This HTML5 document contains 118 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
n32http://dbpedia.org/resource/File:
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
n15https://global.dbpedia.org/id/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
schemahttp://schema.org/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-svhttp://sv.dbpedia.org/resource/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
n14http://viaf.org/viaf/
n22http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
n10https://web.archive.org/web/20060212191304/http:/libr.org/Juice/issues/vol8/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
dbpedia-rohttp://ro.dbpedia.org/resource/
n23http://www.newadvent.org/cathen/
n29http://d-nb.info/gnd/
n12http://data.bibliotheken.nl/id/thes/

Statements

Subject Item
dbr:Antonio_Magliabechi
rdf:type
yago:WikicatMnemonists yago:Wikicat18th-centuryItalianPeople yago:LivingThing100004258 yago:WikicatPeopleFromFlorence yago:Intellectual109621545 yago:PhysicalEntity100001930 yago:Whole100003553 yago:WikicatItalianLibrarians yago:Professional110480253 yago:Object100002684 yago:WikicatBibliophiles yago:WikicatLibrarians yago:Bibliophile109852679 yago:Organism100004475 yago:Person100007846 yago:CausalAgent100007347 yago:Mnemonist110324201 yago:YagoLegalActor yago:YagoLegalActorGeo yago:Scholar110557854 yago:Wikicat17th-centuryItalianPeople owl:Thing yago:Adult109605289 yago:Librarian110257948 dbo:Person yago:Expert109617867
rdfs:label
Antonio Magliabecchi Мальябеки, Антонио Antonio Magliabechi Antonio Magliabechi Antonio Magliabechi Antonio Magliabechi Antonio Magliabecchi Antonio Magliabechi
rdfs:comment
Antonio Magliabechi (Firenze, 28 ottobre 1633 – Firenze, 4 luglio 1714) è stato un letterato, bibliofilo ed erudito italiano. Антонио Мальябеки (Мальябекки; итал. Antonio Magliabechi (Magliabecchi); 20 октября 1633, Флоренция — 4 июля 1714, Флоренция) — итальянский библиотекарь и учёный, знавший к концу жизни практически наизусть все прочитанные им книги из собственной библиотеки. Antonio Magliabechi (falsch auch Magliabecchi; * 23. Oktober 1633 in Florenz; † 4. Juli 1714 ebenda) war ein italienischer Gelehrter, Bibliophiler und Bibliothekar. Nachdem er seinen Vater bereits 1640 verloren hatte, wurde Magliabechi von seiner Mutter zu einem Goldschmied in die Lehre gegeben. Er arbeitetebis zu seinem 40. Lebensjahr in diesem Beruf, hatte sich aber schon von früher Jugend an nebenher durch Selbststudium nicht nur Kenntnisse der alten Sprachen, sondern auch ein umfangreiches literarhistorisches Wissen angeeignet. Er sammelte Bücher und soll über ein phänomenales Gedächtnis verfügt haben. Nachdem 1673 auch seine Mutter verstorben war, wandte er sich vollends seinen geisteswissenschaftlichen Neigungen zu. Antonio di Marco Magliabechi (or Magliabecchi; 29 October 1633 - 4 July 1714) was an Italian librarian, scholar and bibliophile. Antonio Magliabechi, född 20 oktober 1633 i Florens, död 4 juli 1714 i Florens, var en italiensk bibliotekarie. Magliabechi var till sitt 40:e år guldsmed, men förvärvade sig på egen hand vidsträckt vetande och utnämndes 1673 till bibliotekarie hos storhertigen Cosimo III av Toscana. Han utgav flera katalogverk och gamla arbeten samt brevväxlade med sin tids förnämsta lärde (en stor del av hans brev utgavs 1745, i fem band). Det av honom samlade magliabechiska biblioteket, som innehåller dyrbara handskrifter och äldre verk, testamenterade han till storhertigen, vilken skänkte det till staden Florens. Antonio Magliabechi (Florence, 29 octobre 1633 - Florence, 4 juillet 1714), est un érudit et un bibliothécaire toscan. Antonio di Marco Magliabecchi lub Magliabechi (ur. 20 października 1633, zm. 1714 we Florencji) – włoski kolekcjoner i bibliotekarz Wielkiego Księcia Toskanii, Kosmy III. Znany był m.in. z fenomenalnej pamięci oraz zdolności do niezwykle szybkiego czytania. Jedna z anegdot mówi, że zapytany przez Kosmę o pewną wyjątkowo rzadką książkę był w stanie bezbłędnie powiedzieć w jakiej jest ona bibliotece, na której półce i która z kolei tam stoi. Antonio Magliabecchi (Florencia, 20 o 28 de octubre 1633 - Florencia, 4 de julio de 1714) fue un famoso bibliotecario, erudito y bibliólogo italiano. Hijo de Marco Magliabecchi, burgués y Ginevra Baldorietta. Aunque Magliabecchi fue aprendiz de orfebre y trabajó de ello hasta cumplir los catorce años, , bibliotecario del cardenal de Médici, reconoció sus dotes y le enseñó latín, griego y hebreo.
