This HTML5 document contains 227 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
n29http://hy.dbpedia.org/resource/
n4http://dbpedia.org/resource/File:
dbpedia-huhttp://hu.dbpedia.org/resource/
dbpedia-kohttp://ko.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
n22https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-trhttp://tr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-hehttp://he.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-svhttp://sv.dbpedia.org/resource/
dbpedia-pthttp://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
n15http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
dbpedia-fahttp://fa.dbpedia.org/resource/
dbpedia-azhttp://az.dbpedia.org/resource/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
dbpedia-arhttp://ar.dbpedia.org/resource/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-vihttp://vi.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-zhhttp://zh.dbpedia.org/resource/
dbphttp://dbpedia.org/property/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-bghttp://bg.dbpedia.org/resource/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/

Statements

Subject Item
dbr:2011–2012_Jordanian_protests
rdf:type
owl:Thing
rdfs:label
Contestation en Jordanie en 2011-2012 2011年-2012年約旦反政府示威 Протести у Йорданії (2011—2012) Волнения в Иордании (2011) Protestos na Jordânia em 2011–2012 الاحتجاجات الأردنية 2011–2012 Protestas en Jordania de 2011-2012 2011–2012 Jordanian protests Proteste in Giordania del 2011-2014 2011-2012년 요르단 시위 Protesty w Jordanii Proteste in Jordanien ab 2011 Protesterna i Jordanien 2011
rdfs:comment
Волнения в Иордании — события начавшиеся в январе 2011 года. Начались 22 января с демонстрации с требованием отставки правительства страны под влиянием революции в Тунисе. 28 января демонстрации охватили многие города королевства (Амман, Ирбид, Акабу, Зарку, , Маан, Карнак и ). По данным AP, в демонстрациях приняло участие порядка 5 тысяч человек. Протести у Йорданії — події січня 2011 року, що почалися 22 січня з демонстрації з вимогою відставки уряду країни під впливом революції в Тунісі. 28 січня демонстрації охопили багато міст королівства (Амман, Ірбід, Акабу, Зарку, Мафрак, Маан, Карнак і Аджалюн). За даними Ассошіейтед прес, в демонстраціях взяло участь близько 5 тис. осіб. Зима 2010—2011 років супроводилася народними бунтами відразу в декількох арабомовних країнах. У Йорданії приводом для них стали інфляція, безробіття і бідність, що посилилися в період міністерства Саміра аль-Ріфаї. Le proteste in Giordania del 2011-2014 si inseriscono nel contesto delle coeve proteste nel mondo arabo. Las protestas en Jordania de 2011-2012 dieron comenzó el 7 de enero de 2011, cuando unos 200 trabajadores del sector público salieron a las calles a protestar por el creciente coste de vida en un pueblo al sur de la capital, Amán. Sin la participación de partidos políticos o sindicatos, el evento ni siquiera tuvo mención en los periódicos locales. Envalentonados por el levantamiento de Túnez y por las protestas de Egipto, las protestas callejeras improvisadas convirtieron el país en su propio "Día de Ira", con miles de jordanos en la calle.​ El 26 de enero, los Hermanos Musulmanes, uno de los mayores grupos de oposición en Jordania, instaron a los jordanos a salir a las calles durante esa semana para protestar contra el primer ministro Samir Rifai, las políticas económicas y la situación p Protesterna i Jordanien 2011 var en i raden av folkliga demonstrationer i arabvärlden, inspirerade av den tunisiska jasminrevolutionen. Den 21 januari 2011 krävde över 4000 demonstranter i huvudstaden Amman att den jordanske premiärministern skulle avgå.Detta trots att Rifai, i ett försöka att blidka den växande oppositionen, dagen innan presenterat planer på att höja lönerna och pensionerna för statstjänstemän. 