The sector model, also known as the Hoyt model, is a model of urban land use proposed in 1939 by land economist Homer Hoyt. It is a modification of the concentric zone model of city development. The benefits of the application of this model include the fact it allows for an outward progression of growth. As with all simple models of such complex phenomena, its validity is limited.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Sektorový model města (cs)
- Sektorenmodell (de)
- セクター・モデル (ja)
- Model klinowy miasta (pl)
- Sector model (en)
- Модель Хойта (ru)
- Sektorsmodellen (sv)
- 扇形模式 (zh)
|
| rdfs:comment
| - The sector model, also known as the Hoyt model, is a model of urban land use proposed in 1939 by land economist Homer Hoyt. It is a modification of the concentric zone model of city development. The benefits of the application of this model include the fact it allows for an outward progression of growth. As with all simple models of such complex phenomena, its validity is limited. (en)
- セクター・モデル（英語: sector model、扇形モデルと訳されることもある）は、都市の発展に関する同心円モデルに修正を加えたものであり、土地経済学者ホーマー・ホイトが1939年に提唱したことから、ホイト・モデル（Hoyt model）とも呼ばれる。これを適用することで、都市の成長が都市の外側に向かって進展していく事実をモデルに取り込むことができる。ただし、複雑な現象を説明しようとする単純化されたモデルの例に漏れず、このモデルの有効性は限られたものである。 (ja)
- Модель Хойта (секторная модель) — модель, описывающая развитие городских территорий вдоль транспортных коридоров за счет однородных видов экономической деятельности, представляет город в качестве круга, разделенного на сектора с различными видами землепользования. Предложена в 1939 году американским экономистом Хомером Хойотом. Виды землепользования, образуясь в центре города или на границе , развиваются вдоль сектора по направлению к границе города. (ru)
- 扇形模式（英語：sector model），也稱為霍伊特模式（Hoyt model），是土地經濟學家于1939年提出的城市土地利用模型。它是同心圓模式的修改。應用此模型的好處包括它允許向外發展。與所有將複雜現象的簡單化的模型一樣，其準確性也是有限的。 (zh)
- Das Sektorenmodell von (1895–1984), einem Schüler des Soziologen Ernest Burgess, entstand 1939 und lehnte das veraltete konzentrische Ringmodell als Erklärungsansatz zur Stadtentwicklung ab. Sein Modell basiert auf der Analyse der Mietpreisstruktur in 29 amerikanischen Städten und geht dabei vor allem auf die Lage der statushohen Wohngebiete ein. Die Ergebnisse seiner Untersuchung waren, dass sich die Lage dieser Wohngebiete zwischen 1900 und 1936 zur Peripherie hin verschoben hat. Ihre Ausdehnung erfolgt nach Hoyt entlang der Verkehrswege, die einen schnellen Transport ins Umland und/oder in die Wohngegenden der statushöchsten Bevölkerung ermöglichen. Im Gegensatz zu Burgess führt Hoyt an, dass die Stadtentwicklung vor allem von der Verlagerung der Wohnstandorte der sozial besser gestell (de)
- Sektorový model města nebo také Hoytův model města je sociologický model města, který navrhl v roce 1939 jako alternativu ke staršímu zónovému modelu města publikovanému jeho učitelem Ernestem Burgessem v roce 1923. Na rozdíl od třetího tradičního mají oba tyto starší modely jedinou , přičemž zatímco zónový model předpokládá, že atraktivita nemovitostí je dána jejich vzdáleností od centrální obchodní čtvrti, sektorový model předpokládá, že podoba města je dána jeho , které ke středu města vedou, a kolem kterých se soustředí patřičné aktivity, což člení město na výseče. (cs)
- Model klinowy (nazywany też modelem sektorowym) – model rozwoju miast zaproponowany w 1939 roku przez ekonomistę . Jest modyfikacją modelu koncetrycznego. Brak uwzględnienia odchyleń w poszczególnych strefach Hoyt uznał za błąd Burgessa i zaproponował sektorowy model miasta. Założył, że miasta rozwijają się w formie sektorów, których przebieg opiera się na układzie promienistym. Strefy te są zróżnicowane funkcjonalnie. W tym ujęciu zakłady przemysłowe lokowane są w miejscach dogodnego transportu kolejowego lub kołowego. Ciągi komunikacyjne traktowane są jako główny czynnik miastotwórczy. Ponadto wewnątrz sektorów następują zmiany intensywności użytkowania, przy czym teren najintensywniej użytkowany znajduje się w pobliżu centrum. Dzielnice klasy robotniczej nie zajmują już terenu otaczając (pl)
