rdfs:comment
| - Logos (en grec antic λóγος) significa 'estudi', 'argumentació', 'tractat' o 'discurs'. També es pot entendre com a 'intel·ligència', 'pensament', 'ciència', 'estudi', 'sentit'. Logos significa 'intel·ligència' pura de l'ésser humà i també la 'paraula', lligant per primer cop llenguatge i pensament racional. Històricament, ha estat fet equivalent a la raó (a Grècia) i al Déu creador i ordenador (edat mitjana). En el dualisme tradicional, criticat per Nietzsche, equival a la part cerebral de l'ésser humà, en oposició a l'instint i la passió. (ca)
- Řecké slovo logos (λόγος od legein, sbírat, mluvit, počítat) má velmi široký význam, navazující na patrně nejstarší význam něčeho sebraného či shromážděného. Může znamenat (mluvenou) „řeč“, „slovo“, „příběh“, „význam“, „poměr“, „číslo“, někdy také „rozum“ a smysl, i když pro některé z nich měla řečtina zvláštní výrazy. Slovo logos naproti tomu neznamená jazyk, ani v anatomickém, ani ve filologickém významu. Jako odborný pojem se logos užívá ve filosofii a v křesťanské teologii. (cs)
- لوغوس (بالإغريقية: Λούος) (بالإنجليزية: Logos)، وهي من أشد الكلمات أهمية وأكثرها غموضا في الفكرين الغربيين الديني والفلسفي، إذ تدل في سياقات شتى على مدلولات متعددة، كالخطاب، اللغة، العقل الكلي، كلمة الإله، من بين معان أخرى. (ar)
- Dans la pensée grecque antique, le logos (grec ancien λόγος lógos « parole, discours, raison, relation ») est au départ le discours parlé ou écrit. Par extension, logos désigne également la raison, forme de pensée dont on considère qu'elle découle de la capacité à utiliser une langue (grec γλῶσσα / glossa, γλῶττα / glotta « langue ») ou des mots (λόγια / lógia « mots »). De l'idée de logos dérive celle de logique (au sens large par opposition à la logique mathématique moderne), qui correspond dans le monde latin à la rationalité, l'art de la pensée verbale juste. (fr)
- Is téarma tábhachtach é Logos (An tSean-Ghréigis: λόγος) san fhealsúnacht, san síceolaíocht, san agus san reiligiún. I dtosach báire, chiallaigh 'logos' "talamh", "pléadáil", " tuairim", "ionchas", "focal," "óráid," "cuntas," nó "fáth", ach, de réir a chéile, chuaigh sé i bhfeidhm mar théarma teicniúil san bhfealsúnacht, a bhuí le (ca. 535-475 RC), a bhain úsáid as an téarma agus é ag cur síos ar phrionsabal an oird agus an eolais. (ga)
- Logos adalah salah satu konsep kunci di dalam agama Kristen. Kata Logos atau dalam bahasa ibrani , sangat erat hubungan dengan penciptaan, kristologi, soteriologi dan teologi. Sosok Kristus sering kali diidentikkan dengan Logos atau firman Allah yang menjadi daging di dalam teologi Kristen. (in)
- ロゴス(logos)とは、古典ギリシア語の λόγος の音写で、 1.
* 言葉、言語、話、真理、真実、理性、 概念、意味、論理、命題、事実、説明、理由、定義、理論、思想、議論、論証、整合、言論、、発言、説教、教義、、演説、普遍、、構造、質問、伝達、文字、文、口、声、ダイモーン、イデア、名声、(法則)、原因、根拠、秩序、原理、自然、物質、本性、、人間精神、思考内容、思考能力、知性、分別、、神、熱意、計算、比例、尺度、比率、類比、、考慮などの意味。 2.
* 転じて「論理的に語られたもの」「語りうるもの」乃至は「言葉(言詮)を通じて表される恒常的真理乃至それに付随する言詮内容」という意味で用いられることもある。 3.
* 万物の流転のあいだに存する、調和・統一ある理性法則。 4.
