This HTML5 document contains 132 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
n29http://dbpedia.org/resource/File:
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
geohttp://www.w3.org/2003/01/geo/wgs84_pos#
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eohttp://eo.dbpedia.org/resource/
n20https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-trhttp://tr.dbpedia.org/resource/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
n24http://arz.dbpedia.org/resource/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
dbpedia-pthttp://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-elhttp://el.dbpedia.org/resource/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-cshttp://cs.dbpedia.org/resource/
dbpedia-lahttp://la.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fihttp://fi.dbpedia.org/resource/
n15http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
georsshttp://www.georss.org/georss/

Statements

Subject Item
dbr:Pavlopetri
rdf:type
yago:WikicatDestroyedCities yago:Region108630985 yago:WikicatBronzeAgeSitesInGreece yago:YagoGeoEntity yago:Tract108673395 yago:YagoLegalActorGeo yago:City108524735 yago:WikicatArchaeologicalSitesInGreece yago:YagoPermanentlyLocatedEntity yago:WikicatSunkenCities yago:Location100027167 yago:WikicatArchaeologicalSitesInThePeloponnese yago:GeographicalArea108574314 yago:AdministrativeDistrict108491826 yago:District108552138 yago:Site108651247 yago:Object100002684 yago:WikicatAncientGreekCities geo:SpatialThing yago:Municipality108626283 yago:WikicatFormerPopulatedPlacesInGreece yago:WikicatMycenaeanSitesInThePeloponnese yago:PhysicalEntity100001930 yago:UrbanArea108675967
rdfs:label
Pawlopetri Παυλοπέτρι Pavlopetri Pavlopetri Pavlopetri Pavlopetri Pavlopetri Pavlopetri Pavlopetri Pavlopetri Pavlopetri Pavlopetri
rdfs:comment
Pawlopetri – podwodne stanowisko archeologiczne, które jest uważane za najstarsze zatopione miasto na świecie. Zostało odkryte i opisane w 1968 przez naukowców z Instytutu Oceanografii Uniwersytetu w Cambridge (pod kierunkiem dra Nica Flemminga). Będzie pierwszym zatopionym miastem, które zostanie zbadane cyfrowo w trzech wymiarach. Znajduje się u wybrzeży południowej Lakonii w Grecji. A cidade de Pavlopetri, submersa longe da costa da Lacônia do Sul no Peloponeso, Grécia, tem cerca de 5.000 anos, e é o mais velho sítio de povoado arqueológico submerso. É o único a ter um plano de povoado quase completo, incluindo ruas, edifícios e tumbas. Foi descoberto em 1967 por Nicholas Flemming e mapeado em 1968 por uma equipe de arqueólogos de Cambridge. O nome Pavlopetri ("de Paulo e Pedro", ou a "pedra de Paulo") é o nome moderno da ilhota e da praia, que aparentemente recebeu o nome de dois santos cristãos que são celebrados juntos; o nome ou nomes antigos são desconhecidos. Pavlopetri, en grec Παυλοπέτρι, és una ciutat antiga grega submergida a la costa del sud de Lacònia, al Peloponès. És considerada la ciutat submergida més antiga del món, i té sobre 5.000 anys, cosa que ha fet que s'especuli sobre la possibilitat de ser la ciutat que va inspirar el mite de l'Atlàntida. Pavlopetri estis antikva urbo, nun troviĝanta subakve ĉe la sudaj bordoj de Lakonio en Grekio. Ĝi aĝas ĉ. 5000 jarojn kaj estas la plej malnova subakva arkeologia urbo. Ĝi estas unika, ĉar restis komplete la urba skeleto, inkluzivante stratojn, konstruaĵojn kaj tombejojn. Ĝin malkovris kaj surmapigis Nicholas Flemming en la 1960-aj jaroj. Oni tiam malkovris minimume 15 subakviĝintajn konstruaĵojn, en la 3-4 metrojn profunda marakvo. La plej novaj malkovroj en 2009 etendiĝas sur 9.000 kvadrataj metroj. Oni volas elfosi restaĵojn kaj publikigi la rezultojn ĝis 2014. Pavlopétri (grec moderne : Παυλοπέτρι) est le nom (d'après l'îlot le plus proche) du site archéologique en grande partie submergé d'une cité portuaire de l'âge du bronze située en Grèce, au sud du Péloponnèse, sur la côte ionienne, au lieu-dit Pounta, proche du village de Viglafia. Le nom de cette cité est inconnu, en raison de l'absence de documents et d'inscriptions, mais ce sont les plus anciens vestiges archéologiques connus d'une ville submergée, les premières traces d'occupation datant d'environ 5 000 ans. Le site est remarquablement conservé, permettant de reconstituer le plan presque complet de la ville avec rues, bâtiments de plusieurs pièces et tombeaux de la période mycénienne. Des éléments en céramique témoignent d'une activité plus ancienne (matériel transitionnel entre le néo Το Παυλοπέτρι είναι μικρή νησίδα απέναντι από την Ελαφόνησο, στη Λακωνία. