This HTML5 document contains 175 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dcthttp://purl.org/dc/terms/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
dbpedia-huhttp://hu.dbpedia.org/resource/
n8https://books.google.com/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
n30https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-trhttp://tr.dbpedia.org/resource/
n26https://www.academia.edu/12312607/
n5http://mamluk.uchicago.edu/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
schemahttp://schema.org/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
n19http://arz.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
n35http://www.ontologydesignpatterns.org/ont/dul/DUL.owl#
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
n27http://viaf.org/viaf/
n10http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
dbpedia-arhttp://ar.dbpedia.org/resource/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbphttp://dbpedia.org/property/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
dbpedia-jahttp://ja.dbpedia.org/resource/

Statements

Subject Item
dbr:Al-Ashraf_Sha'ban
rdf:type
yago:WikicatSultansOfEgypt yago:WikicatBahriSultans dbo:Species yago:YagoLegalActor yago:YagoLegalActorGeo dbo:Animal yago:Ruler110541229 dbo:Eukaryote wikidata:Q5 wikidata:Q729 wikidata:Q215627 owl:Thing yago:Object100002684 wikidata:Q19088 yago:LivingThing100004258 yago:Person100007846 dbo:Person foaf:Person dbo:OfficeHolder yago:Whole100003553 yago:CausalAgent100007347 dbo:Royalty yago:PhysicalEntity100001930 yago:Sultan110674315 schema:Person yago:Organism100004475 n35:NaturalPerson
rdfs:label
Al-Ashraf Sha'ban Шабан II アシュラフ・シャーバーン Al-Àixraf Xaban Аль-Ашраф Шабан II Al-Aschraf Schaban Al-Achraf Zayn ad-Dîn Chabân Al-Ashraf Sha'ban الأشرف زين الدين شعبان Al-Aszraf Szaban
rdfs:comment
Al-Ashraf Zayn ad-Din Abu al-Ma'ali Sha'ban ibn Husayn ibn Muhammad ibn Qalawun, better known as al-Ashraf Sha'ban or Sha'ban II, was a Mamluk sultan of the Bahri dynasty in 1363–1377. He was a grandson of Sultan an-Nasir Muhammad (r. 1310–1341). He had two sons (out of a total of eight) who succeeded him: al-Mansur Ali and as-Salih Hajji. アシュラフ・シャーバーン（1354年 - 1377年3月15日）は、エジプトを支配したバフリー・マムルーク朝の第26代スルタン（在位：1363年 - 1377年）。 السلطان شعبانالملك الأشرف زين الدين شعبان بن حسن بن محمد بن قلاوون الذي تولي حكم مصر سنة 764هـ/1363م بعد قضائه علي الأتابك العمري، وفي عصره راج سوق العلم والعلماء، وبسبب تآمر الأمراء عليه اغتيل في عام 778هـ ودفن في قبة مدرسة أم السلطان شعبان بمنطقة الدرب الأحمر بجنوب القاهرة، ومن المأثور عنه أنه طلب من الأشراف في مصروالشام تمييز عمائمهم بعلامة خضراء تعظيما لقدرهم. ولد أبو المفاخر شعبان بن حسين في عام 754هـ (1353م)، وأصبح سلطاناً على مصر يوم الثلاثاء الخامس عشر من شهر شعبان لعام 764هـ (1363م)؛ بينما كان يلبغا العمري وطيبغا الطويل الحاكمين الفعليين. Al-Aszraf Szaban arab. الأشرف شعبان (pełne imię: Al-Malik al-Aszraf Nasir ad-Din Szaban Ibn Husajn), ur. 1353/1354 - zm. 15 marca 1377 – sułtan Mameluków panujący od czerwca 1363 aż do śmierci. Jego ojcem był Husajn, jeden z synów An-Nasira Muhammada (1293 - 1294, 1299 - 1309, 1310 - 1341), który nigdy nie został sułtanem. Szaban został umieszczony na tronie przez mameluckich emirów po detronizacji w dniu 30 maja 1363. Miał wtedy zaledwie dziesięć lat i jako