This HTML5 document contains 97 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
n21http://dbpedia.org/resource/File:
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
n27https://global.dbpedia.org/id/
n25http://www.digicult.it/digimag/issue-065/the-scoppiatore-the-intonarumori-by-luigi-russolo/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
n23http://www.thereminvox.com/article/articleview/
n13http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
n7http://windworld.com/features/gallery/luigi-russolo-and-ugo-piatti-with-the-intonarumori/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbpedia-bghttp://bg.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
n26https://web.archive.org/web/20060117134444/http:/ubu.wfmu.org/sound/artist_tellus/

Statements

Subject Item
dbr:Intonarumori
rdf:type
dbo:Band
rdfs:label
Intonarumori Intonarumori Intonarumori Intonarumori Intonarumori Intonarumori Intonarumori Интонарумори
rdfs:comment
L'intonarumori fu una famiglia di strumenti musicali inventati nel 1913 da Luigi Russolo. Essi erano formati da generatori di suoni acustici che permettevano di controllare la dinamica, il volume, la frequenza di diversi tipi di suono. Intonarumori (en alemany "Geräuscherzeuger", generadors de soroll) són instruments acústics o mecànics que generen sorolls. Van ser dissenyats per l'artista futurista Luigi Russolo als anys 1910-20. En fer-ho, va ampliar l'espectre d'expressió musical de l'orquestra per incloure el soroll i el va elevar a un element de disseny musical. Per aquest motiu Russolo és considerat un precursor de la música concreta. Els instruments originals de Russolo no s'han conservat, però existeixen rèpliques per a les que s'han escrit obres des del 2009. Інтонаруморі — «сім'я» музичних інструментів, винайдена в 1913 році італійським художником і композитором Луїджі Руссоло. Це акустичні генератори шуму, за допомогою яких створювались кілька різних типів шумів. Контролювалася вони за допомогою важеля і або кнопкою на великому чорному ящику, який мав приєднаний конус для підсилення. Интонарумори (итал. Intonarumori, в переводе — шумовые модуляторы, шумовики, шумихи) — термин, использующийся для обозначения новаторских музыкальных инструментов, использовавшихся музыкантами-футуристами. Были созданы в 1913 году и в более поздние годы совместно Луиджи Руссоло, придумавшим и это название, его братом-композитором Антонио Руссоло (1909—1996) и художником Уго Пьятти (1880—1953). Причину и замысел их создания Луиджи Руссоло впервые описывает в своём манифесте «Искусство шумов», призванном обосновать и сформулировать положения реформы музыкального искусства в целом. Los Intonarumori fueron una familia de instrumentos musicales inventados en 1913 por el pintor futurista y compositor musical italiano Luigi Russolo. Eran generadores de ruido acústico que permitieron crear y controlar dinámicas y alturas en diferentes tipos de ruidos. Una panoplia de varios de estos dispositivos actuando conjuntamente fue lo que se denominó la «orquesta futurista». Intonarumori are experimental musical instruments invented and built by the Italian futurist Luigi Russolo between roughly 1910 and 1930. There were 27 varieties of intonarumori built in total, with different names. Intonarumori (dt. „Geräuscherzeuger“) sind akustische bzw. mechanische Instrumente, die Geräusche erzeugen. Sie wurden vom futuristischen Künstler Luigi Russolo in den 1910er und 20er Jahren entworfen. Damit erweiterte er das Spektrum der musikalischen Ausdrucksmöglichkeiten des Orchesters um das Geräusch und erhob es zum musikalischen Gestaltungselement. Aus diesem Grund gilt Russolo als Vorläufer der Musique concrète. Die originalen Instrumente von Russolo sind nicht erhalten geblieben. Es existieren allerdings Nachbauten, für