- Sektorsmodellen är en stadsplaneringsmodell baserad på idén om att en stad består av olika sektorer. Modellen skapades av 1939. Modellen baseras på en analys av hyresstrukturen i 30 amerikanska städer och går in på de bostadsområdena med hög status. Resultaten av Hoyts undersökning var att dessa områdens läge förflyttats ut i periferin mellan 1900 och 1936. Deras utbredning följer enligt Hoyt längs med trafiklederna som möjliggör snabba transporter mellan statusområdena och omlandet. I motsats till Burgess menar Hoyt att stadsutvecklingen avgörs av var de socialt bättre ställda befolkningsgrupperna väljer för områdena att bo i. Hoyt menar också att när en befolkningsgrupp lämnar ett bostadsområde kommer samhällsgruppen direkt under att dra sig till detta. Städerna delas därmed upp i homog (sv)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - Sektorový model města nebo také Hoytův model města je sociologický model města, který navrhl v roce 1939 jako alternativu ke staršímu zónovému modelu města publikovanému jeho učitelem Ernestem Burgessem v roce 1923. Na rozdíl od třetího tradičního mají oba tyto starší modely jedinou , přičemž zatímco zónový model předpokládá, že atraktivita nemovitostí je dána jejich vzdáleností od centrální obchodní čtvrti, sektorový model předpokládá, že podoba města je dána jeho , které ke středu města vedou, a kolem kterých se soustředí patřičné aktivity, což člení město na výseče. Hoyt svůj model vytvořil na základě analýze struktury nájemného v třiceti amerických městech. Kolem železničních tratí předpokládá Hoyt továrny a průmysl, které jsou dále obklopené výsečemi s levným bydlením dělníků. Naopak vysokopříjmové obyvatelstvo se od těchto výsečí drží co nejdál. Stejně jako Burgess, i Hoyt uváděl jako ukázku svého modelu severoamerické Chicago, kde se továrny nacházely směrem na jih podél jednotlivých železničních tratí, a naopak vyšší třída bydlela na severu u břehu Michiganského jezera. Z moderního hlediska je nedostatkem sektorového modelu jeho poplatnost době, protože pozdější masivní automobilová doprava význam hlavních tangenciálních dopravních tepen jako nejlukrativnějších oslabila či změnila. Ovšem například řada britských měst, které se rozvinuly v době, kdy nejdůležitější dopravou byla železniční doprava, dodnes do značné míry sektorovému modelu odpovídá. Typickým příkladem je Newcastle upon Tyne. (cs)
- Das Sektorenmodell von (1895–1984), einem Schüler des Soziologen Ernest Burgess, entstand 1939 und lehnte das veraltete konzentrische Ringmodell als Erklärungsansatz zur Stadtentwicklung ab. Sein Modell basiert auf der Analyse der Mietpreisstruktur in 29 amerikanischen Städten und geht dabei vor allem auf die Lage der statushohen Wohngebiete ein. Die Ergebnisse seiner Untersuchung waren, dass sich die Lage dieser Wohngebiete zwischen 1900 und 1936 zur Peripherie hin verschoben hat. Ihre Ausdehnung erfolgt nach Hoyt entlang der Verkehrswege, die einen schnellen Transport ins Umland und/oder in die Wohngegenden der statushöchsten Bevölkerung ermöglichen. Im Gegensatz zu Burgess führt Hoyt an, dass die Stadtentwicklung vor allem von der Verlagerung der Wohnstandorte der sozial besser gestellten Bevölkerungsgruppen abhängt. Außerdem geht Hoyt davon aus, dass das Verlassen einer Wohngegend durch eine Bevölkerungsgruppe den Zuzug der nächstniedrigeren Bevölkerungsgruppe in dieses Gebiet hervorruft. Demnach gliedern sich Städte in homogene Sektoren mit ähnlichen bis gleichen sozialen Bevölkerungsgruppen. Allerdings ist auch Hoyts Modell kulturspezifisch geprägt und stellt lediglich die innere Struktur der US-amerikanischen Stadt der dreißiger Jahre dar.Als letztes der drei klassischen Stadtentwicklungsmodelle stellen Chauncy Harris und im Jahr 1945 ihr Mehrkernemodell vor, das versucht, die grundlegenden Schwächen seiner beiden Vorgänger zu lösen. (de)
