| rdfs:comment
| - La obertura francesa es una pieza instrumental que se sitúa al comienzo de una obra más extensa a modo de introducción estructurada en tres tiempos según la secuencia lento-rápido-lento. Tal esquema de obertura es el antagonista de la denominada obertura italiana (rápido-lento-rápido). La obertura francesa puede preludiar tanto obras vocales (óperas, oratorios) como suites y ballets instrumentales. Este tipo de obertura fue empleada con profusión durante todo el período barroco. Johann Sebastian Bach y Georg Friedrich Händel la emplearon habitualmente. (es)
- En musique baroque, on appelle ouverture à la française une catégorie d'ouverture dont la forme, très reconnaissable, a été mise au point par Jean-Baptiste Lully comme introduction à ses œuvres scéniques et particulièrement ses tragédies en musique. (fr)
- フランス風序曲（フランスふうじょきょく）またはフランス式序曲（フランスしきじょきょく）とは、バロック音楽で幅広く用いられた楽曲形式（演奏形態としての「序曲」に留まらない、普遍的な作曲技法としての形式）を指す。 (ja)
- Французская увертю́ра (фр. l'ouverture française, от лат. apertura — открытие, начало) — тип увертюры,сложившийся во второй половине XVII века наряду с итальянской увертюрой. В XVII веке для данного типа увертюры принципиально наличие контраста двух разнохарактерных частей: медленно / быстро (А—B), что представляет собой двучастную форму, или форму «бипартиты». В связи с этим реприза (нередко сокращенная) первой части не имеет самостоятельного значения, являясь, по существу, разделом второй части. Она может занимать несколько тактов или вовсе отсутствовать. (ru)
- Французька увертюра (фр. l'ouverture française, від лат. apertura — «відкриття», «початок») — тип увертюри, що утворився в другій половині XVII століття поряд з італійською увертюрою. У XVII столітті для цього типу увертюри принципова наявність контрасту двох різнохарактерних частин: повільно / швидко (А—B), що є двочастинною формою, або формою «біпартіти». У зв'язку з цим реприза (нерідко скорочена) першої частини не має самостійного значення, будучи, по суті, розділом другої частини. Вона може займати кілька тактів або зовсім бути відсутньою. (uk)
- Una obertura francesa és una peça instrumental situada al començament de qualsevol obra a tall d'introducció estructurada en tres temps segons la seqüència lent - ràpid - lent. Tal esquema d'obertura és l'antagonista de l'anomenada obertura italiana (ràpid - lent - ràpid). Aquest tipus d'obertura va ser creat pel compositor barroc Jean Baptiste Lully (1632-1687). Lully, nascut a Florència, ocupà importants càrrecs musicals a la cort francesa de Lluís XIV, on establí els patrons de l'òpera barroca francesa, inclosa aquesta forma d'obertura. (ca)
- La franca uverturo estas vasta uzata en la baroka periodo.Ĝi dividiĝas en du partojn:la unua estas malrapida,ofte havanta duoble-punktitajn ritmojn(duoble-punktitan kvaronan notonsekvata de dek-sesona noto),kaj la dua estas rapida kaj fuga.Iafoje la unua parto revenas je la fino. Kiam ĝi estas verkita por orkestro,la franca uverturo estas ofte aranĝitakun trumpeto kaj timbalo,kaj celas al grandeco.La formo tiel tre taŭgis por epoko,en kiu ĉiaj orkestroj estis utiligitajde la reĝa familio aŭ aliaj nobeloj. La franca uverturo ne konfuziĝu kun la ,triparta rapid-malrapid-rapida strukturo. (eo)
- The French overture is a musical form widely used in the Baroque period. Its basic formal division is into two parts, which are usually enclosed by double bars and repeat signs. They are complementary in style (slow in dotted rhythms and fast in fugal style), and the first ends with a half-cadence (i.e., on a dominant harmony) that requires an answering structure with a tonic ending. The second section often but not always ends with a brief recollection of the first, sometimes even repeating some of its melodic content. (en)
- Die französische Ouvertüre ist eine musikalische Form, die in der Barockmusik häufig verwendet wurde. Sie ist in der Regel zweiteilig, wobei die beiden Teile durch Wiederholungszeichen abgeschlossen werden. Die zwei Teile unterscheiden sich in Tempo, Rhythmus und Stil: der erste Teil hat ein langsames Tempo (oftmals mit Grave überschrieben) und einen punktierten Rhythmus, während der zweite Teil in schnellem Tempo gesetzt ist und fugierten Charakter aufweist. Am Ende des zweiten Teils folgt oftmals eine kurze Zusammenfassung des ersten Teils, wobei auch Teile dessen melodischen Inhalts wiederholt werden können. (de)
- Con l'espressione ouverture francese ci si riferisce a una forma musicale del periodo barocco. L'ouverture originariamente era divisa in tre parti, dalla metà del '700 solo due omettendo la terza, generalmente con ritornello in ciascuna parte. Le prime due parti sono complementari: lenta la prima, veloce la seconda. La prima è solitamente costituita da ritmi puntati, arpeggi e numerosi abbellimenti, la seconda è generalmente un tema fugato e la terza è una ripresa della prima parte, spesso con alcune modifiche. (it)
- De Franse ouverture is een langzaam en plechtig gespeeld muziekstuk uit de Barokperiode, met een A-B-A vorm.
* Het eerste langzame deel (adagio) wordt gevolgd door een sneller deel dat doet denken aan een fuga (allegro).
* Vaak eindigt de Franse ouverture weer met een langzaam gedeelte (adagio). (nl)
- Uwertura francuska – forma muzyczna, powstała w XVII wieku we Francji, upowszechniona w całej Europie i praktykowana przez wielu kompozytorów do połowy XVIII wieku. Zbudowana jest z dwóch zasadniczych części:
* pierwszej o marszowym, uroczystym charakterze, rytmie punktowanym i fakturze akordowej,
* drugiej najczęściej w żywszym tempie, w formie fugi. W wielu utworach tego gatunku po części fugowanej następowała coda, nawiązująca charakterem i motywiką do pierwszego odcinka. (pl)
- A Abertura francesa é uma forma musical que foi amplamente utilizada no barroco. É composta de três partes: a primeira é lenta, freqüentemente com rítmos de uma semínima com dois pontos, seguida por uma semicolcheia, a segunda é rápida na forma de uma fuga e a terceira parte retorna no final. Quando escrita para orquestra, a abertura Francesa é frequentemente orquestrada com trompetes e tímpanos e soa grandiosa. A forma era bastante apropriada para um período em que todas as orquestras eram de propriedade da realeza ou de outros aristocratas. (pt)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)