taki doskonale nadawał się do odgrywania roli marionetkowego sułtana. Wśród rządzącej oligarchii dominującą rolę odgrywali emirowie Jalbugha al-Umari i , wspólnie sprawujący regencję. Ostatecznie jednak poróżnili się oni ze sobą i w marcu 1366 Jalbugha pozbył się swojego rywala. Al-Achraf Zayn ad-Dîn Chabân est le sultan mamelouk bahrite d'Égypte de 1363 à 1376. Al-Achraf Zayn ad-Dîn Chabân succède à son cousin Al-Mansûr Salâh ad-Dîn Muhammad. Il est le fils d'An-Nâsir Badr ad-Dîn al-Hasan et petit-fils d'An-Nâsir Muhammad. Son règne est le plus long de la dynastie des Mamelouks bahrites. Зейнуддін Абуль-Маалі Шабан аль-Ашраф (араб. زین الدین شعبان ثانی‎; 1353–1376) — мамелюкський султан Єгипту з династії Бахрітів. Al-Malik al-Aschraf Nasir ad-Din Schaban (II.) ibn Husain (arabisch الملك الأشرف ناصر الدين شعبان بن حسين, DMG al-Malik al-Ašraf Nāṣir ad-Dīn Šaʿbān b. Ḥusain) war von 1363 bis 1377 Sultan der Mamluken in Ägypten. Al-Ashraf Shaban (en árabe: أشرف شعبان) (epíteto: Al-Ashraf Zein al-Din Abu al-Ma'ali ibn Shaban), también Shaban II, fue el gobernante mameluco de la dinastía Bahri desde 1363 hasta 1377. Fue nieto de Al-Nasir Muhammad. Tuvo dos hijos que le sucedieron: Al-Mansur Ali y As-Salih Hajji. Al-Ashraf fue ejecutado.​, director de cine ruso, es el descendiente directo de Shaban II que actualmente vive. Al-Màlik al-Àixraf Zayn-ad-Din Xaban ibn Hàssan ibn Muhàmmad ibn Qalàwun (àrab: الملك الأشرف زين الدين شعبان بن حسن بن محمد بن قلاوون, al-Malik al-Axraf Zayn ad-Dīn Xaʿbān ibn Ḥassan ibn Muḥammad ibn Qalāwūn), més conegut simplement com al-Àixraf Xaban , fou soldà mameluc bahrita o kiptxak del Caire (1363 - 1377). Era fill d'an-Nàssir Hàssan. Va tenir el regnat més llarg dels anomenats qalawúnides (els descendents de Qalàwun) Аль-Малик аль-Ашраф Насир ад-Дин Шабан ибн Хусейн ибн Мухаммад (араб. زین الدین شعبان ثانی‎), известный также как Шабан II — мамлюкский султан Египта в 1363—1377 годах из бахритского рода (династии) , внук султана ан-Насира Мухаммада I ибн Калауна.
foaf:name
Sha'ban
dbp:name
Sha'ban
foaf:depiction
n10:Mamluk_Shaban_II_copper_fals_Hama.jpg
dbp:birthPlace
1353
dct:subject
dbc:14th-century_Mamluk_sultans dbc:1354_births dbc:1377_deaths dbc:Muslims_of_the_Alexandrian_Crusade dbc:Bahri_sultans
dbo:wikiPageID
21863515
dbo:wikiPageRevisionID
1121431828
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:List_of_Mamluk_sultans dbr:Magnate dbr:Barquq dbr:Aqaba dbr:Islam dbr:Armenian_Kingdom_of_Cilicia dbr:Qalawun dbr:Hajj dbr:Qawsun dbr:An-Nasir_Muhammad dbc:14th-century_Mamluk_sultans dbr:Sultan_of_Egypt dbr:Al-Darb_al-Ahmar dbc:1354_births dbr:Mamluk dbr:Mamluk_Sultanate_(Cairo) dbc:1377_deaths dbr:Fals dbr:Cairo dbc:Muslims_of_the_Alexandrian_Crusade dbr:British_Museum dbr:Yalbugha_al-Umari dbr:Madrasa_of_Umm_al-Sultan_Sha'ban dbr:Muḥammad_ibn_al-Ḳāsim_al-Nuwayrī_al-Iskandarānī dbr:Hama dbc:Bahri_sultans dbr:As-Salih_Hajji dbr:Mecca dbr:Bahri_dynasty dbr:Al-Mansur_Muhammad,_Sultan_of_Egypt dbr:Al-Mansur_Ali_II,_Sultan_of_Egypt
dbo:wikiPageExternalLink
n5:MSR_XV_2011_VanSteenbergen_pp117-152.pdf%7Cpublisher=Middle n8:books%3Fid=WoPF9T4ZiWsC&pg=PA68%7Cchapter=Joseph's n8:books%3Fid=9Ep8I5jCD8QC&pg=PA150 n8:books%3Fid=2GD6og3c15IC&pg=PA288 n26:A_Turning_Point_in_Mamluk_History_The_Third_Reign_of_al-Nasir_Muhammad_Ibn_Qalawun_1310-1341_ n8:books%3Fid=uUe8tBUvwE4C&pg=PA333%7Cchapter=Female
