Synchronous Data Link Control (SDLC) is a computer communications protocol. It is the layer 2 protocol for IBM's Systems Network Architecture (SNA). SDLC supports multipoint links as well as error correction. It also runs under the assumption that an SNA header is present after the SDLC header. SDLC was mainly used by IBM mainframe and midrange systems; however, implementations exist on many platforms from many vendors. In the United States and Canada, SDLC can be found in traffic control cabinets.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Synchronous Data Link Control (cs)
- Synchronous Data Link Control (de)
- Synchronous Data Link Control (es)
- Synchronous Data Link Control (fr)
- Synchronous Data Link Control (ja)
- Synchronous Data Link Control (pl)
- Synchronous Data Link Control (en)
- Synchronous Data Link Control (pt)
- SDLC (uk)
|
| rdfs:comment
| - El acrónimo SDLC (del inglés Synchronous Data Link Control, controlador de enlace de datos síncrono) se utiliza para nombrar el protocolo diseñado por IBM para enlaces síncronos a través de una línea para la capa 2 del modelo OSI de comunicaciones. Como su nombre implica, es un protocolo síncrono, lo que supone la transmisión de la señal de reloj con los datos. (es)
- Synchronous Data Link Control (ou SDLC) est un protocole standard développé par la société IBM dans les années 1970 et utilisé dans son modèle d'architecture réseau en couches SNA antérieur à celui de l'ISO (Modèle OSI). Compte tenu de la concurrence entre les modèles d'architecture en couches SNA et OSI et de l'évolution des réseaux en général, IBM (International Business Machines Corporation) proposa des variantes de son protocole. Finalement, L'ISO (Organisation internationale de normalisation) modifia SDLC pour créer le protocole HDLC. (fr)
- Synchronous Data Link Control（SDLC, 同期データリンク制御手順）は、データリンク層プロトコルの一つ。を進化させた米IBMの開発した通信システム体系であるSNAに採用された同期式データ伝送制御プロトコルのことである。国際標準規格であるHDLCの原形となっている。 (ja)
- SDLC, acrônimo de Syncronous Data Link Control, o protocolo de transmissão de dados mais utilizado em redes que obedecem ao padrão SNA (Systems Networking Architecture) da IBM. O SDLC é semelhante ao protocolo HDLC (High-level Data Link Control), definido pela ISO (International Organization for Standardization). (pt)
- SDLC, Synchronous Data Link Control (v překladu synchronní řízení datového spoje) je počítačový komunikační protokol navržený pro druhou vrstvu sady komunikačních protokolů Systems Network Architecture (SNA) vyvinutých firmou IBM v 70. letech 20. století. Jeho úpravou vznikl ISO protokol High-Level Data Link Control (HDLC). (cs)
- Synchronous Data Link Control (SDLC) (Synchrone Datenübertragungssteuerung) ist ein herstellerspezifisches bitsynchrones Datenkommunikationsprotokoll für die transparente bitserielle Datenübertragung. Es deckt Schicht zwei der von IBM entwickelten SNA ab. Der Datenaustausch kann über fest geschaltete Leitungen oder über vermittelte Leitungen in den Betriebsarten Halb- oder Vollduplex erfolgen.Der Übertragungsweg kann als Punkt-zu-Punkt-Verbindung, Mehrpunktverbindung oder als Schleife konfiguriert sein. (de)
- Synchronous Data Link Control (SDLC) is a computer communications protocol. It is the layer 2 protocol for IBM's Systems Network Architecture (SNA). SDLC supports multipoint links as well as error correction. It also runs under the assumption that an SNA header is present after the SDLC header. SDLC was mainly used by IBM mainframe and midrange systems; however, implementations exist on many platforms from many vendors. In the United States and Canada, SDLC can be found in traffic control cabinets. (en)