2011~2012년 요르단 반정부 시위는 아랍의 봄 시위의 일부로, 2011년 1월 요르단에서 발생하였다. La contestation en Jordanie en 2011-2012 remonte au 7 janvier 2011, s'inscrivant dans le climat révolutionnaire en Tunisie, révolution démocratique dans plusieurs pays arabes et touchant d'autres États du monde. Comme en Tunisie puis en Égypte, les manifestants demandent avant tout un changement de leurs conditions de vie matérielles qui passe par un changement politique durable, plus de libertés, de démocratie et le respect des droits de l'Homme ainsi que la lutte contre le chômage et l'arrêt de l'inflation. Os Protestos na Jordânia começaram em 7 de Janeiro de 2011, quando 200 trabalhadores do setor público foram às ruas para protestar contra o aumento do custo de vida em um vilarejo ao sul da capital, Amã. Sem a participação de partidos políticos ou sindicatos, o evento nem sequer foi mencionado em jornais locais. Estimulado pelo aumento dos protestos na Tunísia e no Egito, protestos de rua improvisados transformaram o país em seu próprio "dia de fúria", com milhares de jordanianos indo às ruas. Em 26 de Janeiro, a Irmandade Muçulmana, um dos principais grupos da oposição na Jordânia, pediu aos jordanianos para irem para as ruas durante esta semana para protestar contra o primeiro-ministro Samir Rifai, as políticas econômicas e a situação política no país. The Jordanian protests were a series of protests in Jordan that began in January 2011, and resulted in the firing of the cabinet ministers of the government. In its early phase, protests in Jordan were initially against unemployment, inflation, corruption. along with demanding for real constitutional monarchy and electoral reforms. Protesty w Jordanii – antyrządowe protesty w Jordanii, których celem była zmiana rządu, demokratyzacja życia politycznego i wymuszenie na władzach przeciwdziałania pogarszającej się sytuacji materialnej społeczeństwa. Demonstracje rozpoczęły się w styczniu 2011 roku, miały miejsce głównie w stołecznym Ammanie, ale także w innych większych miastach. Demonstracje zaczęły się 7 stycznia 2011 roku od marszu kilkuset pracowników sektora publicznego w miejscowości na południe od Ammanu. Demonstranci protestowali przeciwko rosnącym kosztom życia. 2011－2012年，約旦發生一系列的示威抗議活動，起因為失業問題、通貨膨脹、政治腐敗等。示威群眾要求實行真正的君主立憲，並進行。長期的示威抗議導致約旦國王阿卜杜拉二世在18個月內三度撤換內閣首相，並於2012年解散國會，提前於隔年舉行選舉。 2011年埃及革命和發生於突尼西亞的茉莉花革命也帶來了此區域政治改革的呼聲。這次示威和發生在中東、北非等地的其他示威同為阿拉伯之春的一部分。 الاحتجاجات الأردنية 2011–2012 هي موجة من المظاهرات والمسيرات الاحتجاجية التي انطلقت في مختلف أنحاء الأردن مطلع عام 2011 مُتأثرة بموجة الاحتجاجات العربية العارمة التي اندلعت في الوطن العربي مطلع عام 2011 وبخاصة الثورة التونسية الشعبية التي أطاحت بالرئيس التونسي زين العابدين بن علي. كان من الأسباب الرئيسة لهذه الاحتجاجات تردي الأحوال الاقتصادية وغلاء الأسعار وانتشار البطالة. وقد بدأت هذه المَسيرات يوم 14 يناير/كانون الثاني 2011 بعد صلاة الجُمعة واستمرت في الأسابيع التالية. Die Proteste in Jordanien ab 2011 begannen am 7. Januar 2011. Die Islamische Aktionsfront rief am 26. Januar 2011 zu Protesten gegen die jordanische Regierung von Samir Rifai auf. König Abdullah II. bin al-Hussein mahnte aufgrund der Entwicklungen in Tunesien und Ägypten im Januar 2011 echte Reformen an. Dabei wurde Ministerpräsident Samir Rifai abgesetzt und am 1. Februar 2011 Maʿruf al-Bachit mit der Regierungsbildung beauftragt, der bereits von 2005 bis 2007 das Amt des Premierministers innehatte.
