This HTML5 document contains 128 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-elhttp://el.dbpedia.org/resource/
dbpedia-nohttp://no.dbpedia.org/resource/
dbpedia-svhttp://sv.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-bghttp://bg.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fihttp://fi.dbpedia.org/resource/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
dbpedia-shhttp://sh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-hehttp://he.dbpedia.org/resource/
n18http://viaf.org/viaf/
schemahttp://schema.org/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-cshttp://cs.dbpedia.org/resource/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n4http://d-nb.info/gnd/
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbpedia-eohttp://eo.dbpedia.org/resource/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-idhttp://id.dbpedia.org/resource/
dbpedia-lahttp://la.dbpedia.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-pthttp://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-huhttp://hu.dbpedia.org/resource/
dbpedia-jahttp://ja.dbpedia.org/resource/
n10http://data.bibliotheken.nl/id/thes/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-brhttp://br.dbpedia.org/resource/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
n48https://global.dbpedia.org/id/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
n46http://ast.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-zhhttp://zh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-kohttp://ko.dbpedia.org/resource/
dbpedia-glhttp://gl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item
dbr:Maurus_Servius_Honoratus
rdf:type
yago:Scientist110560637 yago:Whole100003553 yago:WikicatAncientRomanWriters yago:Grammarian110141364 yago:Communicator109610660 dbo:Person yago:WikicatGrammariansOfLatin yago:YagoLegalActor yago:YagoLegalActorGeo yago:WikicatRoman-eraPoets yago:WikicatLateAntiqueLatin-languageWriters yago:PhysicalEntity100001930 yago:WikicatLatin-languageWriters yago:Person100007846 yago:Organism100004475 yago:CausalAgent100007347 yago:Linguist110264437 yago:Object100002684 yago:Wikicat4th-centuryWriters yago:WikicatWriters yago:LivingThing100004258 yago:Writer110794014 yago:Poet110444194
rdfs:label
Servio Мавр Сервий Гонорат 莫鲁斯·塞尔维乌斯·诺拉图斯 Μαύρος Σέρβιος Ονοράτος Maurus Servius Honoratus Mário Sérvio Honorato Serwiusz (gramatyk) Мавр Сервій Гонорат Servio Maurus Servius Honoratus Servius (grammaticus) Servio Mario Onorato 마우루스 세르비우스 호노라투스 Maurus Servius Honoratus マウルス・セルウィウス・ホノラトゥス Maurus Servius Honoratus Maurus Servius Honoratus Servius Servi Maure Honorat
rdfs:comment
Maurus Servius Honoratus (4.–5. stol. n. l.) byl pozdně antický římský učenec a pedagog; sám sebe nazýval gramatik a vydával komentované edice Vergiliových spisů. ( 이 문서는 세르비우스에 관한 것입니다. 개인명에 대해서는 문서를, 로마의 왕에 대해서는 세르비우스 툴리우스 문서를 참고하십시오.) 마우루스 세르비우스 호노라투스(Maurus Servius Honoratus)는 4세기 후반과 5세기 초반에 활동한 로, 당대의 이탈리아에서 가장 박식한 사람이라는 평판을 받았다. 베르길리우스 작품의 라틴어 주석, 《베르길리우스 주해서》(In tria Virgilii Opera Expositio)의 저자로 알려져 있으며, 은 1471년 피렌체의 가 펴냈다. 의 《사투르날리아》에서 세르비우스는 대화자의 한 명으로 등장한다. 