| rdfs:comment
| - リトル・ジョー1A号（リトル・ジョー1Aごう、英: Little Joe 1A）は、NASAのマーキュリー計画の一環として1959年11月4日に発射された無人ロケットである。失敗に終わった前回のリトル・ジョー1号 (LJ-1) の再試験として行われたこの飛行では、空気抵抗が最大になる状況で緊急脱出用ロケットの試験を行うことになっていた。発射約30秒後、脱出ロケットに点火すべき動圧に達したことを圧力計が感知し、宇宙船を発射ロケットから切り離すよう爆発ボルトに信号が送られた。この時点までは、すべて予定通り進行していた。この信号はまた、脱出ロケットに対し点火の指令を送ることになっていたが、十分な推力が発生するのに数秒がかかったため、脱出ロケットが切り離されたときの動圧は満足のいく数値に達せず、その結果再試験が計画された。これを除けば発射から回収に至るまでの手順は問題なく行われた。8分11秒の飛行時間で高度は14.5キロメートル、飛行距離は18.5キロメートル、最高速度は時速3,254キロメートルに達し、搭載重量は1,007キログラムだった。 (ja)
- Литл Джо-1A (LJ-1A) — Габаритно-весовой макет корабля запущен ракетой-носителем Литл Джо-1 в рамках программы Меркурий 4 ноября 1959 года с о. Валлопс, Вирджиния, со стартовой площадки LA-1. Это был суборбитальный полет НАСА, NSSDC ID - Little Joe 1A. (ru)
- Little Joe 1A byl testovací let rakety Little Joe, jehož úkolem bylo ověřit funkčnost únikového systému kosmické lodi Mercury při maximálním . Tlakový senzor měl zaznamenávat tlak a spustit test po dosažení požadovaných podmínek. Podle očekávání k tomu mělo dojít přibližně 30 sekund po startu. Senzor pracoval jak měl a při dosažení stanoveného tlaku vydal pokyn k odpálení výbušných šroubů, které oddělili maketu modulu Mercury od zbytku rakety. Signál tlakového senzoru měl také zažehnout motory v únikové věži, ty sice zažehnuty byly, ale trvalo několik sekund, než dosáhly plného výkonu. Kvůli tomuto prodlení raketa minula oblast určenou pro test a ten musel být opakován. Všechny ostatní procedury proběhly hladce, raketa vystoupala do výšky 14,5 km, uletěla 18,5 km a dosáhla rychlosti 3254 k (cs)
- Little Joe 1A (LJ-1A) war ein unbemannter Testflug im Rahmen des Mercury-Programms. Wie schon bei der gescheiterten Little-Joe-1-Mission sollte ein Flugabbruch bei maximaler aerodynamischer Belastung (Max Q) simuliert werden. Dazu wurde ein Kapselmodell inkl. Rettungsraketen mit einer Little-Joe-Rakete gestartet. Das Signal zum Flugabbruch kam auch zum gewünschten Zeitpunkt, jedoch dauerte es einige Sekunden, bis die Rettungsraketen genügend Schub erzeugten, so dass der Moment der maximalen aerodynamischen Belastung schon vorbei war. Deswegen wurde der Flug mit Little-Joe 1B abermals wiederholt. Da die Mission ansonsten erfolgreich verlaufen war, konnte bei Little Joe 1B ein Affe befördert werden. (de)
- Little Joe 1A (LJ-1A) was an unmanned rocket launched as part of NASA's Mercury program on November 4, 1959. This flight, a repeat of the Little Joe 1 (LJ-1) launch, was to test a launch abort under high aerodynamic load conditions. After lift-off, the pressure sensing system was to indicate when the correct abort dynamic pressure was reached. This should have happened about thirty seconds after launch. A signal was sent to the explosive bolts to separate the spacecraft from the launch vehicle. Up to this point, everything was going as planned. The impulse was also intended to ignite the escape motor. The motor was ignited, but it took a number of seconds to build up thrust, and thus the abort maneuver was not accomplished at the desired dynamic pressure. Because of this, a repeat of the t (en)
- Little Joe 1A (LJ-1A) è una missione consistente nel lancio di un razzo vettore con un prototipo di capsula spaziale senza equipaggio nell'ambito del programma Mercury eseguito dagli Stati Uniti d'America. (it)
- Mercury-Little Joe 1A – jedna z misji testowych programu Mercury, wchodząca w skład podprogramu . Little Joe 1A (LJ-1A) był trzecim z serii lotów suborbitalnych, przeznaczonych do testowania różnych elementów systemu lotu kapsuły Mercury. Zasadniczymi celami testów z dopalaczem były:
* badanie dynamiki kapsuły przy narastających wysokościach
* testowanie układu awaryjnego odrzucenia kapsuły przy maksymalnym ciśnieniu dynamicznym
* udoskonalanie układu spadochronowego
* sprawdzanie metod poszukiwawczych i odzyskiwania kapsuły. (pl)
- Little Joe 1A (LJ-1A) foi terceiro teste do sistema de escape no lançamento para a espaçonave Mercury, usando o fogueteLittle Joe. O lançamento ocorreu em 4 de novembro de 1959. Este voo foi uma repetição do Little Joe 1 (LJ-1). O objetivo era testar um lançamento sob condições de cargas aerodinâmicas altas. Após a decolagem, os sensores de pressão deveriam indicar quando as pressões dinâmicas corretas para o acionamento do sistema de escape fossem atingidas. Isso deveria ocorrer trinta segundos após o lançamento. Um sinal era então enviado aos "parafusos explosivos" para separar a capsula do foguete. Até esse ponto, tudo se passou como planejado. (pt)