rdfs:seeAlso
dbr:Cabinet_of_Jordan
foaf:depiction
n15:Jordanian_Police_automobile_(Audi).jpg n15:King_Abdullah_portrait.jpg n15:Jordan_protests_November_2012.png
dcterms:subject
dbc:2011_riots dbc:2012_in_Jordan dbc:Jordanian_democracy_movements dbc:2012_protests dbc:2012_riots dbc:2011_protests dbc:Riots_and_civil_disorder_in_Jordan dbc:Nonviolent_revolutions dbc:2011_in_Jordan dbc:Arab_Spring_by_country
dbo:wikiPageID
30673290
dbo:wikiPageRevisionID
1115808571
dbo:wikiPageWikiLink
n4:King_Abdullah_portrait.jpg dbr:Strike_action dbr:Jordan dbr:Independent_Election_Commission_(Jordan) dbr:2018_Jordanian_protests dbr:Inflation dbr:Brigadier_general dbr:Ash-shab_yurid_isqat_an-nizam dbr:Fayez_al-Tarawneh dbr:Lieutenant_General dbr:Internet_censorship dbr:Fayez_Tarawneh dbr:Islamic_Action_Front dbr:Salt,_Jordan dbr:Palestinian_people dbr:Salary dbr:Law_enforcement_in_Jordan dbr:Irbid dbr:Freedom_of_speech dbr:Political_corruption dbr:Israeli–Palestinian_conflict dbr:Ahmad_Obeidat dbr:Arab_spring dbr:Arab_Spring dbr:Al_Jazeera dbr:Gendarmerie dbr:Electoral_reform dbr:2013_Jordanian_parliamentary_election dbr:Friday_prayers dbc:2011_riots dbr:Al_Karak dbr:Abdullah_Ensour dbr:Nasser_Judeh dbr:Ma'an dbr:Corruption dbr:2011_Egyptian_Revolution dbc:2012_in_Jordan dbr:Amman dbr:Amnesty_International dbr:Circulatory_collapse dbr:Online_activism dbr:Awn_Shawkat_Al-Khasawneh dbc:Jordanian_democracy_movements dbc:2012_protests dbc:2012_riots dbr:Samir_Rifai dbr:Tafileh dbr:Hosni_Mubarak dbr:Agence_France-Presse dbr:Demographics_of_Jordan dbr:List_of_kings_of_Jordan dbr:Jordanian_House_of_Representatives dbr:Civil_resistance dbr:Regressive_tax dbr:Jordanian_Muslim_Brotherhood dbr:Trade_union dbr:Food_inflation dbr:2013_Jordanian_general_election dbr:Unemployment dbr:Al-Hussein_Mosque dbr:Queen_Rania dbr:Awn_al-Khasawneh dbr:Sit-in dbr:1989_Jordanian_protests dbc:Nonviolent_revolutions dbr:Self-immolation dbc:Riots_and_civil_disorder_in_Jordan dbr:United_States_Department_of_State dbc:2011_protests dbr:Jordan_News_Agency dbr:Syrian_civil_war dbr:2017_Jordanian_local_elections dbr:Islamist dbr:King_Hussein_Medical_Center dbr:2010-2011_Tunisian_Revolution dbr:Ramtha,_Jordan dbr:Marouf_al-Bakhit dbc:2011_in_Jordan dbc:Arab_Spring_by_country dbr:Food_prices n4:Jordanian_Police_automobile_(Audi).JPG dbr:1996_Jordanian_protests dbr:Riots dbr:Lieutenant_colonel dbr:Hussein_Al-Majali dbr:2016_Jordanian_general_election dbr:Mark_Toner dbr:Demonstration_(people) dbr:Abdullah_II_of_Jordan dbr:King_Abdullah_II dbr:Jerash dbr:World_Bank dbr:November_2012_uprising_in_Jordan dbr:Constitutional_monarchy dbr:Chronic_(medicine) dbr:Ischemic_heart_disease dbr:Civil_disobedience dbr:Food_riots dbr:Government_of_Jordan dbr:Political_freedom dbr:Leftist dbr:Zarqa dbr:Proportional_representation dbr:Wasfi_al-Tal
owl:sameAs
dbpedia-vi:Biểu_tình_Jordan_2011–2012 dbpedia-zh:2011年-2012年約旦反政府示威 wikidata:Q555833 dbpedia-ru:Волнения_в_Иордании_(2011) dbpedia-de:Proteste_in_Jordanien_ab_2011 dbpedia-uk:Протести_у_Йорданії_(2011—2012) dbpedia-ko:2011-2012년_요르단_시위 dbpedia-pl:Protesty_w_Jordanii n22:4kaxe dbpedia-he:ההפגנות_בירדן_(2011) dbpedia-fa:اعتراضات_۲۰۱۲–۲۰۱۱_اردن dbpedia-bg:Йордански_протести_(2011) dbpedia-pt:Protestos_na_Jordânia_em_2011–2012 dbpedia-ar:الاحتجاجات_الأردنية_2011–2012 n29:Լարվածություն_Հորդանանում_(2011) dbpedia-tr:2011_Ürdün_protestoları dbpedia-es:Protestas_en_Jordania_de_2011-2012 dbpedia-sv:Protesterna_i_Jordanien_2011 dbpedia-fr:Contestation_en_Jordanie_en_2011-2012 dbpedia-hu:2011-es_jordániai_tüntetések dbpedia-it:Proteste_in_Giordania_del_2011-2014 dbpedia-az:2011-ci_il_İordaniya_iğtişaşları