이 작품에서의 언급과 심마쿠스가 세르비우스에게 보낸 편지로 말미암아, 기독교로 개종하지 않았던 것으로 보인다. Servi Maure Honorat (en llatí Servius Maurus Honoratus) o Servi Mari Honorat (Servius Marius Honoratus) va ser un cèlebre gramàtic llatí contemporani de Macrobi, conegut principalment com a Servi (Servius, que era un nom romà força comú, algunes vegades usat també com a cognom). És mencionat sovint a l'obra de Macrobi Saturnaliorum Conviviorum on se'l descriu com a modest i amable. Va escriure un comentari sobre Virgili que va rebre molts afegits al llarg del temps, de manera que no se sap quina part va ser escrita per ell. Altres obres seves eren: Servio (plennome latine Maurus Servius Honoratus) estis filologo vivinta fine de la kvara jarcento kaj frue de la kvina jarcento, kun la nuntempa reputacio de esti la plej klera homo de sia generacio en Italia, centra provinco de la Romia Imperio. Li estis la aŭtoro de aro de komentoj pri la verkoj de Virgilio. Ĉi tiuj verkoj, 'In tria Virgilii Opera Expositio' ', konsistigis la unuan inkunablon presitan en Florenco, de Bernardo Cennini en 1471. Мавр Се́рвий Гонора́т (лат. Maurus Servius Honoratus) — римский грамматик конца IV века. Автор обширных комментариев к «Буколикам», «Георгикам» и «Энеиде» Вергилия. Ο Μαύρος Σέρβιος Ονοράτος (λατινικά: Maurus Servius Honoratus) ήταν Ρωμαίος φιλόλογος που έζησε στα τέλη του 4ου και στις αρχές του 5ου αιώνα, ο οποίος είχε τη φήμη του πιο μορφωμένου ανθρώπου της γενιάς του στην Ιταλία. Το γνωστότερο έργο του είναι τα Σχόλια στο Βιργίλιο, τα οποία, ως In tria Virgilii Opera Expositio, ήταν το πρώτο αρχέτυπο (inculabulum) που τυπώθηκε στη Φλωρεντία, από το το 1471. Servius is de traditioneel overgeleverde naam van een Romeins grammaticus uit de 4e eeuw na Chr., die vooral beroemdheid verwierf met zijn commentaar op de werken van Vergilius. Van zijn naam bestaan verschillende varianten. Naast de volledige namen Marius (of Maurus?) Servius Honoratus wordt hij ook weleens Sergius genoemd. Het is dus duidelijk dat de naam ooit ergens verkeerd werd opgetekend. Maurus Servius Honoratus adalah abad ke-4, yang memiliki reputasi kontemporer seabgai salah satu pria paling terpelajar dari generasinya di Italia. Dia menulis sekumpulan mengenai karya-karya Virgilus. Uraian tersebut berjudul In tria Virgilii Opera Expositio. Dalam Saturnalia karangan Macrobius, Servius dijadikan sebaga salah satu interlokutornya. Dalam karya tersebut dan dalam surat dari untuk Servius, diisyaratkan bahwa dia adalah seorang pagan. Servius, in manchen Textzeugen auch Maurus oder Marius Servius Honoratus, war ein spätantiker römischer Grammatiker und Vergil-Kommentator, der im späten 4. und frühen 5. Jahrhundert in Rom wirkte. Zu seinem Leben gibt es nur sehr wenige Zeugnisse. Macrobius Ambrosius Theodosius lässt ihn in seinem Dialog Saturnalia (dramatisches Datum 383/4) im paganen Kreis des Quintus Aurelius Symmachus als jungen Mann und Experten für die Werke Vergils auftreten. Diese literarische Gestaltung ist mit dem realen Servius jedoch nur bedingt deckungsgleich, und was der Gesprächspartner Servius bei Macrobius über Vergil äußert, entspricht nicht dem Inhalt der unter dem Namen Servius überlieferten Vergilkommentare. Mario o Mauro Servio