| rdfs:comment
| - Luuanda is a book by the Angolan writer José Luandino Vieira published in 1963 by Edições 70 in Lisbon, Portugal; an English translation by Tamara L. Bender was published by Heinemann (African Writers Series no. 222) in 1980. The book is a collection of three stories, "Grandma Xíxi and Her Grandson Zeca Santos," "The Tale of the Thief and the Parrot," and "The Tale of the Chicken and the Egg." (en)
- Luuanda – wydany w 1964 roku zbiór opowiadań autorstwa Joségo Luandino Vieiry, angolskiego pisarza pochodzenia portugalskiego; klasyk literatury angolskiej. Została napisana w ukryciu, w portugalskim obozie koncentracyjnym w Tarrafal, gdzie jej autor odbywał karę 14 lat więzienia za działalność w MPLA (Ludowym Ruchu Wyzwolenia Angoli). Przemycona za mury obozu kawałek po kawałku przez żonę pisarza, w pieluszkach ich kilkuletniego syna, została po raz pierwszy wydana w roku 1964. Książkę przetłumaczono między innymi na język angielski, francuski, niemiecki, włoski i czeski. (pl)
- Luuanda é um livro de contos do escritor luso-angolano José Luandino Vieira publicado em 1963 pela editora Edições 70 em Lisboa. Este livro é constituido por três estórias: "Vavó Xíxi e seu neto Zeca Santos", "A estória do ladrão e do papagaio" e "A estória da galinha e do ovo". (pt)
|
| has abstract
| - Luuanda is a book by the Angolan writer José Luandino Vieira published in 1963 by Edições 70 in Lisbon, Portugal; an English translation by Tamara L. Bender was published by Heinemann (African Writers Series no. 222) in 1980. The book is a collection of three stories, "Grandma Xíxi and Her Grandson Zeca Santos," "The Tale of the Thief and the Parrot," and "The Tale of the Chicken and the Egg." Luuanda is a historic book, considered to have been an agent of a break with Portuguese norms in Angolan literature. For its innovative storytelling and charismatic writing, the book was widely applauded upon publication and received two literary prizes, the D. Maria José Abrantes Mota Veiga Prize, given in Luanda in 1964, and the 1st Prize for a Novel awarded by the Portuguese Writers' Society (PWS) in Lisbon in 1965. The publication of Luuanda and the acclaim it received caused a serious stir in Portugal under Salazar's rule, leading to the dissolution of the PWS by the regime. As Margarida Calafate Ribeiro writes in the introduction to her interview with Luandino, "Luuanda gained a place in both Portuguese and Angolan history as a key moment of 'enfrentamento' [confrontation]. Its commemoration involves, for us, José Luandino Vieira sharing the history of Luanda." (en)
- Luuanda é um livro de contos do escritor luso-angolano José Luandino Vieira publicado em 1963 pela editora Edições 70 em Lisboa. Este livro é constituido por três estórias: "Vavó Xíxi e seu neto Zeca Santos", "A estória do ladrão e do papagaio" e "A estória da galinha e do ovo". Luuanda é uma obra histórica, vista como um autêntico livro de rutura com a norma portuguesa na literatura angolana. Pelo seu cariz inovador, mereceu o reconhecimento geral e foi galardoado com dois importantes prémios - 1º Prémio D. Maria José Abrantes Mota Veiga, atribuído em Luanda em 1964, e o 1º Prémio do Grande Prémio da Novelística, atribuído pela Sociedade Portuguesa de Escritores, em Lisboa, em 1965. A publicação do livro causou uma grande polémica e represálias na época salazarista. Luuanda é considerada pelo o presidente da Associação Portuguesa de Escritores (APE) José Manuel Mendes "Uma das obras, sem duvida, maiores da literatura portuguesa". (pt)
- Luuanda – wydany w 1964 roku zbiór opowiadań autorstwa Joségo Luandino Vieiry, angolskiego pisarza pochodzenia portugalskiego; klasyk literatury angolskiej. Została napisana w ukryciu, w portugalskim obozie koncentracyjnym w Tarrafal, gdzie jej autor odbywał karę 14 lat więzienia za działalność w MPLA (Ludowym Ruchu Wyzwolenia Angoli). Przemycona za mury obozu kawałek po kawałku przez żonę pisarza, w pieluszkach ich kilkuletniego syna, została po raz pierwszy wydana w roku 1964. Luuanda zdobyła uznanie między innymi z powodu rewolucyjnego języka – mieszanki portugalskiego oraz kimbundu – którym autor często się bawi i przeprowadza na nim śmiałe eksperymenty. Taki język miał odzwierciedlić różnice kulturowe pomiędzy Portugalią a Angolą i uzasadnić walkę o niepodległość kraju. W trzech opowiadaniach, które wchodzą w skład książki, pojawiają się również bohaterowie wcześniej rzadko spotykani w literaturze angolskiej – mieszkańcy musseques, ubogich dzielnic Luandy, których codzienne zmagania są świadectwem wadliwego funkcjonowania systemu kolonialnego. Władze portugalskie nie od razu wychwyciły głęboki przekaz polityczny Luuandy, czego dowodem jest przyznanie jej w 1965 r. Nagrody literackiej D. Maria José Abrantes Mota Veiga. Jednak już rok późniejsza decyzja o przyznaniu książce spotkała się z brutalną reakcją – członkowie jury konkursu zostali aresztowani, siedziba Związku zdemolowana a on sam rozwiązany. Książkę przetłumaczono między innymi na język angielski, francuski, niemiecki, włoski i czeski. W 2014 roku cały zbiór ukazał się w polskim przekładzie Doroty Woickiej i Zuzanny Jakubowskiej pt. Luuanda. Historie z Angoli (ISBN 978-83-7901-037-0). Wcześniej, trzecie opowiadanie wchodzące w skład książki Vieiry zostało przetłumaczone przez Krystynę i Wojciecha Chabasińskich jako „Opowiastka o kurze i jajku” i opublikowane w zbiorze pt. Opowiadania portugalskie XIX i XX w., w serii Literatura Iberyjska Wydawnictwa Literackiego w Krakowie w 1978 roku (ss. 362-384). (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)