About: Stabilizing selection     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : dbo:CultivatedVariety, within Data Space : dbpedia.demo.openlinksw.com associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.demo.openlinksw.com/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FStabilizing_selection

Stabilizing selection (not to be confused with negative or purifying selection) is a type of natural selection in which the population mean stabilizes on a particular non-extreme trait value. This is thought to be the most common mechanism of action for natural selection because most traits do not appear to change drastically over time. Stabilizing selection commonly uses negative selection (a.k.a. purifying selection) to select against extreme values of the character. Stabilizing selection is the opposite of disruptive selection. Instead of favoring individuals with extreme phenotypes, it favors the intermediate variants. Stabilizing selection tends to remove the more severe phenotypes, resulting in the reproductive success of the norm or average phenotypes. This means that most common ph

AttributesValues
rdf:type
rdfs:label
  • اصطفاء تثبيتي (ar)
  • Stabilizující selekce (cs)
  • Selección estabilizadora (es)
  • Seleksi penstabilan (in)
  • Sélection stabilisatrice (fr)
  • Selezione stabilizzante (it)
  • Seleção estabilizadora (pt)
  • Stabilizing selection (en)
  • Стабілізуючий добір (uk)
rdfs:comment
  • La selezione stabilizzante è un tipo di selezione naturale che favorisce all'interno di una popolazione i caratteri intermedi a discapito di entrambi i caratteri estremi. È l'opposto della selezione diversificante. La selezione stabilizzante agisce su popolazioni già adattate all'ambiente, e tende a contrastare una maggiore diversificazione nel pool genico. (it)
  • Стабілізу́ючий добі́р — форма природного добору, що забезпечує переважне виживання і розповсюдження в природі особин з нормальними (середніми) ознаками. Теорію стабілізуючого добору розробив український вчений І. І. Шмальгаузен (1941–1946). Стабілізуючий добір, нарівні з іншими формами добору природного, є важливим фактором еволюції органічного світу. (uk)
  • الاصطفاء التثبيتي هو نوع من الاصطفاء الطبيعي، فيه يقل التنوع الجيني مع تثبت التجمع على قيمة معينة للسمة. وقد يكون هذا النوع هو الآلية الأكثر شيوعاً للاصطفاء الطبيعي. الاصطفاء التثبيتي عادةً ما يستخدم لنبذ القيم المتطرفة للخواص. وبخلاف الاصطفاء التمزقي الذي يحابي الأفراد ذوي الأنماط الظاهرية المتطرفة، فإنَّ الاصطفاء التثبيتي يحابي القيم المتوسطة. وهو يخفض من التنوع في النمط الظاهري ويحافظ على الوضع الحالي. (ar)
  • Stabilizující výběr (neplést s ) je druh přirozeného výběru , při kterém klesá populace a populační průměr se ustavuje na konkrétní hodnotě daného znaku. To je považováno za nejčastější mechanismus účinku přírodního výběru, protože se většina znaků v čase, zdá se, nijak dramaticky nemění. Stabilizující výběr běžně využívá negativní selekce (purifikujícího výběru), tedy selektuje proti extrémním hodnotám znaku. Stabilizující výběr je opakem tzv. . Zatímco disruptivní výběr zvýhodňuje nositele extrémních fenotypů, výběr stabilizující upřednostňuje ty organismy se středními hodnotami daného znaku. To snižuje fenotypovou variabilitu a udržuje status quo. Přírodní výběr má tendenci odstranit zásadnější odchylky od normy a zvýšit tak reprodukční úspěch průměrných fenotypů. Vzhledem k výše zmíně (cs)
  • La selección estabilizadora, también llamada selección negativa, selección purificadora o selección normalizadora,​ es un tipo de selección natural en el que la diversidad genética decae según un valor particular de carácter. Puesto de otra manera, los extremos de una característica son seleccionados en contra, por lo que los organismos con características del rango "promedio" son los que más sobreviven. Este es probablemente el mecanismo de acción más común de la selección natural. (es)