Honorato ​ fue un gramático latino de finales del siglo IV, con la reputación en su época de ser el hombre más instruido de su generación en Italia. Fue el autor de un libro de comentarios sobre Virgilio: In tria Virgilii Opera Expositio (Exposición de tres obras de Virgilio), publicado en 1471 por (1414-1498) y que fue el primer manuscrito impreso en Florencia. En las Saturnalia de Macrobio aparece Servio como uno de los interlocutores, mostrando las alusiones a esta obra y una carta de Símaco. Maurus Servius Honoratus, dit Servius, était un grammairien païen de la fin du IVe siècle, réputé parmi ses contemporains comme l'homme le plus instruit de sa génération en Italie ; il est l'auteur d'un livre de commentaires sur Virgile, In tria Virgilii Opera Expositio, qui fut le premier manuscrit imprimé à Florence, par Bernardo Cennini, en 1471. Macrobe fait de lui un des interlocuteurs de ses Saturnales. Des allusions contenues dans cet ouvrage et une lettre de Symmaque à Servius montrent qu'il était païen. Serwiusz, łac. Maurus Servius Honoratus (IV/V w. n.e.) – gramatyk rzymski ze schyłku starożytności. Poza jego mianem oraz przybliżonym okresem działalności nic o nim nie wiadomo. Przypuszcza się, że był nauczycielem literatury i poganinem – w jego pismach brak śladów istnienia chrześcijaństwa, co jest zjawiskiem dość typowym dla pogańskich pisarzy V wieku. Był autorem pism gramatycznych poświęconych przede wszystkim poezji. Najbardziej jednak znany jest z imponująco obszernego komentarza do poezji Wergiliusza w trzech częściach: Mário Sérvio Honorato ou Mauro Sérvio Honorato, mais conhecido como Sérvio em latim: Servius), era um gramático pagão do final do século IV, com a fama em sua época de ser o homem mais instruído de sua geração na Itália. Foi autor de um livro de comentários sobre Virgílio, In tria Virgilii Opera Expositio, o primeiro manuscrito impresso em Florença, por , em 1471. Aparece como um dos interlocutores nas Saturnais de Macróbio. Alusões feitas nesta obra e uma carta de a Sérvio mostram que ele era pagão. Servio Mario Onorato, o Servio Mauro Onorato (in latino: Servius Marius Honoratus; ... – ...; fl. fine IV secolo), è stato un grammatico e commentatore romano. L'appellativo Deuteroservio o Servio Danielino si riferisce alla pubblicazione da parte di di un'edizione del Commentario di Servio all'Eneide contenente alcune aggiunte rispetto all'originale serviano. Tuttora è discussa l'autenticità del cosiddetto Servio Danielino, pubblicato nel 1600. Мавр Сервій Гонорат (лат. Maurus Servius Honoratus) - римський граматик кінця IV століття. У наші дні має репутацію самого освіченого італійця свого часу. Автор коментарів до Вергілія «In tria Virgilii Opera Expositio», які вперше надруковані у Флоренції Бернардо Ченніні (Bernardo Cennini) в 1471 році. Як персонаж він фігурує в «Сатурналіях» Макробія. Алюзії в цьому творі, а також лист Симаха Сервію дають підстави вважати, що він був язичником. マウルス・セルウィウス・ホノラトゥス(Maurus Servius Honoratus)は、4世紀後半に活躍した文法学者。古代ローマの詩人・ウェルギリウスによる叙事詩『アエネーイス』(Aeneid)に施したラテン語の注釈が有名であるが、文学を研究し多数の著作を残す一方、一部は中世の教材を採用している。 莫鲁斯·塞尔维乌斯·诺拉图斯(英語:Maurus Servius Honoratus)是约于公元4世纪前后活动的古罗马拉丁语文法学家、注释者和教师。塞尔维乌斯平生最为重要的工作就是对维吉尔所著作的三部史诗杰作(《埃涅阿斯纪》、《牧歌集》以及《农事诗》)添加注释而闻名。他的注释主要是依据埃利乌斯·多纳图斯给出的参考进行编写的,不过他只是在他不同意他的观点时才提到他的名字。因为他的注释主要是针对学校教学时用的,所以在注释中很重视语法、修辞和文体,当然他也没有忽视论题。他的一些注释显示了他的博学,他不只是引证维吉尔的著作,他还引证了泰伦斯、西塞罗、萨卢斯特、卢坎、斯塔提乌斯和尤维纳利斯等人的著作。有时候他也会引用一些相互矛盾的资料,并加上自己的意见。 他的注释手稿现存有两部,一部较长、一部较短。1600年前出版了较短的一部,1600年由皮埃尔·丹尼尔出版了较长的那一部。书中的引文对于研究神话和罗马的风土人情提供了宝贵的资料。他的作品在中世纪被广泛用作教科书;另外还有一些论著存世。
