| rdfs:comment
| - Théodose (mort le 15 octobre 1475) fut métropolite de Moscou et de toute la Russie de 1461 à 1464. (fr)
- Митрополи́т Феодо́сий (Быва́льцев; ? — 15 октября 1475) — Митрополит Московский и всея Руси в 1461—1464 годах, церковный деятель и публицист. В 2009 году имя митрополита Феодосия было включено в состав Собора Московских святых в лике святителей. (ru)
- Teodósio (russo: Феодосий; nascido: Teodósio Bivaltsev, em russo: Феодосий Бывальцев, ?, séc. XIV - Sergiev Posad, Moscou, 15 de outubro de 1475) foi Metropolita de Moscou e Toda Rússia de 1461-1464 (Metropolita de Toda a Rússia). (pt)
- Theodosius (Феодосий in Russian) (died 1475) was the Metropolitan bishop of Moscow in 1461–1464. He was the second Metropolitan in Moscow to be appointed by the civil authority without the approval of the Ecumenical Patriarch of Constantinople as had been the norm. In 1454, when Theodosius was still archimandrite of the Moscow Kremlin's Chudov Monastery, he was promoted to the office of Archbishop of Rostov. After the death of Metropolitan Jonah in 1461, Theodosius became Metropolitan of Moscow and all Rus' in early May 1461. (en)
- Teodosio in russo: Феодосий? (... – Mosca, 1475) è stato un monaco cristiano russo, metropolita di Mosca dal 1461 al 1464. Nel 1454, mentre deteneva la carica di archimandrita del monastero di Čudov, fu nominato arcivescovo della città di Rostov. Dopo la morte di Iona, così come quest'ultimo aveva lasciato disposto, fu eletto al seggio di metropolita. (it)
- Teodozjusz, nazwisko świeckie: Bywalcew (zm. 15 października 1475 w Siergijew Posadzie) – w latach 1461–1464. Przed 1453 został przełożonym moskiewskiego Monasteru Czudowskiego z godnością archimandryty. 23 czerwca 1454 został wyświęcony na biskupa rostowskiego przez metropolitę kijowskiego i całej Rusi Jonasza. Autor listów pasterskich i pouczeń oraz słowa o św. św. Piotrze i Pawle. (pl)
|
| has abstract
| - Théodose (mort le 15 octobre 1475) fut métropolite de Moscou et de toute la Russie de 1461 à 1464. (fr)
- Theodosius (Феодосий in Russian) (died 1475) was the Metropolitan bishop of Moscow in 1461–1464. He was the second Metropolitan in Moscow to be appointed by the civil authority without the approval of the Ecumenical Patriarch of Constantinople as had been the norm. In 1454, when Theodosius was still archimandrite of the Moscow Kremlin's Chudov Monastery, he was promoted to the office of Archbishop of Rostov. After the death of Metropolitan Jonah in 1461, Theodosius became Metropolitan of Moscow and all Rus' in early May 1461. Theodosius's appointment marked a new period of actual independence of the Russian Orthodox Church from the Patriarch of Constantinople. He was the first metropolitan appointed by the Grand Prince after the fall of Constantinople to the Turks (in 1453), although his predecessor, Jonah of Moscow, is considered the first independent metropolitan of Kiev and All Rus' as he was appointed in 1448 without the approval of the Patriarch of Constantinople. Theodosius' appointment was, however, eventually blessed by the Metropolitan of Caesarea Philippi on behalf of the patriarch of Constantinople in April 1464. Since his first days as a metropolitan, Theodosius sought to eradicate unscrupulousness among the priests and educating the clergy in his province. Theodosius's attempts at reshaping the clergy failed. When he started sifting through the priests and defrocking those unfit for preaching, many parishes were left without priests. Ordinary people had nothing against their priests, therefore, they started to voice their discontent and damn the metropolitan. Theodosius also had to contend with a metropolitanate in Lithuania which threatened to take the western eparchies of the Province of Moscow, most notably Novgorod the Great, and was suspected of Latinizing, in which case these western regions would not only be lost to the Moscow metropolitan, but would go over to Catholicism and be lost to Orthodoxy altogether. The metropolitans of Lithuania had been opposed for several decades (going back at least to the metropolitanate of Photius(Fotii) in Moscow, and would continue after Theodosius' tenure. Theodosius resigned the metropolitan office and retired to Chudov Monastery, where he had previously been archimandrite, after only 3 years. He later transferred to the Troitse-Sergiyeva Lavra north of Moscow where he died in 1475. He is buried in the Troitse-Sergiyeva lavra. (en)
