rdfs:comment
| - Erlijioan, nobiziotza pertsona batek, nobizio izenekoak, guztiz murgildu aurretik burutu behar duen iniziazio eta proba-aldia da. Hainbat erlijiotan ezartzen den erritu eta araua da; katolizismoan beharrezkoa izaten da komunitate monastiko eta apostoliko bateko kide izateko (moja izateko emakume nobizioak mojagai dira, eta monje eta fraide izateko nobizioak monjegai eta fraidegai). (eu)
- Dans toutes les traditions religieuses, occidentales, comme orientales — y compris non chrétiennes — le noviciat est une période d’initiation et de probation (incluant des « épreuves ») à la vie religieuse stable. Par extension, dans la tradition catholique, il a pris le sens canonique de lieu (bâtiment) où se fait cette initiation. (fr)
- Novisiat adalah istilah untuk masa pendidikan awal bagi seorang (selibat) dalam Agama Katolik.Selama masa novisiat para diperkenalkan kepada suatu cara hidup tarekat religius.Hukum kanonik no. 646 menyebutkan bahwa seluruh kehidupan religius seseorang dimulai di novisiat.Masa novisiat dikatakan sah jika memenuhi rentang waktu selama 12 bulan. Dua tujuan utama masa novisiat adalah sebagai tempat percobaan dan pembinaan.Hidup sehari-hari novisiat diisi dengan doa, kerja tangan, dan kegiatan lain sesuai kekhasan masing-masing atau tarekat. (in)
- Si dice noviziato quel periodo in cui un gruppo di persone che intendono entrare a far parte di un ordine religioso, si impegnano, sotto la guida di un padre maestro - o di una madre maestra - a conoscere il significato della vita religiosa e ad approfondire le caratteristiche dell'istituto. Per estensione, con noviziato si intende il luogo in cui i novizi trascorrono il loro periodo di conoscenza della vita religiosa e dell'istituto. (it)
- Nowicjat (łac. novitiatum) – nie dłuższy niż dwuletni okres rozpoczynający życie we wspólnocie zakonnej. Nowicjat ma na celu:
* dokładniejsze rozpoznawanie Bożego powołania, właściwego danej wspólnocie.
* doświadczenie sposobu życia zgromadzenia (kan. 646). Prawo kanoniczne stanowi, że nowicjusze powinni być doprowadzeni do zdobycia cnót ludzkich i chrześcijańskich. (pl)
- Un noviciat és un període de prova que les congregacions i ordes religiosos cristians posen com a preparació immediata abans de fer els primers vots monàstics. Sol durar de sis mesos a dos anys, tot i que encara depèn molt de la situació personal de cada postulant. Per ingressar-hi cal entrar en contacte amb alguna d'aquestes congregacions i primer viure el procés vocacional, per tal de prendre'n una decisió. És el període en què la persona candidata o novícia, en seguir el camí de la vida religiosa, adquireix fonaments que sostindran el seu compromís. Després d'aquest període, es fa la professió religiosa. Constitueix també un moment perquè la persona aspirant a la vida religiosa conegui bé la congregació i també que, amb l'ajut d'un instructor o mestre de novicis, pugui decidir, lliureme (ca)
- Noviciát je období, po které čekatelé na vstup do katolického řeholního společenství (novic, resp. novicka) žijí společně s řeholníky (resp. řeholnicemi). Připravují se tak na skládání slibů, život ve společenství a mají možnost zvážit, zda si do něj skutečně přejí vstoupit. Délka noviciátu se u různých společenství liší, obvykle trvá rok, ale například u jezuitů jde o roky dva. (cs)
- Das Noviziat (von lateinisch novicius, ‚Neuling‘) ist die Zeit der Ausbildung, in der jemand, der neu in eine christliche Ordensgemeinschaft eingetreten ist, sich in der Ausbildung und Vorbereitung auf die zeitlichen Ordensgelübde befindet. Die neu in die Gemeinschaft Aufgenommenen werden als Novize, beziehungsweise Novizin, bezeichnet (veraltend ist Novize auch als Femininum gebräuchlich). Diese Bezeichnung geht vermutlich auf die Regel des hl. Benedikt zurück, in der es in Kap. 58, 1 heißt: (de)
