| rdfs:comment
| - Die Schule von Siena, auch Malerschule von Siena oder Sienesische Schule genannt, war eine Malereibewegung in Siena (Italien), die zwischen dem Ende des 13. bis ins 15. Jahrhundert wirkte. In dieser Zeit war sie neben der Florentiner Malerei eine der bedeutendsten, wobei sie eine eher konservative Linie, geprägt von der Gotik verfolgte. Unter den bekanntesten Vertretern waren Duccio di Buoninsegna, dessen Arbeiten einen byzantinischen Einfluss zeigten, und sein Schüler Simone Martini, der ab 1336 am päpstlichen Hof in Avignon tätig war und als einer der Begründer der Schule von Avignon gilt. Im 15. Jahrhundert verlor die Sienesische Schule an Bedeutung. (de)
- Sienako eskola Italiako Siena hirian sortu eta garatu zen margolaritza-eskola izan zen. XIV. mendearen lehenengo erdian bizi izan zuen distira handieneko aldia, baina ia hiru mendez iraun zuen, XIII. mendearen erdialdetik XVI.aren hasiera arte. Eskola horren ezaugarri nagusiak bi ziren: Bizantzioko estilotik zetorren koloreetarako gustu aparta, eta aro gotikoko adierazpideak bereganatzeko kezka goiztarra, konposizioen dotoretasunean eta luxuzko apaingarrietan antzematen den bezala. Lau izan ziren eskola honetako ordezkari nagusiak: Duccio di Buoninsegna, Simone Martini, eta Lorenzetti anaiak, Pietro eta Ambrogio. (eu)
- The Sienese School of painting flourished in Siena, Italy, between the 13th and 15th centuries. Its most important artists include Duccio, whose work shows Byzantine influence, his pupil Simone Martini, the brothers Pietro and Ambrogio Lorenzetti and Domenico and Taddeo di Bartolo, Sassetta, and Matteo di Giovanni. (en)
- シエナ派（イタリア語: Scuola senese、英語: Sienese School）は、ルネサンス期のイタリアにおいてシエナを中心に活動した画家群。同時期のヴェネツィア派、フィレンツェ派と並ぶ。 フィレンツェ派と較べると保守的で、後期ゴシック様式に傾倒した優雅で装飾的な画風が特色として挙げられる。その絵の中には、自然主義的なフィレンツェ派の絵とは異なる、神秘主義的な傾向が見受けられる。奇蹟を主な題材とし、時空は超現実的に歪曲し、それはしばしば夢のようで、彩色も非現実的である。 (ja)
- Sienaskolan var en italiensk målarskola som blomstrade från 1200-talet till 1400-talet och som under en viss tid stod lika högt som den florentinska skolan. Den var emellertid mer konservativ än denna och lutade mer åt den dekorativa skönhet och elegans som utmärker sengotiken. Sienaskolans mest betydande företrädare inkluderar Duccio, vars verk vittnar om bysantinskt inflytande, dennes elev Simone Martini, bröderna Pietro och Ambrogio Lorenzetti, Taddeo di Bartolo och hans elev Domenico di Bartolo, Sassetta och . Under 1500-talet var manieristerna och Sodoma verksamma där. (sv)
- L'escola de Siena o escola senesa representa el llegat dels models i la tècnica de la i fonamentà l'estil elegant del gòtic internacional. Després del contacte amb l'escola florentina a Assís alguns dels seus pintors van saber elaborar un en l'obra, així com imprimir un major naturalisme en el conjunt. (ca)
- Sienská škola je italská malířská škola, jež se v období mezi 13. a 15. stoletím rozvíjela v toskánském městě Siena. Ve 14. století zaujímala významné místo ve vývoji italského malířství. Proti nedaleké Florentské škole, s níž po určitou dobu soupeřila, se vyznačovala větším smyslem pro duševní a smyslové hodnoty a zálibou v dekorativním působení půvabných linií a nádherných barev, jak je tomu v gotickém malířství. Byla tak více konzervativní. V sienských obrazech ze 14. století žije ještě byzantský smysl pro krásu drahých materiálů. (cs)
- La escuela de Siena o escuela sienesa agrupa al conjunto de pintores allí establecidos durante los primeros años del Trecento. Caracterizados por una metodología diferenciada de Giotto y de la escuela florentina, más inspirada en los modelos y la técnica a la «maniera greca», los sieneses también lograron formular el tema del espacio pictórico. En lo formal, se identifican por mostrarse ajenos a los problemas técnicos o de proporciones, que se manifestó en la estilización y el amaneramiento (‘manierismo’) de las figuras, así como en el uso de los fondos ornamentales dorados y una gama de colores subjetiva; todo ello proporcionaría un notable lirismo a las composiciones de esta escuela. Una visión amplia cubriría cuatro siglos de producción, entre 1251 y 1650, aunque concebida en su conjunt (es)