dbo:wikiPageID
68155395
dbo:wikiPageRevisionID
1032088822
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Servius_(grammarian)
dbo:wikiPageRedirects
dbr:Servius_(grammarian)
owl:sameAs
n4:1089138865 dbpedia-de:Maurus_Servius_Honoratus dbpedia-el:Μαύρος_Σέρβιος_Ονοράτος n10:p17309676X freebase:m.014wz2 dbpedia-fi:Maurus_Servius_Honoratus dbpedia-he:סרוויוס dbpedia-cs:Maurus_Servius_Honoratus n4:118796313 n10:p070081840 wikidata:Q355350 n18:123145857074322921977 dbpedia-eo:Servio dbpedia-ko:마우루스_세르비우스_호노라투스 dbpedia-nl:Servius_(grammaticus) dbpedia-it:Servio_Mario_Onorato n18:10970700 dbpedia-ca:Servi_Maure_Honorat dbpedia-id:Servius dbpedia-fr:Maurus_Servius_Honoratus dbpedia-br:Maurus_Servius_Honoratus n18:289157163 dbpedia-ru:Мавр_Сервий_Гонорат dbpedia-hu:Servius_Maurus_Honoratus dbpedia-uk:Мавр_Сервій_Гонорат dbpedia-gl:Mario_Honorato_Servio dbpedia-sv:Maurus_Servius_Honoratus dbpedia-sh:Mauro_Servije_Honorat dbpedia-pt:Mário_Sérvio_Honorato dbpedia-la:Maurus_Servius_Honoratus dbpedia-no:Servius dbpedia-bg:Мавър_Сервий_Хонорат n4:1089918011 dbpedia-zh:莫鲁斯·塞尔维乌斯·诺拉图斯 n4:1089868413 yago-res:Maurus_Servius_Honoratus dbpedia-es:Servio dbpedia-ja:マウルス・セルウィウス・ホノラトゥス n46:Mario_Servio_Honorato dbpedia-pl:Serwiusz_(gramatyk) n48:3Gk2d
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Redirect_category_shell dbt:R_from_move
dbo:abstract
Servio Mario Onorato, o Servio Mauro Onorato (in latino: Servius Marius Honoratus; ... – ...; fl. fine IV secolo), è stato un grammatico e commentatore romano. L'appellativo Deuteroservio o Servio Danielino si riferisce alla pubblicazione da parte di di un'edizione del Commentario di Servio all'Eneide contenente alcune aggiunte rispetto all'originale serviano. Tuttora è discussa l'autenticità del cosiddetto Servio Danielino, pubblicato nel 1600. Ο Μαύρος Σέρβιος Ονοράτος (λατινικά: Maurus Servius Honoratus) ήταν Ρωμαίος φιλόλογος που έζησε στα τέλη του 4ου και στις αρχές του 5ου αιώνα, ο οποίος είχε τη φήμη του πιο μορφωμένου ανθρώπου της γενιάς του στην Ιταλία. Το γνωστότερο έργο του είναι τα Σχόλια στο Βιργίλιο, τα οποία, ως In tria Virgilii Opera Expositio, ήταν το πρώτο αρχέτυπο (inculabulum) που τυπώθηκε στη Φλωρεντία, από το το 1471. Στα Saturnalia του Μακροβίου Θεοδοσίου, ο Σέρβιος εμφανίζεται ως ένας από τους συνομιλητές. Αναφορές σε αυτό το έργο, καθώς και μια επιστολή από το Σύμμαχο προς τον ίδιο, δείχνουν πως ο Σέρβιος δεν ήταν χριστιανός. Maurus Servius Honoratus (4.