rdfs:comment
| - الامتيازات هي مجموعة الصلاحيات العرفية المضمنة أحيانا في قانون والتي يمتع بها حاكم ما (الملك أو الرئيس، على سبيل المثال)، والتي لا تخضع إلى كبح أو نقض أو مراقبة من المحاكم على الرغم من أن هذه السلطات إذا مورست على نحو اعتباطي في دولة دستورية تؤدي دوما تقريبا إلى مشكلات سياسية . ويمكن نقل الصلاحيات الامتيازية في الواقع إلى أشخاص آخرين. (ar)
- Ein Privileg (Plural Privilegien, von lateinisch privilegium „Ausnahmegesetz, Vorrecht“) ist ein Vorrecht, das einer einzelnen Person oder einer Personengruppe zugeteilt wird. (de)
- Ett privilegium, är en exklusiv rättighet som ges till en viss person eller grupp av staten eller annat organ som kan utdela sådant. I det gamla ståndssamhället hade exempelvis skrån, kyrkan och adeln speciella privilegier (ståndsprivilegium), exempelvis fick kyrkan ta upp tionde istället för våra dagars kyrkoavgift. Också kunde handelsmän få privilegier av staden och hantverkare av det skrå han tillhörde. (sv)
- 法律特權是指一個国家或地區的執政当局授予一个群体的某种法律豁免權。它们在某些情况下可以被撤销。法国大革命的目标之一就是废除法律特权,革命者要求取消针对不同社会阶层(贵贵族、神职人员和普通民众)設置的单独法律,並且要讓每个人都要受到相同的普通法的约束。1789年8月4日,国民制宪议会废除了此類法律特權。 (zh)
- Un privilegi és una forma jurídica que consistix en una disposició del poder legislatiu que dona un tractament d'excepció beneficiós a una persona, grup de persones o a una població respecte de les lleis comunes a la resta. En temps moderns significa una gràcia, prerrogativa, immunitat o avantatge especial concedit a algú per a atorgar-li una exempció. La paraula prové del llatí privilegium que significa «llei particular», com a distingiu de les lleis generals, aplicables per a tothom. (ca)
- Privilegium (pochází z latinských slov lex privata) je obecně výsada nebo výhoda určité skupiny nebo jednotlivců oproti ostatním. Význam slova se může měnit v závislosti na kontextu. Historicky v dobách středověku uděloval tzv. výsadní právo panovník. Jednalo se například o městská privilegia – určité výsady, kterých smělo město požívat, např. várečné právo (právo vařit pivo), hrdelní právo (vykonávat popravy v daném městě), právo pravidelně pořádat trhy a podobně. Případně bylo výsadní právo udělováno jednotlivcům či skupinám na zásluhy. Jako zvláštní norma, vyčleňující svého adresáta z obecných práv a povinností, mohlo být ale i nevýhodné (privilegium odiosum). (cs)
- Privilegio (de la latina vorto privilegium, derivita de la latina aldiro : priva lex, privus legus; laŭvorta traduko privata leĝo, kun signifo de supera rajto) estas aparta rajto, favoro, aŭ imuneco, koncesiita al iu ekster la . Iuj povus esti transdoneblaj, vendeblaj aŭ pasigitaj laŭ postaj generacioj. En multaj epokoj de la homa historio tre gravis privilegioj - aŭ la batalo kaj por reteni ilin kaj kontraŭ ili (Egaleco antaŭ la leĝo). En la 19-a kaj 20-a jarcentoj la komunistoj elstarigis la ekziston de "privilegiaj klasoj" kaj la neceson forigi tiujn privilegiojn. (eo)
- El privilegio es la ventaja exclusiva o especial (como la exención de una obligación general o el permiso para condiciones de exclusividad) que goza por concesión de un superior o por determinada circunstancia propia. Se opone al moderno concepto de derechos, y puede identificarse con el antiguo concepto de honor. Respondiendo a su origen etimológico (el latín privilegium), puede definirse como una «ley privada», o sea, no pública o general, sino relativa a un individuo o cuerpo social específico y distinguido de los demás. (es)
- Pribilegioa (etimologikoki lege pribatua, hau da, ez orokorra, baizik eta pertsona zehatz bati buruzkoa) beste pertsona edo gobernu batek bermatutako aktibitate bat egiteko baimena edo ohorea da. Adibidez, liburuetan, sarri adierazten zen egile eskubidea esaera latindarrarekin. Pribilegioa ez da eskubide bat, eta, kasuren batzuetan, baliogabetua izan daiteke, eman den bezain modu arbitrarioan (ohi, erregeak). Eskubidea berezkoa da, pribilegioa emate bat den bitartean. Dena dela, praktikan, pribilegioa behin betikoa eta heredagarria da, eskubideak, historikoki, gizarte mugimendu ezberdinen borrokagatik konkistatuak izan ziren bitartean. (eu)