* 「宗教(ミュトス)的位相」であるキリスト教では、神のことば、世界を構成するミュトスに基づく論理としてのイエス・キリストを意味する。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 로고스 (기독교) 문서를 참고하십시오.) 로고스(그리스어: λόγος, logos)는 원래의 뜻은 말, 이야기, 어구이다. (ko)
- Logos (gr. λόγος) – pojęcie w starożytnej filozofii europejskiej, a także retoryce klasycznej i teologii judeochrześcijańskiej. Pochodzi od greckiego λέγω (lego, „mówię”) i bywa zwykle tłumaczone na język polski jako „słowo”, choć istnieje też osobny termin leksis (λέξις), pochodzący od tego samego czasownika, oznaczający „słowo” w zwyczajnym, lingwistycznym sensie. Logos jest terminem oznaczającym wewnętrzną racjonalność i uporządkowanie czegoś: świata, duszy ludzkiej, wypowiedzi, argumentu. W filozofii chrześcijańskiej bywa utożsamiany z wypowiedzianym przez Boga Słowem, z którego wywodzi się świat, a czasem również z Jezusem Chrystusem. (pl)
- Logos, grekiska λόγος, brukar oftast översättas med ord, men det har även många andra betydelser såsom princip, standard och logik. Begreppet logos har använts på ett flertal olika sätt inom filosofi, analytisk psykologi, religion och retorik. (sv)
- 邏各斯(古希臘語:λόγος;希伯來語:דָּבָר, 、מַאֲמָר,;亞蘭語:מימר 或 מימרא,memra ;英語:Logos),或作羅格思,是古希臘哲學、西方哲學及基督教神學的重要概念。在古希臘文一般用語中有話語的意思;在哲學中表示支配世界萬物的規律性或原理;在基督教神學是耶穌基督的代名詞,因為他是,也是萬物的規律的源頭,新教使用的《新約聖經》一般譯為“道”,而羅馬公教則旧譯為物尔朋(来源于拉丁文的Verbum),现译为「聖言」,聖經恢復本翻譯為「話」。在西方哲學史上,邏各斯是最早關於規律性的哲學范畴。 (zh)
- Ло́гос (грец. λόγος) — термін західної філософії, релігії, психології та риторики. З давньогрецької мови буквально означає «слово». Уживається передусім у значеннях власне слова, науки, закону, надприродного світового розуму. Часто під логосом розуміється раціональне, логічне знання, яке протиставляється міфу як знанню ірраціональному і прийнятому на віру. У логіці логос — це здатність робити умовиводи, знаходити причиново-наслідкові зв'язки. У східних філософіях йому аналогічні дао, а також — дгарма. (uk)
- Logos (greke λόγος logos; ankaŭ esperantigite logoso) estas greka vorto, kiu signifas «vorto» kaj samtempe «racio» kaj estas la radiko de la Esperanta vorto logiko kaj de la "sufikso" -logio. Laŭ Heraklito kaj aliaj grekaj filozofoj, Logos estas tio, kio regas kaj ordigas la universon. La juda filozofo Filono instruis, ke Logos estas la Vorto de Dio. Laŭ Sankta Johano Logos estas Jesuo Kristo, Dio mem enkarnigita kiel homo, kiel evidentiĝas en la Evangelio laŭ Sankta Johano: (eo)
- Der altgriechische Ausdruck logos (λόγος lógos) hat ein außerordentlich weites Bedeutungsspektrum. Er wird unspezifisch im Sinne von „Wort“ und „Rede“ sowie deren Gehalt („Sinn“) gebraucht, bezeichnet aber auch das geistige Vermögen und was dieses hervorbringt (wie „Vernunft“), ferner ein allgemeineres Prinzip einer Weltvernunft oder eines Gesamtsinns der Wirklichkeit. Darüber hinaus existieren je nach Kontext noch spezifischere Verwendungen, beispielsweise als „Definition“, „Argument“, „Rechnung“ oder „Lehrsatz“. Auch philosophische und religiöse Prinzipien werden mit dem Ausdruck lógos bezeichnet, beispielsweise in den Fragmenten Heraklits und in Texten stoischer Philosophie sowie jüdisch-hellenistischer und christlicher Herkunft. (de)
- Logos (antzinako grezieraz: λóγος) greziar jatorriko hitza edo kontzeptua da, "hitza", "adierazpena", "pentsamendua", "kontzeptua", "diskurtsoa", "arrazoia", "adimena", "Jainkoa", eta beste hainbeste itzulpen izan dituena. Esanahi horiez gainera, beste batzuk ere gehitu dira: "legea", "printzipioa", "araua". (eu)