|
| has abstract
| - Little Joe 1A byl testovací let rakety Little Joe, jehož úkolem bylo ověřit funkčnost únikového systému kosmické lodi Mercury při maximálním . Tlakový senzor měl zaznamenávat tlak a spustit test po dosažení požadovaných podmínek. Podle očekávání k tomu mělo dojít přibližně 30 sekund po startu. Senzor pracoval jak měl a při dosažení stanoveného tlaku vydal pokyn k odpálení výbušných šroubů, které oddělili maketu modulu Mercury od zbytku rakety. Signál tlakového senzoru měl také zažehnout motory v únikové věži, ty sice zažehnuty byly, ale trvalo několik sekund, než dosáhly plného výkonu. Kvůli tomuto prodlení raketa minula oblast určenou pro test a ten musel být opakován. Všechny ostatní procedury proběhly hladce, raketa vystoupala do výšky 14,5 km, uletěla 18,5 km a dosáhla rychlosti 3254 km/h. Hmotnost nákladu byla 1007 kg, raketa Little Joe měla konfiguraci motorů: 2x hlavní motor Polux a 4x pomocný motor Recruit. (cs)
- Little Joe 1A (LJ-1A) war ein unbemannter Testflug im Rahmen des Mercury-Programms. Wie schon bei der gescheiterten Little-Joe-1-Mission sollte ein Flugabbruch bei maximaler aerodynamischer Belastung (Max Q) simuliert werden. Dazu wurde ein Kapselmodell inkl. Rettungsraketen mit einer Little-Joe-Rakete gestartet. Das Signal zum Flugabbruch kam auch zum gewünschten Zeitpunkt, jedoch dauerte es einige Sekunden, bis die Rettungsraketen genügend Schub erzeugten, so dass der Moment der maximalen aerodynamischen Belastung schon vorbei war. Deswegen wurde der Flug mit Little-Joe 1B abermals wiederholt. Da die Mission ansonsten erfolgreich verlaufen war, konnte bei Little Joe 1B ein Affe befördert werden. Die Maximalgeschwindigkeit betrug 3.254 km/h, die maximale Beschleunigung 16,9 g. Die Kapsel überflog eine Strecke von 18,5 km, der Gipfelpunkt lag bei einer Höhe von 14,5 km. Die Nutzlast betrog 1.007 kg. (de)
- Little Joe 1A (LJ-1A) was an unmanned rocket launched as part of NASA's Mercury program on November 4, 1959. This flight, a repeat of the Little Joe 1 (LJ-1) launch, was to test a launch abort under high aerodynamic load conditions. After lift-off, the pressure sensing system was to indicate when the correct abort dynamic pressure was reached. This should have happened about thirty seconds after launch. A signal was sent to the explosive bolts to separate the spacecraft from the launch vehicle. Up to this point, everything was going as planned. The impulse was also intended to ignite the escape motor. The motor was ignited, but it took a number of seconds to build up thrust, and thus the abort maneuver was not accomplished at the desired dynamic pressure. Because of this, a repeat of the test was planned. Other events from launch through recovery occurred without incident. An altitude of 9 statute miles (14.5 km) and a range of 11.5 statute miles (18.5 km) were obtained, and a speed of 2,021.6 miles per hour (3,254 km/h) was reached. Flight time 8 minutes 11 seconds. Payload 1,007 kg. (en)
- Little Joe 1A (LJ-1A) è una missione consistente nel lancio di un razzo vettore con un prototipo di capsula spaziale senza equipaggio nell'ambito del programma Mercury eseguito dagli Stati Uniti d'America. Il lancio avvenne il 4 novembre 1959 ed in sostanza si trattò della ripetizione della missione Little Joe 1 (LJ-1) che era fallita. L'obbiettivo fu di testare un'interruzione del lancio in avverse condizioni aerodinamiche. Dopo lo stacco da terra un apposito sensore che misurava la pressione sul razzo doveva indicare il raggiungimento della pressione necessaria per effettuare la manovra di interruzione di lancio. Si calcolò che ciò dovesse avvenire trascorsi circa 30 secondi dallo stacco da terra. Immediatamente un impulso sarebbe stato inviato verso degli appositi congegni esplosivi in grado di separare la capsula spaziale dal razzo vettore. Fino a quel momento tutto procedette come programmato. L'impulso inviato doveva avviare il motore di salvataggio, cioè il congegno propulsore in grado di distanziare la