–5. stol. n. l.) byl pozdně antický římský učenec a pedagog; sám sebe nazýval gramatik a vydával komentované edice Vergiliových spisů. Servi Maure Honorat (en llatí Servius Maurus Honoratus) o Servi Mari Honorat (Servius Marius Honoratus) va ser un cèlebre gramàtic llatí contemporani de Macrobi, conegut principalment com a Servi (Servius, que era un nom romà força comú, algunes vegades usat també com a cognom). És mencionat sovint a l'obra de Macrobi Saturnaliorum Conviviorum on se'l descriu com a modest i amable. Va escriure un comentari sobre Virgili que va rebre molts afegits al llarg del temps, de manera que no se sap quina part va ser escrita per ell. Altres obres seves eren: * In secundam Donati Editionem Interpretatio * De Ratione ultimarum Syllabarum ad Aquilinum Liber * Ars de centum Metris s. Centimetrum Maurus Servius Honoratus, dit Servius, était un grammairien païen de la fin du IVe siècle, réputé parmi ses contemporains comme l'homme le plus instruit de sa génération en Italie ; il est l'auteur d'un livre de commentaires sur Virgile, In tria Virgilii Opera Expositio, qui fut le premier manuscrit imprimé à Florence, par Bernardo Cennini, en 1471. Macrobe fait de lui un des interlocuteurs de ses Saturnales. Des allusions contenues dans cet ouvrage et une lettre de Symmaque à Servius montrent qu'il était païen. Le commentaire sur Virgile a survécu dans deux traditions manuscrites distinctes. Sous la première forme, c'est un commentaire relativement court, attribué à Servius par l'en-tête des manuscrits ; cette attribution est corroborée par d'autres raisons. Un second groupe de manuscrits, tous dérivés du dixième et du onzième siècle, présentent le même texte, mais enveloppé d'un commentaire beaucoup plus étendu. Les copieuses additions contrastent avec le style de l'original ; aucun de ces manuscrits ne porte le nom de Servius. « Les matières ajoutées sont indubitablement d'une époque ancienne, peu éloignée de celle de Servius, et sont fondées dans une large mesure sur des ouvrages d'histoire et d'antiquités qui sont maintenant perdus. L'auteur est anonyme et probablement chrétien. » Un troisième groupe de manuscrits, écrits pour la plupart en Italie, donne le texte-noyau avec des scholies interpolées, qui montrent que la In Virgilii Opera Expositio fut d'un usage permanent. L'auteur anonyme (plusieurs savants veulent l'identifier avec Donat) de ces scholies et gloses est dénommé Servius Danielis ou Servius Auctus d'après l'édition de Pierre Daniel qui publia ces ajouts en 1600, en les croyant authentiques. Les sources du Servius Danielis divisent énormément les philologues et s'étendent potentiellement de l'antiquité au VIIe siècle, voire jusqu'à l'imprimerie. Le commentaire authentique de Servius Maurus Honoratus est en réalité la seule édition complète d'un auteur classique qui ait été écrite avant la chute de l'empire romain d'Occident. La réalisation en est très conforme aux principes d'une édition moderne, et est fondée entre autres sur une ample littérature critique virgilienne, dont une bonne part n'est connue que par les fragments et les faits conservés dans ce commentaire. Les notes sur le texte de Virgile, bien qu'elles fassent rarement, ou ne fassent jamais, autorité contre les manuscrits existants, qui remontent à l'époque de Servius ou même plus haut, fournissent toutefois une information précieuse sur les anciennes recensions et les anciennes critiques textuelles de