About: Heresiarch     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : owl:Thing, within Data Space : dbpedia.demo.openlinksw.com associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.demo.openlinksw.com/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FHeresiarch

In Christian theology, a heresiarch (also hæresiarch, according to the Oxford English Dictionary; from Greek: αἱρεσιάρχης, hairesiárkhēs via the late Latin haeresiarcha) or arch-heretic, is an originator of heretical doctrine, or the founder of a sect that sustains such a doctrine.

AttributesValues
rdfs:label
  • Häresiarch (de)
  • Heresiarca (es)
  • Hérésiarque (fr)
  • Eresiarca (it)
  • Heresiarch (en)
  • Herezjarcha (pl)
  • Ересиарх (ru)
  • Ересіарх (uk)
rdfs:comment
  • In Christian theology, a heresiarch (also hæresiarch, according to the Oxford English Dictionary; from Greek: αἱρεσιάρχης, hairesiárkhēs via the late Latin haeresiarcha) or arch-heretic, is an originator of heretical doctrine, or the founder of a sect that sustains such a doctrine. (en)
  • L'hérésiarque est le dirigeant d'un mouvement hérétique ou bien la personne ayant théorisé une hérésie. L'identification d'un hérésiarque peut être difficile du fait des pertes du temps et du fait que les écrits des hérétiques étaient détruits. Il est douteux, par exemple, que Nestorius ait eu les opinions qu'on lui prête. La notion d'hérésiarque, comme celle d'hérétique, est relative par rapport aux mouvements. (fr)
  • Eresiarca è il fondatore o il capo di una eresia, la quale quasi sempre da lui prende il nome. Tale termine è usato generalmente in contesti riguardanti il Cristianesimo. Nonostante nel primo periodo cristiano, al pari della parola eresia, il termine non possedesse alcuna accezione negativa, col tempo subì una progressiva condanna da parte di tutta la cristianità. Poiché a capo di un'eresia, l'eresiarca riconosciuto come tale dalla Chiesa è oggetto di scomunica. (it)
  • Herezjarcha – założyciel lub przywódca ruchu religijnego, który został uznany za heretycki przez denominację, z której ten ruch się wydzielił. Jednymi z pierwszych oficjalnie ogłoszonych herezji przez Kościół katolicki były marcjonizm zapoczątkowany przez Marcjona w II w. n.e. czy arianizm zainicjowany przez Ariusza na początku IV w. n.e. Za herezjarchów uznawani byli działacze reformacyjni jak Marcin Luter, Jan Kalwin czy . (pl)
  • Ересіарх (Єресіарх), у християнському богослов'ї єресіярх (також hæresiarch, в відповідно до Оксфордським словником англійської мови , від грецького : αἱρεσιάρχης , hairesiárkhēs через пізню латинську haeresiarcha ) або арку-єретик — творець єретичної доктрини або засновник секти, яка підтримує таке вчення. (uk)
  • Als Häresiarch (von altgriechisch αἵρεσις haíresis ‚Anhängerschaft‘, ‚Philosophenschule‘, ‚Sekte‘ und ἄρχων archon ‚Herrscher‘, ‚Gebieter‘) wurde in der Literatur und Amtssprache der christlichen Tradition der Anführer einer Sekte bezeichnet bzw. derjenige, der eine häretische, von der orthodoxen Lehrmeinung abweichende Meinung erstmals oder prominent vertreten hat. Der Sprachreiniger Johann Friedrich August Kinderling schlug 1795 den Begriff Erzketzer für den Häresiarchen vor. In der modernen Literatur hat sich jedoch mehr der Ketzerlehrer durchgesetzt. (de)
  • Heresiarca es el primer autor de una herejía o líder de una secta herética. Es constante que los más antiguos heresiarcas hasta Manes inclusive fueron o judíos que querían sujetar los cristianos a la ley de Moisés o paganos mal convertidos que querían someter la doctrina cristiana a las opiniones de la filosofía. Tertuliano lo hizo ver en su libro De las Prescripciones, cap. VII, y demostró individualmente que todos los errores que habían turbado el cristianismo hasta entonces, procedían de alguna de las escuelas de filosofía. San Gerónimo pensó de la misma manera: según la observación de un docto los filósofos no vieron sin envidia que un pueblo a quien despreciaban, se había vuelto sin estudio infinitamente más instruido que ellos sobre los cuestiones más interesantes al género humano, l (es)
  • Ересиа́рх (др.-греч. αἱρεσι-άρχης от др.-греч. αἵρεσις — «школа, учение, секта» и др.-греч. ἀρχή — «начало, основание, власть») — в период античности — глава философской школы (в этом значении слово употреблено, например, у Секста Эмпирика); в христианское время — основатель или глава еретического учения. Как правило, понятие употребляется представителями крупных христианских конфессий (православие, католицизм, протестантизм) по отношению к основателям или руководителям религиозных направлений в раннем христианстве, которые в дальнейшем были признаны еретическими. (ru)
foaf:depiction
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Gustave_Dore_-_Dantes_Inferno_-_ArchHeretics.jpg
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
Link from a Wikipage to an external page
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
thumbnail
has abstract
