The Kramers–Heisenberg dispersion formula is an expression for the cross section for scattering of a photon by an atomic electron. It was derived before the advent of quantum mechanics by Hendrik Kramers and Werner Heisenberg in 1925, based on the correspondence principle applied to the classical dispersion formula for light. The quantum mechanical derivation was given by Paul Dirac in 1927.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Kramers-Heisenberg-Formel (de)
- Kramers–Heisenberg formula (en)
- クラマース・ハイゼンベルグの分散式 (ja)
- Kramers-Heisenberg-formule (nl)
|
| rdfs:comment
| - 光と電子の相互作用に双極子近似を用い、遷移確率を双極子モーメントの行列要素で表した、分極率に対する量子力学的な表式をクラマース・ハイゼンベルクの分散式（クラマース・ハイゼンベルクのぶんさんしき、Kramers–Heisenberg formula）と呼ぶ。 しかし分極率の表式は、の近くを別にすれば原子による光の弾性散乱の振幅と事実上一致するので、原子による非弾性も含めた光散乱の微分断面積の一般公式を「クラマース・ハイゼンベルクの分散式」ということが多い。 ここで、、はそれぞれ始状態、中間状態、終状態を表し、は原子の双極子モーメントである。 (ja)
- Die Kramers-Heisenberg-Formel oder Kramers-Heisenberg-Dispersionsformel ist ein mathematischer Ausdruck zur Beschreibung des Wirkungsquerschnitts bei der Streuung von Photonen an einem Elektron, das an ein Atom gebunden ist. Hendrik Kramers und Werner Heisenberg wandten sie 1925, basierend auf dem Korrespondenzprinzip, auf die klassische Dispersionsformel für Licht an. Die quantenmechanische Ableitung leitete Paul Dirac im Jahr 1927, noch vor der Etablierung der Quantenmechanik, ab. (de)
- The Kramers–Heisenberg dispersion formula is an expression for the cross section for scattering of a photon by an atomic electron. It was derived before the advent of quantum mechanics by Hendrik Kramers and Werner Heisenberg in 1925, based on the correspondence principle applied to the classical dispersion formula for light. The quantum mechanical derivation was given by Paul Dirac in 1927. (en)
- De Kramers–Heisenberg-formule (Kramers–Heisenberg-dispersieformule) is een vergelijking voor de werkzame doorsnede (maat voor de kans) bij de verstrooiing van een foton (lichtdeeltje) door een elektron in een atoom. De Nederlandse en Duitse natuurkundigen Hendrik Kramers en Werner Heisenberg leidden hem in 1925 volgens de klassieke natuurkunde af. (nl)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - Die Kramers-Heisenberg-Formel oder Kramers-Heisenberg-Dispersionsformel ist ein mathematischer Ausdruck zur Beschreibung des Wirkungsquerschnitts bei der Streuung von Photonen an einem Elektron, das an ein Atom gebunden ist. Hendrik Kramers und Werner Heisenberg wandten sie 1925, basierend auf dem Korrespondenzprinzip, auf die klassische Dispersionsformel für Licht an. Die quantenmechanische Ableitung leitete Paul Dirac im Jahr 1927, noch vor der Etablierung der Quantenmechanik, ab. Die Kramers-Heisenberg-Formel war zum Zeitpunkt der Veröffentlichung eine bedeutende Errungenschaft, denn sie erklärt unter anderem die Vorstellung der „negativen Absorption“ (stimulierte Emission), die Thomas-Reiche-Kuhn-Summenregel sowie die inelastische Streuung – bei der die Energie des gestreuten Photons größer oder kleiner als die des einfallenden Photons ist. Damit wird auch der Zusammenhang zum Raman-Effekt herstellt. (de)
- The Kramers–Heisenberg dispersion formula is an expression for the cross section for scattering of a photon by an atomic electron. It was derived before the advent of quantum mechanics by Hendrik Kramers and Werner Heisenberg in 1925, based on the correspondence principle applied to the classical dispersion formula for light. The quantum mechanical derivation was given by Paul Dirac in 1927. The Kramers–Heisenberg formula was an important achievement when it was published, explaining the notion of "negative absorption" (stimulated emission), the Thomas–Reiche–Kuhn sum rule, and inelastic scattering — where the energy of the scattered photon may be larger or smaller than that of the incident photon — thereby anticipating the discovery of the Raman effect. (en)
- 光と電子の相互作用に双極子近似を用い、遷移確率を双極子モーメントの行列要素で表した、分極率に対する量子力学的な表式をクラマース・ハイゼンベルクの分散式（クラマース・ハイゼンベルクのぶんさんしき、Kramers–Heisenberg formula）と呼ぶ。 しかし分極率の表式は、の近くを別にすれば原子による光の弾性散乱の振幅と事実上一致するので、原子による非弾性も含めた光散乱の微分断面積の一般公式を「クラマース・ハイゼンベルクの分散式」ということが多い。 ここで、、はそれぞれ始状態、中間状態、終状態を表し、は原子の双極子モーメントである。 (ja)
- De Kramers–Heisenberg-formule (Kramers–Heisenberg-dispersieformule) is een vergelijking voor de werkzame doorsnede (maat voor de kans) bij de verstrooiing van een foton (lichtdeeltje) door een elektron in een atoom. De Nederlandse en Duitse natuurkundigen Hendrik Kramers en Werner Heisenberg leidden hem in 1925 volgens de klassieke natuurkunde af. Ze pasten het correspondentieprincipe toe op de klassieke dispersieformule voor licht. (Het correspondentieprincipe is de overeenstemming van een berekening in de klassieke natuurkunde voor normale schalen met de oude kwantummechanica voor zeer kleine schalen in hun onderlinge limiet). Paul Dirac leverde de kwantummechanische versie van deze afleiding in 1927. De Kramers–Heisenberg-formule was van belang ter verklaring van "negatieve absorptie" (gestimuleerde emissie, de somregel van Thomas–Reiche–Kuhn en , als de energie van het verstrooide foton groter of kleiner kan zijn dan die van het invallende foton, waar de formule zelf niet voor geldt. Daarmee werd vooruitgelopen op de theorie van het Ramaneffect. (nl)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is known for
of | |
| is known for
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)