foaf:depiction
n22:Antonio_montauti,_ritratto_di_antonio_magliabechi_,_1725,_01.jpg
dcterms:subject
dbc:Bibliophiles dbc:People_from_Florence dbc:1714_deaths dbc:1633_births dbc:17th-century_Italian_people dbc:Italian_librarians
dbo:wikiPageID
1899327
dbo:wikiPageRevisionID
1040321675
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Prato dbr:Wax dbr:Florence dbr:Leopoldo_de'_Medici dbr:Goldsmith dbr:Greek_language dbr:Public_library dbc:Bibliophiles dbr:Cosimo_III_de'_Medici,_Grand_Duke_of_Tuscany dbr:Basilica_di_Santa_Maria_Novella dbr:Palazzo_Medici_Riccardi dbr:Boiled_egg dbc:People_from_Florence dbr:Eccentricity_(behavior) dbr:Bourgeoisie dbr:Scholarly_method dbr:Hebrew dbr:Cardinal_Henry_Norris dbr:Librarian dbc:1633_births dbr:Jesuit dbc:1714_deaths dbc:Italian_librarians dbr:Latin dbr:Victor_Emmanuel_II_of_Italy dbr:Biblioteca_Nazionale_Centrale_Firenze dbc:17th-century_Italian_people dbr:Bibliomania n32:Antonio_montauti,_ritratto_di_antonio_magliabechi_,_1725,_01.JPG dbr:Marble dbr:Bibliophile dbr:Manuscript
dbo:wikiPageExternalLink
n10:LJ_8.5.html%233 n23:09530c.htm
owl:sameAs
dbpedia-it:Antonio_Magliabechi dbpedia-de:Antonio_Magliabechi n12:p069642699 n15:4n2ht wikidata:Q603103 freebase:m.064rdr dbpedia-pl:Antonio_Magliabecchi dbpedia-sv:Antonio_Magliabechi n14:121651239 dbpedia-ru:Мальябеки,_Антонио n29:118998838 dbpedia-es:Antonio_Magliabecchi dbpedia-ro:Antonio_Magliabechi yago-res:Antonio_Magliabechi dbpedia-fr:Antonio_Magliabechi
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Wikisource_author dbt:Authority_control dbt:Reflist dbt:Short_description
dbo:thumbnail
n22:Antonio_montauti,_ritratto_di_antonio_magliabechi_,_1725,_01.jpg?width=300
dbo:abstract
Antonio Magliabecchi (Florencia, 20 o 28 de octubre 1633 - Florencia, 4 de julio de 1714) fue un famoso bibliotecario, erudito y bibliólogo italiano. Hijo de Marco Magliabecchi, burgués y Ginevra Baldorietta. Aunque Magliabecchi fue aprendiz de orfebre y trabajó de ello hasta cumplir los catorce años, , bibliotecario del cardenal de Médici, reconoció sus dotes y le enseñó latín, griego y hebreo. En 1673 se convirtió en bibliotecario de Cosme III de Médici.quien le confió la custodia de la Biblioteca Palatina Medici, en el Palazzo Pitti.​ Magliabecchi se convirtió en la figura central de la vida literaria de Florencia, y eruditos de muchos países quisieron conocerle y cartearse con él. Aunque su importante posición le dio bastante reconocimiento, es recordado más por sus habilidades personales, y por su enorme capacidad para memorizar lo que leía. Ha sido descrito como un glotón literario, y el más racional de los bibliomaníacos, dado que leyó todos y cada uno de los libros que cayeron en sus manos. Su biblioteca personal contenía unos 40 000 libros y 10 000 manuscritos.