capsula, ormai staccata dal razzo (LES). L'apposito motore venne azionato regolarmente ma impiegò diversi secondi fino al raggiungimento della pressione necessaria per lo stacco. Pertanto la manovra di interruzione venne eseguita con una pressione dinamica alquanto inferiore a quanto programmato e di quanto desiderato dai tecnici della NASA. Per questo motivo venne immediatamente pianificata una ripetizione della missione. Tutte le altre fasi della missione invece, dal lancio fino al recupero della capsula stessa, riuscirono senza particolari problemi o incidenti. Venne raggiunta un'altezza di 14,5 km percorrendo una distanza di 18,5 km. La velocità massima raggiunta durante la missione, che ebbe una durata totale di 8 minuti ed 11 secondi, fu di 3.254 km/h. Il peso totale del prototipo della capsula portata in volo fu di 1.007 kg. (it)
- リトル・ジョー1A号（リトル・ジョー1Aごう、英: Little Joe 1A）は、NASAのマーキュリー計画の一環として1959年11月4日に発射された無人ロケットである。失敗に終わった前回のリトル・ジョー1号 (LJ-1) の再試験として行われたこの飛行では、空気抵抗が最大になる状況で緊急脱出用ロケットの試験を行うことになっていた。発射約30秒後、脱出ロケットに点火すべき動圧に達したことを圧力計が感知し、宇宙船を発射ロケットから切り離すよう爆発ボルトに信号が送られた。この時点までは、すべて予定通り進行していた。この信号はまた、脱出ロケットに対し点火の指令を送ることになっていたが、十分な推力が発生するのに数秒がかかったため、脱出ロケットが切り離されたときの動圧は満足のいく数値に達せず、その結果再試験が計画された。これを除けば発射から回収に至るまでの手順は問題なく行われた。8分11秒の飛行時間で高度は14.5キロメートル、飛行距離は18.5キロメートル、最高速度は時速3,254キロメートルに達し、搭載重量は1,007キログラムだった。 (ja)
- Mercury-Little Joe 1A – jedna z misji testowych programu Mercury, wchodząca w skład podprogramu . Little Joe 1A (LJ-1A) był trzecim z serii lotów suborbitalnych, przeznaczonych do testowania różnych elementów systemu lotu kapsuły Mercury. Zasadniczymi celami testów z dopalaczem były:
* badanie dynamiki kapsuły przy narastających wysokościach
* testowanie układu awaryjnego odrzucenia kapsuły przy maksymalnym ciśnieniu dynamicznym
* udoskonalanie układu spadochronowego
* sprawdzanie metod poszukiwawczych i odzyskiwania kapsuły. LJ-1A został wystrzelony jako test planowanego awaryjnego odrzucenia kapsuły w warunkach wysokiego obciążenia aerodynamicznego. Cele były identyczne, jak te podczas wcześniejszego lotu Mercury-Little Joe 1. Konkretnymi zadaniami lotu LJ-1A były:
* przeprowadzenie zaplanowanego awaryjnego odrzucenia kapsuły od dopalacza, przy maksymalnym ciśnieniu dynamicznym, przewidzianym dla lotu rakiety Merkury-Atlas na orbitę
* uzyskanie dodatkowych rzetelnych danych na temat działania spadochronu hamującego i głównego spadochronu kapsuły Mercury
* badanie zachowania się statku podczas wodowania
* uzyskanie większego doświadczenia operacyjnego w odzyskiwaniu unoszącego się na wodzie pojazdu, z wykorzystaniem jednostki nawodnej
* otrzymanie dalszego doświadczenia i wprawy przy operacji kontrolowania systemu przerywania ciągu dopalacza
* odzyskanie rakietowego systemu ratunkowego. (pl)
- Little Joe 1A (LJ-1A) foi terceiro teste do sistema de escape no lançamento para a espaçonave Mercury, usando o fogueteLittle Joe. O lançamento ocorreu em 4 de novembro de 1959. Este voo foi uma repetição do Little Joe 1 (LJ-1). O objetivo era testar um lançamento sob condições de cargas aerodinâmicas altas. Após a decolagem, os sensores de pressão deveriam indicar quando as pressões dinâmicas corretas para o acionamento do sistema de escape fossem atingidas. Isso deveria ocorrer trinta segundos após o lançamento. Um sinal era então enviado aos "parafusos explosivos" para separar a capsula do foguete. Até esse ponto, tudo se passou como planejado. A taxa de impulso específico, também deveria acionar o motor de escape. O motor de escape foi acionado, mas demorou para gerar o empuxo necessário, fazendo com que a manobra de escape, não ocorresse sob a pressão dinâmica desejada. Por conta disso, uma nova repetição desse teste foi agendada. O restante da missão deste o lançamento até a recuperação, transcorreram sem problemas. O LJ-1A, atingiu 14,5 km de altitude e 18,5 km de alcance. A velocidade foi de 3254 km/h, o voo durou 8 minutos e 11 segundos com uma carga útil de 1007 kg. (pt)
- Литл Джо-1A (LJ-1A) — Габаритно-весовой макет корабля запущен ракетой-носителем Литл Джо-1 в рамках программы Меркурий 4 ноября 1959 года с о. Валлопс, Вирджиния, со стартовой площадки LA-1. Это был суборбитальный полет НАСА, NSSDC ID - Little Joe 1A. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
