rdfs:comment
| - Pierre-Paul Grassé (Périgheux, Dordonya, 27 de novembre 1895 - París 9 de juliol 1985) va ser un biòleg, zoòleg, i paleontòleg francès, autor de més de 300 publicacions, entre les quals destaca un important tractat de Zoologia. (ca)
- Pierre-Paul Grassé ( Périgheux, Dordoña, 27 de noviembre 1895 - París 9 de julio 1985) fue un biólogo, zoólogo, y paleontólogo francés, autor de más de 300 publicaciones, entre las cuales destaca un importante tratado de Zoología. (es)
- Pierre-Paul Grassé (November 27, 1895 in Périgueux (Dordogne) – July 9, 1985) was a French zoologist, writer of over 300 publications including the influential 52-volume Traité de Zoologie. He was an expert on termites and one of the last proponents of neo-Lamarckian evolution. (en)
- Pierre-Paul Grassé (né le 27 novembre 1895 à Périgueux et mort le 9 juillet 1985 à Carlux, en Dordogne) est un zoologiste français, auteur de plus de 300 publications, dont un important Traité de zoologie. (fr)
- ピエール=ポール・グラーセ(Pierre-Paul Grassé、1895年11月27日 - 1985年7月9日)は、フランスの動物学者、昆虫学者である。 (ja)
- Pierre-Paul Grassé (Dordonha, 1895 — Paris, 1985) foi um biólogo francês, autor de mais de 300 publicações, entre as quais se destaca um importante tratado de zoologia. Pierre-Paul Grassé propôs o conceito de estigmergia para explicar como estas realizavam as tarefas sendo insetos sociais sem necessidade de planeamento nem de gestão centralizada. Em 1968, recebeu o título de doutor honoris causa da Universidade de São Paulo. (pt)
- Pierre-Paul Grassé, född 27 november 1895 i Périgueux, död 9 juli 1985, var en fransk zoolog. (sv)
- Пьер-Поль Грассе (Pierre-Paul Grassé, 1895—1985) — французский зоолог, академик, Президент Французской Академии наук и Энтомологического общества Франции. (ru)
- Pierre-Paul Grassé (* 27. November 1895 in Périgueux; † 9. Juli 1985 im in Carlux) war ein französischer Zoologe und Entomologe. Er war Experte für Termiten. Grassé wurde 1926 an der Universität Montpellier über die Einzeller im Darm von Termiten promoviert. Ab 1929 war er Professor in Clermont-Ferrand, wo er sich weiter mit Termiten aus Afrika befasste. 1937 wurde er Professor an der Sorbonne und war ab 1941 Nachfolger von Maurice Caullery auf dem Lehrstuhl für Evolution der Lebewesen (Évolution des êtres organisés). Wie seine beiden Vorgänger auf dem Lehrstuhl war er Neo-Lamarckist. (de)
|