This HTML5 document contains 236 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbpedia-dahttp://da.dbpedia.org/resource/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
n8http://bn.dbpedia.org/resource/
dbpedia-nohttp://no.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-fihttp://fi.dbpedia.org/resource/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
dbpedia-hrhttp://hr.dbpedia.org/resource/
dchttp://purl.org/dc/elements/1.1/
dbpedia-ethttp://et.dbpedia.org/resource/
n39http://viaf.org/viaf/
n44https://
schemahttp://schema.org/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
n47http://dbpedia.org/resource/Wikt:
n17http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
dbpedia-cshttp://cs.dbpedia.org/resource/
n48http://www.sacred-texts.com/astro/how/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
bibohttp://purl.org/ontology/bibo/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n38http://d-nb.info/gnd/
n18http://dbpedia.org/resource/File:
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbpedia-eohttp://eo.dbpedia.org/resource/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-idhttp://id.dbpedia.org/resource/
n51http://posner.library.cmu.edu/Posner/books/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-vihttp://vi.dbpedia.org/resource/
dbpedia-pthttp://pt.dbpedia.org/resource/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
n42https://global.dbpedia.org/id/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-zhhttp://zh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-kohttp://ko.dbpedia.org/resource/
n43https://archive.org/details/
dbpedia-fahttp://fa.dbpedia.org/resource/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item
dbr:Harmonices_Mundi
rdf:type
yago:Oeuvre103841417 yago:Work104599396 wikidata:Q571 owl:Thing wikidata:Q386724 dbo:WrittenWork wikidata:Q234460 yago:Publication106589574 yago:WikicatWorksByJohannesKepler yago:PhysicalEntity100001930 yago:Book106410904 yago:Product104007894 yago:WikicatPhysicsBooks yago:WikicatMathematicsBooks bibo:Book yago:WikicatAstronomyBooks schema:CreativeWork yago:Wikicat1610sBooks dbo:Book schema:Book yago:Whole100003553 yago:Creation103129123 yago:WikicatScienceBooks yago:EndProduct103287178 dbo:Work yago:Wikicat1619Books yago:Object100002684 yago:Artifact100021939
rdfs:label
Harmonices Mundi Harmonices Mundi 世界的和諧 Harmonices mundi Harmonices Mundi Harmonices Mundi Harmonices Mundi Harmonice mundi Harmonices Mundi Harmonices mundi Harmonices Mundi Harmonices Mundi 세계의 조화 Harmonice mundi Harmonices Mundi
rdfs:comment
世界的和諧(拉丁語:Harmonices Mundi。英語:The Harmony of the Worlds)是德國天文學家約翰內斯·克卜勒在1619年出版的書。該書主要介紹幾何與物理世界的和諧和全等。最後一章提出克卜勒第三定律。 Harmonices Mundi (з лат.  — «Гармонія світу») — книга Йоганна Кеплера, видана 1619 року. В цьому трактаті Кеплер обговорює гармонію і відповідність геометричних форм, фізичних явищ, зокрема музики та світобудови, пов'язуючи математичне вчення про гармонію з законами руху планет. В заключному розділі роботи міститься опис третього закону Кеплера. Сам Кеплер вважав Harmonices Mundi вершиною своєї наукової творчості. Harmonice Mundi (Harmonices mundi libri V) (Latin: The Harmony of the World, 1619) is a book by Johannes Kepler. In the work, written entirely in Latin, Kepler discusses harmony and congruence in geometrical forms and physical phenomena. The final section of the work relates his discovery of the so-called "third law of planetary motion". Harmonices Mundi (Inggris: The Harmony of the World, 1619) adalah sebuah buku karya Johannes Kepler. Dalam buku tersebut, yang secara keseluruhan ditulis dalam bahasa Latin, Kepler mendiskusikan harmoni dan kekongruenan bentuk geometri dan fenomena fisika. Pada bab terakhir pada buku tersebut berisi penemuan Kepler yang terkenal tentanghukum