die seit 2009 weitere Kompositionen geschrieben wurden. L'intonarumori (en italien littéralement « joueur de bruits ») est un type d'instrument de musique créé par le compositeur futuriste Luigi Russolo en 1913. Il s'agissait d'un générateur de son acoustique permettant de contrôler la , la longueur d'onde et le volume de différents types de sons. Russolo construit 27 variantes différentes. Tous les intonarumori ont été détruits pendant la Seconde Guerre mondiale. Il y a trois collections de répliques en Italie, aux Pays-Bas et aux États-Unis. Des répliques ont été utilisés par des artistes aussi divers que Jean-Marc Vivenza, Francky Vincent ou Einsturzende Neubauten
foaf:depiction
n13:Intonarumori-interno.jpg n13:Intonarumori-schema.gif n13:Russolointonorumori.jpg
dcterms:subject
dbc:Experimental_musical_instruments dbc:Futurist_music dbc:Noise_music
dbo:wikiPageID
25610441
dbo:wikiPageRevisionID
1096853382
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:GOGBOT dbr:Berg_Orchestra dbc:Experimental_musical_instruments dbr:Tellus_Audio_Cassette_Magazine dbc:Futurist_music dbr:Manifesto dbr:Experimental_musical_instrument dbr:Lee_Ranaldo dbr:Yuri_Landman dbc:Noise_music dbr:Italian_Futurism dbr:Enschede dbr:The_Art_of_Noises dbr:Luthier dbr:Performa_(performance_festival) dbr:Drum dbr:Sonic_Youth dbr:Nicholas_Isherwood dbr:Rovereto dbr:The_Town_Hall_(New_York_City) dbr:Ubuweb n21:Intonarumori-interno.jpg n21:Intonarumori-schema.gif dbr:Luciano_Chessa dbr:Winters,_California dbr:Sub_Rosa dbr:John_Cage dbr:Museum_of_Modern_and_Contemporary_Art_of_Trento_and_Rovereto dbr:Experimental_Media_and_Performing_Arts_Center dbr:Lounge_Lizards dbr:San_Francisco_Museum_of_Modern_Art dbr:Bart_Hopkin dbr:Noise_music dbr:Luigi_Russolo dbr:Golan_Levin dbr:Material_(band) dbr:Carnegie_Mellon_University n21:Russolointonorumori.jpg
dbo:wikiPageExternalLink
n7: n23:116.html n25: n26:Tellus-21-Artists_05_russolo.mp3
owl:sameAs
yago-res:Intonarumori dbpedia-fr:Intonarumori dbpedia-es:Intonarumori dbpedia-ca:Intonarumori freebase:m.011v64k7 dbpedia-ru:Интонарумори dbpedia-bg:Интонарумори dbpedia-uk:Intonarumori n27:2v4im dbpedia-de:Intonarumori wikidata:Q3153674 dbpedia-it:Intonarumori
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Futurism dbt:Futurism_(music) dbt:Short_description dbt:Reflist dbt:For
dbo:thumbnail
n13:Russolointonorumori.jpg?width=300
dbo:abstract
L'intonarumori fu una famiglia di strumenti musicali inventati nel 1913 da Luigi Russolo. Essi erano formati da generatori di suoni acustici che permettevano di controllare la dinamica, il volume, la frequenza di diversi tipi di suono. Intonarumori (dt. „Geräuscherzeuger“) sind akustische bzw. mechanische Instrumente, die Geräusche erzeugen. Sie wurden vom futuristischen Künstler Luigi Russolo in den 1910er und 20er Jahren entworfen. Damit erweiterte er das Spektrum der musikalischen Ausdrucksmöglichkeiten des Orchesters um das Geräusch und erhob es zum musikalischen Gestaltungselement. Aus diesem Grund gilt Russolo als Vorläufer der Musique concrète. Die intonarumori waren zuerst vier und später bis zu 27 verschiedene Instrumente, die nach der Art der Geräusche, die sie produzieren, benannt sind. Sie bestehen aus Holzkästen mit Schalltrichtern, die spezielle Vorrichtungen zur Erzeugung spezifischer Geräusche beinhalten. Mittels Hebeln und Kurbeln können diverse Parameter des Klangs wie Tonhöhe und Lautstärke geändert werden. Die originalen Instrumente von Russolo sind nicht erhalten geblieben. Es existieren allerdings Nachbauten, für die seit 2009 weitere Kompositionen geschrieben wurden. Інтонаруморі — «сім'я» музичних інструментів, винайдена в 1913 році італійським художником і композитором Луїджі Руссоло. Це акустичні генератори шуму, за допомогою яких створювались