​ Su casa estaba literalmente desbordada por los libros; las escaleras estaban llenas de ellos, y llegaban incluso al porche delantero. Se han contado muchas historias acerca de su impresionante memoria, que era «como cera para recibir y mármol para guardar». Una de las más conocidas de estas historias dice que cuando Cósimo le pidió un libro extremadamente raro, él contestó: «Señor, sólo hay una copia de ese libro en el mundo; está en la biblioteca del Gran Señor en Constantinopla, y es el undécimo libro de la segunda estantería a mano derecha según se entra». En asuntos mundanos, Magliabecchi fue extremadamente despistado. Incluso se olvidó de reclamar su salario durante un año. Vestía sus ropas hasta que se le caían, dado que pensaba que era una gran pérdida de tiempo cambiarse de ropa cada noche: «la vida es tan corta, y hay tantos libros». Daba la bienvenida a todos los eruditos que le preguntaban, siempre que no le molestaran mientras estaba trabajando. Tenía una especial manía contra los jesuitas. Un día señaló a un hombre el palazzo Riccardi y dijo: «Aquí tuvo lugar el nuevo nacimiento del aprendizaje», y luego, girándose al colegio de los jesuitas: «Ahí vinieron para enterrarle». Fue un hombre de aspecto salvaje, muy descuidado consigo mismo. Rechazaba ser esperado, y raramente se quitaba la ropa para ir a la cama. Su cena se basaba habitualmente en tres huevos duros y un poco de agua. Tenía una pequeña mirilla en su puerta, por la que podía ver a todos aquellos que se acercaban a él, y si no le apetecía su compañía, los rechazaba. Se cuenta que nunca en su vida se alejó de Florencia más que para ir a Pratz, donde acompañó al a ver un manuscrito. Murió a los 81 años (en 1714) en el monasterio de Santa María Novella. Donó sus libros al Gran Duque para que fueran usados como una biblioteca pública, y su fortuna fue donada a los pobres. En 1861, el rey Victor Emmanuel unió su colección, conocida como Magliabechiana con la privada del Gran Ducado, formando la Biblioteca Nazionale. Antonio Magliabechi (Florence, 29 octobre 1633 - Florence, 4 juillet 1714), est un érudit et un bibliothécaire toscan. Antonio di Marco Magliabechi (or Magliabecchi; 29 October 1633 - 4 July 1714) was an Italian librarian, scholar and bibliophile. Antonio di Marco Magliabecchi lub Magliabechi (ur. 20 października 1633, zm. 1714 we Florencji) – włoski kolekcjoner i bibliotekarz Wielkiego Księcia Toskanii, Kosmy III. Znany był m.in. z fenomenalnej pamięci oraz zdolności do niezwykle szybkiego czytania. Jedna z anegdot mówi, że zapytany przez Kosmę o pewną wyjątkowo rzadką książkę był w stanie bezbłędnie powiedzieć w jakiej jest ona bibliotece, na której półce i która z kolei tam stoi. Antonio Magliabechi (Firenze, 28 ottobre 1633 – Firenze, 4 luglio 1714) è stato un letterato, bibliofilo ed erudito italiano. Антонио Мальябеки (Мальябекки; итал. Antonio Magliabechi (Magliabecchi); 20 октября 1633, Флоренция — 4 июля 1714, Флоренция) — итальянский библиотекарь и учёный, знавший к концу жизни практически наизусть все прочитанные им книги из собственной библиотеки. Antonio Magliabechi (falsch auch Magliabecchi; * 23. Oktober 1633 in Florenz; † 4. Juli 1714 ebenda) war ein italienischer Gelehrter, Bibliophiler