rdfs:comment
| - 4 passi fra le nuvole és una pel·lícula italiana del 1942 dirigida per Alessandro Blasetti. Considerada com una de les pel·lícules precursores del neorealisme italià, juntament amb Ossessione i I bambini ci guardano. Ha tingut dos remakes: (1956) i A Walk in the Clouds (1995). Posteriorment es va incloure, com a obra representativa, a la llista de 100 film italiani da salvare. (ca)
- Four Steps in the Clouds (Italian: Quattro passi fra le nuvole) is a 1942 Italian comedy-drama film directed by Alessandro Blasetti, starring Gino Cervi and Adriana Benetti. It tells the story of a married man who agrees to act as the husband of a young pregnant woman who has been abandoned by her boyfriend. Aesthetically, it is close to Italian neorealism. It was shot at Cinecittà Studios in Rome. The film's sets were designed by Virgilio Marchi. It was nominated for BAFTA as Best Film from any Source. The movie was remade in 1995 as A Walk in the Clouds. (en)
- Cuatro pasos por las nubes (en italiano, 4 passi fra le nuvole) es una película italiana de 1942 dirigida por Alessandro Blasetti. Está considerada como una de las películas precursoras del neorrealismo italiano, junto con títulos como Obsesión e I bambini ci guardano. Ha sido versionada en dos ocasiones: Era di venerdì 17 (1956) y Un paseo por las nubes (1995). Está incluida en la lista 100 film italiani da salvare. (es)
- Quatre Pas dans les nuages (titre original : Quattro passi fra le nuvole) est un film italien réalisé en 1942 par Alessandro Blasetti. Ce film a fait l'objet d'un remake homonyme, également intitulé Sous le ciel de Provence (titre italien : Era di venerdì 17) et réalisé par Mario Soldati en 1956. (fr)
- 4 passi fra le nuvole (reso "Quattro passi fra le nuvole" sulla locandina) è un film commedia del 1942 diretto da Alessandro Blasetti. Considerato tra i film precursori del neorealismo italiano, insieme ad Ossessione e I bambini ci guardano. Ha avuto due rifacimenti: Era di venerdì 17 (1956) e Il profumo del mosto selvatico (1995). È stato in seguito inserito, come prima opera rappresentativa, nella lista dei 100 film italiani da salvare. (it)
- Quattro passi fra le nuvole is een Italiaanse dramafilm uit 1942, geregisseerd door Alessandro Blasetti. De film was een voorloper op het Italiaans neorealisme, die in 1943 echt tot bloei kwam. De film was genomineerd voor een BAFTA Award in 1948 (categorie beste film ter wereld), maar toen viel Laurence Olivier met zijn film Hamlet in de prijzen.De film is enkele keren herschreven, als Sous le ciel de Provence in 1956, als A Walk in the Clouds in 1995 en als Dhaai Akshar Prem Ke in 2000. (nl)
- «Четыре шага в облаках» (итал. Quattro passi fra le nuvole) — фильм режиссёра Алессандро Блазетти. Снят в Италии в 1942 году. Несколькими киноведческими источниками назван первым фильмом Итальянского неореализма (наравне с «Одержимостью» Лукино Висконти). По сюжету фильма сняты несколько ремейков: «» (фр. Sous le ciel de Provence, Франция, 1956 год), «Прогулка в облаках» (США, 1995 год), «Несколько слов о любви» (Индия, 2000 год) и другие. (ru)
- «Чотири кроки в хмарах» (італ. 4 passi fra le nuvole, на постері: «Quattro passi fra le nuvole») — італійський трагікомедійний фільм 1942 року, поставлений режисером Алессандро Блазетті. Вважається одним з фільмів-передвісників італійського неореалізму. На основі сюжету стрічки знято декілька римейків: (фр. Sous le ciel de Provence, Франція, 1956 рік), «Прогулянка в хмарах» (США, 1995 рік), «Декілька слів про кохання» (Індія, 2000 рік) та інші. (uk)
- Lüge einer Sommernacht (4 passi fra le nuvole), im Fernsehen auch Vier Schritte in den Wolken, ist ein italienischer Filmklassiker (1942) von Alessandro Blasetti. Die Komödie über Familienbeziehungen spart tragische Momente nicht aus. Blasetti, Cesare Zavattini und die übrigen Drehbuchautoren setzten den eskapistischen Filmen, die in der faschistischen Ära in Italien vorherrschten, eine andere Sicht entgegen. Um Realitätsnähe bemüht, zeigten sie Kleinbürger der Vorstadt, die Schwierigkeiten der Arbeitswelt, und die Enge der überfüllten Züge wie des Familienlebens; die im Freien an echten Schauplätzen gedrehten Szenen nehmen eine wichtige Stellung ein. In diesen Aspekten ähnelt diese Komödie den ab 1943 geschaffenen neorealistischen Filmen und wird oft als Übergangswerk zu dieser Bewegung b (de)
|