rdfs:comment
| - William Ronald Dodds Fairbairn (* 11. August 1889 in Edinburgh; † 31. Dezember 1964 ebenda) war ein britischer Psychoanalytiker und Pionier der Objektbeziehungstheorie. (de)
- William Ronald Dodds Fairbairn (/ˈfɛərbɛərn/) FRSE (11 August 1889 – 31 December 1964) was a Scottish psychiatrist, psychoanalyst and a central figure in the development of the Object Relations Theory of psychoanalysis. He usually used, and was known as and referred to as, "W. Ronald D. Fairbairn". (en)
- William Ronald Dodds Fairbairn est un psychiatre et psychanalyste écossais né le 11 août 1889 à Édimbourg, ville où il meurt le 31 décembre 1964. (fr)
- William Ronald Dodds Fairbairn (Edimburgo, 11 agosto 1889 – Edimburgo, 31 dicembre 1964) è stato un medico e psicoanalista scozzese, membro della . È il padre della , continuatore ed innovatore del lavoro di Melanie Klein. Egli ha provocato un cambio di prospettiva rivoluzionario all'interno della teoria psicoanalitica. (it)
- ウィリアム・ロナルド・ドッズ・フェアバーン(William Ronald Dodds Fairbairn、1889年 - 1964年)は、イギリスの精神分析者。スコットランド・エディンバラ生まれ。スキゾイドパーソナリティ障害の理解に先鞭を付けた学者として知られる。また「対象関係論」という言葉を初めて正式に使った人物でもある。 (ja)
- Уильям Рональд Фэйрбейрн (англ. William Ronald Dodds Fairbairn; 11 августа 1889, Эдинбург — 31 декабря 1964, Эдинбург) — британский психоаналитик, один из основоположников теории объектных отношений. (ru)
- William Ronald Dodds Fairbairn, i hans skrifter förkortat till W. R. D. Fairbairn, född 1889, död 1964, var verksam som läkare och psykoanalytiker i Edinburgh Skottland. Fairbairn räknas inom psykoanalysen till Objektrelationsskolan. (sv)
- 罗纳德·费尔贝恩(William Ronald Dodds Fairbairn,1889年8月11日-1964年12月31日)是一位英国心理学家,1889年出生在苏格兰爱丁堡。 费尔贝恩就读于爱丁堡大学,攻读了3年神学和希腊文。他在巴勒斯坦战役中服务于Allenby将军,回国后接受医学训练。他还教心理学和实践分析。由于他的著作,他成为英国心理分析学会会员。费尔贝恩一直都留在爱丁堡,虽然有点与世隔离,但是对于英国客体关系学派还是产生了深刻的影响。费尔贝恩是中间团体(现在称为独立团体)心理分析学的理论构建者之一。独立团体包括那些既不认同梅兰妮·克莱因也不认同安娜·弗洛伊德的分析家。他们更关心人际关系,而不是个体内部的“驱力”。 费尔贝恩的作品包括:《人格的心理分析研究》(1952)、《从本能到自我:罗纳德·费尔贝恩研究论文选集》(1994)。还有一本关于他的传记:《费尔贝恩的Journey into the Interior》(约翰·萨瑟兰,1989),对其作品的研究:《费尔贝恩和客体关系的起源》(James Grotstein、R. B. Rinsley,1994),和编辑研究,《费尔贝恩 Then and Now》(Neil J. Skolnik,David E. Scharff,1998). 罗纳德·费尔贝恩是英国御用大律师(1933年12月24日-1995年2月19日)的父亲。 (zh)
- رونالد ويليام دودس فيربيرن (بالإنجليزية: Ronald Fairbairn) عالم إلهيات وفيلسوف وطبيب ومحلل نفسي اسكتلندي وعضو جمعية التحليل النفسي البريطانية. شارك في الحرب العالمية الأولى. يُعد قيامه بتقديم وجهة النظر البديلة بشأن الرغبة الجنسية، وتفكيره بشأن البحث عن كائن، بدلًا من موقف فرويد الداعي إلى السعي وراء الملذات واحدة من إسهاماته الرئيسية في نموذج التحليل النفسي. خالف النظرية البنائية لفرويد حول ترك المبحث الثاني ببنية داخلية نفسية، حيث أن النقطة الأولوية أن تكون علاقتها مع الكائن مُعتمدة على الرغبة الجنسية والعدوان، وليس محركي الحياة والموت. ويرجع الفضل لفيربيرن تعريفه، بشكل واضح، لآليات اضطراب الشخصية الانعزالية. (ar)
- Ronald Fairbairn (11. srpna 1889 Edinburgh, Skotsko – 31. prosince 1964 tamtéž, celým jménem William Ronald Dodds Fairbairn) byl skotský psychoanalytik, který je spolu s Donaldem Winnicottem považován za zakladatele větve psychoanalýzy nazývané . Narodil se v Edinburghu. Psychoanalytický výcvik (kleiniánský) získal v Londýně, ale poté se vrátil do Edinburghu, což ho vzdálilo sporům v londýnské psychoanalytické společnosti (egopsychologové versus ) a začal formulovat zcela osobitou teorii psychiky. Posléze se k jeho neutrálnímu postoji ve vztahu ke sporům mezi egopsychology a přidali i další britští analytici a vytvořili tzv. skupinu Nezávislých (Winnicott, Bowlby, Balint, Guntrip). (cs)
- William Ronald Dodds Fairbairn (Edimburgo, 11 de agosto de 1889 - ibíd. 31 de diciembre de 1964) fue un teólogo, filósofo, médico y psicoanalista escocés, miembro de la Sociedad Psicoanalítica Británica. Uno de sus principales aportes al paradígma psicoanalítico fue el haber brindado un punto de vista alternativo respecto a la libido, pensándolo como la búsqueda de un objeto, en contraposición con la postura de Freud que la consideraba como la búsqueda de placer. (es)
- William Ronald Fairbairn (ur. 11 sierpnia 1889 w Edynburgu, zm. 31 grudnia 1964 tamże) – psychoanalityk działający w Brytyjskim Towarzystwie Analitycznym w latach trzydziestych XX wieku. W jego rozumieniu celem motywacji człowieka jest zawsze więź (a nie gratyfikacja czy rozładowanie jak u Zygmunta Freuda). Uważał, że opisywane przez Melanie Klein obiekty wewnętrzne (prześladowcze, niszczące) są wynikiem realnych niepowodzeń rodzicielskich i stanowią kompensacyjny substytut relacji (relacja z obiektem wewnętrznym, a nie z realnymi ludźmi na zewnątrz). Opisywał, że człowiek uwewnętrznia niezaspakajające obiekty rodzicielskie (nieresponsywne) i przypisuje je w fantazji, jako część siebie. W ten sposób można rozumieć proces powtarzania raniących relacji i nieświadomego poszukiwania podobnych (pl)
|