rdfs:comment
| - Staf De Clercq fue un profesor de escuela y político belga, nacionalista flamenco, líder de la Unión Nacional Flamenca. (es)
- Jérémie Gustave Théophile (Staf) Declercq, né à Everbeek, le 16 septembre 1884, et mort à Gand, le 22 octobre 1942, est un leader nationaliste flamand. Il est surtout connu pour sa collaboration avec Adolf Hitler et ses encouragements répétés à la collaboration des Flamands avec l'occupant allemand durant la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- Staf Declercq (16 September 1884 – 22 October 1942) was a Flemish nationalist collaborator, co-founder and leader of the Flemish nationalist Vlaamsch Nationaal Verbond (Flemish National League, or VNV). (en)
- Staf De Clerq, nato Jeroom Gustaaf De Clercq, , è stato un militare e politico belga. (it)
- Jérémie Gustave Théophile (Staf) Declercq (Everbeek, 16 september 1884 – Gent, 22 oktober 1942) was een Belgisch politicus die evolueerde van Vlaams-nationalist naar nationaalsocialist. Hij was een bekend collaborateur met de Duitse bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog. Van 1933 tot zijn plotse dood in 1942 was hij de leider van de extreemrechtse Vlaams-nationalistische groepering VNV. (nl)
- Jeroom Gustaaf De Clercq, més conegut com a Staf de Clercq fou un dirigent d'extrema dreta flamenc. Era excombatent de la Primera Guerra Mundial i cap del sindicat de mestres Nationaal Onderswyzers Syndicaat (NOS), i diputat pel del 1919 al 1932 amb Joris van Severen i . (ca)
- Jérôme Gustave Théophile (Staf) De Clercq (ur. 16 września 1884 w , zm. 22 października 1942 w Gandawie) – flamandzki polityk, przywódca nacjonalistycznego Flamandzkiego Związku Narodowego (VNV). Podczas I wojny światowej służył w armii belgijskiej. Po jej zakończeniu w listopadzie 1918 r., zaangażował się w działalność w separatystycznym ruchu flamandzkim. Jednocześnie pełnił zawód nauczyciela. 8 października 1933 r. założył Flamandzki Związek Narodowy, który reprezentował narodowe interesy Flamandów wobec władz Belgii. Nadał sobie tytuł den Leider na wzór Adolfa Hitlera. Jego przywództwo doprowadziło do zwiększenia się poparcia społecznego dla VNV, czego dowodem były wyniki kolejnych wyborów parlamentarnych. W 1936 r. VNV uzyskał 13,6% głosów we Flandrii, a w 1939 r. – 14,7%. Po najeździ (pl)
|