кілька різних типів шумів. Контролювалася вони за допомогою важеля і або кнопкою на великому чорному ящику, який мав приєднаний конус для підсилення. Кожен з інструментів являв собою звуковий ящик з динаміком. В середині коробки оберталось колесо, яке в свою чергу зачіпало металеву струну. Швидкість колеса регулювалась гравцем за допомогою рукоятки, а натяг струни варіювали спеціальним важелем. Ці інструменти давали змогу імітувати та відтворювати повсякденні галасливі звуки: від гуркоту до вереску. L'intonarumori (en italien littéralement « joueur de bruits ») est un type d'instrument de musique créé par le compositeur futuriste Luigi Russolo en 1913. Il s'agissait d'un générateur de son acoustique permettant de contrôler la , la longueur d'onde et le volume de différents types de sons. Russolo construit 27 variantes différentes. Tous les intonarumori ont été détruits pendant la Seconde Guerre mondiale. Il y a trois collections de répliques en Italie, aux Pays-Bas et aux États-Unis. Des répliques ont été utilisés par des artistes aussi divers que Jean-Marc Vivenza, Francky Vincent ou Einsturzende Neubauten Интонарумори (итал. Intonarumori, в переводе — шумовые модуляторы, шумовики, шумихи) — термин, использующийся для обозначения новаторских музыкальных инструментов, использовавшихся музыкантами-футуристами. Были созданы в 1913 году и в более поздние годы совместно Луиджи Руссоло, придумавшим и это название, его братом-композитором Антонио Руссоло (1909—1996) и художником Уго Пьятти (1880—1953). Причину и замысел их создания Луиджи Руссоло впервые описывает в своём манифесте «Искусство шумов», призванном обосновать и сформулировать положения реформы музыкального искусства в целом. Intonarumori are experimental musical instruments invented and built by the Italian futurist Luigi Russolo between roughly 1910 and 1930. There were 27 varieties of intonarumori built in total, with different names. Intonarumori (en alemany "Geräuscherzeuger", generadors de soroll) són instruments acústics o mecànics que generen sorolls. Van ser dissenyats per l'artista futurista Luigi Russolo als anys 1910-20. En fer-ho, va ampliar l'espectre d'expressió musical de l'orquestra per incloure el soroll i el va elevar a un element de disseny musical. Per aquest motiu Russolo és considerat un precursor de la música concreta. Els intonarumori eren inicialment quatre instruments i més tard van arribar a ser-ne 27 de diferents que tenien el nom del tipus de sons que feia cadascun. Comprenen caixes de fusta amb banyes que contenen dispositius especials per generar sorolls específics. Es poden canviar diversos paràmetres de so com ara el to i el volum a través de palanques i manetes. Els instruments originals de Russolo no s'han conservat, però existeixen rèpliques per a les que s'han escrit obres des del 2009. Los Intonarumori fueron una familia de instrumentos musicales inventados en 1913 por el pintor futurista y compositor musical italiano Luigi Russolo. Eran generadores de ruido acústico que permitieron crear y controlar dinámicas y alturas en diferentes tipos de ruidos. Una panoplia de varios de estos dispositivos actuando conjuntamente fue lo que se denominó la «orquesta futurista». La invención de los intonarumori fue el resultado natural de las teorías musicales de Russolo expuestas ya en su manifiesto de 1913 (El arte del ruido) en el que presentó sus ideas sobre el uso de los ruidos en la música y manifestaba su objetivo de controlar y hacer música con sonidos de tranvías, motores de combustión interna o el clamor de las multitudes vitoreando.
gold:hypernym
dbr:Group
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Intonarumori?oldid=1096853382&ns=0
dbo:wikiPageLength
8332
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Intonarumori