- The sector model, also known as the Hoyt model, is a model of urban land use proposed in 1939 by land economist Homer Hoyt. It is a modification of the concentric zone model of city development. The benefits of the application of this model include the fact it allows for an outward progression of growth. As with all simple models of such complex phenomena, its validity is limited. (en)
- セクター・モデル（英語: sector model、扇形モデルと訳されることもある）は、都市の発展に関する同心円モデルに修正を加えたものであり、土地経済学者ホーマー・ホイトが1939年に提唱したことから、ホイト・モデル（Hoyt model）とも呼ばれる。これを適用することで、都市の成長が都市の外側に向かって進展していく事実をモデルに取り込むことができる。ただし、複雑な現象を説明しようとする単純化されたモデルの例に漏れず、このモデルの有効性は限られたものである。 (ja)
- Sektorsmodellen är en stadsplaneringsmodell baserad på idén om att en stad består av olika sektorer. Modellen skapades av 1939. Modellen baseras på en analys av hyresstrukturen i 30 amerikanska städer och går in på de bostadsområdena med hög status. Resultaten av Hoyts undersökning var att dessa områdens läge förflyttats ut i periferin mellan 1900 och 1936. Deras utbredning följer enligt Hoyt längs med trafiklederna som möjliggör snabba transporter mellan statusområdena och omlandet. I motsats till Burgess menar Hoyt att stadsutvecklingen avgörs av var de socialt bättre ställda befolkningsgrupperna väljer för områdena att bo i. Hoyt menar också att när en befolkningsgrupp lämnar ett bostadsområde kommer samhällsgruppen direkt under att dra sig till detta. Städerna delas därmed upp i homogena sektorer med liknade eller lika befolkningsgrupper. Hoyts modell följdes upp av Harris och Ullman och deras Flerkärnmodell 1945. (sv)
- Model klinowy (nazywany też modelem sektorowym) – model rozwoju miast zaproponowany w 1939 roku przez ekonomistę . Jest modyfikacją modelu koncetrycznego. Brak uwzględnienia odchyleń w poszczególnych strefach Hoyt uznał za błąd Burgessa i zaproponował sektorowy model miasta. Założył, że miasta rozwijają się w formie sektorów, których przebieg opiera się na układzie promienistym. Strefy te są zróżnicowane funkcjonalnie. W tym ujęciu zakłady przemysłowe lokowane są w miejscach dogodnego transportu kolejowego lub kołowego. Ciągi komunikacyjne traktowane są jako główny czynnik miastotwórczy. Ponadto wewnątrz sektorów następują zmiany intensywności użytkowania, przy czym teren najintensywniej użytkowany znajduje się w pobliżu centrum. Dzielnice klasy robotniczej nie zajmują już terenu otaczającego centrum z uwagi na wysokie koszty, znajdują się tam mieszkania o wysokim standardzie. Model ten powstaje zazwyczaj w wyniku podziałów klasowych, gdzie w wyniku grupowania się pewnych warstw społecznych nie powstają pierścienie, ale większe dzielnice. Najczęściej ludzie grupują się według typu miejsca pracy, osadnictwa, stopnia zamożności itp. Model ten wystąpił w Paryżu, gdzie dzielnice zachodnie są siedzibą klas średnich a na północy i wschodzie rozciągają się dzielnice robotnicze. (pl)
- Модель Хойта (секторная модель) — модель, описывающая развитие городских территорий вдоль транспортных коридоров за счет однородных видов экономической деятельности, представляет город в качестве круга, разделенного на сектора с различными видами землепользования. Предложена в 1939 году американским экономистом Хомером Хойотом. Виды землепользования, образуясь в центре города или на границе , развиваются вдоль сектора по направлению к границе города. (ru)
- 扇形模式（英語：sector model），也稱為霍伊特模式（Hoyt model），是土地經濟學家于1939年提出的城市土地利用模型。它是同心圓模式的修改。應用此模型的好處包括它允許向外發展。與所有將複雜現象的簡單化的模型一樣，其準確性也是有限的。 (zh)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
