rdfs:comment
| - Szadzenie (Polish: [ʂaˈd͡zɛɲɛ]) is a regional phonological feature of the Polish language. It consists in replacement or merger of dental affricates /t͡s/, /d͡z/ ⟨c, dz⟩ and dental fricatives /s/, /z/ ⟨s, z⟩ into their retroflex counterparts i.e. retroflex affricates /t͡ʂ/, /d͡ʐ/ ⟨cz, dż⟩ and retroflex fricatives /ʂ/, /ʐ/ ⟨sz, ż/rz⟩, respectively. Szadzenie is caused by the hypercorrect avoidance of mazurzenie (mazuration) which is phonetically marked as rural and incorrect. This phenomenon is common in areas which border mazurating dialects, for instance the Suwałki Region. (en)
- Szadzenie – zjawisko fonologiczne polegające na zastąpieniu szeregu spółgłosek zębowych zwarto-szczelinowych [t͡s, d͡z] ⟨c, dz⟩ i spółgłosek zębowych szczelinowych [s, z] ⟨s, z⟩ szeregiem spółgłosek dziąsłowych [t͡ʂ, d͡ʐ, ʂ, ʐ] ⟨cz, sz, ż, dż⟩. Jego powstanie wynikło z przesadnego unikania mazurzenia, które w tym przypadku jest procesem do niego odwrotnym. To cecha typowa dla obszaru granicznego gwar mazurzących z niemazurzącymi, np. Suwalszczyzny. (pl)
|
has abstract
| - Szadzenie (Polish: [ʂaˈd͡zɛɲɛ]) is a regional phonological feature of the Polish language. It consists in replacement or merger of dental affricates /t͡s/, /d͡z/ ⟨c, dz⟩ and dental fricatives /s/, /z/ ⟨s, z⟩ into their retroflex counterparts i.e. retroflex affricates /t͡ʂ/, /d͡ʐ/ ⟨cz, dż⟩ and retroflex fricatives /ʂ/, /ʐ/ ⟨sz, ż/rz⟩, respectively. Szadzenie is caused by the hypercorrect avoidance of mazurzenie (mazuration) which is phonetically marked as rural and incorrect. This phenomenon is common in areas which border mazurating dialects, for instance the Suwałki Region. Examples of attested words with szadzenie in Polish dialects noted in the Atlas of Polish Dialects (Atlas Gwar Polskich): proszo instead of proso ("millet, Panicum"), bydlęczy instead of bydlęcy ("bovine"), szmalec instead of smalec ("lard"). The word szadzenie is derived from Polish word sadzić, colloquially meaning "to bother", pronounced in the relevant dialects as [ˈʂad͡ʑit͡ɕ] instead of [ˈsad͡ʑit͡ɕ]. (en)
- Szadzenie – zjawisko fonologiczne polegające na zastąpieniu szeregu spółgłosek zębowych zwarto-szczelinowych [t͡s, d͡z] ⟨c, dz⟩ i spółgłosek zębowych szczelinowych [s, z] ⟨s, z⟩ szeregiem spółgłosek dziąsłowych [t͡ʂ, d͡ʐ, ʂ, ʐ] ⟨cz, sz, ż, dż⟩. Jego powstanie wynikło z przesadnego unikania mazurzenia, które w tym przypadku jest procesem do niego odwrotnym. To cecha typowa dla obszaru granicznego gwar mazurzących z niemazurzącymi, np. Suwalszczyzny. Przykłady słów z szadzeniem zanotowane w gwarach według Atlasu Gwar Polskich: proszo zamiast „proso”, bydlęczy zamiast „bydlęcy”, szmalec zamiast „smalec”. Formy z szadzeniem niekiedy wypierały pierwotne formy z języka literackiego. Za przykład takiego zjawiska można wskazać współczesne słowo żubr na miejscu pierwotnego stpol. zubr lub ząbrz, zachowanego w nazwach miejscowych, takich jak Zambrów czy Zembrów. Nazwa szadzenie pochodzi od słowa sadzić w znaczeniu „robić coś na siłę”, które było wymawiane przez ⟨sz⟩ jako /ˈʂaʥ̑iʨ̑/, jako wynik hiperpoprawności. (pl)
|