owl:sameAs
dbpedia-tr:II._Şâban dbpedia-ru:Аль-Ашраф_Шабан_II n19:ناصر_الدين_شعبان yago-res:Al-Ashraf_Sha'ban dbpedia-es:Al-Ashraf_Sha'ban wikidata:Q286592 dbpedia-ca:Al-Àixraf_Xaban dbpedia-ja:アシュラフ・シャーバーン n27:75906088 dbpedia-ar:الأشرف_زين_الدين_شعبان freebase:m.05p763w n30:2fHPy dbpedia-pl:Al-Aszraf_Szaban dbpedia-uk:Шабан_II dbpedia-fr:Al-Achraf_Zayn_ad-Dîn_Chabân dbpedia-hu:Al-Asraf_Saabán_egyiptomi_szultán dbpedia-de:Al-Aschraf_Schaban
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Short_description dbt:ISBN dbt:Mamluk_Sultans_of_Egypt dbt:Refbegin dbt:Refend dbt:Reflist dbt:Commons_category-inline dbt:S-reg dbt:Authority_control dbt:S-start dbt:Cite_book dbt:Cite_journal dbt:Infobox_royalty dbt:S-end dbt:Succession_box
dbo:thumbnail
n10:Mamluk_Shaban_II_copper_fals_Hama.jpg?width=300
dbp:after
dbr:Al-Mansur_Ali_II,_Sultan_of_Egypt
dbp:before
dbr:Al-Mansur_Muhammad,_Sultan_of_Egypt
dbp:burialPlace
dbr:Cairo
dbp:caption
Sha'ban II copper fals coin from Hama. British Museum.
dbp:deathDate
1377-03-15
dbp:dynasty
dbr:Bahri_dynasty
dbp:father
Al-Amjad Husayn
dbp:fullName
Al-Malik al-Ashraf Zayn ad-Din Abu al-Ma'ali Sha'ban ibn Husayn ibn Muhammad ibn Qalawun
dbp:house
Qalawuni
dbp:issue
Isma'il Abu Bakr Ahmad Muhammad Al-Mansur Ali As-Salih Hajji Ramadan Qasim
dbp:predecessor
dbr:Al-Mansur_Muhammad,_Sultan_of_Egypt
dbp:reign
0001-05-29
dbp:religion
dbr:Islam
dbp:succession
dbr:Sultan_of_Egypt
dbp:successor
dbr:Al-Mansur_Ali_II,_Sultan_of_Egypt
dbp:title
dbr:List_of_Mamluk_sultans Al-Malik al-Ashraf
dbp:years
1363
dbo:abstract
Al-Aszraf Szaban arab. الأشرف شعبان (pełne imię: Al-Malik al-Aszraf Nasir ad-Din Szaban Ibn Husajn), ur. 1353/1354 - zm. 15 marca 1377 – sułtan Mameluków panujący od czerwca 1363 aż do śmierci. Jego ojcem był Husajn, jeden z synów An-Nasira Muhammada (1293 - 1294, 1299 - 1309, 1310 - 1341), który nigdy nie został sułtanem. Szaban został umieszczony na tronie przez mameluckich emirów po detronizacji w dniu 30 maja 1363. Miał wtedy zaledwie dziesięć lat i jako taki doskonale nadawał się do odgrywania roli marionetkowego sułtana. Wśród rządzącej oligarchii dominującą rolę odgrywali emirowie Jalbugha al-Umari i , wspólnie sprawujący regencję. Ostatecznie jednak poróżnili się oni ze sobą i w marcu 1366 Jalbugha pozbył się swojego rywala. Najważniejszym wydarzeniem okresu regencji było złupienie Aleksandrii przez wyprawę krzyżową pod wodzą króla Cypru Piotra I (1358 - 1369) w październiku 1365. Po zdobyciu miasta w wyniku ataku od strony morza krzyżowcy łupili je przez kilka dni, po czym wycofali się w obliczu nadchodzącej od strony Kairu armii Jalbughi i sułtana, uwożąc łup ze sobą. Nastąpiła teraz seria akcji odwetowych - Frankowie mieszkający w Egipcie i Syrii zostali aresztowani, a miejscowym chrześcijanom odebrano ich majętności i przeznaczono je na wykup muzułmańskich jeńców. Jalbugha przystąpił także do budowy floty, która miała być użyta przeciwko agresorom. W 1365 do Kairu dotarli również posłowie króla Makurii, który został wypędzony z Dongoli przez siostrzeńca i prosił sułtana o pomoc. Mamelucka ekspedycja wyruszyła w grudniu 1365, wymusiła podporządkowanie się plemienia i