Virgile. Dans l'interprétation grammaticale du langage de son auteur, Servius ne s'élève pas au-dessus des subtilités rigides et entortillées de son temps ; et ses étymologies violent toutes les lois phonétiques et sémantiques modernes au profit de vagabondages créatifs. On doit mettre particulièrement au crédit de Servius de ne pas avoir donné dans la méthode allégorique d'exposition des textes, qui prévalait à son époque. Pour l'historien et celui qui étudie les choses antiques, la valeur durable de son œuvre tient à ce qu'elle conserve des faits relatifs à l'histoire, la religion, les antiquités et la langue de Rome qui, sans elle, pourraient être perdus. Une partie non négligeable des travaux de Varron ou des Origines de Caton l'Ancien et d'autres érudits anciens a survécu dans ses pages. Servius is de traditioneel overgeleverde naam van een Romeins grammaticus uit de 4e eeuw na Chr., die vooral beroemdheid verwierf met zijn commentaar op de werken van Vergilius. Van zijn naam bestaan verschillende varianten. Naast de volledige namen Marius (of Maurus?) Servius Honoratus wordt hij ook weleens Sergius genoemd. Het is dus duidelijk dat de naam ooit ergens verkeerd werd opgetekend. 莫鲁斯·塞尔维乌斯·诺拉图斯(英語:Maurus Servius Honoratus)是约于公元4世纪前后活动的古罗马拉丁语文法学家、注释者和教师。塞尔维乌斯平生最为重要的工作就是对维吉尔所著作的三部史诗杰作(《埃涅阿斯纪》、《牧歌集》以及《农事诗》)添加注释而闻名。他的注释主要是依据埃利乌斯·多纳图斯给出的参考进行编写的,不过他只是在他不同意他的观点时才提到他的名字。因为他的注释主要是针对学校教学时用的,所以在注释中很重视语法、修辞和文体,当然他也没有忽视论题。他的一些注释显示了他的博学,他不只是引证维吉尔的著作,他还引证了泰伦斯、西塞罗、萨卢斯特、卢坎、斯塔提乌斯和尤维纳利斯等人的著作。有时候他也会引用一些相互矛盾的资料,并加上自己的意见。 他的注释手稿现存有两部,一部较长、一部较短。1600年前出版了较短的一部,1600年由皮埃尔·丹尼尔出版了较长的那一部。书中的引文对于研究神话和罗马的风土人情提供了宝贵的资料。他的作品在中世纪被广泛用作教科书;另外还有一些论著存世。 Мавр Се́рвий Гонора́т (лат. Maurus Servius Honoratus) — римский грамматик конца IV века. Автор обширных комментариев к «Буколикам», «Георгикам» и «Энеиде» Вергилия. Maurus Servius Honoratus adalah abad ke-4, yang memiliki reputasi kontemporer seabgai salah satu pria paling terpelajar dari generasinya di Italia. Dia menulis sekumpulan mengenai karya-karya Virgilus. Uraian tersebut berjudul In tria Virgilii Opera Expositio. Dalam Saturnalia karangan Macrobius, Servius dijadikan sebaga salah satu interlokutornya. Dalam karya tersebut dan dalam surat dari untuk Servius, diisyaratkan bahwa dia adalah seorang pagan. Servio (plennome latine Maurus Servius Honoratus) estis filologo vivinta fine de la kvara jarcento kaj frue de la kvina jarcento, kun la nuntempa reputacio de esti la plej klera homo de sia generacio en Italia, centra provinco de la Romia Imperio. Li estis la aŭtoro de aro de komentoj pri la verkoj de Virgilio. Ĉi tiuj verkoj, 'In tria Virgilii Opera Expositio' ', konsistigis la unuan inkunablon presitan en Florenco, de Bernardo Cennini en 1471. En la verkaĵo Saturnalia de Makrobio, Servius aperas kiel unu el la interparolantoj; aludoj en tiu verko kaj letero de Quintus Aurelius Symmachus al Servius indikas, ke li ne estis konvertito al kristanismo. Serwiusz, łac. Maurus Servius Honoratus (IV/V w. n.e.) – gramatyk rzymski ze schyłku starożytności. Poza jego mianem oraz przybliżonym okresem działalności nic o nim nie wiadomo. Przypuszcza się, że był nauczycielem literatury i poganinem – w jego pismach brak śladów istnienia chrześcijaństwa, co jest zjawiskiem dość typowym dla pogańskich pisarzy V wieku. Był autorem pism gramatycznych poświęconych przede wszystkim poezji. * De centum metris – kompendium metrów iloczasowych używanych w poezji rzymskiej * De metris Horatianis – omówienie metrów Horacego. * De finalibus – omówienie końcówek deklinacji i koniugacji łacińskiej * Commentarius in artem Donati – komentarz do Ars maior Donata. Najbardziej jednak znany jest z imponująco obszernego komentarza do poezji Wergiliusza w trzech częściach: * In Vergilii Bucolicon libros – komentarz do Eklog (czyli Bukolik) * In Vergilii Georgicon libros – komentarz do Georgik * In Vergilii Aeneidos libros – komentarz do Eneidy Komentarze te uderzają swą szczegółowością (niektóre fragmenty omówiono wers po wersie), wzbogacone wieloma dygresjami (niekiedy bardzo odległymi). Dzięki temu dzieło Serwiusza jest nieocenionym zasobem wiedzy o literaturze i kulturze starożytnej oraz bogatym źródłem cytatów z zaginionych utworów poezji rzymskiej. ( 이 문서는 세르비우스에 관한 것입니다. 개인명에 대해서는 문서를, 로마의 왕에 대해서는 세르비우스 툴리우스 문서를 참고하십시오.) 마우루스 세르비우스 호노라투스(Maurus Servius Honoratus)는 4세기 후반과 5세기 초반에 활동한 로, 당대의 이탈리아에서 가장 박식한 사람이라는 평판을 받았다. 베르길리우스 작품의 라틴어 주석, 《베르길리우스 주해서》(In tria Virgilii Opera Expositio)의 저자로 알려져 있으며, 은 1471년 피렌체의 가 펴냈다. 의 《사투르날리아》에서 세르비우스는 대화자의 한 명으로 등장한다. 이 작품에서의 언급과 심마쿠스가 세르비우스에게 보낸 편지로 말미암아, 기독교로 개종하지 않았던 것으로 보인다. Мавр Сервій Гонорат (лат. Maurus Servius Honoratus) - римський граматик кінця IV століття. У наші дні має репутацію самого освіченого італійця свого часу. Автор коментарів до Вергілія «In tria Virgilii Opera Expositio», які вперше надруковані у Флоренції Бернардо Ченніні (Bernardo Cennini) в 1471 році. Як персонаж він фігурує в «Сатурналіях» Макробія. Алюзії в цьому творі, а також лист Симаха Сервію дають підстави вважати, що він був язичником. マウルス・セルウィウス・ホノラトゥス(Maurus Servius Honoratus)は、4世紀後半に活躍した文法学者。古代ローマの詩人・ウェルギリウスによる叙事詩『アエネーイス』(Aeneid)に施したラテン語の注釈が有名であるが、文学を研究し多数の著作を残す一方、一部は中世の教材を採用している。 Servius, in manchen Textzeugen auch Maurus oder Marius Servius Honoratus, war ein spätantiker römischer Grammatiker und Vergil-Kommentator, der im späten 4. und frühen 5. Jahrhundert in Rom wirkte. Zu seinem Leben gibt es nur sehr wenige Zeugnisse. Macrobius Ambrosius Theodosius lässt ihn in seinem Dialog Saturnalia (dramatisches Datum 383/4) im paganen Kreis des Quintus Aurelius Symmachus als jungen Mann und Experten für die Werke Vergils auftreten. Diese literarische Gestaltung ist mit dem realen Servius jedoch nur bedingt deckungsgleich, und was der Gesprächspartner Servius bei Macrobius über Vergil äußert, entspricht nicht dem Inhalt der unter dem Namen Servius überlieferten Vergilkommentare. Mário Sérvio Honorato ou Mauro Sérvio Honorato, mais conhecido como Sérvio em latim: Servius), era um gramático pagão do final do século IV, com a fama em sua época de ser o homem mais instruído de sua geração na Itália. Foi autor de um livro de comentários sobre Virgílio, In tria Virgilii Opera Expositio, o primeiro manuscrito impresso em Florença, por , em 1471. Aparece como um dos interlocutores nas Saturnais de