- SDLC (ang. Synchronous Data Link Control) – jest protokołem warstwy łącza danych modelu OSI, z którego wywodzi się HDLC. Został zaprojektowany przez IBM jako część architektury SNA.Był pierwszym popularnym .SDLC jest dostosowany do pracy pełnodupleksowym lub półdupleksowym z wykorzystaniem łączy dedykowanych lub komutowanych z transmisją danych. Możliwa jest też praca w systemie o konfiguracji punkt-punkt lub punkt- wiele punktów. W trybie niezrównoważonym mającym miejsce w sieci z konfiguracją wielopunktową jedna ze stacji jest stacją główną (nadrzędną), pozostałe zaś są podrzędne. Tryb zrównoważony pracy, definiowany np. w protokole HDLC, nie jest w SDLC realizowany. Przy trybie pracy stacja SDLC jest protokołem bardzo efektywnym, mając znacznie krótszą część organizacyjno-sterującą ra (pl)
- SDLC (англ. Synchronous Data-Link Control) — біт-орієнтований протокол управління синхронним каналом передачі даних. Розроблений IBM в середині 1970 рр. для системних мереж SNA, SDLC залишається основним протоколом канального рівня SNA для каналів глобальних мереж. У порівнянні з синхронним, орієнтованим по символах (наприклад, Bisync фірми IBM) і синхронним, з організацією рахунку байтів (наприклад, Digital Data Communications Message Protocol) протоколами, біт-орієнтовані синхронні протоколи є більш ефективними і гнучкими, і дуже часто більш швидкодіючими. (uk)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - SDLC, Synchronous Data Link Control (v překladu synchronní řízení datového spoje) je počítačový komunikační protokol navržený pro druhou vrstvu sady komunikačních protokolů Systems Network Architecture (SNA) vyvinutých firmou IBM v 70. letech 20. století. Jeho úpravou vznikl ISO protokol High-Level Data Link Control (HDLC). SDLC podporuje mechanismy pro detekci a opravu chyb a podporu pro . Funguje za předpokladu, že za SDLC hlavičkou následuje SNA hlavička. Přestože SDLC bylo navrženo pro sálové počítače a střední systémy firmy IBM, jeho implementace existuje na mnoha platformách různých výrobců. S ústupem sálových počítačů se používání SDLC (a SNA) snižuje, a většinou bývá nahrazováno protokoly založenými na Internet Protocol (IP) nebo tunelováním pomocí protokolu IP (pomocí technologie AnyNet nebo podobné). (cs)
- El acrónimo SDLC (del inglés Synchronous Data Link Control, controlador de enlace de datos síncrono) se utiliza para nombrar el protocolo diseñado por IBM para enlaces síncronos a través de una línea para la capa 2 del modelo OSI de comunicaciones. Como su nombre implica, es un protocolo síncrono, lo que supone la transmisión de la señal de reloj con los datos. (es)
- Synchronous Data Link Control (SDLC) (Synchrone Datenübertragungssteuerung) ist ein herstellerspezifisches bitsynchrones Datenkommunikationsprotokoll für die transparente bitserielle Datenübertragung. Es deckt Schicht zwei der von IBM entwickelten SNA ab. Der Datenaustausch kann über fest geschaltete Leitungen oder über vermittelte Leitungen in den Betriebsarten Halb- oder Vollduplex erfolgen.Der Übertragungsweg kann als Punkt-zu-Punkt-Verbindung, Mehrpunktverbindung oder als Schleife konfiguriert sein. SDLC ist die Grundlage für das erweiterte HDLC-Protokoll, welches einen erweiterten Rahmen (Frame) besitzt. Ebenso wie bei HDLC werden auch bei SDLC so genannte Stopfbits zur Kanalkodierung verwendet. Bei SDLC werden Nachrichten in kurze Rahmen (Frames) mit einheitlichem Format aufgeteilt und übertragen. SDLC hat als wichtigstes Unterscheidungsmerkmal zu dem älteren byte-orientierten Netzwerkprotokoll BSC einen einheitlich formatierten Rahmenaufbau. (de)