und Bibliothekar. Nachdem er seinen Vater bereits 1640 verloren hatte, wurde Magliabechi von seiner Mutter zu einem Goldschmied in die Lehre gegeben. Er arbeitetebis zu seinem 40. Lebensjahr in diesem Beruf, hatte sich aber schon von früher Jugend an nebenher durch Selbststudium nicht nur Kenntnisse der alten Sprachen, sondern auch ein umfangreiches literarhistorisches Wissen angeeignet. Er sammelte Bücher und soll über ein phänomenales Gedächtnis verfügt haben. Nachdem 1673 auch seine Mutter verstorben war, wandte er sich vollends seinen geisteswissenschaftlichen Neigungen zu. , Bibliothekar des Kardinals Leopoldo de’ Medici, entdeckte in ihm den großen Gelehrten, und Marmi verwandte ihn bei der Sammlung einer Bibliothek für den Großherzog des Herzogtums Toskana, Cosimo III. de’ Medici, deren Kustos er später wurde. Seine bedeutende Büchersammlung, in deren Mitte er in seinem engen Privathaus in Florenz gelebt hatte und die zuletzt über 30.000 Bände umfasste, vermachte er dem Großherzog für die Einrichtung einer öffentlichen Bibliothek. Die Sammlung ist wegen ihrer zahlreichen Handschriften und alten Drucke besonders wertvoll (dreibändiger Katalog derselben von Fossi, Florenz 1795). Diese so genannte Magliabechiana wurde 1859 mit der Biblioteca Palatina di Firenze (der großherzoglichen Bibliothek) zur Italienischen Nationalbibliothek vereinigt. Ähnlich wie sein jüngerer Zeitgenosse Muratori hat Magliabechi selbst mehrere ältere Schriften herausgegeben. Er korrespondierte mit vielen bekannten Gelehrten seiner Zeit, unter anderem auch mit Leibniz und Christian Daum. Eine Auswahl der an ihn gerichteten Briefe wurde von (Florenz 1745) zusammengestellt; viele andere Schreiben finden sich in der Correspondance inédite de Mabillon et de Montfaucon avec l'Italie (Paris 1847, drei Bände). Seine letzten Jahre verbrachte Magliabechi, der nach dem Wahlspruch Scire nostrum reminisci gelebt hatte, zurückgezogen im Konvent des Klosters Santa Maria Novella in Florenz, wo er auch verstarb und wo er begraben liegt. Sein Vermögen hinterließ er den Armen. Antonio Magliabechi, född 20 oktober 1633 i Florens, död 4 juli 1714 i Florens, var en italiensk bibliotekarie. Magliabechi var till sitt 40:e år guldsmed, men förvärvade sig på egen hand vidsträckt vetande och utnämndes 1673 till bibliotekarie hos storhertigen Cosimo III av Toscana. Han utgav flera katalogverk och gamla arbeten samt brevväxlade med sin tids förnämsta lärde (en stor del av hans brev utgavs 1745, i fem band). Det av honom samlade magliabechiska biblioteket, som innehåller dyrbara handskrifter och äldre verk, testamenterade han till storhertigen, vilken skänkte det till staden Florens. Sina sista år tillbringade Magliabechi i dominikanerklostret vid Santa Maria Novella.
gold:hypernym
dbr:Librarian
schema:sameAs
n14:121651239
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Antonio_Magliabechi?oldid=1040321675&ns=0
dbo:wikiPageLength
4990
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Antonio_Magliabechi