| rdfs:comment
| - Syrština je klasický, literární a liturgický jazyk patřící do severozápadní větve semitských jazyků (v rámci afroasijské velkorodiny). Jde o dialekt střední aramejštiny a její počátky jsou kladeny přibližně do 3. století po Kr. Byla hlavním jazykem oblasti Blízkého východu a hrála velkou roli při šíření Východního křesťanství až do příchodu Arabů v 7. století, kteří spolu s islámem přinesli a prosadili i arabštinu. Od té doby je klasická syrština používána především v syrských východních církvích jako liturgický jazyk. Syrština užívá písmo nikoli aramejské, ale vlastní syrské. (cs)
- Asiriera (jatorrizko hizkuntzan, ܣܘܪܝܝܐ) Erdi Aroko arameraren dialekto multzo bat da, behin Ilgora Emankorra osoan mintzatua. IV. eta VIII. mendeen artean bere unerik gorenera ailegatu ondoren, arabierak ordezkatua izan zen eta, egun, eskualdeko kristauen eliz-hizkuntza besterik ez da. Iraken hizkuntza gutxitu ofiziala da. (eu)
- Le syriaque, en syriaque : ܣܘܪܝܝܐ / suryāyā ou suryoyo, est une langue sémitique du Proche-Orient, appartenant au groupe des langues araméennes. L'araméen (ארמית [Arâmît], ܐܪܡܝܐ [à l'origine Armāyā, puis Ārāmāyā ou Oromoyo]) existe au moins depuis le XIIe siècle av. J.-C. et a évolué au cours des siècles. Le syriaque est couramment présenté comme dialecte de l'araméen, en tant que géolecte de la région d'Édesse, qui s'est constitué comme langue écrite au début de l'ère chrétienne. (fr)
- Il siriaco (in siriaco ܣܘܪܝܝܐ, Suryāyā) è una lingua semitica appartenente al gruppo dell'aramaico orientale, che è stata tra il II secolo e l'VIII secolo tra le più parlate nel Vicino Oriente. (it)
- 시리아어는 시리아, 레바논, 터키, 이라크를 중심으로 한 중동의 기독교도에 의해서 사용된 고전어이다. 아프리카아시아어족 셈어파에 속하는 아람어의 일종이다. 중세 이후로는 시리아 정교회의 교회 언어로만 사용되고 있다. (ko)
- シリア語（シリアご、古典シリア語（こてんシリアご））はシリア、レバノン、トルコ、イラクを中心とする中東のキリスト教徒によって用いられている典礼言語。アフロ・アジア語族セム語派に属するアラム語の一種。 (ja)
- Syriskan är genom sin litteratur det viktigaste av de arameiska språken och var de kristna jakobiternas språk, med staden Edessa som centralpunkt. De nu levande syriska dialekterna benämns nysyriska, och den moderna syriskan (ܣܘܪܝܝܐ; suryoyo/soreth). (sv)
- 敘利亞語（ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ）是中古阿拉姆语（属閃米特語族）的一种方言，在新月沃土的大部分地方都有分布。古典叙利亚语成为4-8世纪中东地区的书面语言，古典的作品就是以它为载体。现在仍然是中东一些教派的礼拜语言。由阿拉姆字母所衍生的叙利亚字母书写。它也是敘利亞基督教聖禮的語言。 (zh)
- اللغة السُريانية (بالسريانية الشرقية: ܠܸܫܵܢܵܐ ܣܘܼܪܝܵܝܵܐ، لِشانا سُريايا؛ بالسريانية الغربية: ܠܶܫܳܢܳܐ ܣܽܘܪܝܳܝܳܐ، لِشونو سُريويو)، لغة سامية مشتقة من اللغة الآرامية ويعتبرها بعض الباحثين تطورًا طبيعيًا لها موحدين بين اللغتين، نشأت اللغة الآرامية، وهي أصل اللغة السريانية، في الألف الأول قبل الميلاد لتكون العائلة الثالثة ضمن عائلة اللغات السامية، وأصبحت من القرن السادس قبل الميلاد لغة التخاطب الوحيدة في الهلال الخصيب إلى ما بعد الميلاد، حيث تحورت تدريجيًا واكتسبت اسمها الجديد «اللغة السريانية» في القرن الرابع تزامنًا مع انتشار المسيحية في بلاد الشام. (ar)
- El siríac (en siríac ܣܘܪܝܝܐ, suryāyā) és un conjunt de dialectes de l'arameu, una llengua semítica parlada a l'Orient Mitjà; durant el seu apogeu es va parlar a la major part del Creixent Fèrtil. L'arameu ha existit almenys des del segle XII aC i ha evolucionat amb el pas de tots aquests segles; mentre que el siríac va fer la seva aparició durant el període hel·lenístic i no va tenir una escriptura pròpia, al voltant del segle i, es va crear l'escriptura siríaca, la qual prové de l'alfabet arameu. (ca)