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν την κατοίκηση της περιοχής από αρχαιότατους χρόνους. Μεταξύ της νησίδας και της ξηράς βρίσκεται αρχαία πόλη, βυθισμένη ελάχιστα μέτρα κάτω από την επιφάνεια, με ηλικία περίπου 5 χιλιετηρίδων. Πρόκειται για μοναδική στο είδος της πόλη αφού έχει συγκεκριμένο σχέδιο με δρόμους, κτίρια και νεκροταφείο. Ανακαλύφθηκε το 1967 από τον Νίκολας Φλέμινγκ (Nicholas Flemming) και χαρτογραφήθηκε το 1968 από ομάδα του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ. Υπάρχουν τουλάχιστον 15 κτίρια σε βάθος 3 με 4 μέτρων και οι πρόσφατες έρευνες του 2009 αποκάλυψαν ότι εκτείνεται σε 9 στρέμματα. Αρχικά υπήρχε η εκτίμηση ότι η πόλη κτίστηκε περί το 1600-1100 π.Χ. αλλά αργότερα οι έρευνες α La ciudad de Pavlopetri, sumergida en la costa sur de Laconia (Grecia), se remonta a unos 5000 años,​ y es el yacimiento arqueológico sumergido más antiguo. Lo que la hace única es que tiene un plano casi completo, con las calles, edificios y tumbas.​ Fue descubierta, y trazado el mapa, por Nicholas Flemming. Será la primera ciudad sumergida cartografiada digitalmente en tres dimensiones.​​ Los descubrimientos más recientes (en 2009) sólo cubren 9000 metros cuadrados.​​​​ Pavlopetri (in greco antico: Παυλοπέτρι) è stata una città della Laconia, in Peloponneso, sprofondata a seguito di un terremoto intorno all'XI secolo a.C. nel mar Egeo. Situata nel territorio del comune di Elafonisos, la città fu fondata nel IV millennio a.C., durante l'età del bronzo, ed è pertanto la più antica città sommersa del mar Mediterraneo. Il nome Pavlopetri è un toponimo più recente ed indica l'isoletta, divenuta tale a seguito di un terremoto nel 375, su cui sorgeva la città sommersa, il cui vero nome è sconosciuto. Pavlopetri, Oudgrieks: Παυλοπέτρι, Paulus' rots, is een verloren stad aan het zuiden van de Peloponnesos, die tegenwoordig volledig onder water ligt, ten zuidwesten van de kust van Laconië. De stad wordt beschouwd als de oudste onderwaterstad ter wereld en is uniek omdat bijna de gehele topografie inclusief wegen, gebouwen en graven nog intact is. De archeologische vindplaats heeft een omvang van ongeveer 9.000 vierkante meter en de leeftijd wordt geschat op meer dan 5000 jaar oud. De stad dateert van de vroege bronstijd tot het midden van de Minoïsche beschaving en verdween rond 1000 v.Chr. onder de zeespiegel, bij de eerste van drie aardbevingen in het gebied. The city of Pavlopetri (Greek: Παυλοπέτρι), underwater off the coast of southern Laconia in Peloponnese, Greece, is about 5,000 years old, making it one of the oldest submerged lost cities, as well as the oldest in the Mediterranean sea. Pavlopetri is unique in having an almost complete town plan, including streets, buildings, and tombs. Als Pavlopetri (griechisch Παυλοπέτρι) wird ein archäologischer Fundort vor der Küste des südlichen Lakonien in Griechenland bezeichnet. Es handelt sich um eine bronzezeitliche Stadt, die durch Setzungen des Bodens und den Anstieg des Meeresspiegels heute unter dem Meeresspiegel des Mittelmeeres liegt. Pavlopetri (řecky Παυλοπέτρι) je podmořská archeologická lokalita v Řecku. Nachází se u jižního pobřeží Peloponésu nedaleko a náleží k obci Elafonisos. V roce 1967 zde britský vědec Nicholas Flemming objevil pod mořskou hladinou pozůstatky staveb, které o rok později prozkoumal tým archeologů z Univerzity v Cambridgi. V hloubce tří až čtyř metrů se nacházejí obytné budovy a hroby, patřící zaniklému přístavnímu městu. Z celkové zastavěné plochy okolo 100 000 m² bylo zatím prozkoumáno 9 000 m². Na Pavlopetri se vztahuje mezinárodní .