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Infobox_Civil_Conflict dbt:See_also dbt:POV dbt:End_date dbt:Verify_source dbt:Reflist dbt:* dbt:Flagicon dbt:Flagu dbt:Multiple_issues dbt:Update dbt:Start_date dbt:Citation_needed dbt:Use_dmy_dates dbt:Arab_Spring dbt:Portal dbt:Jordan_topics dbt:Short_description dbt:Main
dbo:thumbnail
n15:Jordan_protests_November_2012.png?width=300
dbp:arrests
157
dbp:caption
A mass protest in Amman, Jordan, November 2012, over price hikes
dbp:casualties
2 1 70
dbp:causes
* Corruption * Internet censorship * Inflation * Low salaries * Unemployment * Regressive taxes * Inspiration from concurrent regional protests
dbp:date
2011-01-14
dbp:goals
* Constitutional monarchy * Electoral reform * End to corruption * Political freedom
dbp:howmany
Protesters: 6,000–10,000
dbp:leadfigures
Prime Minister Samir Rifai King Abdullah II Retired General Ali Habashnah
dbp:methods
* Demonstrations * Strike action * Riots * Sit-ins * Self-immolation * Online activism * Civil disobedience * Civil resistance
dbp:partof
the Arab Spring
dbp:place
dbr:Jordan
dbp:side
Leftist parties Government of Jordan and supporters Trade unions Muslim Brotherhood Jordanian opposition parties
dbp:status
* On February 2011, King Abdullah II dismisses Prime Minister Rifai and his cabinet * On October 2011, Abdullah dismisses Prime Minister Bakhit and his cabinet after complaints of slow progress on promised reforms * On April 2012, as the protests continues, Al-Khasawneh resigned, and the King appoints Fayez al-Tarawneh as the new Prime Minister of Jordan * On October 2012, King Abdullah dissolves the parliament for new early elections, and appoints Abdullah Ensour as the new Prime Minister of Jordan
dbp:title
Jordanian protests
dbo:abstract
La contestation en Jordanie en 2011-2012 remonte au 7 janvier 2011, s'inscrivant dans le climat révolutionnaire en Tunisie, révolution démocratique dans plusieurs pays arabes et touchant d'autres États du monde. Comme en Tunisie puis en Égypte, les manifestants demandent avant tout un changement de leurs conditions de vie matérielles qui passe par un changement politique durable, plus de libertés, de démocratie et le respect des droits de l'Homme ainsi que la lutte contre le chômage et l'arrêt de l'inflation. Les manifestations n'ont pas la même ampleur qu'en Égypte ou en Tunisie et ne touchent pas la personnalité du Roi, arrivé sur le trône en février 1999. الاحتجاجات الأردنية 2011–2012 هي موجة من المظاهرات والمسيرات الاحتجاجية التي انطلقت في مختلف أنحاء الأردن مطلع عام 2011 مُتأثرة بموجة الاحتجاجات العربية العارمة التي اندلعت في الوطن العربي مطلع عام 2011 وبخاصة الثورة التونسية الشعبية التي أطاحت بالرئيس التونسي زين العابدين بن علي. كان من الأسباب الرئيسة لهذه الاحتجاجات تردي الأحوال الاقتصادية وغلاء الأسعار وانتشار البطالة. وقد بدأت هذه المَسيرات يوم 14 يناير/كانون الثاني 2011 بعد صلاة الجُمعة واستمرت في الأسابيع التالية. Protesty w Jordanii – antyrządowe protesty w Jordanii, których celem była zmiana rządu, demokratyzacja życia politycznego i wymuszenie na władzach przeciwdziałania pogarszającej się sytuacji materialnej społeczeństwa. Demonstracje rozpoczęły się w styczniu 2011 roku, miały miejsce głównie w stołecznym Ammanie, ale także w innych większych miastach. Demonstracje zaczęły się 7 stycznia 2011 roku od marszu kilkuset pracowników sektora publicznego w miejscowości na południe od Ammanu. Demonstranci protestowali przeciwko rosnącym kosztom życia. 11 stycznia rząd przeznaczył 169 mln dolarów amerykańskich na obniżenie cen i tworzenie miejsc pracy. Pomimo tego 14 stycznia miała miejsce demonstracja przed siedzibą parlamentu przeciwko wzrostowi cen żywności, bezrobociu, korupcji i niedemokratycznemu charakterowi sceny politycznej. Demonstranci domagali się także dymisji rządu i premiera Samira Rifaia. Demonstracje koordynowali działacze głównej partii opozycyjnej w kraju, Islamskiego Frontu Działań i Bractwa Muzułmańskiego, z którego wymieniona partia się wywodzi. 