rdfs:comment
| - بيت الشِّعْر (الجمع: أَبْيَات) هو ما يشتمل على أجزاءٍ معلومة تسمى أجزاء التفعيل سمي به على الاستعارة لضم الأجزاء بعضها لبعض على نوع خاص كما تضم أجزاء البيت في عمارته على نوع خاص. وعبر عن مكان الشيء بأنه بيته ويشتمل على مصراعين هما الصدر والعجز. والبيت إن استوفى نصفه نصف الدائرة يسمى وإن استوفى كله كل الدائرة يسمى و ما كان تام الأجزاء. والبيت إن لم يكن في عروضه قافية فهو وإن كانت فهو إن كانت العروض في أصل الاستعمال مثل الضرب وإلا فهو . (ar)
- Olerkigintzan, bertsoa, neurtitza edo lerroa metrika bati jarraitzen dion esaldi bat da, idatzita gehienetan lerro bat hartzen duena. Bertsoaren ohiko ezaugarrietako bat silaba kopurua da; horrela bertso , eta hendekasilaboak bereizten dira. (eu)
- El verso es una de las unidades en las que puede dividirse un poema, superior generalmente al pie y superior a la estrofa. En la literatura en lenguas romances, los testimonios en verso preceden a los testimonios en prosa. Aunque ambas formas de expresión manifiestan históricamente una tendencia innegable a la especialización (el verso para la lírica y la prosa para la narrativa, los textos argumentativos y expositivos), no faltan ejemplos tanto de verso no lírico (épico, narrativo en general, dramático o expositivo, como en la poesía didáctica grecolatina) como de prosa lírica. Es una forma especial de expresarse, es un conjunto de palabras sujetas a medida, y cadencia.[cita requerida] (es)
- 운문(韻文)은 일정한 규칙(운율)에 따라 씐 문장(글)이다. 시에서 주로 이용된다. 일정한 리듬을 가져 암송하기 적합하기 때문에, 고대부터 신화나 역사의 서술에 이용되어 왔다. (ko)
- A verse is formally a single metrical line in a poetic composition. However, verse has come to represent any grouping of lines in a poetic composition, with groupings traditionally having been referred to as stanzas. Verse in the uncountable (mass noun) sense refers to poetry in contrast to prose. Where the common unit of verse is based on meter or rhyme, the common unit of prose is purely grammatical, such as a sentence or paragraph. Verse in the second sense is also used pejoratively in contrast to poetry to suggest work that is too pedestrian or too incompetent to be classed as poetry. (en)
- 韻文(いんぶん)とは、聴覚に一定の定まった形象を感覚させる一定の規則(韻律)に則って書き表された文章。散文の反意語。多く詩において用いられる。 一定のリズムを持ち、暗誦されるのに適しているため、古代から神話や歴史の叙述に用いられてきた。俳句、和歌、漢詩、連歌、連句、四行詩、脚韻詩などの韻文詩なども韻文に含まれる。 (ja)
- Een vers (ook: versregel of dichtregel) is een regel uit een gedicht, dat wil zeggen een groep woorden die horizontaal van links naar rechts op de pagina staan en een eenheid vormen. In deze betekenis is het via het Frans ontleend aan het Latijn (versus: rij, regel, versregel). Het woord vers wordt soms ook wel voor grotere teksten gebruikt. (nl)
- Versmått (ibland även versform eller diktform) kallas de regelbundna rytmiska mönster som finns i lyrik. Olika versmått har olika antal takter och/eller stavelser per versrad, olika antal versrader per strof, olika blandningar av betonade och obetonade stavelser, och olika typer av rim. Vissa menar att versmåttet är den största skillnaden mellan prosa och poesi. Stikisk vers är vers där raderna följer utan mellanrum eller, i längre diktverk, får ojämnt placerade mellanrum. (sv)
- Verso (do termo latino versu), também conhecido popularmente como pé, é cada uma das linhas que constituem uma estrofe num poema. Num sentido mais amplo, pode ser o termo genérico para composições literárias metrificadas, tais como uma estrofe. (pt)
- Стих (др.-греч. ὁ στίχος — ряд, строй), стиховедческий термин, используемый в нескольких значениях:
* художественная речь, организованная делением на ритмически соизмеримые отрезки; поэзия в узком смысле; в частности, подразумевает свойства стихосложения той или иной традиции («античный стих», «стих Ахматовой» и т. п.);
* строка стихотворного текста, организованная по определённому ритмическому образцу («Мой дядя самых честных правил»). (ru)
- 韻文是講究格律的文體或文章,一些韻文使用同韻母的音節作句字結尾,以求押韻。押韻是指在某些句子的最後一個音節的韻母都相同或相近,使朗誦或詠唱時,產生鏗鏘和諧感。這些使用了同一韻母音節的地方,稱為韻腳。具文學價值的韻文大多著重修辭。 (zh)