geo:lat
36.51625442504883
geo:long
22.98774909973145
foaf:depiction
n15:Greece_Pavlopetir_map.png
dcterms:subject
dbc:Helladic_civilization dbc:Underwater_ruins dbc:Submerged_places dbc:Mycenaean_sites_in_the_Peloponnese_(region) dbc:Former_populated_places_in_Greece dbc:Bronze_Age_sites_in_Greece dbc:Populated_places_in_ancient_Laconia
dbo:wikiPageID
22799652
dbo:wikiPageRevisionID
1108001558
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Minoan_eruption dbr:UNESCO_Convention_on_the_Protection_of_the_Underwater_Cultural_Heritage dbc:Helladic_civilization dbc:Underwater_ruins dbr:University_of_Cambridge dbr:St._Paul dbr:National_Geographic dbr:Bronze_Age dbr:Akrotiri_(prehistoric_city) dbr:Peloponnese dbr:Australian_Centre_for_Field_Robotics dbr:Mycenaean_period dbc:Submerged_places dbr:BBC dbr:Laconia n29:Greece_Pavlopetir_map.png dbr:Science_Channel dbc:Former_populated_places_in_Greece dbr:Mediterranean_Sea dbr:Greece dbc:Mycenaean_sites_in_the_Peloponnese_(region) dbr:BBC_Two dbr:University_of_Nottingham dbc:Bronze_Age_sites_in_Greece dbr:Lost_cities dbr:Topography dbr:Atlit_Yam dbr:Elafonisos dbr:Minoan_civilization dbr:Crete dbc:Populated_places_in_ancient_Laconia
owl:sameAs
dbpedia-it:Pavlopetri dbpedia-nl:Pavlopetri dbpedia-fi:Pavlopétri dbpedia-la:Paulopetrium dbpedia-tr:Pavlopetri dbpedia-ca:Pavlopetri n20:56Lih dbpedia-es:Pavlopetri freebase:m.063_6_m n24:بافلوبيترى wikidata:Q966038 dbpedia-cs:Pavlopetri dbpedia-pl:Pawlopetri dbpedia-pt:Pavlopetri dbpedia-fr:Pavlopetri dbpedia-de:Pavlopetri dbpedia-el:Παυλοπέτρι yago-res:Pavlopetri dbpedia-eo:Pavlopetri
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Coord dbt:Convert dbt:Reflist dbt:Short_description
dbo:thumbnail
n15:Greece_Pavlopetir_map.png?width=300
georss:point
36.51625542697151 22.987748828807526
dbo:abstract
Το Παυλοπέτρι είναι μικρή νησίδα απέναντι από την Ελαφόνησο, στη Λακωνία. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν την κατοίκηση της περιοχής από αρχαιότατους χρόνους. Μεταξύ της νησίδας και της ξηράς βρίσκεται αρχαία πόλη, βυθισμένη ελάχιστα μέτρα κάτω από την επιφάνεια, με ηλικία περίπου 5 χιλιετηρίδων. Πρόκειται για μοναδική στο είδος της πόλη αφού έχει συγκεκριμένο σχέδιο με δρόμους, κτίρια και νεκροταφείο. Ανακαλύφθηκε το 1967 από τον Νίκολας Φλέμινγκ (Nicholas Flemming) και χαρτογραφήθηκε το 1968 από ομάδα του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ. Υπάρχουν τουλάχιστον 15 κτίρια σε βάθος 3 με 4 μέτρων και οι πρόσφατες έρευνες του 2009 αποκάλυψαν ότι εκτείνεται σε 9 στρέμματα. Αρχικά υπήρχε η εκτίμηση ότι η πόλη κτίστηκε περί το 1600-1100 π.Χ. αλλά αργότερα οι έρευνες αποκάλυψαν μέσω των ευρημάτων ότι η πόλη κατοικείται πριν από το 2800π.Χ., στην αρχή της εποχής του χαλκού.. Πιθανολογείται ότι η πόλη βυθίστηκε το 1000 π.Χ. Το γεγονός ότι η πόλη βυθίστηκε βοήθησε να διατηρηθούν τα σημερινά ευρήματα εφόσον δεν χτίστηκε ξανά ή μετά την καταστροφή η περιοχή χρησιμοποιήθηκε για γεωργία. Παρά το γεγονός της φυσικής καταστροφής από το νερό με την πάροδο των αιώνων, η διάταξη της πόλης είναι όπως ήταν πριν από χιλιάδες χρόνια. Η έρευνα του 2009 βοήθησε σε μεγάλο βαθμό για να χαρτογραφήσει την πόλη. Είναι η πρώτη βυθισμένη πόλη που επαναδημιουργήθηκε ψηφιακά σε τρεις διαστάσεις. Η χαρτογράφηση Σόναρ με τεχνικές που αναπτύχθηκαν για στρατιωτικούς σκοπούς αλλά και για την εύρεση πετρελαϊκών κοιτασμάτων βοήθησε τις πρόσφατες έρευνες. Από τον Οκτώβριο του 2009 και μετά, τέσσερις ακόμα επιτόπιες έρευνες είχαν προγραμματιστεί, σε συνεργασία ελληνικών υπηρεσιών αλλά και διεθνών πανεπιστήμιων και επιστημόνων. Αυτές οι έρευνες περιλάμβαναν και ανασκαφές. Ένα από τα αποτελέσματα των ερευνών ήταν να αποδείξει ότι η πόλη ήταν το κέντρο μιας ακμάζουσας βιομηχανίας κλωστοϋφαντουργίας. Επίσης, στην περιοχή βρέθηκαν πολλά μεγάλα πιθάρια από την Κρήτη, γεγονός που προδίδει πως η πόλη ήταν και μεγάλο εμπορικό λιμάνι. Το έργο της αρχαιολογικής ομάδας συγκεντρώθηκε σε ένα ντοκιμαντέρ που μεταδόθηκε από το BBC 2 το 2011. Από άλλους θεωρείται ότι το Παυλοπέτρι ποντίσθηκε το 375 μ.