  • En génétique des populations, la sélection stabilisatrice ou stabilisante (à ne pas confondre avec la sélection négative ou purificatrice) est un mode de sélection naturelle dans laquelle la moyenne de la population se stabilise sur une valeur de trait non extrême particulière. On pense que c'est le mécanisme d'action le plus courant pour la sélection naturelle car la plupart des traits ne semblent pas changer radicalement au cours du temps. La sélection stabilisatrice utilise généralement la sélection négative (alias sélection purificatrice) pour effectuer une sélection par rapport aux valeurs extrêmes du caractère. La sélection stabilisatrice est l'opposé de la sélection perturbatrice (disruptive selection en anglais). Au lieu de favoriser les individus aux phénotypes extrêmes, il privi (fr)
  • Seleksi penstabilan (tidak sama dengan atau negatif) adalah jenis seleksi alam yang mengurangi dan menstabilkan suatu perilaku dalam populasi. Seleksi ini diduga merupakan mekanisme seleksi alam yang paling umum karena sebagian besar perilaku tampaknya tidak berubah banyak seiring berjalannya waktu. Seleksi penstabilan umumnya menggunakan seleksi negatif untuk menyeleksi nilai ekstrem suatu karakter. (in)
  • Stabilizing selection (not to be confused with negative or purifying selection) is a type of natural selection in which the population mean stabilizes on a particular non-extreme trait value. This is thought to be the most common mechanism of action for natural selection because most traits do not appear to change drastically over time. Stabilizing selection commonly uses negative selection (a.k.a. purifying selection) to select against extreme values of the character. Stabilizing selection is the opposite of disruptive selection. Instead of favoring individuals with extreme phenotypes, it favors the intermediate variants. Stabilizing selection tends to remove the more severe phenotypes, resulting in the reproductive success of the norm or average phenotypes. This means that most common ph (en)
  • Seleção estabilizadora (AO 1945: Selecção estabilizadora), ou selecção purificante, é um tipo de selecção natural em que a diversidade genética diminui quando a população estabiliza num valor de determinada característica em particular. Dito de outra maneira, valores extremos da característica são seleccionadas contra. Um exemplo de selecção estabilizadora é a selecção contra mudanças no tamanho dos bebés humanos. Antigamente, a taxa de mortalidade infantil no parto era grande. Agora, além dos avanços médicos e tecnológicos de nossa sociedade podemos observar uma estabilidade no tamanho dos bebés recém-nascidos. (pt)
foaf:depiction
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Directional,_Disruptive_and_Stabilizing_Selections.svg
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Selectiontypes-n0_images_(vector).svg
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Squinting_bush_brown_(Bicyclus_anynana_anynana).jpg
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/White_Siberian_Husky_snow_2.jpg
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
thumbnail
Link from a Wikipa... related subject.
has abstract
  • الاصطفاء التثبيتي هو نوع من الاصطفاء الطبيعي، فيه يقل التنوع الجيني مع تثبت التجمع على قيمة معينة للسمة. وقد يكون هذا النوع هو الآلية الأكثر شيوعاً للاصطفاء الطبيعي. الاصطفاء التثبيتي عادةً ما يستخدم لنبذ القيم المتطرفة للخواص. وبخلاف الاصطفاء التمزقي الذي يحابي الأفراد ذوي الأنماط الظاهرية المتطرفة، فإنَّ الاصطفاء التثبيتي يحابي القيم المتوسطة. وهو يخفض من التنوع في النمط الظاهري ويحافظ على الوضع الحالي. الاصطفاء الطبيعي يميل إلى إزالة الأنماط الظاهرية المتطرفة أو الفائقة، مما يزيد من النجاح التناسلي للأنماط الظاهرية العادية أو الوسطية. أحد الأمثلة الكلاسيكية على ذلك هو وزن الإنسان عند الولادة. فالرضيع خفيف الوزن تنخفض حرارته بسرعة ويصاب بأمراض معدية بسهولة أكبر. فيما تصعب ولادة الرضيع ثقيل الوزن من خلال الحوض. الرضع متوسطو الوزن ينجحون في البقاء أكثر، ومعدل الوفيات يكون أكبر بالنسبة للأطفال الكبار أو الصغار جداً. (ar)