- Teodosio in russo: Феодосий? (... – Mosca, 1475) è stato un monaco cristiano russo, metropolita di Mosca dal 1461 al 1464. Nel 1454, mentre deteneva la carica di archimandrita del monastero di Čudov, fu nominato arcivescovo della città di Rostov. Dopo la morte di Iona, così come quest'ultimo aveva lasciato disposto, fu eletto al seggio di metropolita. Il pontificato di Feodosij determinò un ulteriore avanzamento verso l'indipendenza della Chiesa ortodossa russa nei confronti del Patriarcato di Costantinopoli. Fu infatti il primo Metropolita ad essere nominato dal Gran Principe di Moscovia, al tempo Basilio II di Russia, in rappresentanza dell'imperatore bizantino. Sin dai primi giorni della propria carica, Feodosij decise di sradicare i vizi dei preti ed educare il clero. Il suo obiettivo non era quello di farli diventare veri pastori (poiché erano in grande maggioranza quasi analfabeti) ma impedire che confondessero e allontanassero i fedeli dai principi dell'ortodossia con i loro discutibili e dissoluti stili di vita. La carica di prete, che solitamente si trasmetteva da padre in figlio, non dispensava infatti gli uomini che la ricoprivano dal lavoro né impediva che essi si unissero agli svaghi del popolo. I tentativi di riforma di Feodosij fallirono. Quando iniziò a vagliare i preti e a cacciare dal servizio coloro che riteneva indegni, molte parrocchie rimasero senza guide religiose. I fedeli, in difesa dei propri parroci, cominciarono inoltre a mostrare apertamente il loro scontento. Feodosij decise allora di dimettersi dalla carica e si ritirò nel Monastero di Čudov dopo solo tre anni dalla sua nomina a Metropolita. (it)
- Teodozjusz, nazwisko świeckie: Bywalcew (zm. 15 października 1475 w Siergijew Posadzie) – w latach 1461–1464. Przed 1453 został przełożonym moskiewskiego Monasteru Czudowskiego z godnością archimandryty. 23 czerwca 1454 został wyświęcony na biskupa rostowskiego przez metropolitę kijowskiego i całej Rusi Jonasza. W 1455 został wezwany na Moskwy na sąd, gdyż zezwolił w przededniu święta Objawienia Pańskiego spożywać mięso (w przypadku świeckich) lub ser, jajka i ryby (w przypadku mnichów). Wyraził jednak skruchę przed metropolitą Jonaszem, co razem z protekcją wielkiej księżnej sprawiło, że nie został pozbawiony godności. W 1458 lub 1459 zorganizował w Biełoziersku zjazd duchowieństwa swojej eparchii. Przed swoją śmiercią w 1461 metropolita Jonasz wskazał Teodozjusza jako najodpowiedniejszego kandydata na swojego następcę na katedrze. Wybór ten został 9 maja 1461 zatwierdzony przez sobór biskupów ruskich. Wybór Teodozjusza (podobnie jak w przypadku Jonasza) odbył się bez potwierdzenia ze strony patriarchy Konstantynopola, z tą jednak różnicą, że wielki książę moskiewski nawet się o nią nie ubiegał, a jedynie sam wyraził aprobatę dla decyzji biskupów. Teodozjusz był pierwszym hierarchą, który posługiwał się tytułem metropolity moskiewskiego i całej Rusi w miejsce metropolity kijowskiego i całej Rusi. Rozłam struktur prawosławnych na Rusi nastąpił w czasach metropolity Jonasza, poprzednika Teodozjusza. Wybór Jonasza został początkowo uznany w Polsce i Wielkim Księstwie Litewskim, co potwierdził w 1451 roku Kazimierz Jagiellończyk. Jednak w 1458 papież w porozumieniu z patriarchą Konstantynopola skierował do Kijowa unitę Grzegorza II w celu ustanowienia alternatywnej matropolii ruskiej. Po przyjeździe Grzegorza w państwach polskim i litewskim przestano respektować zwierzchność Jonasza, co ostatecznie doprowadziło do podziału metropolii kijowskiej na kijowską i moskiewską. Z tego powodu na Litwie i w Polsce Teodojusz nie został uznany za zwierzchnika całej metropolii kijowskiej – zwierzchnikiem struktur prawosławnych na tych ziemiach został unita Grzegorz II. Teodozjusz podjął działania na rzecz podniesienia poziomu moralnego ruskiego duchowieństwa. Co tydzień spotykał się z duchownymi moskiewskimi, by udzielać im nauk duchowych, nieżonatych duchownych kierował do monasterów. Surowość hierarchy sprawiła, że stracił on popularność wśród kapłanów i świeckich. Zdając sobie z tego sprawę, 13 września 1464 Teodozjusz zrzekł się urzędu i zamieszkał w Monasterze Czudowskim. Spędził w nim kolejne dziesięć lat, prowadząc tryb życia zwykłego mnicha. Pod koniec życia przeniósł się do Ławry Troicko-Siergijewskiej i tam zmarł. Ciało hierarchy przeniesiono do Monasteru Czudowskiego. Autor listów pasterskich i pouczeń oraz słowa o św. św. Piotrze i Pawle. (pl)
- Митрополи́т Феодо́сий (Быва́льцев; ? — 15 октября 1475) — Митрополит Московский и всея Руси в 1461—1464 годах, церковный деятель и публицист. В 2009 году имя митрополита Феодосия было включено в состав Собора Московских святых в лике святителей. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)