- Synchronous Data Link Control (SDLC) is a computer communications protocol. It is the layer 2 protocol for IBM's Systems Network Architecture (SNA). SDLC supports multipoint links as well as error correction. It also runs under the assumption that an SNA header is present after the SDLC header. SDLC was mainly used by IBM mainframe and midrange systems; however, implementations exist on many platforms from many vendors. In the United States and Canada, SDLC can be found in traffic control cabinets. In 1975, IBM developed the first bit-oriented protocol, SDLC, from work done for IBM in the early 1970s. This de facto standard has been adopted by ISO as High-Level Data Link Control (HDLC) in 1979 and by ANSI as Advanced Data Communication Control Procedures (ADCCP). The latter standards added features such as the Asynchronous Balanced Mode, frame sizes that did not need to be multiples of bit-octets, but also removed some of the procedures and messages (such as the TEST message). SDLC operates independently on each communications link, and can operate on point-to-pointmultipointor loop facilities, on switched or dedicated, two-wire or four-wire circuits, and with full-duplex and half-duplex operation.A unique characteristic of SDLC is its ability to mix half-duplex secondary stations with full-duplex primary stations on four-wire circuits, thus reducing the cost of dedicated facilities. Intel used SDLC as a base protocol for BITBUS, still popular in Europe as fieldbus and included support in several controllers (i8044/i8344, i80152). The 8044 controller is still in production by third-party vendors. Other vendors putting hardware support for SDLC (and the slightly different HDLC) into communication controller chips of the 1980s included Zilog, Motorola, and National Semiconductor. As a result, a wide variety of equipment in the 1980s used it and it was very common in the mainframe centric corporate networks which were the norm in the 1980s. The most common alternatives for SNA with SDLC were probably DECnet with Digital Data Communications Message Protocol (DDCMP), Burroughs Network Architecture (BNA) with Burroughs Data Link Control (BDLC), and ARPANET with IMPs. (en)
- Synchronous Data Link Control (ou SDLC) est un protocole standard développé par la société IBM dans les années 1970 et utilisé dans son modèle d'architecture réseau en couches SNA antérieur à celui de l'ISO (Modèle OSI). Compte tenu de la concurrence entre les modèles d'architecture en couches SNA et OSI et de l'évolution des réseaux en général, IBM (International Business Machines Corporation) proposa des variantes de son protocole. Finalement, L'ISO (Organisation internationale de normalisation) modifia SDLC pour créer le protocole HDLC. (fr)
- Synchronous Data Link Control（SDLC, 同期データリンク制御手順）は、データリンク層プロトコルの一つ。を進化させた米IBMの開発した通信システム体系であるSNAに採用された同期式データ伝送制御プロトコルのことである。国際標準規格であるHDLCの原形となっている。 (ja)
- SDLC (ang. Synchronous Data Link Control) – jest protokołem warstwy łącza danych modelu OSI, z którego wywodzi się HDLC. Został zaprojektowany przez IBM jako część architektury SNA.Był pierwszym popularnym .SDLC jest dostosowany do pracy pełnodupleksowym lub półdupleksowym z wykorzystaniem łączy dedykowanych lub komutowanych z transmisją danych. Możliwa jest też praca w systemie o konfiguracji punkt-punkt lub punkt- wiele punktów. W trybie niezrównoważonym mającym miejsce w sieci z konfiguracją wielopunktową jedna ze stacji jest stacją główną (nadrzędną), pozostałe zaś są podrzędne. Tryb zrównoważony pracy, definiowany np. w protokole HDLC, nie jest w SDLC realizowany. Przy trybie pracy stacja SDLC jest protokołem bardzo efektywnym, mając znacznie krótszą część organizacyjno-sterującą ramki niż protokoły lub DDCMP. W protokole SDLC wyróżnia się trzy typy ramek:
* ramka przekazu danych (informacyjna)
* ramka zarządzająca
* ramka nienumerowana Ramki przekazu danych wykorzystywane są, zgodnie z nazwą, do przesyłania danych i ramki te są numerowane. Ramki zarządzające są z kolei używane do inicjowania przekazu danych i sterowania jego przebiegiem. Ramki nienumerowane stosowane są do ustalania trybu pracy stacji oraz zapewnienia gotowości ich funkcjonowania. Do zabezpieczania ramek przed błędami stosowany jest standardowy kod cykliczny, generowany przez wielomian 16. stopnia (CRC-16) Zabezpieczenie to nie obejmuje samego CRC i flag. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)