| rdfs:comment
| - Marie Joseph Chalier (* 1747 in Beaulard, bei Susa im Piemont; † 17. Juli 1793 in Lyon) war ein französischer Jakobiner. (de)
- Marie Joseph Chalier (Beaulard, Piamonte, 1747 – Lyon, 17 de julio de 1793) fue un clérigo, abogado y político francés de la Revolución Francesa, en la que formó parte de los jacobinos. (es)
- Joseph Chalier, né le 12 septembre 1747 dans la paroisse de Beaulard, aujourd'hui commune d’Oulx (Piémont), mort guillotiné le 16 juillet 1793 à Lyon (Rhône), est un révolutionnaire français, jacobin. Orateur polémique, honni par la bourgeoisie, il prononce des discours contenant des mesures sociales. (fr)
- Marie Joseph Chalier (Beaulard, 1747 – Lione, 17 luglio 1793) è stato un rivoluzionario francese. Devoto all'estremismo giacobino, era oratore polemico, sostenuto dai miserabili, disprezzato dalla borghesia, pronunciava discorsi auspicanti misure di carattere sociale. (it)
- Marie Joseph Chalier, foi um ex-padre e revolucionário francês, cuja execução na guilhotina levou a Convenção a decretar a destruição daquela cidade. (pt)
- Joseph Chalier (1747 – 1793) was a French lawyer and revolutionary politician who was active in Lyon. Chalier was born in Beaulard, Susa Valley, Piedmont. As a young man, Chalier's family hoped he would take a career in the church. But instead he became a partner in a law firm in Lyon. Because of his job with the firm, he traveled to Levant, Italy, Spain and Portugal. While living in Paris in 1789, he became acquainted with Marat, Camille Desmoulins and Robespierre. After returning to Lyon, Chalier was the first person to be named as a member of the municipal bureau. While in this position he organized the national guard, applied the Civil Constitution of the Clergy, and engineered the finances of the city so that the rich were heavily taxed and the poor relatively spared. (en)
- Marie Joseph Chalier (ur. w 1747 w , zm. 17 lipca 1793 w Lyonie) – francuski działacz polityczny okresu rewolucji francuskiej. Był synem prawnika. W młodości wstąpił do nowicjatu dominikanów, nie złożył jednak ślubów zakonnych. Pracował jako prywatny nauczyciel, następnie został kupcem w Lyonie i podróżował w celach handlowych po krajach śródziemnomorskich. W 1789 z entuzjazmem poparł wybuch rewolucji francuskiej – brał udział w zdobyciu Bastylii i działał jako radykalny publicysta. Następnie wrócił z Paryża do Lyonu i został tam jednym z przywódców sankiulotów. W 1790 wszedł do rewolucyjnej rady miasta. Zasiadał w komisji handlu i przemysłu, następnie był sędzią trybunału handlowego; w 1791 zawieszony w funkcji pod zarzutem jej nadużywania, udał się ponownie do Paryża w celu apelowania od (pl)
|
| has abstract
| - Marie Joseph Chalier (* 1747 in Beaulard, bei Susa im Piemont; † 17. Juli 1793 in Lyon) war ein französischer Jakobiner. (de)
- Marie Joseph Chalier (Beaulard, Piamonte, 1747 – Lyon, 17 de julio de 1793) fue un clérigo, abogado y político francés de la Revolución Francesa, en la que formó parte de los jacobinos. (es)
- Joseph Chalier (1747 – 1793) was a French lawyer and revolutionary politician who was active in Lyon. Chalier was born in Beaulard, Susa Valley, Piedmont. As a young man, Chalier's family hoped he would take a career in the church. But instead he became a partner in a law firm in Lyon. Because of his job with the firm, he traveled to Levant, Italy, Spain and Portugal. While living in Paris in 1789, he became acquainted with Marat, Camille Desmoulins and Robespierre. After returning to Lyon, Chalier was the first person to be named as a member of the municipal bureau. While in this position he organized the national guard, applied the Civil Constitution of the Clergy, and engineered the finances of the city so that the rich were heavily taxed and the poor relatively spared. For making a nocturnal domiciliary perquisition, Chalier was denounced in front of the Legislative Assembly by the département of Rhône-et-Loire. However, the Assembly's bar did not disapprove of his conduct. Chalier later ran for mayor of Lyon in November 1792, but lost to the Royalist opposition. Soon after, Chalier became the leader of the Jacobins of Lyon, a move which ultimately led to his demise. Working with other revolutionary clubs and communes in the city, he led the Jacobins to arrest a great number of Royalists during the nights of the 5th and 6 February 1793. This brought him into direct conflict with the mayor of Lyons, who had the support of the National Guard. Undeterred, Chalier demanded of the Convention an establishment of a revolutionary tribunal and a revolutionary army stationed in Lyon. The Convention refused and the anti-revolutionary party took action. On the 29th and 30 May 1793, the different sections of the Convention rose against him. The Jacobins were dispossessed of the municipality and Chalier was arrested. On the 15th of July, he was brought before the criminal tribunal of the Rhône-et-Loire, which condemned him to death. He was guillotined the next day in Lyon. Soon after, the revolutionary forces during the "reign of terror" held his memory in high esteem, as a martyr for Liberty. (en)