- A privilege is a certain entitlement to immunity granted by the state or another authority to a restricted group, either by birth or on a conditional basis. Land-titles and taxi medallions are examples of transferable privilege – they can be revoked in certain circumstances. In modern democratic states, a privilege is conditional and granted only after birth. By contrast, a right is an inherent, irrevocable entitlement held by all citizens or all human beings from the moment of birth. Various Examples of old common law privilege still exist – to title deeds, for example. Etymologically, a privilege (privilegium) means a "private law", or rule relating to a specific individual or institution. (en)
- Dans l'Europe du Moyen Âge et de l'époque moderne, les privilèges sont les lois particulières (« leges privatae ») dont bénéficient des communautés et corps constitués comme le clergé, la noblesse, des communautés de métiers, des ordres religieux, des communautés d'officiers (notaires), certaines catégories sociales comme les mineurs, les veuves, les pauvres, mais aussi les habitants de certaines provinces (coutumes), de certaines villes (bourgeois de Paris) ou les étranges . (fr)
- Un privilegio, in diritto, è una tra le cause di prelazione che costituisce garanzia patrimoniale su determinati beni del debitore in relazione alla causa del credito. I privilegi non sono pattuiti dalle parti come nel caso del pegno o dell'ipoteca, ma sono tipizzati dalla legge stessa la quale attribuisce tale prelazione a determinati tipi di crediti che appaiono degni di una maggiore tutela in via generale e astratta. Tra i crediti privilegiati l'ordine di preferenza è stato voluto dal legislatore (art. 2777 e seguenti). (it)
- Een privilege of voorrecht is een recht dat aan een persoon, een groep personen of een organisatie wordt toegekend om deze meer of andere rechten te geven dan waarop men normaal aanspraak maakt. Men verkrijgt een voorrecht. De term privilege komt uit het Latijn. Er is een onderscheid te maken tussen privileges in juridische zin en sociale privileges. Er worden vier soorten sociale privileges onderscheiden:
* Materiële beloningen
* Politieke bevoegdheden en rechten
* Status
* Toegang tot kennis en informatie (nl)
- Przywilej, łac. privilegium – prawo (dokument) lub ugoda w prawie nadane przez monarchę określonej grupie społecznej (stanowi) obowiązujące na danej ziemi lub w całym kraju (przywilej generalny). Przywileje najczęściej miały formę zrzeczenia się przez monarchę pewnych swoich kompetencji na rzecz wymienionych adresatów przywileju. (pl)
- Привиле́й (от лат. privilegium — привилегия, особый закон; польск. przywilej) — законодательный акт в Королевстве Польском (с XII века) и Великом княжестве Литовском (с конца XIV века), представляющий собой жалованную грамоту, дававшуюся монархом отдельным лицам, сословиям, этно-конфессиональным группам или землям. По содержанию привилеи делились на льготные, жалованные и охранные. В XIII веке издавались земские привилеи, распространявшиеся на всех дворян. С ростом городов давались привилеи отдельным городам на магдебургское право. В XIV—XV веках отдельные земские привилеи назывались уставами. (ru)
- Привілей (також жалувана грамота; від лат. privilegium — спеціальний закон; пол. przywilej) — законодавчий акт в Королівстві Польському (з XII століття) і Великому князівстві Литовському (з кінця XIV століття), що являє собою даровану грамоту, дану монархом окремим особам, станам, етноконфесійним групам або землям. За змістом привілеї ділилися на пільги, скарги та охоронні. У XIII столітті видавалися земські привілеї, що розповсюджувалися на всю шляхту. З ростом міст давалися привілеї окремим містам на магдебурзьке право. У XIV—XV століттях окремі земські привілеї називалися статутами. (uk)
|