Χ. από τον ίδιο σεισμό που κατέστρεψε και το Γύθειο. Θεωρείται ότι το παραθαλάσσιο έδαφος σε μεγάλη έκταση μετακινήθηκε και έτσι έγινε αποκοπή της τότε χερσονήσου στην οποία βρισκόταν η Όνου Γνάθος και έτσι δημιουργήθηκε το σημερινό νησί της Ελαφόνησου Pavlopetri, Oudgrieks: Παυλοπέτρι, Paulus' rots, is een verloren stad aan het zuiden van de Peloponnesos, die tegenwoordig volledig onder water ligt, ten zuidwesten van de kust van Laconië. De stad wordt beschouwd als de oudste onderwaterstad ter wereld en is uniek omdat bijna de gehele topografie inclusief wegen, gebouwen en graven nog intact is. De archeologische vindplaats heeft een omvang van ongeveer 9.000 vierkante meter en de leeftijd wordt geschat op meer dan 5000 jaar oud. De stad dateert van de vroege bronstijd tot het midden van de Minoïsche beschaving en verdween rond 1000 v.Chr. onder de zeespiegel, bij de eerste van drie aardbevingen in het gebied. De stad werd in 1967 ontdekt en in 1968 door Nicholas Flemming en een team van archeologen van de Universiteit van Cambridge in kaart gebracht. Een team van de Universiteit van Nottingham, gesteund door specialisten van de Universiteit van Sydney met robots, bracht de omgeving in 2009 driedimensionaal in kaart. Zoiets gebeurde daar voor het eerst. De stad heeft tenminste 15 gebouwen verzonken in drie tot vier meter water. Er zijn veel gewichten van weefgetouwen gevonden en mogelijk was de stad een centrum voor de textielindustrie. Er zijn ook veel aardewerken kruiken uit Kreta gevonden, wat er op wijst dat de stad een belangrijke haven voor handel was. De stad is opgenomen in de UNESCO Convention on the Protection of the Underwater Cultural Heritage. Pavlopetri, en grec Παυλοπέτρι, és una ciutat antiga grega submergida a la costa del sud de Lacònia, al Peloponès. És considerada la ciutat submergida més antiga del món, i té sobre 5.000 anys, cosa que ha fet que s'especuli sobre la possibilitat de ser la ciutat que va inspirar el mite de l'Atlàntida. Al principi, les ruïnes van ser datades en el context de la civilització micènica, 1600–1100 aC, però els estudis més recents van revelar que ocupació més antiga datava de l'any 2800 aC, i es troba, per tant, en el context de la meitat de l'edat de bronze i en el de la civilització minoica primerenca. Es creu que la ciutat es va submergir al voltant de l'any 1000 aC a causa del primer de tres terratrèmols que va patir la zona. L'àrea no ha reemergit mai, així doncs no s'hi ha construït mai al damunt ni tampoc ha estat pertorbada per activitats agrícoles. Tot i que, amb els segles, s'ha erosionat, el traçat de la ciutat és el mateix que l'original de fa milers d'anys. El lloc es troba amenaçat pel dany que provoquen les barques que arrosseguen àncores, així com pels turistes i els caçadors de records. A l'octubre de 2009 es van realitzar treballs de camp per mapejar la zona. És la primera ciutat submergida digitalitzada que ha estat estudiada en tres dimensions. Per al mapatge, es van utilitzar tècniques amb sonars usades habitualment