  • Stabilizující výběr (neplést s ) je druh přirozeného výběru , při kterém klesá populace a populační průměr se ustavuje na konkrétní hodnotě daného znaku. To je považováno za nejčastější mechanismus účinku přírodního výběru, protože se většina znaků v čase, zdá se, nijak dramaticky nemění. Stabilizující výběr běžně využívá negativní selekce (purifikujícího výběru), tedy selektuje proti extrémním hodnotám znaku. Stabilizující výběr je opakem tzv. . Zatímco disruptivní výběr zvýhodňuje nositele extrémních fenotypů, výběr stabilizující upřednostňuje ty organismy se středními hodnotami daného znaku. To snižuje fenotypovou variabilitu a udržuje status quo. Přírodní výběr má tendenci odstranit zásadnější odchylky od normy a zvýšit tak reprodukční úspěch průměrných fenotypů. Vzhledem k výše zmíněné stabilitě znaků v čase bývala stabilizující selekce považovaná za nejobvyklepší typ výběru, avšak metaanalýza studií měřících selekci ve volné přírodě nedokázala odhalit převládající trend ve prospěch stabilizujícího výběru. Důvodem může být přílišná složitost metod pro detekci stabilizujícího výběru. Ty mohou zahrnovat studium změn způsobujících přírodní výběr zaměřený na průměr a rozptyl v daném znaku, případně měření biologické zdatnosti pro okruh rozdílných fenotypů v přírodních podmínkách a zkoumání vztahů mezi naměřenou zdatností a hodnotou daného znaku. Analýza a interpretace výsledků jsou ovšem nesnadné. (cs)
  • La selección estabilizadora, también llamada selección negativa, selección purificadora o selección normalizadora,​ es un tipo de selección natural en el que la diversidad genética decae según un valor particular de carácter. Puesto de otra manera, los extremos de una característica son seleccionados en contra, por lo que los organismos con características del rango "promedio" son los que más sobreviven. Este es probablemente el mecanismo de acción más común de la selección natural. Un ejemplo clásico de esto es el humano. Los bebés de bajo peso pierden calor de manera más rápida y son más sensibles a las enfermedades por infección, mas los bebés de alto peso son más difíciles de parir por la pelvis. Así se demuestra que el peso óptimo (el que da una mayor probabilidad de supervivencia) es una medida que se encuentra en un rango medio, ni extremadamente alto, ni extremadamente bajo. La selección estabilizadora no opera la mayoría de las veces en la mayoría de las poblaciones. Este tipo de selección actúa para prevenir la divergencia de forma y función. De esta manera, la anatomía de algunos organismos, como los tiburones y helechos, ha permanecido sin cambios por millones de años. La selección estabilizadora puede ser detectada a veces midiendo la idoneidad del rango de diferentes fenotipos por medio de varias medidas directas, pero también puede ser detectada con una gran variedad de pruebas de data de secuencias moleculares, cambios en distribución de frecuencia alélica y la . (es)
  • En génétique des populations, la sélection stabilisatrice ou stabilisante (à ne pas confondre avec la sélection négative ou purificatrice) est un mode de sélection naturelle dans laquelle la moyenne de la population se stabilise sur une valeur de trait non extrême particulière. On pense que c'est le mécanisme d'action le plus courant pour la sélection naturelle car la plupart des traits ne semblent pas changer radicalement au cours du temps. La sélection stabilisatrice utilise généralement la sélection négative (alias sélection purificatrice) pour effectuer une sélection par rapport aux valeurs extrêmes du caractère. La sélection stabilisatrice est l'opposé de la sélection perturbatrice (disruptive selection en anglais). Au lieu de favoriser les individus aux phénotypes extrêmes, il privilégie les variants intermédiaires. La sélection stabilisatrice a tendance à éliminer les phénotypes les plus extrêmes, ce qui entraîne un succès de reproduction des phénotypes normaux ou moyens. Cela signifie que le phénotype le plus courant dans la population est sélectionné et continue de dominer dans les générations futures. Comme la plupart des caractères changent peu au fil du temps, on pense que la sélection de stabilisation est le type de sélection le plus courant dans la plupart des populations. (fr)
  • Stabilizing selection (not to be confused with negative or purifying selection) is a type of natural selection in which the population mean stabilizes on a particular non-extreme trait value. This is thought to be the most common mechanism of action for natural selection because most traits do not appear to change drastically over time. Stabilizing selection commonly uses negative selection (a.k.a. purifying selection) to select against extreme values of the character. Stabilizing selection is the opposite of disruptive selection. Instead of favoring individuals with extreme phenotypes, it favors the intermediate variants. Stabilizing selection tends to remove the more severe phenotypes, resulting in the reproductive success of the norm or average phenotypes. This means that most common phenotype in the population is selected for and continues to dominate in future generations. (en)