18 stycznia sekretarz generalny Frontu, , zaapelował do króla w sprawie zmiany rządu i przeprowadzenia nowych wyborów parlamentarnych, zarzucił także poprzednim wyborom „nieprzejrzystość”. Premier Samir Rifai pod wpływem demonstracji cofnął podwyżki cen żywności, obniżył cenę benzyny oraz podniósł emerytury i pensje urzędników i wojskowych. Pomimo ustępstw ze strony rządu, w siedmiu miastach kraju miały miejsce wielotysięczne demonstracje, żądające dymisji premiera, głównie związane z Frontem Akcji Islamskiej oraz partiami lewicowymi i panarabskimi. 27 stycznia król wezwał rząd i parlament do szybkiego przeprowadzenia reform w dziedzinie polityki i spraw społecznych, potępił również nieudolność ministrów. Pomimo wprowadzonej obniżki cen żywności protesty nie wygasły, zostały także zapowiedziane kolejne demonstracje. 28 stycznia odbyła się w Ammanie demonstracja 3500 zwolenników reform, głównie z Frontu Akcji Islamskiej oraz partii lewicowych i panarabskich, którzy domagali się dymisji premiera Rafai i podjęcia działań skierowanych przeciw inflacji i bezrobociu. 31 stycznia FAI poinformował, że dzień wcześniej jego partia złożyła u premiera Samira Rifaia petycję w sprawie dymisji rządu, powołania rządu jedności narodowej i wprowadzenia reform w ordynacji wyborczej, które pozwolą na stworzenie reprezentatywnego parlamentu. FAI podkreśliła niepodważalność pozycji monarchy. Pod wpływem demonstracji, 1 lutego premier Samir Rifai podał się do dymisji, a król tę dymisję przyjął. Nowym premierem został mianowany Maruf al-Bachit, który był już premierem w latach 2005-2007. Decyzja ta spotkała się z ostrą krytyką opozycji, która zarzuca nowemu premierowi, że w czasie jego poprzednich rządów miało dojść do sfałszowania wyników wyborów parlamentarnych. 3 lutego nowy premier zorganizował spotkanie z przedstawicielami FAI, którzy ocenili je pozytywnie, ale nie odwołali planowanych protestów, które odbyły się zgodnie z planem w piątek 4 lutego. 10 lutego 36 liderów beduińskich wydało oświadczenie oskarżające królową Ranię o korupcję i ingerowanie w rządy. Wieczorem 16 lutego w Irbidzie miała miejsce demonstracja 1500 osób, byli to głównie przedstawiciele związków zawodowych, członkowie opozycyjnych partii politycznych i organizacji kobiecych, którzy domagali się reform politycznych i socjalnych. Również tego samego dnia miała miejsce demonstracja pracowników uniwersyteckich w Ammanie, która odbyła się pod hasłem ograniczenia władzy i reform konstytucyjnych. Na 25 lutego zwołano „Dzień Gniewu”. Na ulice stołecznego Ammanu wyszło 6-10 tys. ludzi, żądających od króla demokratycznych reform, dalszych obniżek cen, przyśpieszenia demokratyzacji systemu politycznego oraz reform gospodarczych. W marcu 2011 protesty osłabły, jednak 24 marca 500 demonstrantów rozbiło obozowisko na głównym placu stolicy. Większość z nich stanowili studenci i bezrobotni absolwenci uniwersytetów. Dzień później doszło do starć zwolenników i przeciwników króla. Do walk włączyła się policja, która obrzucała kamieniami przeciwników monarchy. Rannych zostało 100 osób, jedna osoba zginęła. 15 kwietnia 40 policjantów zostało rannych podczas protestów salafitów w mieści Az-Zarka. Las protestas en Jordania de 2011-2012 dieron comenzó el 7 de enero de 2011, cuando unos 200 trabajadores del sector público salieron a las calles a protestar por el creciente coste de vida en un pueblo al sur de la capital, Amán. Sin la participación de partidos políticos o sindicatos, el evento ni siquiera tuvo mención en los periódicos locales. Envalentonados por el levantamiento de Túnez y por las protestas de Egipto, las protestas callejeras improvisadas convirtieron el país en su propio "Día de Ira", con miles de jordanos en la calle.