- Logos (en griego λóγος -lógos- ) es una palabra griega que tiene varios matices de significado: Logos es la palabra en cuanto meditada, reflexionada o razonada. Puede traducirse de distintas formas: habla, palabra, razonamiento, argumentación, discurso o instrucción. También puede ser entendido como: "inteligencia", "pensamiento", "sentido", la palabra griega λóγος -lôgos- ha sido y suele ser traducida en lenguas romances como Verbo (del latín: Verbum). Su raíz estaría, probablemente, en el indoeuropeo leḡ, que tiene el sentido de "recoger junto", imponiendo a ese recoger un "criterio", por lo tanto derivaría, tanto en griego como en latín, en el sentido de recoger, discernir, seleccionar, elegir. (es)
- Logos (UK: /ˈloʊɡɒs, ˈlɒɡɒs/, US: /ˈloʊɡoʊs/; Ancient Greek: λόγος, romanized: lógos, lit. 'word, discourse, or reason') is a term used in Western philosophy, psychology and rhetoric and refers to the appeal to reason that relies on logic or reason, inductive and deductive reasoning. Aristotle first systemised the usage of the word, making it one of the three principles of rhetoric. This specific use identifies the word closely to the structure and content of text itself. This specific usage has then been developed through the history of western philosophy and rhetoric. (en)
- Logos (in greco antico: λόγος, lógos, corrispondente al latino verbum e all'ebraico דבר davar) deriva dal greco légο (λέγω), che significa scegliere, raccontare, enumerare, parlare, pensare, e quindi è traducibile come «parola», «discorso», o «ragione». Le lettere greche che compongono la parola logos. Particolare rilievo ha assunto il termine nello stoicismo, passando infine a indicare nella letteratura giudaica e nella teologia cristiana il significato di sapienza divina, e in particolare in quest'ultima quello di Verbo (o Parola di Dio), incarnatosi nel Cristo. (it)
- λόγος of logos was een woord, een zelfstandig naamwoord, in het Oudgrieks. Het had verschillende betekenissen, maar wordt meestal als 'woord' vertaald. Andere betekenissen zijn onder meer 'gedachte', 'taal', 'rede', 'principe', 'leerstelling' of 'logica'. Binnen de filosofie, analytische filosofie en religie spelen nog speciale betekenissen en connotatie een rol. (nl)
- Lógos (UK: /ˈloʊɡɒs, ˈlɒɡɒs/, US: /ˈloʊɡoʊs/; Grego antigo: λόγος, translit. lógos; de λέγω, légō, lit. 'Eu digo') é um termo na filosofia ocidental, psicologia, retórica e religião derivada de uma palavra grega que significa, "fundamento", "pleito", "opinião", "expectativa", "pensamento", "palavra", "fala", "conta", "razão", "proporção" e "discurso", mas se tornou um termo técnico na filosofia ocidental, começando com Heráclito (535 a.C. - 475 a.C.), que usou o termo para um princípio de ordem e conhecimento. Logos é a lógica por trás de um argumento. Logos é persuadir uma audiência usando argumentos lógicos e evidências de apoio. Logos é uma técnica persuasiva usada frequentemente na escrita e retórica. (pt)
- Ло́гос (от др.-греч. λόγος «мысль», «голос», «слово», «разум», «закон», «смысл», «понятие», «причина», «число», иуд.-арам. מימרא [ˈmem(ə)rē]) — понятие древнегреческой философии, означающее одновременно «слово» (высказывание, речь) и «понятие» (суждение, смысл). Гераклит, впервые использовавший его в философском смысле и, по существу, отождествлявший его с огнём как основой всего (согласно Гераклиту, огонь является первоосновой мира (архэ) и его основным элементом или стойхейоном), называл «логосом» вечную и всеобщую необходимость. (ru)
|