- Η Συριακή (ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ, leššānā Suryāyā), γνωστή επίσης ως Συριακή Αραμαϊκή ή Κλασική Συριακή, είναι διάλεκτος της Μέσης Αραμαϊκής που ομιλείτο άλλοτε σε ολόκληρη την Εύφορη Ημισέληνο. Πρωτοεμφανίστηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ., και η Κλασική Συριακή έγινε μείζονα λογοτεχνική γλώσσα σε όλη τη Μέση Ανατολή από τον 4ο έως τον 8ο αιώνα και κλασική γλώσσα της Έδεσσας της Μεσοποταμίας, που διατήρησε μεγάλο σώμα της . Η Συριακή είναι γραμμένη με το , που προέρχεται από το . (el)
- Die syrische Sprache, auch als Surayt bezeichnet, gehört als mittelostaramäische Sprache zum nordwestlichen Zweig der semitischen Sprachen. Syrisch ist nicht die heutige Landessprache Syriens – die ist das Arabische –, sondern die Minderheitensprache der syrischen Christen, die vorwiegend im Osten der Türkei (Turabdin), im Norden des Iraks und im Nordosten Syriens leben. Aufgrund von Verfolgungen mussten allerdings viele dieser Christen emigrieren. (de)
- La siria lingvo estas parolata en Irano, Irako, Turkio, Libano, Sirio... de pli ol 100 000 da parolantoj. Ĝia ISO-kodo estas syr. La siria lingvo estas dialekto de la mez-aramea lingvo de la nordokcidentaj semidaj lingvoj de la afro-azia familio kiu estas skribata per la siria alfabeto, derivaĵo de la aramea alfabeto. Unue aperinte en la frua unua jarcento KE en Edeso, la klasika siria lingvo fariĝis grava literatura lingvo tra la Proksima Oriento de la 4a ĝis la 8a jarcentoj, konservita en granda tekstaro de siria literaturo. Fakte, la siria literaturo ampleksas proksimume 90% de la aktuala aramea literaturo. La siria siatempe paroliĝis tra multe de la Proksima Oriento same kiel Anatolio kaj orienta Arabio. La siria devenis de Mezopotamio kaj poste disvastiĝis okcidente de Irako, en kiu ĝ (eo)
- El siríaco (ܣܘܪܝܝܐ suryāyā) es un conjunto de dialectos del arameo, un idioma semítico hablado en Oriente Medio; el cual, alguna vez, durante su apogeo, se habló en la mayor parte del Creciente Fértil. El arameo ha existido al menos desde el siglo XII a. C. y ha evolucionado con el correr de todos estos siglos; mientras que el siriaco hizo su aparición durante el período helenístico y no tuvo una , sino alrededor del siglo i d. C., en que se creó la escritura siríaca, la cual proviene del alfabeto arameo. (es)
- Canúint de chuid na hAramaise is ea an tSiricis a bhí á labhairt ar fud an Chorráin Mhéith, tráth. Bhí an tSiricis Chlasaiceach á saothrú mar theanga liteartha ón 4ú go dtí an 8ú haois, agus í ina teanga thábhachtach ag na luath-Chríostaithe sa scríbhneoireacht chráifeach agus sna haistriúcháin ar an mBíobla, Chuaigh an tSiricis a fhad leis an India agus le hiarthar na Síne mar theanga Chríostaí. Ghéill an tSiricis don Araibis ón ochtú haois ar aghaidh, ach má ghéill féin, d’fhág sí a lorg ar chaighdeán scríofa na hAraibise. Is í an aibítir a úsáideann an teanga seo ná an aibítir Shiriceach, agus í bunaithe ar an aibítir Aramach. (ga)
- Bahasa Suryani atau bahasa Suriah (ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ Leššānā Suryāyā) adalah sebuah bahasa Aram Timur yang pernah dipertuturkan di sebagian besar wilayah Bulan Sabit Subur dan Arab Timur. Namun secara luas definisi bahasa Suryani ialah semua bahasa Aram Timur yang dipertuturkan oleh bermacam-macam komunitas Kristen di Timur Tengah. Bahasa Suryani ditulis dengan Abjad Suryani. Bahasa Suryani juga merupakan bahasa liturgi dari beberapa gereja Suriah/Siria: Gereja Ortodoks Suriah, Gereja Katolik Suriah, Gereja Maronit, Gereja Katolik Khaldea, Gereja Timur Asiria dan Gereja Tua Timur. (in)
