The Friedman rule is a monetary policy rule proposed by Milton Friedman. Friedman advocated monetary policy that would result in the nominal interest rate being at or very near zero. His rationale was that the opportunity cost of holding money faced by private agents should equal the social cost of creating additional fiat money. Assuming that the marginal cost of creating additional money is zero (or approximated by zero), nominal rates of interest should also be zero. In practice, this means that a central bank should seek a rate of inflation or deflation equal to the real interest rate on government bonds and other safe assets, to make the nominal interest rate zero.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Κανόνας του Φρίντμαν (el)
- Friedman rule (en)
|
| rdfs:comment
| - Ο κανόνας του Φρίντμαν είναι ένας κανόνας νομισματικής πολιτικής που προτάθηκε από τον Μίλτον Φρίντμαν. Ουσιαστικά, ο Φρίντμαν υποστήριξε τον καθορισμό του ονομαστικού επιτοκίου στο μηδέν. Σύμφωνα με τη λογική του κανόνα του Φρίντμαν, το κόστος ευκαιρίας της διακράτησης χρήματος που αντιμετωπίζουν οι παράγοντες του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να είναι ίσο με το κοινωνικό κόστος της δημιουργίας επιπλέον παραστατικού χρήματος (fiat money). Υποτίθεται ότι το οριακό κόστος της δημιουργίας επιπλέον χρημάτων είναι μηδέν (ή προσεγγίζει το μηδέν). Ως εκ τούτου, τα ονομαστικά επιτόκια των τόκων πρέπει να είναι μηδέν. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι η κεντρική τράπεζα θα πρέπει να επιδιώξει ένα ποσοστό αποπληθωρισμού ίσο με το πραγματικό επιτόκιο των κρατικών ομολόγων και άλλων ασφαλών περιουσιακών στοι (el)
- The Friedman rule is a monetary policy rule proposed by Milton Friedman. Friedman advocated monetary policy that would result in the nominal interest rate being at or very near zero. His rationale was that the opportunity cost of holding money faced by private agents should equal the social cost of creating additional fiat money. Assuming that the marginal cost of creating additional money is zero (or approximated by zero), nominal rates of interest should also be zero. In practice, this means that a central bank should seek a rate of inflation or deflation equal to the real interest rate on government bonds and other safe assets, to make the nominal interest rate zero. (en)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - Ο κανόνας του Φρίντμαν είναι ένας κανόνας νομισματικής πολιτικής που προτάθηκε από τον Μίλτον Φρίντμαν. Ουσιαστικά, ο Φρίντμαν υποστήριξε τον καθορισμό του ονομαστικού επιτοκίου στο μηδέν. Σύμφωνα με τη λογική του κανόνα του Φρίντμαν, το κόστος ευκαιρίας της διακράτησης χρήματος που αντιμετωπίζουν οι παράγοντες του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να είναι ίσο με το κοινωνικό κόστος της δημιουργίας επιπλέον παραστατικού χρήματος (fiat money). Υποτίθεται ότι το οριακό κόστος της δημιουργίας επιπλέον χρημάτων είναι μηδέν (ή προσεγγίζει το μηδέν). Ως εκ τούτου, τα ονομαστικά επιτόκια των τόκων πρέπει να είναι μηδέν. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι η κεντρική τράπεζα θα πρέπει να επιδιώξει ένα ποσοστό αποπληθωρισμού ίσο με το πραγματικό επιτόκιο των κρατικών ομολόγων και άλλων ασφαλών περιουσιακών στοιχείων, για να κάνει το ονομαστικό επιτόκιο μηδέν. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι ότι όσοι κατέχουν χρήμα δεν υφίστανται καμία ζημία στην αξία του χρήματος λόγω πληθωρισμού. Ο κανόνας αυτός υπαγορεύεται από λόγους μακροπρόθεσμης αποδοτικότητας. Ο ανωτέρω κανόνας δεν πρέπει να συγχέεται με τον , ο οποίος υποστηρίζει μια σταθερή ετήσια αύξηση της νομισματικής βάσης. (el)
- The Friedman rule is a monetary policy rule proposed by Milton Friedman. Friedman advocated monetary policy that would result in the nominal interest rate being at or very near zero. His rationale was that the opportunity cost of holding money faced by private agents should equal the social cost of creating additional fiat money. Assuming that the marginal cost of creating additional money is zero (or approximated by zero), nominal rates of interest should also be zero. In practice, this means that a central bank should seek a rate of inflation or deflation equal to the real interest rate on government bonds and other safe assets, to make the nominal interest rate zero. The result of this policy is that those who hold money do not suffer any loss in the value of that money due to inflation. The rule is motivated by long-run efficiency considerations. This is not to be confused with Friedman's k-percent rule which advocates a constant yearly expansion of the monetary base. (en)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)