  • Seleksi penstabilan (tidak sama dengan atau negatif) adalah jenis seleksi alam yang mengurangi dan menstabilkan suatu perilaku dalam populasi. Seleksi ini diduga merupakan mekanisme seleksi alam yang paling umum karena sebagian besar perilaku tampaknya tidak berubah banyak seiring berjalannya waktu. Seleksi penstabilan umumnya menggunakan seleksi negatif untuk menyeleksi nilai ekstrem suatu karakter. Seleksi penstabilan merupakan lawan dari . Daripada memilih individu dengan fenotip ekstrem, seleksi ini menyeleksi varian yang berada di tengah-tengah. Seleksi penstabilan mengurangi variasi fenotip dan menjaga status quo. Seleksi alam cenderung menghilangkan fenotip yang lebih ekstrem, sehingga mereka yang berfenotip rata-rata dapat bertahan. Contoh klasik seleksi ini adalah massa kelahiran manusia. Bayi dengan massa yang rendah kehilangan panas lebih cepat dan lebih mudah terserang penyakit, sementara bayi dengan massa yang besar sulit dilahirkan. Bayi dengan massa rata-rata lebih mampu bertahan. Untuk bayi besar atau kecil, tingkat kematiannya lebih tinggi. Karena sebagian besar perilaku tidak berubah banyak seiring berjalannya waktu, seleksi penstabilan diduga merupakan jenis seleksi yang paling umum berlangsung. Namun, penelitian yang mengukur seleksi di alam gagal menemukan tren seleksi penstabilan. Hal ini mungkin disebabkan oleh kompleksnya metode untuk menemukan seleksi penstabilan. Metode tersebut dapat meliputi penelitian perubahan yang menyebabkan seleksi rata-rata dan variasi perilaku, atau pengukuran kebugaran berbagai macam fenotip di alam dan pemeriksaan hubungan antara kebugaran dengan perilaku, tetapi analisis dan interpretasi hasilnya tidak mudah. (in)
  • La selezione stabilizzante è un tipo di selezione naturale che favorisce all'interno di una popolazione i caratteri intermedi a discapito di entrambi i caratteri estremi. È l'opposto della selezione diversificante. La selezione stabilizzante agisce su popolazioni già adattate all'ambiente, e tende a contrastare una maggiore diversificazione nel pool genico. (it)
  • Seleção estabilizadora (AO 1945: Selecção estabilizadora), ou selecção purificante, é um tipo de selecção natural em que a diversidade genética diminui quando a população estabiliza num valor de determinada característica em particular. Dito de outra maneira, valores extremos da característica são seleccionadas contra. Um exemplo de selecção estabilizadora é a selecção contra mudanças no tamanho dos bebés humanos. Antigamente, a taxa de mortalidade infantil no parto era grande. Agora, além dos avanços médicos e tecnológicos de nossa sociedade podemos observar uma estabilidade no tamanho dos bebés recém-nascidos. Este tipo de seleção tende a manter a população constante ao longo do tempo. Ou seja, os membros com características médias - mais encontradas - dentro da população tem maior aptidão do que aqueles com características extremas. Por exemplo, humanos com tamanhos corporais intermediários tem maior aptidão do que aquele muito alto ou muito baixo, portanto, a seleção estabilizadora agirá para aumentar ainda mais a aptidão desses indivíduos, atuando contra mudanças no tamanho corporal. Assim, sob condições estáveis (ambientes menos dinâmicos) indivíduos intermediários (genótipo de maior frequência) tipicamente deixam mais descendentes do que os extremos (genótipo menos frequente). A adaptabilidade de um indivíduo é medida pela proporção de seu genótipo no conjunto de genótipos da população. Portanto, o fenótipo médio prevalece. Em um ambiente constante, a troca de genes entre os indivíduos irá aumentar a variância da população a cada geração, e a seleção estabilizadora a reduz para um valor próximo da geração anterior, assim, os valores médios da população não se modificam. As ações humanas podem interferir no processo natural da seleção estabilizadora, fazendo com que esta se torne mais "relaxada" e não segure a aptidão dos