- The Syriac language (/ˈsɪriæk/; Classical Syriac: ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ / Leššānā Sūryāyā, Leshono Suryoyo), also known as Syriac Aramaic (Syrian Aramaic, Syro-Aramaic) and Classical Syriac ܠܫܢܐ ܥܬܝܩܐ (in its literary and liturgical form), is an Aramaic dialect that emerged during the first century AD from a local Aramaic dialect that was spoken by Arameans in the ancient Aramean kingdom of Osroene, centered in the city of Edessa. During the Early Christian period, it became the main literary language of various Aramaic-speaking Christian communities in the historical region of Ancient Syria and throughout the Near East. As a liturgical language of Syriac Christianity, it gained a prominent role among Eastern Christian communities that used both Eastern Syriac and Western Syriac rites. Following th (en)
- Język syryjski (syriacki, ܣܘܪܝܝܐ suryāyā) – dialekt wschodnioaramejski z okolic Edessy (obecnie Şanlıurfa w Turcji). Stał się głównym językiem literackim i liturgicznym chrześcijaństwa na Bliskim Wschodzie. Przestał być używany w mowie w VIII wieku po najeździe Arabów na Syrię. Używany jest do dziś m.in. przez kościoły jakobicki, asyryjski, maronicki i malabarski. (pl)
- Het Syrisch (ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ, Leshono Suryoyo), ook bekend als Syrisch Aramees, Edessaans Aramees en Syro-Aramees is een dialect van het Aramees. Het dialect is in de eerste eeuw na Christus ontstaan uit een lokaal Aramees dat werd gesproken door Arameeërs in het oude Aramese koninkrijk Osroene, met als middelpunt de stad Edessa. Tijdens de vroegchristelijke periode werd het de belangrijkste literaire taal van de Arameeërs in de historische regio van het oude Syrië, Mesopotamië en in het hele Nabije Oosten. Als liturgische taal van het Syrische christendom kreeg het een prominente rol onder Arameeërs die zowel Oost-Syrische als West-Syrische rituelen gebruikten. Na de verspreiding van het Syrische christendom werd het ook een liturgische taal van oosterse christelijke gemeenschappen tot in Ind (nl)
- Сири́йский язы́к (ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ, leššānā suryāyā) — мёртвый язык арамейской группы. С I века н. э. использовался в качестве литературного и литургического в христианской общине Ближнего Востока. В качестве разговорного был вытеснен арабским к концу VIII века. В качестве литературного использовался до XIV века. Создана обширная литература, бытовавшая на пространстве от Египта до Китая. В русской востоковедческой литературе сирийский язык иногда называется си́рским. (ru)
- O siríaco (ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ, leššānā Suryāyā) é um dialeto do aramaico médio falado historicamente em boa parte do Crescente Fértil. Surgido por volta do século I d.C., o siríaco clássico se tornou um dos principais idiomas literários em todo o Oriente Médio do século IV ao VIII, e foi a de Edessa, conservada num grande corpus de . Escrito no alfabeto siríaco, derivado do alfabeto aramaico, o siríaco pertence ao ramo ocidental da família linguística semita. (pt)
- Сирі́йська мо́ва — мертва літературна мова арамейськомовних християн Східного Середземномор'я. В основі сирійської мови — арамейський діалект міста Едеси, міста, яке було важливим торговим і політичним центром, починаючи з кінця II ст. до н. е. до середини III ст. н. е. Найбільше поширення і розквіт сирійська мова отримала, починаючи з II століття, коли нею було перекладено Біблію — переклад «пешита», що став канонічним у християн-сирійців. Сирійська мова від Середземного моря до Персії була мовою писемності протягом кількох століть; у Візантійській імперії вона була найважливішою мовою після грецької, а в перській державі Сасанідів ця мова займала чільне місце як писемна. Торговцями-сирійцями цю мову було занесено далеко на схід, до самого Китаю та Монголії. У III—VII ст. сирійською мовою (uk)
|
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)