Grabauornis is an extinct genus of enantiornitheans from the Early Cretaceous of China. The type species, Grabauornis lingyuanensis, was named and described in 2014 by , and Zhou Zhonghe. The genus name combines a reference to Amadeus William Grabau with the Greek word ὄρνις, which means bird. The specific name refers to the place where it was found; the city of Lingyuan in the Lianoning province of China. Dalsät already referred to the descriptive article in 2012, before it was published, in his dissertation and the name Grabauornis was mentioned with it. However it was still an invalid nomen ex dissertatione. In addition, he explicitly stated that he did not want to perform naming acts, if they are not performed validly.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Grabauornis (en)
- Grabauornis (nl)
|
| rdfs:comment
| - Grabauornis is an extinct genus of enantiornitheans from the Early Cretaceous of China. The type species, Grabauornis lingyuanensis, was named and described in 2014 by , and Zhou Zhonghe. The genus name combines a reference to Amadeus William Grabau with the Greek word ὄρνις, which means bird. The specific name refers to the place where it was found; the city of Lingyuan in the Lianoning province of China. Dalsät already referred to the descriptive article in 2012, before it was published, in his dissertation and the name Grabauornis was mentioned with it. However it was still an invalid nomen ex dissertatione. In addition, he explicitly stated that he did not want to perform naming acts, if they are not performed validly. (en)
- Grabauornis lingyuanensis is een uitgestorven vogel, behorend tot de Enantiornithes, die tijdens het vroege Krijt voorkwam in het gebied van het huidige China. In 2014 werd de typesoort Grabauornis lingyuanensis benoemd en beschreven door , en . De geslachtsnaam combineert een verwijzing naar Amadeus William Grabau met een Oudgrieks ὄρνις, ornis, "vogel". De soortaanduiding verwijst naar de herkomst uit in Liaoning. Dalsätt had al naar het benoemende artikel verwezen in 2012, dus nog voor het gepubliceerd was, in zijn dissertatie en daarbij de naam Grabauornis vermeld. Dit was toen echter een ongeldige nomen ex dissertatione. Daarbij gaf hij daarin expliciet aan geen naamgevingsdaden te willen verrichten hetgeen inhoudt dat die ook niet geldig verricht worden. (nl)
|
| dct:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| authority
| - Dalsätt et al., 2014 (en)
|
| display parents
| |
| fossil range
| |
| parent authority
| - Dalsätt et al., 2014 (en)
|
| taxon
| - Grabauornis lingyuanensis (en)
|
| has abstract
| - Grabauornis is an extinct genus of enantiornitheans from the Early Cretaceous of China. The type species, Grabauornis lingyuanensis, was named and described in 2014 by , and Zhou Zhonghe. The genus name combines a reference to Amadeus William Grabau with the Greek word ὄρνις, which means bird. The specific name refers to the place where it was found; the city of Lingyuan in the Lianoning province of China. Dalsät already referred to the descriptive article in 2012, before it was published, in his dissertation and the name Grabauornis was mentioned with it. However it was still an invalid nomen ex dissertatione. In addition, he explicitly stated that he did not want to perform naming acts, if they are not performed validly. The fossil, holotype IVPP V14595, was found in a layer of the Yixian Formation which dates to the Aptian, at an age of 125 million years. The holotype consists of a well-preserved skeleton, compressed onto a single plate. Grabauornis shows a unique combination of differentiating traits. The center of the back of the sternum plate extends further back than the side wings, the latter are fan-shaped. It also has a relatively short head with small, conical teeth. As for the arms and hands; the second and third phalanges of the second finger are quite robust, the third metacarpal extends further than the second and the hand is shorter than the ulna. Besides that, the shoulder blade is long and narrow and tapers towards the top. Grabauornis has a humerus that is 95% of the length of the ulna. In most enantiornitheans the values are between 77 and 125%, so Grabauornis has an average ratio. According to the descriptors, this indicates a good ability to fly; only above 130% the animal would have to remain on the ground. This ability would be confirmed by the possession of an alula, a thumb feather that could serve as a nose vane. The hypocleidium of the wishbone is also well developed. (en)
- Grabauornis lingyuanensis is een uitgestorven vogel, behorend tot de Enantiornithes, die tijdens het vroege Krijt voorkwam in het gebied van het huidige China. In 2014 werd de typesoort Grabauornis lingyuanensis benoemd en beschreven door , en . De geslachtsnaam combineert een verwijzing naar Amadeus William Grabau met een Oudgrieks ὄρνις, ornis, "vogel". De soortaanduiding verwijst naar de herkomst uit in Liaoning. Dalsätt had al naar het benoemende artikel verwezen in 2012, dus nog voor het gepubliceerd was, in zijn dissertatie en daarbij de naam Grabauornis vermeld. Dit was toen echter een ongeldige nomen ex dissertatione. Daarbij gaf hij daarin expliciet aan geen naamgevingsdaden te willen verrichten hetgeen inhoudt dat die ook niet geldig verricht worden. Het fossiel, holotype IVPP V14595, is gevonden in een laag van de die dateert uit het Aptien, ongeveer 125 miljoen jaar oud. Het bestaat uit een vrij volledig en in verband liggend skelet samengedrukt op een enkele plaat. Grabauornis toont een unieke combinatie van onderscheidende kenmerken. Het centrum van de achterkant van het borstbeenplaat steekt verder naar achteren uit dan de zijvleugels. Deze laatste zijn waaiervormig. De tweede en derde kootjes van de tweede vinger zijn robuust. De hand is korter dan de ellepijp. Grabauornis heeft een relatief korte kop met kleine kegelvormige tanden. Het schouderblad is lang en nauw en versmalt naar boven toe. Grabauornis heeft een opperarmbeen met 95% van de lengte van de ellepijp. Bij de meeste enantiornithen liggen de waarden tussen de 77 en 125% zodat Garbauornis een gemiddelde verhouding heeft. Volgens de beschrijvers duidt dit op een goed vermogen tot vliegen; pas boven de 130% zou de vogel aan de grond moeten blijven. Dit vermogen zou bevestigd worden door het bezit van een , een duimveer die als kon dienen. Het derde middenhandsbeen steekt verder uit dan het tweede. Het hypocleidium van het vorkbeen is goed ontwikkeld. Grabauornis is in de Enantiornithes geplaatst. (nl)
|
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)