| rdfs:comment
| - Jako nižší svěcení (quatuor minores) bylo do roku 1972 označováno v římskokatolické církvi ustanovení osob ke konání určitých činností v církvi, zejména při liturgii, a to pomocného charakteru. (cs)
- Unter den niederen Weihen (lateinisch [ordines] minores) wird eine Form der Beauftragung zu Diensten in der christlichen Kirche verstanden, die im Lauf der Kirchengeschichte verschiedene Ausprägungen und theologische Gewichtungen hatte. Kleriker, die die niederen Weihen empfangen hatten, wurden auch als Minoristen bezeichnet. (de)
- Dans la religion catholique, les ordres mineurs sont des ministères ou fonctions, plus étroitement liés à la liturgie, qui ont été considérés comme des institutions précédant la réception des ordres majeurs ou sacrés. (fr)
- Nel cristianesimo, per ordini minori si intendono i vari ministeri ecclesiastici conferiti con un rito liturgico che non comporta una vera e propria ordinazione sacramentale. Nella Chiesa latina fino al 1º gennaio 1973 essi venivano conferiti ai chierici, definiti allora come quelli che avevano ricevuto la tonsura ecclesiastica. (it)
- Малі чини (лат. Ordines Minores) — найнижчі ступені духовенства, скасовані у латинському обряді Католицької церкви в середині XX століття та збереглись у східних католицьких церквах і громадах традиціоналістів. (uk)
- Minoraj ordinoj estis dirataj, en la Katolika Eklezio ĝis la Dua Vatikana Koncilio, en la Ortodoksaj Eklezioj kaj en aliaj eklezioj, pri diversaj ekleziaj oficoj kiuj ne kuntrenas veran kaj propran sakramentan ordinigon, sed atribuis ĉiukaze la juran status (statuson) de kleriko al la ricevanto. Post la Koncilio de Trento, fine, la minoraj ordinoj estis oficiale, kaj definitive, deklaritaj nure propedeŭtikaj al la stadio de sacerdoteco, kutime nur formalaj, dum la jaroj de la formiĝo en la seminarioj kun la perspektivo de la sacerdoteco. Ili estis, kronologiorde, la sekvaj: (eo)
- Las órdenes menores son grados de ministros eclesiales. En la iglesia católica, la iglesia latina predominante distinguía previamente entre las órdenes mayores—presbiterado (incluyendo a sacerdotes y obispos), diaconado y subdiaconado—y cuatro órdenes menores—acolitado, exorcistado, lectorado y ostiariado (en orden descendente). Se otorgaban a clérigos que ya habían tenido la tonsura para que desempeñaran determinados servicios a la Iglesia. En 1972, las órdenes menores fueron rebautizadas con el nombre de «ministerios», y los de lector y acólito se mantuvieron a lo largo de toda la iglesia latina. En la iglesia ortodoxa oriental, las tres órdenes menores en uso son las de subdiácono, lector y kantor. (es)
- Minor orders are ranks of church ministry. In the Catholic Church, the predominating Latin Church formerly distinguished between the major orders —priest (including bishop), deacon and subdeacon—and four minor orders—acolyte, exorcist, lector, and porter (in descending order). In 1972, the minor orders were renamed "ministries", with those of lector and acolyte being kept throughout the Latin Church. In the Eastern Orthodox Church, the three minor orders in use are those of subdeacon, reader and chanter. (en)
- Posługa (łac. ministerium; dawniej święcenia niższe, w tradycji wschodniej chirotesja, gr. χειροθεσία) – w chrześcijaństwie jest to urząd powierzany przez biskupa (rzadziej też przez prezbitera) wiernemu, który ma pełnić określone zadania w Kościele (w liturgii i poza nią). (pl)
- Ordens menores são os níveis hierárquicos do ministério eclesiástico mais baixos que as chamadas ordens maiores. Na Igreja Católica, a Igreja Latina tradicionalmente fazia distinção entre as grandes ordens sagradas do sacerdote (inclusive o bispo e o presbítero), diácono e subdiácono, e as quatro menores, acólito, exorcista, leitor e porteiro (em ordem decrescente). Na Igreja Ortodoxa, as três ordens menores ainda em uso são as de subdiácono, cantor e leitor. (pt)
- Малые чины (лат. Ordines Minores) — низшие ступени духовенства, отменённые в латинском обряде Католической церкви в середине XX века и сохраняющиеся в восточнокатолических церквах и общинах традиционалистов. К малым чинам относились аколиты, экзорцисты, чтецы и остиарии. Субдиаконы, хотя и не являлись священнослужителями, относились к высшим чинам клира наряду с диаконами, священниками и епископами. Малые чины сохраняются в католических традиционалистических общинах (например Братстве Святого Петра), практикующих римский обряд в его экстраординарной (тридентской) форме. (ru)
- Lägre vigningarna är en term inom framförallt romersk-katolsk teologi och den latinska riten varmed avses de lägre stegen i prästvigningens sakrament: vigningen till dörrvakt, lektor, exorcist respektive akolyt. Hit räknas ibland men felaktigt den klerikala tonsuren. Jämte de lägre vigningarna finns de högre vigningarna: subdiakon-, diakon- respektive prästvigning. De lägre vigningarna förekommer även i de olika östliga riterna. De kan beläggas redan på 300-talet. Prästvigningens olika steg är strukturerade kring mässliturgins olika liturgiska uppgifter. (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)