gerakan planet. Harmonices mundi (L'harmonia dels mons, 1619) és un llibre escrit per l'astònom Johannes Kepler (1571–1630) a la ciutat de Linz. El llibre conté la primera formulació de la tercera llei del moviment planetari. En moments molt poc freqüents tots els planetes podrien tocar junts en perfecta concordança. Kepler va proposar que això podria haver passat una única vegada en la història, potser en el moment de la creació. Harmonices Mundi (latinsky: Harmonie světů, 1619) je kniha od J. Keplera. Kepler v ní diskutuje harmonii a kongruenci v geometrických tvarech a fyzikálních jevech. V závěrečné části je zmíněn jeho objev tzv. třetího zákona pohybu planet. Harmonices mundi (La armonía del mundo, 1619) es un libro escrito por Johannes Kepler en la ciudad de Linz. El libro contiene la primera formulación de la tercera ley del movimiento planetario. En Harmonices mundi, Kepler intenta explicar los movimientos planetarios con base en un modelo geométrico de proporciones entre diferentes poliedros relacionando estos con escalas musicales. En esta obra muestra sus intentos de fijar las órbitas de los planetas en el interior de poliedros perfectos o sólidos platónicos tal y como había hecho en una obra anterior: Mysterium Cosmographicum. Para su gran decepción, la teoría nunca funcionó y tras haberla expuesto en largas páginas en esta obra la abandona finalmente mostrando que es incompatible con las observaciones y las leyes del movimiento planetar Harmonices Mundi (Latina por: La harmonio de la mondo, 1619) estas libro de Johannes Kepler. En tiu verko Kepler studas harmonion kaj en geometriaj formo kaj en fizikaj fenomenoj. La fina parto de la verko rakontas lian malkovron de la tielnomita "tria leĝo de planeda movo". «Harmonices Mundi» (с лат. — «Гармония мира») — книга Иоганна Кеплера, изданная в 1619 году. В этом трактате Кеплер обсуждает гармонию и соответствие геометрических форм, физических явлений, в том числе музыки и устройства мироздания, увязывая математическое учение о гармонии с законами движения планет. В заключительном разделе работы впервые описан третий закон Кеплера, который помог Ньютону полвека спустя открыть закон всемирного тяготения. Harmonices Mundi (in latino Le armonie del mondo, 1619) è un trattato di Keplero in cui egli discute alcune analogie fra l'armonia musicale, la congruenza nelle forme geometriche e i fenomeni fisici. L'ultima parte del libro contiene l'enunciazione della terza legge di Keplero sul moto dei pianeti. 《세계의 조화》(라틴어: Harmonices Mundi), 1619년)은 요하네스 케플러의 책이다. 이 저작에서 케플러는 기하학적 형태와 물리적 현상에서의 화음과 조화에 대해 논하였다. 이 책의 마지막 부분에 행성운동법칙의 3번째 법칙의 발견이 나와 있다. Harmonices Mundi (em latim: Harmonia do Mundo) é um livro publicado em 1619 por Johannes Kepler. No trabalho, Kepler discute a harmonia e a congruência das formas geométricas e dos fenômenos físicos. A última seção do livro relata sua descoberta da então chamada "Terceira Lei" do movimento planetário. Harmonices Mundi (L'Harmonie du monde) est un traité d'astronomie rédigé en latin par le physicien, astronome/astrologue, mathématicien, musicien et théologien allemand Johannes Kepler. L'œuvre est publiée en 1619 à Linz. Dans cet ouvrage, l'astronome exprime, en termes musicaux, ses convictions concernant les connexions entre le physique et le spirituel, justifiées par des observations et calculs; l'univers est une image de Dieu, l'harmonie de la musique reflète celle de l'univers et de son créateur. Harmonices Mundi Libri V, Vijf Boeken over de Wereldharmonie, 1619, is een boek van Johannes Kepler. Het gaat over de harmonie in de kosmos (= het zonnestelsel) zoals Kepler die zag. Hierin publiceert Kepler zijn derde wet die hij in mei 1618 ontdekte over de verhouding tussen de omlooptijden van de planeten en hun afstanden tot de zon.
