Stanisław Maroński (1825–1907) was a Polish educator and historian.
Attributes | Values |
---|
rdf:type
| |
rdfs:label
| - Stanislaus Maronski (de)
- Stanisław Maroński (pl)
- Stanisław Maroński (en)
|
rdfs:comment
| - Stanislaus Maronski (* 30. April 1825 in Gnesen; † 12. Februar 1907 in Hohensalza) war ein Gymnasiallehrer in polnischer Geschichte. (de)
- Stanisław Maroński (1825–1907) was a Polish educator and historian. (en)
- Stanisław Maroński (ur. 30 kwietnia 1825 w Gnieźnie, zm. 12 lutego 1907 w Inowrocławiu) – historyk polski, profesor gimnazjalny. W latach 1847-1852 studiował historię na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach pracował w szkolnictwie na Pomorzu ucząc języka polskiego, historii i łaciny, w gimnazjach w Chełmnie, Chojnicach i Wejherowie. Swój czas obok pracy historycznej poświęcał również malarstwu, głównie portretując znane osobistości. (pl)
|
dct:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
Link from a Wikipage to an external page
| |
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
has abstract
| - Stanislaus Maronski (* 30. April 1825 in Gnesen; † 12. Februar 1907 in Hohensalza) war ein Gymnasiallehrer in polnischer Geschichte. (de)
- Stanisław Maroński (1825–1907) was a Polish educator and historian. (en)
- Stanisław Maroński (ur. 30 kwietnia 1825 w Gnieźnie, zm. 12 lutego 1907 w Inowrocławiu) – historyk polski, profesor gimnazjalny. W latach 1847-1852 studiował historię na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach pracował w szkolnictwie na Pomorzu ucząc języka polskiego, historii i łaciny, w gimnazjach w Chełmnie, Chojnicach i Wejherowie. Jako historyk zajmował się głównie obszarem nadbałtyckim, a w szczególnie interesowało go Pomorze i jego stosunki z Polską w przeszłości. W 1876 opublikował pracę w języku niemieckim Die stammverwandtschaftlichen und politischen Beziehungen Pommerns zu Polen bis zum Jahr 1227. Wykazał w niej liczne związki kulturalne, gospodarcze i polityczne łączące w średniowieczu Pomorze i Polską. Pisał także między innymi o chrześcijaństwie na Pomorzu (Nawrócenie Pomorza) oraz o Kaszubach i Kosznajdrach (O Kaszubach i O Kosznajdrach). Dowodem uznania zasług badawczych w środowisku historyków było zaproszenie w 1880 na uroczystości ku czci Długosza, połączone z kongresem historycznym w Krakowie. Jego syn, który urodził się w 1857, dostał po ojcu imię Stanisław; do 1863 r. Maroński miał jeszcze czworo innych dzieci. W 1872 z przyczyn zdrowotnych przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Poznaniu. Kontynuował działalność wydając książki i eseje historyczne. Gdy 14 września 1874 zmarła jego żona Leokadia pozostawiając pięcioro dzieci, Maroński przeniósł się na krótko do Nowego koło Świecia, a następnie do Pelplina. Na koniec zamieszkał w Inowrocławiu, gdzie zmarł w wieku 82 lat. Jako pedagog współpracował z Towarzystwem Pomocy Naukowej, w którym zajmował się opiniowaniem kandydatów do stypendium. W 1871 założył w gimnazjum wejherowskim ogniwo konspiracyjnej organizacji uczniowskiej - kółko filomackie "Wiec". Zasłużył się także stworzeniem biblioteki polskiej dla uczniów. Swój czas obok pracy historycznej poświęcał również malarstwu, głównie portretując znane osobistości. (pl)
|
gold:hypernym
| |
prov:wasDerivedFrom
| |
page length (characters) of wiki page
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
is Wikipage redirect
of | |
is foaf:primaryTopic
of | |