚), Ziyou (子猶) of Eryou (耳猶), was een Chinees historicus, romanschrijver en dichter gedurende de late Ming-dynastie. (nl)
- Feng Menglong född 1574 i Suzhou, provinsen Jiangsu, död 1646, var en kinesisk författare. Feng genomgick den kinesiska statsexamen 1631 och var 1634-1638 domare i provinsen Fujian. Han bearbetade och utgav huaben (skriftliga förlagor till folkliga berättelser). (sv)
- 冯梦龙(1574年-1646年)。字犹龙,又字公鱼、子犹、耳犹,号龙子犹、墨憨斋主人、吴下词奴、姑苏词奴、前周柱史、顾曲散人、绿天馆主人等。 南直隶苏州府长洲县(今江蘇省蘇州市)人,明代文學家、,同其兄画家、其弟诗人并称“吴下三冯”。 他的作品比较强调感情和行为,最有名的作品为《喻世明言》(古今小说)、《警世通言》、《醒世恒言》,合稱“三言”,三言与凌濛初的《初刻拍案惊奇》、《二刻拍案惊奇》合称“三言二拍”,是中国白话短篇小说的经典代表。 (zh)
- Фен Менлун (*1574 — †1646) — китайський письменник та поет часів династії Мін. (uk)
- Feng Menglong (1574–1646), kortegaj nomoj Youlong (猶龍), Gongyu (公魚), Ziyou (子猶), aŭ Eryou (耳猶), estis ĉina historiisto, novelisto, kaj poeto de la fino de la Ming Dinastio. Li naskiĝis en la kantono Ĉangĵuo (長洲縣, ne Ĉangĝoŭo), nune parto de Suĝoŭo, en Ĝjangsuo. (eo)
- Feng Menglong en chino 馮夢龍 (Changzhou, actual Suzhou, provincia de Jiangsu 1574 - 1645) fue un escritor chino en la dinastía Ming. Feng pertenecía a la escuela de , que apoyaba la importancia de los sentimientos humanos y el comportamiento en la literatura. La mayor parte de su obra literaria consistió en la edición y compilación de historias, almanaques, novelas, etcétera. Destacan dos de sus novelas, Pingyao Zhuan y Qing Shi. Otra de sus novelas ha tenido más éxito modernamente y se convirtió en un programa de televisión Dongzhou Lieguo Zhi (Romance de los Reinos del Este de Zhou). En el año 1620 aproximadamente publicó el Gujin Xiaoshuo ( "Historias del antiguo y lo moderno"). (es)
- Feng Menglong (馮夢龍T, 冯梦龙S, Féng MènglóngP; 1574 – 1645) è stato uno scrittore e poeta cinese della dinastia Ming.Nacque a Changzhou, l'attuale Suzhou, nella provincia del Jiangsu. Feng fu uno dei sostenitori della scuola proposta dal filosofo suo contemporaneo Li Zhi, che sottolineava l'importanza dei sentimenti umani e del comportamento nella letteratura. La maggior parte del lavoro svolto da Feng riguarda la cura e la compilazione di testi storici, almanacchi, racconti e novelle. Tuttavia, due sono le novelle da lui scritte degne di nota, Pingyao Zhuan e Qing Shi. Una terza sua novella, Dongzhou Lieguo Zhi (Romanzo del regno degli Zhou Orientali), è stata recentemente portata all'attenzione del pubblico grazie ad una serie televisiva ad essa dedicata. Nel 1620, egli pubblicò la raccolta (it)
- 풍몽룡(펑멍룽, 馮夢龍, 1574년~1646년)은 중국 명대 말기의 문학자이다. 자는 유룡(猶龍), 혹은 공어(公魚), 자유(子猶), 이유(耳猶). 호는 향월거고곡산인(香月居顧曲散人), 고소사노(姑蘇詞奴), 오하사노(吳下詞奴), 전전거사(箋箋居士), 묵감재주인(墨憨齋主人), 전주주사(前周柱史), 고곡산인(顧曲散人), 녹천관주인(綠天官主人), 무원외사(茂苑外史), 평평각주인(平平閣主人) 등. (ko)
- Feng Menglong (ur. 1574 w Changzhou w prow. Jiangsu, zm. 1645) – chiński poeta, historyk i pisarz z czasów późnej dynastii Ming. Pisał w języku potocznym; większość jego prac to ówczesna literatura „popularna”, której był zapalonym i niestrudzonym kolekcjonerem, redaktorem i propagatorem (mimo że nie była ona wysoko ceniona przez konfucjańskie elity): edycje i kompilacje historii, powieści, almanachów itp.. Jego najbardziej znane powieści to Pingyao Zhuan (Rewolta Maga) i Dongzhou Lieguo Zhi (Dzieje Królestw Walczących Wschodniej Epoki Zhou); w 1620 wydał Gujin Xiaoshuo (Stare i nowe opowiadania); zbiór ten, pod zmienionym tytułem Yushi mingyan („Jasne pouczenia dla nauczania świata”) wraz ze zbiorami Jingshi tongyan („Pospolite pouczenia dla ostrzeżenia świata”, 1624) i Xingshi hengyan („ (pl)
- Фэн Мэнлу́н (кит. трад. 馮夢龍, упр. 冯梦龙, пиньинь Féng Mènglóng; 1574—1646) — писатель и деятель китайской культуры. Родился в уезде Чанчжоу Сучжоуской управы провинции Наньчжили. Выходец из привилегированной семьи, получил хорошее образование, но на учёной и чиновной стезе особенного успеха не имел и лишь в 57 лет получил звание гуншэна (старший лиценциат), хотя некоторое время занимал пост начальника уезда. С молодых лет был известен как человек большого, самобытного таланта, но и вольного нрава и независимых суждений. 1.
* (1620), известное также как , 2.
* (1624), 3.
* (1627). (ru)
|