​ El 26 de enero, los Hermanos Musulmanes, uno de los mayores grupos de oposición en Jordania, instaron a los jordanos a salir a las calles durante esa semana para protestar contra el primer ministro Samir Rifai, las políticas económicas y la situación política en el país.​Estados Unidos aseguró que esperaba que Jordania aprobara una reforma para evitar protestas similares a la de Egipto. Os Protestos na Jordânia começaram em 7 de Janeiro de 2011, quando 200 trabalhadores do setor público foram às ruas para protestar contra o aumento do custo de vida em um vilarejo ao sul da capital, Amã. Sem a participação de partidos políticos ou sindicatos, o evento nem sequer foi mencionado em jornais locais. Estimulado pelo aumento dos protestos na Tunísia e no Egito, protestos de rua improvisados transformaram o país em seu próprio "dia de fúria", com milhares de jordanianos indo às ruas. Em 26 de Janeiro, a Irmandade Muçulmana, um dos principais grupos da oposição na Jordânia, pediu aos jordanianos para irem para as ruas durante esta semana para protestar contra o primeiro-ministro Samir Rifai, as políticas econômicas e a situação política no país. A inflação nos gêneros alimentícios e os baixos salários são um dos principais motivos do ressentimento no país. A revolta na Tunísia de 2010-2011 e os protestos egípcios de 2011 também aumentaram as esperanças de mudança política na região. Juntamente com distúrbios em outras partes do Oriente Médio e Norte da África, incluindo os distúrbios na Jordânia e no Iêmen, são parte do Protestos no mundo árabe em 2010-2011 também conhecido como o "efeito dominó" da inquietação árabe.Esta série de protestos que estão ocorrendo na Jordânia, resultou na demissão dos ministros do governo. Le proteste in Giordania del 2011-2014 si inseriscono nel contesto delle coeve proteste nel mondo arabo. Protesterna i Jordanien 2011 var en i raden av folkliga demonstrationer i arabvärlden, inspirerade av den tunisiska jasminrevolutionen. Den 21 januari 2011 krävde över 4000 demonstranter i huvudstaden Amman att den jordanske premiärministern skulle avgå.Detta trots att Rifai, i ett försöka att blidka den växande oppositionen, dagen innan presenterat planer på att höja lönerna och pensionerna för statstjänstemän. 1 februari föll kung Abdullah II till föga för de fortsatta protesterna och tillsatte en ny regering, under ledning av den förre generalen Marouf al-Bakhit, med uppdrag att genomföra "riktiga" politiska reformer.Det ledande oppositionspartiet Islamiska aktionsfronten (IAF) förklarade att detta inte var tillräckligt för att stoppa protesterna.Fronten ville minska kungens makt och bland annat frånta honom rätten att utse premiärminister. 2011~2012년 요르단 반정부 시위는 아랍의 봄 시위의 일부로, 2011년 1월 요르단에서 발생하였다. Протести у Йорданії — події січня 2011 року, що почалися 22 січня з демонстрації з вимогою відставки уряду країни під впливом революції в Тунісі. 