foaf:name
Harmonice Mundi
dbp:name
Harmonice Mundi
foaf:depiction
n17:Harmonices_Mundi_0001-lg.jpg n17:GreatStellatedDodecahedron.gif n17:SmallStellatedDodecahedron.gif
dc:publisher
Linz
dcterms:subject
dbc:Music_in_space dbc:Works_by_Johannes_Kepler dbc:Astronomy_books dbc:Dynamics_of_the_Solar_System dbc:17th-century_Latin_books dbc:1619_in_science dbc:Platonic_solids dbc:Astrological_texts dbc:1619_books dbc:Mathematics_books dbc:Pythagorean_philosophy dbc:Harmony dbc:Astrological_aspects dbc:Physics_books
dbo:wikiPageID
1264842
dbo:wikiPageRevisionID
1096830251
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Quadrivium dbr:Joep_Franssens dbr:Mars dbr:Polyhedron dbr:Pythagoreanism dbr:Music dbr:Planet dbc:Music_in_space dbr:Diesis dbr:Mike_Oldfield dbr:Katharina_Kepler dbc:Works_by_Johannes_Kepler n18:SmallStellatedDodecahedron.gif dbr:Earth dbr:BBC_Radio_3 dbr:Witchcraft dbr:Mysterium_Cosmographicum dbr:Musica_universalis dbc:Astronomy_books dbr:Carl_Sagan dbr:Harmony dbr:Great_stellated_dodecahedron dbr:Paul_Hindemith dbr:Pythagorean_tuning dbr:Small_stellated_dodecahedron dbr:Dave_Soldier dbr:London_International_Festival_of_Early_Music dbr:Astronomia_nova dbr:Elliptic_orbit dbr:Astrological_aspect dbr:Astrology dbr:Archive.org dbr:Golden_ratio dbr:Venus dbr:Semitone dbc:Dynamics_of_the_Solar_System dbr:Nature dbc:17th-century_Latin_books dbr:Tessellation dbr:Apsis dbr:Linz dbr:Jupiter dbr:Platonic_solid dbr:Tim_Watts_(composer) dbr:Kepler–Poinsot_polyhedron dbr:Mercury_(planet) dbc:Astrological_texts dbr:Star_polyhedron dbc:Platonic_solids dbr:Third_law_of_planetary_motion dbc:1619_books dbr:Consonance_and_dissonance dbr:Ptolemy dbr:Voyager_Golden_Record dbc:1619_in_science dbr:Philip_Glass dbr:Voyager_program dbr:National_Library_of_Sweden dbr:Latin dbr:Proclus dbr:Michael_Maestlin dbr:Soul dbr:Laurie_Spiegel dbr:Timaeus_(dialogue) dbr:Victoria_and_Albert_Museum dbr:Numerology dbr:Louis_Poinsot dbr:Mercury_Records dbr:Saturn dbc:Harmony dbr:Kepler_(opera) dbc:Mathematics_books dbc:Pythagorean_philosophy dbc:Astrological_aspects dbr:Astronomical_object dbr:Astronomy dbr:Die_Harmonie_der_Welt dbr:Copernican_heliocentrism n18:GreatStellatedDodecahedron.gif dbr:Plato dbr:Johannes_Kepler n47:congruence dbr:Orbit dbc:Physics_books dbr:Regular_polyhedron
dbo:wikiPageExternalLink
n43:ioanniskepplerih00kepl n44:www.palisanderrecorders.com n48:index.htm n51:book.cgi%3Fcall=520_K38PI
owl:sameAs
n8:হারমোনিকেস_মুন্দি dbpedia-ca:Harmonices_Mundi dbpedia-fa:هارمونی_جهان dbpedia-ru:Harmonices_Mundi dbpedia-zh:世界的和諧 dbpedia-fi:Harmonices_Mundi dbpedia-es:Harmonices_mundi dbpedia-it:Harmonices_Mundi dbpedia-eo:Harmonices_Mundi dbpedia-no:Harmonices_Mundi dbpedia-pt:Harmonices_Mundi dbpedia-hr:Harmonices_mundi dbpedia-vi:Harmonices_Mundi dbpedia-ko:세계의_조화 dbpedia-da:Harmonices_Mundi dbpedia-de:Harmonice_mundi wikidata:Q1066757 yago-res:Harmonices_Mundi dbpedia-nl:Harmonice_mundi n38:4227358-4 n39:179053970 dbpedia-fr:Harmonices_Mundi dbpedia-id:Harmonices_Mundi n42:9c8F dbpedia-cs:Harmonices_mundi freebase:m.04nd9l dbpedia-uk:Harmonices_Mundi dbpedia-et:Harmonices_mundi
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Johannes_Kepler dbt:Commons_category dbt:Reflist dbt:Use_dmy_dates dbt:Blockquote dbt:Redirect dbt:Infobox_book dbt:ISBN dbt:Authority_control dbt:Short_description
dbo:thumbnail
n17:Harmonices_Mundi_0001-lg.jpg?width=300
dbp:author
dbr:Johannes_Kepler
dbp:caption
1619
dbp:language