pels militars i empreses prospectores de petroli. La ciutat, que consta de com a mínim 15 edificis, es va submergir entre 3 i 4 metres sota l'aigua. Les descobertes recents del 2009 denoten una superfície de la ciutat d'uns 9.000 m². La ciutat de Pavlopetri és part del patrimoni cultural submarí definit per la UNESCO en el context de la Convenció en la Protecció del Patrimoni Cultural Submarí de la UNESCO. Totes les traces de l'existència humana submarina que tenen almenys cent anys o més són protegides per la Convenció en la Protecció del Patrimoni Cultural Submarí de la UNESCO. L'objectiu n'és impedir la destrucció o pèrdua d'informació històrica i cultural. Aquesta associació de la UNESCO ajuda els estats a protegir el seu patrimoni cultural submarí en un marc legal internacional. La ciudad de Pavlopetri, sumergida en la costa sur de Laconia (Grecia), se remonta a unos 5000 años,​ y es el yacimiento arqueológico sumergido más antiguo. Lo que la hace única es que tiene un plano casi completo, con las calles, edificios y tumbas.​ Fue descubierta, y trazado el mapa, por Nicholas Flemming. Será la primera ciudad sumergida cartografiada digitalmente en tres dimensiones.​​ Pavlopetri está en el extremo sudoriental del Peloponeso, en la costa oeste de la península del Cabo Malea. Tiene al menos 15 edificios sumergidos bajo tres o cuatro metros de agua. Los vestigios submarinos reposan a algunos metros de la orilla en la (o de ), muy próxima a la isla de Elafónisos, a excepción de un islote situado a unos 50 metros de la costa. Los descubrimientos más recientes (en 2009) sólo cubren 9000 metros cuadrados.​​​​ Anteriormente, las ruinas fueron datadas en época micénica, concretamente del 1600-1100 a. C. Estudios posteriores demostraron una fecha de ocupación más antigua, como pronto el 2800 a. C, lo que incluye al periodo del Minoico Antiguo de la Edad de Bronce y material transitorio.​ El mapeo mediante sonar, técnicas desarrolladas por los militares y las organizaciones de prospección petrolífera han ayudado en los trabajos recientes.​ Se desconoce cómo se sumergió. El área no fue reconstruida o alterada por la agricultura. Aunque ha sufrido erosión a lo largo de los siglos, el diseño de la ciudad es como era hace miles de años. El sitio arqueológico está actualmente siendo dañado por anclas de barcos de arrastre, por los turistas y por los cazadores de recuerdos.​ En gran parte, el campo de trabajo en 2009 fue trazar el mapa del sitio. A partir de octubre de 2009, se previeron cuatro sesiones de trabajo de campo, en colaboración con el gobierno griego, como un proyecto conjunto. Estas sesiones tienen lugar en las excavaciones. La investigación se publicará en su totalidad en 2014. Pavlopétri (grec moderne : Παυλοπέτρι) est le nom (d'après l'îlot le plus proche) du site archéologique en grande partie submergé d'une cité portuaire de l'âge du bronze située en Grèce, au sud du Péloponnèse, sur la côte ionienne, au lieu-dit Pounta, proche du village de Viglafia. Le nom de cette cité est inconnu, en raison de l'absence de documents et d'inscriptions, mais ce sont les plus anciens vestiges archéologiques connus d'une ville submergée, les premières traces d'occupation datant d'environ 5 000 ans. Le site est remarquablement conservé, permettant de reconstituer le plan presque complet de la ville avec rues, bâtiments de plusieurs pièces et tombeaux de la période mycénienne. Des éléments en céramique témoignent d'une activité plus ancienne (matériel transitionnel entre le néolithique