- L'école siennoise de peinture en Italie s'étend du XIIIe au XVIe siècle et se développe parallèlement à l'art pictural de l'école florentine, elle se distingue par un goût raffiné pour la couleur, hérité de Byzance, et un chromatisme très particulier : orangés, rouges très vifs, verts amande et un jeu subtil d'opposition des chauds et des froids : le verdaccio siennois, une préparation qui va définir le modelé des visages et des mains et qui répond à une technique particulièrement soignée que développera Simone Martini. Une des caractéristiques de la peinture siennoise, c'est un sens réel de l'histoire, de la narration. Beaucoup de scènes de la vie des saints n'avaient pas de modèles iconographiques. Il fallait inventer. Les peintres siennois ont eu également le souci précoce d’assimiler d (fr)
- La scuola senese di pittura fiorì in Italia tra il XIII ed il XV secolo e riuscì a competere con Firenze, nonostante fosse più conservativa e si focalizzasse maggiormente sulla bellezza decorativa e l'eleganza dell'ultimo periodo dell'arte gotica. Tra i suoi rappresentanti più importanti troviamo Duccio di Buoninsegna, le cui opere mostrano una certa influenza bizantina, il suo apprendista Simone Martini, Pietro e Ambrogio Lorenzetti, Domenico e Taddeo di Bartolo, Stefano di Giovanni (il Sassetta) e Matteo di Giovanni. (it)
- De Siënese school is de naam die gebruikt wordt voor de school in de schilderkunst tussen de dertiende en de vijftiende eeuw in de Italiaanse stad Siena. Siena was in de veertiende en vijftiende eeuw een van de belangrijkste centra in het toenmalige Europa, zowel op financieel, intellectueel als artistiek gebied. Waar de schilderkunst in Siena in de dertiende eeuw nog sterk gerelateerd was aan de Byzantijnse voorbeelden, ontwikkelden schilders zoals Duccio di Buoninsegna en zijn leerling Simone Martini een nieuwe stijl die meer en meer ging afwijken van die traditie en meer verhalende voorstellingen maakte in de plaats van de statische geïdealiseerde Byzantijnse kunst. De Siënese kunst kon zonder meer rivaliseren met de Florentijnse kunst uit die periode. Waar de Florentijnse kunstenaars z (nl)
- Szkoła sieneńska – szkoła włoskiego malarstwa mająca ośrodek w Sienie, rozwijająca się między XIII a XV wiekiem i przez pewien czas dorównująca świetnością szkole florenckiej. Przejawiała większe przywiązanie do tradycji oraz skłonność do dekoracyjności i elegancji sztuki późnego gotyku. Artyści ci tworzyli zarówno dzieła o tematyce religijnej, jak i, co ważne, świeckiej, ukazującej ludzi, krajobrazy, architekturę, pracę i rozrywki. Trudnili się zarówno malarstwem ściennym, jak i malowaniem przenośnych obrazów na deskach, i w tych właśnie uwidacznia się największy ich talent. (pl)
- A chamada escola sienesa compreende, em sua maior parte, um grupo de pintores italianos da cidade de Siena, na época da arte italiana chamado Trecento. Diferente de Giotto e outros artistas da escola florentina, os sieneses seguiram mais a chamada maniera greca, tradição que vinha da arte bizantina. Havia uma falta de preocupação pelos problemas técnicos ou de proporção, que se manifestou na estilização das figuras, bem como no uso de fundos ornamentais dourados, produzindo uma grande expressividade lírica, junto com um profundo misticismo. (pt)
- Сиенская школа — художественная школа итальянской живописи, существовавшая в городе Сиена и окрестностях в XIII—XVII веках. Эту школу отличало особое, присущее только ей смешение византийских, готических и ренессансных элементов. Некоторые мастера, работавшие в сиенской манере, долгое время недооценивались искусствоведческой наукой, что было связано в первую очередь с традицией, идущей от Джорджо Вазари, мнение которого о византийской живописи, стоявшей у истоков сиенской школы, носило негативный характер. Сиена постоянно конкурировала с Флоренцией за гегемонию в Тоскане, а сиенские художники конкурировали с флорентийскими. Сегодня считается устоявшейся точка зрения, что в XIII—XIV веках сиенская школа шла впереди флорентийской, и только в XV—XVI веках уступила ей пальму первенства. (ru)
- Сієнська школа живопису процвітала в Італії між XIII і XV століттями і зуміла конкурувати з Флорентійською школою, незважаючи на те, що вона була більш консервативною і зосереджувала більше уваги на декоративній красі та елегантності останнього періоду готичного мистецтва. Серед її найважливіших представників були Дуччо ді Буонінсенья, чиї роботи демонструють певний візантійський вплив, його учня Сімоне Мартіні, братів П’єтро та Амброджо Лоренцетті, Доменіко та Таддео ді Бартоло, Стефано ді Джованні (Сассетта) та Маттео ді Джованні. (uk)
|
_basilica_inferiore_di_assisi_(1310-1329).jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)