dbr:Latin
dbp:pubDate
1619
dbp:publisher
dbr:Linz
dbp:subject
dbr:Music dbr:Astronomy
dbo:abstract
Harmonices mundi (L'harmonia dels mons, 1619) és un llibre escrit per l'astònom Johannes Kepler (1571–1630) a la ciutat de Linz. El llibre conté la primera formulació de la tercera llei del moviment planetari. Harmonices Mundi és un ampli i ambiciós intent per fondre en una sola obra el que avui són dominis amb tècniques pròpies i distanciades entre si: la geometria (Llibres I i II), la música (Llibre III), l'astrologia (Llibre IV) i l'astronomia (Llibre V). La mirada kepleriana les fon i homologa sota els arquetips creats per un déu que és, alhora, dissenyador de polígons, sòlids i figures (geòmetra), instaurador de les raons i proporcions harmòniques (músic) i, finalment, responsable tant de les variacions del món sublunar (astròleg) com dels orbes celestes (astrònom). A Harmonices mundi Kepler intenta explicar els moviments planetaris amb base a un model geomètric de proporcions entre diferents políedres relacionant aquests amb escales musicals. En aquesta obra mostra els seus intents de fixar les òrbites dels planetes a l'interior de políedres perfectes, o sòlids platònics, tal com havia fet en una obra anterior, . Per gran decepció seva la teoria mai va funcionar i després d'haver exposat en llargues pàgines en aquesta obra l'abandona finalment mostrant que és incompatible amb les observacions i les lleis del moviment planetari deduïdes a Astronomia Nova. Kepler va intentar descriure aquests moviments postulant una força similar al magnetisme que ell pensava emanava del Sol. Kepler va exposar en aquesta obra la seva teoria que cada planeta produeix un to musical durant el seu moviment de revolució al voltant del Sol i que la freqüència del to varia amb la velocitat angular dels planetes. Alguns planetes produeixen notes musicals constants: per exemple la Terra només varia un semitò amb una proporció de 16:15 (o equivalentment la diferència entre una nota mi i un fa entre el seu afeli i seu periheli) i Venus varia en un interval més reduït de 25:24. Kepler explica el seu raonament per deduir el reduït espai de tons propi de cada planeta en termes esotèrics. En moments molt poc freqüents tots els planetes podrien tocar junts en perfecta concordança. Kepler va proposar que això podria haver passat una única vegada en la història, potser en el moment de la creació. En un llibre anterior Astronomia nova, Kepler havia escrit les dues primeres lleis del moviment planetari. La tercera llei, que indica que el cub de la distància mitjana del planeta al Sol és proporcional al quadrat del seu període orbital, apareixia per primera vegada en el capítol 5 d'aquest llibre després d'una llarga discussió en astrologia. Harmonices Mundi (in latino Le armonie del mondo, 1619) è un trattato di Keplero in cui egli discute alcune analogie fra l'armonia musicale, la congruenza nelle forme geometriche e i fenomeni fisici. L'ultima parte del libro contiene l'enunciazione della terza legge di Keplero sul moto dei pianeti. Il libro è suddiviso in cinque capitoli: il primo sui poligoni regolari, il secondo sulla congruenza di figure, il terzo sui temperamenti e sulle origini delle proporzioni armoniche in musica, il quarto sugli aspetti astrologici e l'armonia; il quinto sull'armonia dei moti dei pianeti e sulla risonanza orbitale. Sin da Pitagora viene teorizzato il principio della musica delle sfere; Keplero, in