- Oni diras novicado ĝenerale tiun periodon en kiu aspirantoj partoprene aliri monaĥan ordenon engaĝiĝas provi en la praktiko la novan vivon kaj studi la spiritecon kaj celojn de la elektita religia instituto. Tiuj provo kaj studo kutime okazas sub la gvido de spirita spertulo aŭ majstro – aŭ respektive spirita spertulino aŭ majstrino por monaĥinoj aŭ fratinoj. La aspiranto samtempe spertas sian psikan kaj intencan taŭgecon al la nova komunuma vivo. En la Katolika Eklezio la periodo de la novicado estas normata, krom de la statutoj de la instituto aŭ ordeno, de la kodo de la kanona juro. (eo)
- Un noviciado es un período de prueba que las congregaciones y órdenes religiosas, cristiana ponen como preparación inmediata antes de hacer los primeros votos monásticos. Suele estar comprendido entre los seis meses y los dos años, aunque también depende mucho de la situación personal de cada uno. Para ingresar se necesita entrar en contacto con alguna de esas congregaciones y primero vivir el proceso vocacional, a fin de tomar una decisión. Es el período en el que la persona candidata o novicia, al seguir el camino de la vida religiosa, adquiere fundamentos que sostendrán su compromiso. Después de este período, se hace la profesión religiosa. Constituye también un momento para que la persona aspirante a la vida religiosa conozca bien la congregación y también que, con la ayuda de un instr (es)
- The novitiate, also called the noviciate, is the period of training and preparation that a Christian novice (or prospective) monastic, apostolic, or member of a religious order undergoes prior to taking vows in order to discern whether they are called to vowed religious life. It often includes times of intense study, prayer, living in community, studying the vowed life, deepening one's relationship with God, and deepening one's self-awareness. The canonical time of the novitiate is one year; in case of additional length, it must not be extended over two years. In the Eastern Orthodox Church, the novitiate is officially set at three years before one may be tonsured a monk or nun, though this requirement may be waived. The novitiate is in any case a time both for the novice to get to know th (en)
- Noviciado é o período da formação de um religioso ou de uma religiosa que precede a emissão de seus votos. O termo designa também o prédio e a comunidade onde se realiza este período. Noviço ou noviça é a designação dada à pessoa que se prepara, no noviciado, sob a direção de um mestre ou mestra, para a sua consagração religiosa. Em muitas ordens e congregações religiosas o noviciado é precedido pelo postulantado e seguido pelo juniorado. (pt)
- Новициа́т (от лат. noviciatus, novitiatus «новый, неопытный», из novus «новый») — в Католической церкви период послушничества, то есть испытания вступающих в монашеский орден новициев. Минимальная продолжительность новициата в латинском обряде составляет 12 месяцев, заключается в соблюдении общих орденских правил и специальной духовной работы над собой в монастыре под руководством специального «наставника новициев». Прохождение новициата — обязательное условие для принесения монашеских обетов. Новиций носит особую одежду ордена, отличную от мирской, выполняет устав ордена и подчиняется его начальству, но в любой момент может покинуть обитель и вернуться в мир, хотя такой поступок может повлечь за собой отказ в принятии в новициат в будущем. (ru)
- Новіція́т (іноді новіціат, від лат. noviciatus, novitiatus «новий, недосвідчений», з novus «новий») — у католицькій церкві період послуху, тобто випробування вступників у чернечий орден — «новіціїв» (або: «новиків»). У традиційних східних католицьких монастирях термін новіціяту, як правило, складає не менше трьох років, а в східних орденах і конгрегаціях, організованих на зразок латинських чернечих інститутів, — один рік. Новіціятом називають також приміщення в монастирі, призначене для новіціїв. (uk)
|