połączywszy się z siłami królewskimi ruszyła z karną ekspedycją przeciwko miejscowym Arabom. Nie próbowano jednak nawet odbudować Dongoli, ponieważ była ona nieustannie narażona na ataki koczowników. Król rezydował odtąd w , a jego siostrzeniec uzurpator w . W grudniu 1366 Szaban przyłączył się do buntu mameluków niechętnych Jalbudze, którzy doprowadzili do jego pojmania i egzekucji. Niemniej sułtan nie uwolnił się w pełni od kurateli mameluckich emirów aż do 1367/1368, kiedy to rozpoczęły się jego samodzielne rządy. We wrześniu 1367 doszło do nieudanego ataku Piotra I na Trypolis, poza tym jednak sułtanat nie był zagrożony z zewnątrz. Spokojne panowanie Szabana zostało zakłócone w lipcu 1373 przez spór z jego ojczymem, atabegiem Uldżajem al-Jusufim, o spadek po matce sułtana, która zmarła miesiąc wcześniej. Uldżaj został pokonany po krótkim starciu zbrojnym i utonął gdy uciekał przez Nil. Na panowanie Szabana przypada także ostateczny podbój królestwa Małej Armenii przez Mameluków. W 1375 działający w imieniu sułtana emir Aleppo zdobył stolicę królestwa, Sis. Kraj został podzielony pomiędzy wielmożów, a jego ostatni król, Leon V (1373 - 1375), trafił jako więzień do kairskiej cytadeli. Pozostał on w mameluckiej niewoli aż do 1382, gdy został wykupiony przez Kościół. Koniec rządów Szabana "był nagły i katastrofalny, co sugeruje długo powstrzymywane ukryte resentymenty, być może powiązane z sułtańską chciwością i nie mającymi precedensu nadaniami dla jego rodu". Sułtan musiał jednak czuć się nader pewnie, gdyż w 1377 wbrew swoim doradcom zdecydował się odbyć pielgrzymkę do Mekki, pomimo tego że dopiero co doszedł do siebie po ciężkiej chorobie. Gdy królewska karawana dotarła do Akaby jego mamelucy zbuntowali się, domagając się paszy i pieniędzy. Sytuacja wymknęła się spod kontroli i 13 marca 1377 sułtan wraz z kilkoma towarzyszami uciekł do Kairu, gdzie tymczasem inna grupa mameluków opanowała cytadelę i proklamowała sułtanem małoletniego syna Szabana, (1377 - 1381). Al-Makrizi i nie zgadzają się co do tego czy te dwie rebelie były uzgodnione ze sobą. 15 marca Szaban dotarł do Kubbat an-Nasr w pobliże Kairu, gdzie jego towarzysze zostali pojmani i zabici. Ukrywającego się sułtana znaleziono dwa dni później i powieszono. Oprócz Alego w przyszłości sułtanem Mameluków miał zostać jeszcze drugi syn Szabana, Hadżdżi (1381 - 1382, 1389 - 1390). Al-Ashraf Shaban (en árabe: أشرف شعبان) (epíteto: Al-Ashraf Zein al-Din Abu al-Ma'ali ibn Shaban), también Shaban II, fue el gobernante mameluco de la dinastía Bahri desde 1363 hasta 1377. Fue nieto de Al-Nasir Muhammad. Tuvo dos hijos que le sucedieron: Al-Mansur Ali y As-Salih Hajji. Al-Ashraf fue ejecutado.​, director de cine ruso, es el descendiente directo de Shaban II que actualmente vive. Al-Ashraf Zayn ad-Din Abu al-Ma'ali Sha'ban ibn Husayn ibn Muhammad ibn Qalawun, better known as al-Ashraf Sha'ban or Sha'ban II, was a Mamluk sultan of the Bahri dynasty in 1363–1377. He was a grandson of Sultan an-Nasir Muhammad (r. 1310–1341). He had two sons (out of a total of eight) who succeeded him: al-Mansur Ali and as-Salih Hajji. Al-Màlik al-Àixraf Zayn-ad-Din Xaban ibn Hàssan ibn Muhàmmad ibn Qalàwun (àrab: الملك الأشرف زين الدين شعبان بن حسن بن محمد بن قلاوون, al-Malik al-Axraf