Macróbio. Alusões feitas nesta obra e uma carta de a Sérvio mostram que ele era pagão. O comentário sobre Virgílio chegou até a época atual em duas tradições manuscritas distintas. Na primeira forma (Servius minor), é um comentário relativamente curto, atribuído a Sérvio pelo cabeçalho dos manuscritos. Essa atribuição é confirmada por outras evidências internas. Um segundo grupo de manuscritos (Servius auctus ou Servius Danielinus), todos procedentes dos séculos X e XI, incluem o mesmo texto num comentário bem mais amplo. As adições abundantes têm um estilo que contrasta com o original. Nenhum desses manuscritos traz o nome de Sérvio. "As matérias acrescentadas são sem dúvida de uma época antiga, datadas de um período pouco afastado de Sérvio, e se baseiam em larga medida em obras de história e de antiguidades que hoje estão perdidas. O autor é anônimo e provavelmente cristão". Um terceiro grupo de manuscritos, escritos em sua maioria na Itália, apresenta o texto central com escólios interpolados, que mostram que a Virgilii Opera Expositio era de uso contínuo. O comentário de Sérvio Mauro Honorato é, na realidade, a única edição completa de um autor clássico escrita antes da queda do Império Romano do Ocidente. Segue em grande parte o princípio de uma edição moderna, baseando-se parcialmente numa ampla literatura crítica virgiliana, boa parte da qual só é conhecida por fragmentos e fatos conservados nesse comentário. As anotações ao texto de Virgílio, embora raras vezes sejam autorizadas pelos manuscritos existentes, que remontam à época de Sérvio e até a um período anterior, oferecem informação valiosa sobre as antigas revisões do texto de Virgílio e críticas à sua obra. Na interpretação gramatical da linguagem de seu autor, Sérvio não se eleva acima das sutilezas rígidas e confusas do seu tempo. E suas etimologias violam todas as leis da Fonética e da Semântica modernas em favor de digressões criativas. Em especial, Sérvio merece reconhecimento por não ter incorrido no método alegórico de exposição dos textos, que prevalecia em sua época. Para o historiador e para quem estuda as coisas antigas, o valor duradouro de sua obra está na preservação de fatos da história, da religião, das antiguidades e da linguagem romanas que, sem ela, estariam perdidos. Boa parte da erudição de Varrão e de outros estudiosos antigos sobrevive em suas páginas. Mario o Mauro Servio Honorato ​ fue un gramático latino de finales del siglo IV, con la reputación en su época de ser el hombre más instruido de su generación en Italia. Fue el autor de un libro de comentarios sobre Virgilio: In tria Virgilii Opera Expositio (Exposición de tres obras de Virgilio), publicado en 1471 por (1414-1498) y que fue el primer manuscrito impreso en Florencia. En las Saturnalia de Macrobio aparece Servio como uno de los interlocutores, mostrando las alusiones a esta obra y una carta de Símaco.
gold:hypernym
dbr:Grammarian
schema:sameAs
n18:265989815
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Maurus_Servius_Honoratus?oldid=1032088822&ns=0
dbo:wikiPageLength
81
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Maurus_Servius_Honoratus