  • Als Häresiarch (von altgriechisch αἵρεσις haíresis ‚Anhängerschaft‘, ‚Philosophenschule‘, ‚Sekte‘ und ἄρχων archon ‚Herrscher‘, ‚Gebieter‘) wurde in der Literatur und Amtssprache der christlichen Tradition der Anführer einer Sekte bezeichnet bzw. derjenige, der eine häretische, von der orthodoxen Lehrmeinung abweichende Meinung erstmals oder prominent vertreten hat. Der Sprachreiniger Johann Friedrich August Kinderling schlug 1795 den Begriff Erzketzer für den Häresiarchen vor. In der modernen Literatur hat sich jedoch mehr der Ketzerlehrer durchgesetzt. Häufig wurden diese als Häresiarchen bezeichneten Vertreter einer heterodoxen Lehrmeinung namengebend für die entsprechende Sekte bzw. theologische Richtung. Beispiele dafür sind: * Nestorius für die Nestorianer * Basilides für die Basilidianer * Valentinus für die Valentinianer * Mani für die Manichäer * Amalrich von Bena für die Amalrikaner * Jan Hus für die Hussiten Da die Glaubensüberzeugungen in den von Rom getrennten Kirchen in der heutigen katholischen Theologie nicht mehr als häretisch bezeichnet werden, ist der Begriff nur noch historisch von Bedeutung. (de)
  • Heresiarca es el primer autor de una herejía o líder de una secta herética. Es constante que los más antiguos heresiarcas hasta Manes inclusive fueron o judíos que querían sujetar los cristianos a la ley de Moisés o paganos mal convertidos que querían someter la doctrina cristiana a las opiniones de la filosofía. Tertuliano lo hizo ver en su libro De las Prescripciones, cap. VII, y demostró individualmente que todos los errores que habían turbado el cristianismo hasta entonces, procedían de alguna de las escuelas de filosofía. San Gerónimo pensó de la misma manera: según la observación de un docto los filósofos no vieron sin envidia que un pueblo a quien despreciaban, se había vuelto sin estudio infinitamente más instruido que ellos sobre los cuestiones más interesantes al género humano, la naturaleza de Dios y del hombre, el origen de todas las cosas, la providencia que gobierna el mundo, la regla de las costumbres; y trataron de apropiarse parte de estas riquezas para hacer creer que se debían más bien a la filosofía que al Evangelio. Este motivo no era muy puro para formar cristianos fieles y dóciles. conjetura con mucha probabilidad que los judíos convencidos con la santidad y perpetuidad de la ley de Moisés no querían reconocer la divinidad de Jesucristo, ni confesar que era hijo de Dios por no verse precisados a convenir en que había podido abolir la ley de Moisés en calidad de tal; y que los herejes gnósticos seguían más bien los dogmas de la filosofía oriental que los de Platón y los otros filósofos griegos. Pero esta segunda opinión no es tan cierta, ni tan importante como presume Mosheim. Hace mención de una tercera especie de herejes, que eran unos hombres licenciosos, según los cuales la gracia del Evangelio libraba a los hombres de toda ley religiosa y civil y en su conducta se conformaban con esta máxima. Sería difícil probar que estos hombres compusieron una secta particular. (es)
  • In Christian theology, a heresiarch (also hæresiarch, according to the Oxford English Dictionary; from Greek: αἱρεσιάρχης, hairesiárkhēs via the late Latin haeresiarcha) or arch-heretic, is an originator of heretical doctrine, or the founder of a sect that sustains such a doctrine. (en)
  • L'hérésiarque est le dirigeant d'un mouvement hérétique ou bien la personne ayant théorisé une hérésie. L'identification d'un hérésiarque peut être difficile du fait des pertes du temps et du fait que les écrits des hérétiques étaient détruits. Il est douteux, par exemple, que Nestorius ait eu les opinions qu'on lui prête. La notion d'hérésiarque, comme celle d'hérétique, est relative par rapport aux mouvements. (fr)
  • Eresiarca è il fondatore o il capo di una eresia, la quale quasi sempre da lui prende il nome. Tale termine è usato generalmente in contesti riguardanti il Cristianesimo. Nonostante nel primo periodo cristiano, al pari della parola eresia, il termine non possedesse alcuna accezione negativa, col tempo subì una progressiva condanna da parte di tutta la cristianità. Poiché a capo di un'eresia, l'eresiarca riconosciuto come tale dalla Chiesa è oggetto di scomunica. (it)
  • Ересиа́рх (др.-греч. αἱρεσι-άρχης от др.-греч. αἵρεσις — «школа, учение, секта» и др.-греч. ἀρχή — «начало, основание, власть») — в период античности — глава философской школы (в этом значении слово употреблено, например, у Секста Эмпирика); в христианское время — основатель или глава еретического учения. Как правило, понятие употребляется представителями крупных христианских конфессий (православие, католицизм, протестантизм) по отношению к основателям или руководителям религиозных направлений в раннем христианстве, которые в дальнейшем были признаны еретическими. В последнее время имеются прецеденты появления самопровозглашённых ересиархов, то есть тех, кто полностью осознанно причисляет себя к еретикам и самовольно объявляет себя ересиархами. (ru)
  • Herezjarcha – założyciel lub przywódca ruchu religijnego, który został uznany za heretycki przez denominację, z której ten ruch się wydzielił. Jednymi z pierwszych oficjalnie ogłoszonych herezji przez Kościół katolicki były marcjonizm zapoczątkowany przez Marcjona w II w. n.e. czy arianizm zainicjowany przez Ariusza na początku IV w. n.e. Za herezjarchów uznawani byli działacze reformacyjni jak Marcin Luter, Jan Kalwin czy . (pl)
  • Ересіарх (Єресіарх), у християнському богослов'ї єресіярх (також hæresiarch, в відповідно до Оксфордським словником англійської мови , від грецького : αἱρεσιάρχης , hairesiárkhēs через пізню латинську haeresiarcha ) або арку-єретик — творець єретичної доктрини або засновник секти, яка підтримує таке вчення. (uk)
prov:wasDerivedFrom
page length (characters) of wiki page
foaf:isPrimaryTopicOf
is Link from a Wikipage to another Wikipage of
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (378 GB total memory, 67 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software