intermediários. Um exemplo seria o peso no nascimento de bebês em populações humanas. Desde a época da expansão evolutiva do cérebro humano, aproximadamente 1 a 2 milhões de anos atrás até o século XX, a seleção estabilizadora agia sobre o peso de bebês, então aqueles que apresentavam aproximadamente 3,6 kg ao nascer teriam uma taxa de sobrevivência maior do que crianças mais pesadas ou mais leves. Porém, nos países ricos, aonde houve melhora no cuidado de partos prematuros e aumento da frequência de partos por cesariana para bebês grandes em relação ao tamanho de sua mãe, a seleção estabilizadora foi relaxada e crianças mais leves ou mais pesadas tiveram sua frequência aumentada. Na natureza, grande parte das características estão sujeitas à seleção estabilizadora e esta tende a diminuir a variação herdável. Por exemplo, uma característica pleiotrópica que seja influenciada por quatro locus e que, em cada loco, estejam presentes dois alelos. Um dos dois alelos aumenta (+) o valor da característica, e o outro diminui (-). Sendo assim, cada haplótipo individual será composto de uma série de alelos. INDIVÍDUO 1: ++++/---- heterozigoto INDIVÍDUO 2: ++--/--++ heterozigoto INDIVÍDUO 3: ++--/++-- homozigoto A seleção natural irá favorecer indivíduos com um fenótipo intermediário, produzido por genótipos com metade de genes (+) e metade (-). O esperado seria que fosse mantida a variabilidade genética, pois os genótipos cruzam e produzem descendentes variáveis. Porém, se for assim, os indivíduos homozigotos (3) terão uma pequena vantagem, pois todos os descendentes serão iguais aos parentais, então estes possuirão o fenótipo ótimo, enquanto os descendentes dos heterozigotos (1) e (2) não, pois a prole não terá fenótipo ótimo como o da geração parental. Portanto, numa população composta por esses três genótipos, a seleção favorecerá levemente o genótipo (3), e se o ambiente não mudar durante um longo período o fenótipo (3) continuará sendo favorecido e a seleção irá produzir uma população uniforme.Todavia, existem outros genótipos que também podem ser homozigotos: INDIVÍDUO 4: +-+-/+-+- homozigoto INDIVÍDUO 5: +--+/+--+ homozigoto INDIVÍDUO 6: -++-/-++- homozigoto Suponha que exista uma população com os genótipos do (3) ao (6) e que a seleção ainda favoreça o fenótipo intermediário, portanto, novamente a evolução tenderá para a direção de apenas um genótipo, que deve ser homozigoto para todos os locos. Então, qualquer homozigoto que possui uma frequência um pouco maior do que os outros terá vantagem. Por exemplo, se o genótipo (6) possui frequência maior que os genótipos (3), (4) e (5), todos os genótipos terão maior probabilidade de cruzar com o genótipo (6) do que com qualquer outro. Quando o genótipo (6) se cruza com o genótipo (6), todos seus descendentes serão favorecidos, pelo mesmo motivo citado anteriormente. Mas, se os genótipos (3), (4) ou (5) cruzam com o genótipo (6), seus descendentes possuirão alguns genótipos desvantajosos (heterozigotos). Mesmo se seus descendentes tiverem o genótipo homozigoto sendo, portanto, vantajoso, estes terão uma prole com recombinantes desvantajosos. A conclusão, portanto, é que a seleção reduz a variabilidade genética para zero, mesmo com a seleção estabilizadora atuando. Se um caráter está sofrendo pressão seletiva estabilizadora, o efeito da seleção será de reduzir a variação e a herdabilidade. Apesar de uma herança poligênica tender a se tornar uniforme, há características reais com muita variabilidade genética. Porém, sabe-se de forma imperfeita qual(is) processos que mantém a variabilidade genética. (pt)
  • Стабілізу́ючий добі́р — форма природного добору, що забезпечує переважне виживання і розповсюдження в природі особин з нормальними (середніми) ознаками. Теорію стабілізуючого добору розробив український вчений І. І. Шмальгаузен (1941–1946). Стабілізуючий добір, нарівні з іншими формами добору природного, є важливим фактором еволюції органічного світу. (uk)
gold:hypernym
prov:wasDerivedFrom
page length (characters) of wiki page
foaf:isPrimaryTopicOf
is Link from a Wikipage to another Wikipage of
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (378 GB total memory, 59 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software