et l'âge du bronze, puis période minoenne). Le site de Pavlopetri fait partie de l'héritage culturel subaquatique tel que défini par l'UNESCO dans la Convention sur la protection du patrimoine culturel subaquatique. Toutes traces d'existence humaine submergées depuis cent ans ou plus, sont protégées par cette convention qui permet aux États signataires de protéger leur patrimoine culturel subaquatique via un système juridique international. A cidade de Pavlopetri, submersa longe da costa da Lacônia do Sul no Peloponeso, Grécia, tem cerca de 5.000 anos, e é o mais velho sítio de povoado arqueológico submerso. É o único a ter um plano de povoado quase completo, incluindo ruas, edifícios e tumbas. Foi descoberto em 1967 por Nicholas Flemming e mapeado em 1968 por uma equipe de arqueólogos de Cambridge. O nome Pavlopetri ("de Paulo e Pedro", ou a "pedra de Paulo") é o nome moderno da ilhota e da praia, que aparentemente recebeu o nome de dois santos cristãos que são celebrados juntos; o nome ou nomes antigos são desconhecidos. Há pelo menos 15 prédios submersos de 3 a 4 metros de profundidade. As mais novas descobertas feitas em 2009 sozinhas cobrem 9.000 m² (2,2 acres). Anteriormente, as ruínas foram datadas do período micênico, de 1600 a 1100 a.C. Estudos posteriores mostraram uma data de ocupação mais antiga começando não mais tarde do que 2.800 a.C. e assim isto também inclui a Idade do Bronze inicial, a Civilização Minoica e o material transitório. É agora acreditado que o povoado foi submerso em torno de 1.000 a.C. pelo primeiro dos três terremotos que a área sofreu. A área nunca reemergiu, então ela nem foi sobreposta ou destruída pela agricultura. Embora erodido através dos séculos, o desenho do povoado está como era há milhares de anos. O sítio está sob ameaça de dano por barcos de pesca arrastando âncoras, bem como por turista e caçadores de lembranças. O trabalho de campo de 2009 foi em grande parte mapear o sítio. É o primeiro povoado submerso digitalmente mapeado em três dimensões. Técnicas de Mapeamento de Sonar desenvolvidas por militares e organizações de prospecção de óleo têm auxiliado o recente trabalho. A partir de outubro de 2009, quatro outras sessões de trabalho de campo foram planejadas, também em colaboração com o governo grego como um projeto conjunto. Aquelas sessões farão as escavações. Também trabalhando lado a lado com os arqueólogos (da Universidade de Nottingham) estão uma equipe do , que visa levar em consideração a arqueologia submersa do século XXI. Eles desenvolveram vários robôs, únicos para mapear o sítio de várias maneiras. Um dos resultados do mapeamento foi estabelecer que o povoado era o centro de uma indústria têxtil florescente (a partir dos muitos pesos de tear encontrados no sítio). Da mesma forma muitos potes grandes pitharis (de Creta) foram escavados, indicando também se tratar de um importante porto comercial. O trabalho da equipe britânico-australiana foi reunido em um documentário de uma hora da BBC, "City Beneath the Waves: Pavlopetri", transmitida pela BBC Two em 2011. Pavlopetri (in greco antico: Παυλοπέτρι) è stata una città della Laconia, in Peloponneso, sprofondata a seguito di un terremoto intorno all'XI secolo a.C. nel mar Egeo. Situata nel territorio del comune di Elafonisos, la città fu fondata nel IV millennio a.C., durante l'età del bronzo, ed è pertanto la più antica città sommersa del mar Mediterraneo. Il nome Pavlopetri è un toponimo più recente ed indica l'isoletta, divenuta tale a seguito di un terremoto nel 