- Joseph Chalier, né le 12 septembre 1747 dans la paroisse de Beaulard, aujourd'hui commune d’Oulx (Piémont), mort guillotiné le 16 juillet 1793 à Lyon (Rhône), est un révolutionnaire français, jacobin. Orateur polémique, honni par la bourgeoisie, il prononce des discours contenant des mesures sociales. (fr)
- Marie Joseph Chalier (Beaulard, 1747 – Lione, 17 luglio 1793) è stato un rivoluzionario francese. Devoto all'estremismo giacobino, era oratore polemico, sostenuto dai miserabili, disprezzato dalla borghesia, pronunciava discorsi auspicanti misure di carattere sociale. (it)
- Marie Joseph Chalier (ur. w 1747 w , zm. 17 lipca 1793 w Lyonie) – francuski działacz polityczny okresu rewolucji francuskiej. Był synem prawnika. W młodości wstąpił do nowicjatu dominikanów, nie złożył jednak ślubów zakonnych. Pracował jako prywatny nauczyciel, następnie został kupcem w Lyonie i podróżował w celach handlowych po krajach śródziemnomorskich. W 1789 z entuzjazmem poparł wybuch rewolucji francuskiej – brał udział w zdobyciu Bastylii i działał jako radykalny publicysta. Następnie wrócił z Paryża do Lyonu i został tam jednym z przywódców sankiulotów. W 1790 wszedł do rewolucyjnej rady miasta. Zasiadał w komisji handlu i przemysłu, następnie był sędzią trybunału handlowego; w 1791 zawieszony w funkcji pod zarzutem jej nadużywania, udał się ponownie do Paryża w celu apelowania od tej decyzji. Po 10 sierpnia 1792, gdy do władzy w departamencie, do którego należał Lyon, doszli żyrondyści z kręgu Rolanda, Chalier stanął na czele sankiulockiej opozycji wobec umiarkowanych. Głosił hasła płacy minimalnej, zakazu prywatnego handlu zbożem oraz nacjonalizacji młynów. Do jesieni 1792 zwolennicy Chaliera, posługującego się w publicznych wystąpieniach retoryką naśladującą Marata, zdobyli w mieście znaczne poparcie. Chalier przegrał wybory na mera, lecz jego zwolennicy osiągnęli większość w radzie miejskiej. Sankiuloci kierowani przez Chaliera podjęli następnie działania na rzecz ustanowienia w mieście trybunału rewolucyjnego i postawienia przed nim miejscowych żyrondystów. Konflikty między żyrondystami, sankiulotami i rojalistami doprowadziły do skierowania do miasta komisarzy Konwentu, którzy doprowadzili do wyboru nowego mera, Antoine'a Bertranda, zwolennika Chaliera. Umożliwiło to temu ostatniemu objęcie kontroli nad miastem. Chalier przyczynił się do wprowadzenia pospolitego ruszenia (armia rewolucyjne), finansowanego z podatków obywateli, wzmocnienia pozycji klubu jakobinów oraz powołania lokalnego komitetu ocalenia publicznego. Zwolennicy Chaliera, zainspirowani rozwiązaniami przyjętymi w Paryżu, wprowadzili w życie także dekret o cenach maksymalnych, zakazie spekulacji zbożem, permanencję obrad sekcji, zmienili gwardię narodową w armię rewolucyjną, z którą miały współpracować obywatelskie komitety bezpieczeństwa. Wymuszono również 6 mln kontrybucji od najbogatszych mieszkańców miasta, które miały sfinansować ten ostatni projekt. Równocześnie Chalier nie zdołał poprawić sytuacji najbiedniejszych obywateli w mieście, co wcześniej deklarował, w rezultacie tracąc dawne poparcie. Chalier został obalony w czasie powstania żyrondystów i rojalistów, następnie aresztowany, osądzony i stracony. W czasie jego egzekucji gilotyna uległa awarii: trzykrotne opuszczenie ostrza nie doprowadziło do śmierci skazańca, który został przez kata dobity nożem. Powstanie w Lyonie i śmierć Chaliera skłoniły Konwent Narodowy do podjęcia akcji represyjnej przeciwko miastu, której ofiarą padło ok. 2000 osób. Osoba Chaliera stała się również obiektem świeckiego kultu jako "męczennik rewolucji". (pl)
- Marie Joseph Chalier, foi um ex-padre e revolucionário francês, cuja execução na guilhotina levou a Convenção a decretar a destruição daquela cidade. (pt)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