28 січня демонстрації охопили багато міст королівства (Амман, Ірбід, Акабу, Зарку, Мафрак, Маан, Карнак і Аджалюн). За даними Ассошіейтед прес, в демонстраціях взяло участь близько 5 тис. осіб. Зима 2010—2011 років супроводилася народними бунтами відразу в декількох арабомовних країнах. У Йорданії приводом для них стали інфляція, безробіття і бідність, що посилилися в період міністерства Саміра аль-Ріфаї. The Jordanian protests were a series of protests in Jordan that began in January 2011, and resulted in the firing of the cabinet ministers of the government. In its early phase, protests in Jordan were initially against unemployment, inflation, corruption. along with demanding for real constitutional monarchy and electoral reforms. Food inflation and salaries were a cause for resentment in the country.The 2010-2011 Tunisian Revolution and the 2011 Egyptian Revolution also raised hopes for political change in the region. Together with unrest elsewhere in the Middle East and North Africa, including the disturbances in Syria and Yemen, they were part of the Arab Spring. King Abdullah II responded to the protests by reforming around a third of the constitution, establishing the Independent Election Commission, and vowing to embark on a democratic trajectory. He sacked three prime ministers in 18 months, settling on Abdullah Ensour as prime minister in 2012 and called for early elections in 2013. Later, introducing complete proportional representation to the House of Representatives in the 2016 parliamentary election, introducing decentralization in the 2017 local elections, and reforming the judiciary. Волнения в Иордании — события начавшиеся в январе 2011 года. Начались 22 января с демонстрации с требованием отставки правительства страны под влиянием революции в Тунисе. 28 января демонстрации охватили многие города королевства (Амман, Ирбид, Акабу, Зарку, , Маан, Карнак и ). По данным AP, в демонстрациях приняло участие порядка 5 тысяч человек. 2011－2012年，約旦發生一系列的示威抗議活動，起因為失業問題、通貨膨脹、政治腐敗等。示威群眾要求實行真正的君主立憲，並進行。長期的示威抗議導致約旦國王阿卜杜拉二世在18個月內三度撤換內閣首相，並於2012年解散國會，提前於隔年舉行選舉。 2011年埃及革命和發生於突尼西亞的茉莉花革命也帶來了此區域政治改革的呼聲。這次示威和發生在中東、北非等地的其他示威同為阿拉伯之春的一部分。 Die Proteste in Jordanien ab 2011 begannen am 7. Januar 2011. Die Islamische Aktionsfront rief am 26. Januar 2011 zu Protesten gegen die jordanische Regierung von Samir Rifai auf. König Abdullah II. bin al-Hussein mahnte aufgrund der Entwicklungen in Tunesien und Ägypten im Januar 2011 echte Reformen an. Dabei wurde Ministerpräsident Samir Rifai abgesetzt und am 1. Februar 2011 Maʿruf al-Bachit mit der Regierungsbildung beauftragt, der bereits von 2005 bis 2007 das Amt des Premierministers innehatte. Auch nach der Ankündigung von Reformen demonstrierten viele Menschen weiter. Dabei wurden 130 Menschen verletzt und ein Mann getötet. Drei Männer starben, nachdem sie sich im Laufe der Proteste aus unterschiedlichen Gründen angezündet hatten. Als Reaktion auf die Proteste wurde ein Wahlgesetz verabschiedet und eine unabhängige Wahlkommission geschaffen. Das Wahlrecht sollte bis zur Wahl im Januar 2013 noch einmal verbessert werden. Bis auf kleinere Proteste im April 2012 hatte sich die Lage zunächst stabilisiert, allerdings fanden im November 2012 nach einer Kürzung der Subventionen auf Benzin, Diesel und Gas zum Kochen die größten Proteste seit Anfang 2011 statt. Am 23. Januar 2013 wurde die durchgeführt, die die Muslimbrüder, die stärkste Oppositionskraft, boykottierten. Zuvor änderte das Königshaus das Wahlrecht, indem es die Möglichkeit einer Zweitstimme einführte. Außerdem änderte der König die Verfassung und bestimmte, dass die Wahl des Regierungschefs und des Kabinetts vom Parlament getroffen werden sollte; allerdings „in Abstimmung“ mit ihm selbst. Das Recht des Monarchen, das Parlament aufzulösen und die Regierung abzuberufen, wurde nicht angetastet. Nach der Wahl, die mit einem Sieg der Loyalisten endete, kam es zu teilweise gewaltsamen Protesten in Maʿan und .
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:2011–2012_Jordanian_protests?oldid=1115808571&ns=0
dbo:wikiPageLength
61378
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:2011–2012_Jordanian_protests