375, su cui sorgeva la città sommersa, il cui vero nome è sconosciuto. Il sito archeologico è tutelato come parte del patrimonio culturale subacqueo dalla convenzione UNESCO del 2001. Als Pavlopetri (griechisch Παυλοπέτρι) wird ein archäologischer Fundort vor der Küste des südlichen Lakonien in Griechenland bezeichnet. Es handelt sich um eine bronzezeitliche Stadt, die durch Setzungen des Bodens und den Anstieg des Meeresspiegels heute unter dem Meeresspiegel des Mittelmeeres liegt. Pawlopetri – podwodne stanowisko archeologiczne, które jest uważane za najstarsze zatopione miasto na świecie. Zostało odkryte i opisane w 1968 przez naukowców z Instytutu Oceanografii Uniwersytetu w Cambridge (pod kierunkiem dra Nica Flemminga). Będzie pierwszym zatopionym miastem, które zostanie zbadane cyfrowo w trzech wymiarach. Znajduje się u wybrzeży południowej Lakonii w Grecji. Odkryte ruiny zajmują około 500 m2 - choć powierzchnia całej osady miała ok. 100 tysięcy m2 - składają się z 15 budynków zanurzonych 3-4 metry pod wodą, dzięki temu rejon ten nie został nigdy przebudowany lub zakłócony przez rolnictwo. Pomimo że przez wieki narażone na erozję, zachowały jednak swój charakter sprzed tysięcy lat. Początkowo miasto datowane było na okres mykeński około 1600-1100 p.n.e., jednak w wyniku prac archeologicznych, odnaleziono wyroby ceramiczne z okresu neolitu, które wskazują, że jego wiek może sięgać nawet 5000 - 6000 lat p.n.e., czyli początków handlu morskiego w rejonie śródziemnomorskim. Pavlopetri (řecky Παυλοπέτρι) je podmořská archeologická lokalita v Řecku. Nachází se u jižního pobřeží Peloponésu nedaleko a náleží k obci Elafonisos. V roce 1967 zde britský vědec Nicholas Flemming objevil pod mořskou hladinou pozůstatky staveb, které o rok později prozkoumal tým archeologů z Univerzity v Cambridgi. V hloubce tří až čtyř metrů se nacházejí obytné budovy a hroby, patřící zaniklému přístavnímu městu. Z celkové zastavěné plochy okolo 100 000 m² bylo zatím prozkoumáno 9 000 m². Původně byly ruiny v Pavlopetri přičítány mykénské civilizaci, v roce 2009 zde však byla nalezena neolitická keramika dokazující, že město vzniklo mnohem dříve, asi před pěti až šesti tisíci lety. Odhaduje se, že lokalita byla zaplavena při zemětřesení v 1. tisíciletí př. n. l. Na Pavlopetri se vztahuje mezinárodní . Pavlopetri estis antikva urbo, nun troviĝanta subakve ĉe la sudaj bordoj de Lakonio en Grekio. Ĝi aĝas ĉ. 5000 jarojn kaj estas la plej malnova subakva arkeologia urbo. Ĝi estas unika, ĉar restis komplete la urba skeleto, inkluzivante stratojn, konstruaĵojn kaj tombejojn. Ĝin malkovris kaj surmapigis Nicholas Flemming en la 1960-aj jaroj. Oni tiam malkovris minimume 15 subakviĝintajn konstruaĵojn, en la 3-4 metrojn profunda marakvo. La plej novaj malkovroj en 2009 etendiĝas sur 9.000 kvadrataj metroj. Oni volas elfosi restaĵojn kaj publikigi la rezultojn ĝis 2014. La lokon nuntempe damaĝas la ankroĵetantaj boatoj, la turistoj kaj suvenir-ĉasantoj. The city of Pavlopetri (Greek: Παυλοπέτρι), underwater off the coast of southern Laconia in Peloponnese, Greece, is about 5,000 years old, making it one of the oldest submerged lost cities, as well as the oldest in the Mediterranean sea. Pavlopetri is unique in having an almost complete town plan, including streets, buildings, and tombs.
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Pavlopetri?oldid=1108001558&ns=0
dbo:wikiPageLength
8541
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Pavlopetri
geo:geometry
POINT(22.987749099731 36.516254425049)