Zayn ad-Dīn Xaʿbān ibn Ḥassan ibn Muḥammad ibn Qalāwūn), més conegut simplement com al-Àixraf Xaban , fou soldà mameluc bahrita o kiptxak del Caire (1363 - 1377). Era fill d'an-Nàssir Hàssan. Va tenir el regnat més llarg dels anomenats qalawúnides (els descendents de Qalàwun) Quan el mameluc i regent va enderrocar a al-Mansur Muhàmmad, fou posat al tron, però mantenint-se la regència compartida amb Taybughà at-Tawil fins al 1366 quan aquest darrer en fou a part el març de 1366. Pere Tomàs, patriarca llatí de Constantinoble de 1364 a 1366 i delegat del papa Innocenci VI (d'Avinyó) va iniciar les negociacions per formar una lliga contra els mamelucs i va demanar suport a les potències occidentals però només va aconseguir suport efectiu de Pere I de Xipre i quan estava en els preparatius una revolta a Creta el va obligar a aturar la sortida; finalment el juny de 1365 Pere Tomàs va sortir de Venècia que li va donar suport amb la condició que ni Alexandria ni els otomans, amb els quals Venècia tenia acords comercials, serien atacats; però arribat a Rodes, Pere Tomàs fou convençut d'atacar Alexandria i la flota cristiana amb 150 vaixells (10.000 homes 1 1400 cavalls) va arribar davant Alexandria el 9 d'octubre de 1365, però no va desembarcar immediatament i quan ho va fer l'endemà els musulmans ja havien tingut temps d'organitzar la defensa i foren acollits amb una pluja de fletxes; els musulmans es van acabar retirant però els cristians estaven impressionats pel seu nombre i la majoria dels cavallers van recomanar la retirada; però Pere I de Xipre es va mostrar ferm i finalment la ciutat va ser conquerida i saquejada durant una setmana, i quan ja estava tot saquejat van abandonar la ciutat. Alguns vaixells sobrecarregats es van enfonsar, però la major part de la flota va poder tornar a Xipre. Durant aquestos fets l'emir Yalbugha no va actuar per por que si deixava el Caire els seus rivals aprofitarien per deposar-lo. Quan finalment va decidir marxar a Alexandria, els cristians ja s'havien retirat. La guerra entre Xipre i Egipte va continuar fins al 1370. Els més perjudicats foren curiosament els cristians d'Alexandria, fustigats pels mamelucs i que van haver de pagar forts rescats pels cristians fets presoners pels xipriotes. Yalbugha va fer reconstruir Alexandria i va crear una flota que convertirà Egipte en una nova potència marítima. A finals del 1365 el rei de Dongola va demanar ajuda Yalbugha contra un nebot que volia usurpar el tron i es va organitzar una expedició (desembre) que de fet només va lluitar contra els beduïns àrabs de la zona d'Aswan. Durant un intent de cop d'estat de diversos mamelucs contra Yalbugha al-Umari (cop d'estat al qual el sultà va donar suport), el regent va morir el desembre de 1366. Els circassians de la seva casa foren eliminats pel sultà el 1367-1368. Llavors va poder governar en solitari de manera autocràtica. El setembre els xipriotes van atacar Trípoli del Líban però l'acció no va tenir continuïtat i Xaban va poder governar en pau la resta dels anys.. El 1373 va tenir un conflicte amb el seu sogre l'atabeg Uljai al-Yusufí (Uldjay al-Yusufi) sobre l'herència de la mare del sultà, Khawand Baraka, que havia mort poc abans, però Uljai fou derrotat i es va ofegar quan fugia pel