- El vers és una , de vegades sotmesa a mesura. Els versos s'escriuen en una sola línia, és important no ajuntar-les a l'hora de copiar un poema. Les característiques d'un vers són sovint el ritme, la rima i la utilització de mots i de recursos literaris. Sovint, trobem als versos el que s'anomena sinalefa. Aquesta característica consisteix a incloure en una mateixa síl·laba l'última vocal d'un mot i la primera del següent. Totes aquestes coses determinen el ritme, el qual en molts poemes constitueix un model que es va repetint a cada vers. Un grup de versos pot formar una estrofa. (ca)
- Verš je obvykle definován jako celistvá rytmická a významová jednotka básnického textu, oddělená od ostatních jednotek přesnými hranicemi. Jde o jeden řádek básnického díla, založený na výrazně rytmické organizaci. Nemusí se nutně shodovat se syntaktickou jednotkou, takže vzniká syntaktický přesah (enjambement, z francouzského „překročení“). Ve vydáních bible se od 16. století i prozaické texty člení na verše, číslované v rámci kapitoly. Verš je tu obvykle věta nebo několik vět. (cs)
- Vers (lateinisch versus, von vertere ‚umwenden‘) bezeichnet in der Poetik eine Reihe metrisch gegliederter Rhythmen. Gedruckte Verse werden üblicherweise in Zeilen gesetzt und daher auch als Verszeilen bezeichnet. Die schematische Darstellung der Versform mit Hilfe einer geeigneten metrischen Notation heißt Versschema. (de)
- Verso (etimologie de la Latina verbo vertere = turni: skribita linio, ĉe kies fino la plumon oni turnas alidirekten por ekskribi novan linion) sin prezentas aro da vortoj, aranĝitaj laŭ valoro aŭ nombro de siaj silaboj, konsistiganta stilistikan unuon, kun regula kontinueco kaj periodeco. Ekzemple ekzistas jambaj versoj, trokeaj versoj, daktilaj versoj, anapestaj versoj kaj, eble plej kutime, miksitaj versoj.Oni ankaŭ, precipe en pli "moderna" poezio, parolas pri libera verso. Tio estas versoj, kiuj - se legi la tutan poemon - prezentas ŝajne sensisteman alternadon de rekoneblaj aŭ ne-rekoneblaj versoformoj. Foje sen, foje kun rimoj. (eo)
- Le vers (du latin versus, « le sillon, la ligne d'écriture », puis « le vers », historiquement « ce qui retourne à la ligne ») est un énoncé linguistique soumis à des contraintes formelles d'ordre métrique. Du respect de telles contraintes, qui peuvent être implicites ou explicites, dépendra, dans une culture donnée et à une époque donnée, la reconnaissance d'un énoncé en tant que vers. (fr)
- Il verso è l'unità metrica base per la poesia, sia sotto il punto di vista ritmico che puramente visivo. Tipograficamente è delimitato dalla discesa a capo. Nei metri regolari, consiste in «una successione di sillabe strutturata secondo certe regole» (in base al loro numero, alla dislocazione delle sillabe toniche e atone, e alla posizione degli accenti). Il verso libero può essere incluso entro una definizione più ampia, come porzione di testo che l'autore elegge ad unità di segmentazione. (it)
- Wiersz, inaczej wiersz składu, pot. linijka tekstu – pojęcie używane w typografii, edytorstwie, piśmiennictwie na oznaczenie jednoliniowego fragmentu tekstu zawartego między dwoma marginesami kolumny tekstu lub szpalty. Szczególnym (ale zarazem najczęściej spotykanym) typem wiersza składu jest wiersz justunku, stosowany w kolumnie dla odróżniena do żywej paginy. Wyróżnia się m.in.: (pl)
- Вірш (через пол. wiersz від лат. versus — «рядок», первісно — «поворот плуга в кінці гонів», «довжина борозни», спор. з укр. верства, верста) — термін, використовуваний у декількох значеннях: 1) елемент ритмічного мовлення в літературному творі, основна одиниця віршованого ритму. Подеколи збігається з віршовим рядком, але в жодному разі не повинен з ним ототожнюватися, тому що ці поняття різного плану. Приміром, у доробку Василя Пачовського спостерігається такий випадок: (uk)
|