Nil. El 1377 el sultà va fer una peregrinació a Hedjaz i quan era al coll de l'Ayla els mamelucs circassians es van revoltar exigint menjar pel bestiar i els seus sous; els rebels estaven dirigits per Barkuk o Barquk ibn Anas que era el tutor del sultà des de 1366, però van fracassar, si bé el sultà no podia controlar la situació i va optar per fugir cap al Caire (13 de març de 1377). Mentre Barkuk havia fugit a Síria. Al Caire els mamelucs rebels van prendre el control de la ciutadella i van proclamar nou sultà al fill del sultà, Al-Mansur Alà-ad-Din Alí, de 10 anys. No hi acord sobre si la rebel·lió de Barquq i la de la ciutadella estaven coordinades o foren independents. Xaban i els seus companys foren capturats pels rebels i assassinats a Kubbat al-Nasr, a tocar del Caire (15 de març). El circassians yalbughawiyya acabaran prenent el poder uns anys després amb el mateix Barquk ibn Anas. Al-Malik al-Aschraf Nasir ad-Din Schaban (II.) ibn Husain (arabisch الملك الأشرف ناصر الدين شعبان بن حسين, DMG al-Malik al-Ašraf Nāṣir ad-Dīn Šaʿbān b. Ḥusain) war von 1363 bis 1377 Sultan der Mamluken in Ägypten. السلطان شعبانالملك الأشرف زين الدين شعبان بن حسن بن محمد بن قلاوون الذي تولي حكم مصر سنة 764هـ/1363م بعد قضائه علي الأتابك العمري، وفي عصره راج سوق العلم والعلماء، وبسبب تآمر الأمراء عليه اغتيل في عام 778هـ ودفن في قبة مدرسة أم السلطان شعبان بمنطقة الدرب الأحمر بجنوب القاهرة، ومن المأثور عنه أنه طلب من الأشراف في مصروالشام تمييز عمائمهم بعلامة خضراء تعظيما لقدرهم. ولد أبو المفاخر شعبان بن حسين في عام 754هـ (1353م)، وأصبح سلطاناً على مصر يوم الثلاثاء الخامس عشر من شهر شعبان لعام 764هـ (1363م)؛ بينما كان يلبغا العمري وطيبغا الطويل الحاكمين الفعليين. ولكن لم يطل بالسلطان شعبان بن حسين الوقت؛ حتى نجح في التخلص منهما ومن غيرهما من الأمراء المماليك الذين كانوا يتطلعون إلى العرش.وتمكن السلطان شعبان بن حسين من محاربة الفرنجة في طرابلس (الشام)، ومن حماية أراضيه من تقدمهم؛ وقتل ألفا من جنودهم. وأصبح السلطة الوحيدة في البلاد، وحكم بدون الرجوع إلى الأمراء للمشورة؛ وكان محبوبا من رعاياه. Зейнуддін Абуль-Маалі Шабан аль-Ашраф (араб. زین الدین شعبان ثانی‎; 1353–1376) — мамелюкський султан Єгипту з династії Бахрітів. Аль-Малик аль-Ашраф Насир ад-Дин Шабан ибн Хусейн ибн Мухаммад (араб. زین الدین شعبان ثانی‎), известный также как Шабан II — мамлюкский султан Египта в 1363—1377 годах из бахритского рода (династии) , внук султана ан-Насира Мухаммада I ибн Калауна. Al-Achraf Zayn ad-Dîn Chabân est le sultan mamelouk bahrite d'Égypte de 1363 à 1376. Al-Achraf Zayn ad-Dîn Chabân succède à son cousin Al-Mansûr Salâh ad-Dîn Muhammad. Il est le fils d'An-Nâsir Badr ad-Dîn al-Hasan et petit-fils d'An-Nâsir Muhammad. Son règne est le plus long de la dynastie des Mamelouks bahrites. アシュラフ・シャーバーン（1354年 - 1377年3月15日）は、エジプトを支配したバフリー・マムルーク朝の第26代スルタン（在位：1363年 - 1377年）。
gold:hypernym
dbr:Sultan
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Al-Ashraf_Sha'ban?oldid=1121431828&ns=0
dbo:wikiPageLength
12132
dbo:activeYearsEndYear
1377-01-01
dbo:activeYearsStartYear
1363-01-01
dbo:title
Al-Malik al-Ashraf
dbo:child
dbr:As-Salih_Hajji dbr:Al-Mansur_Ali_II,_Sultan_of_Egypt
dbo:predecessor
dbr:Al-Mansur_Muhammad,_Sultan_of_Egypt
dbo:successor
dbr:Al-Mansur_Ali_II,_Sultan_of_Egypt
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Al-Ashraf_Sha'ban