questo libro, fondò questo concetto metafisico sulle leggi del moto planetario: secondo Keplero, la musica delle sfere è il mezzo che connette geometria (in particolare geometria sacra), cosmologia, astrologia, le armoniche e la musica.. Trovò, sorprendentemente, che la differenza fra la massima e la minima velocità angolare dei pianeti nella loro orbita approssima una proporzione armonica: la massima velocità angolare e la minima velocità angolare della Terra misurate dal Sole variano di un semitono (cioè sono in rapporto 16:15); come fra le note mi e fa. Venere invece varia di meno, avendo un rapporto fra queste velocità di 25:24. Keplero dà una ragione misticheggiante circa la variazione della velocità della Terra: Viste queste variazioni, Keplero deduce che raramente vi sarà una consonanza perfetta fra le musiche prodotte dalle sfere, tuttavia nota che per tutte le coppie di pianeti vicini eccetto una (la coppia Marte-Giove), i rapporti fra le rispettive velocità angolari approssimano intervalli musicali consonanti con un margine di errore minore di un semitono (un intervallo di 25:24). Dopo una lunga digressione astrologica, Keplero, analizzando questi rapporti giunge a formulare la terza legge sul moto planetario nel capitolo V. Harmonice Mundi (Harmonices mundi libri V) (Latin: The Harmony of the World, 1619) is a book by Johannes Kepler. In the work, written entirely in Latin, Kepler discusses harmony and congruence in geometrical forms and physical phenomena. The final section of the work relates his discovery of the so-called "third law of planetary motion". Harmonices mundi (La armonía del mundo, 1619) es un libro escrito por Johannes Kepler en la ciudad de Linz. El libro contiene la primera formulación de la tercera ley del movimiento planetario. En Harmonices mundi, Kepler intenta explicar los movimientos planetarios con base en un modelo geométrico de proporciones entre diferentes poliedros relacionando estos con escalas musicales. En esta obra muestra sus intentos de fijar las órbitas de los planetas en el interior de poliedros perfectos o sólidos platónicos tal y como había hecho en una obra anterior: Mysterium Cosmographicum. Para su gran decepción, la teoría nunca funcionó y tras haberla expuesto en largas páginas en esta obra la abandona finalmente mostrando que es incompatible con las observaciones y las leyes del movimiento planetario deducidas por el en Astronomía Nova y Harmonices mundi. Kepler intentó describir estos movimientos postulando una fuerza similar al magnetismo que él pensaba emanaba del Sol. Kepler expuso en esta obra su teoría de que cada planeta produce un tono musical durante su movimiento de revolución alrededor del Sol y que la frecuencia del tono varía con la velocidad angular de los planetas medidas con respecto al Sol. Algunos planetas producen notas musicales constantes, por ejemplo la Tierra solo varía un semitono con una proporción de 16:15 o equivalentemente la diferencia entre una nota mi y un fa entre su afelio y su perihelio y Venus varía en un intervalo más reducido de 25:24. Kepler explica su razonamiento para deducir el reducido lapso de tonos propio de cada planeta en términos esotéricos. La Tierra canta Mi, Fa, Mi: puede deducirse de estas sílabas que en nuestro hogar podemos esperar miseria y hambre (fa-mine). En momentos muy poco frecuentes todos los planetas podrían tocar juntos en perfecta concordancia. Kepler propuso que esto podría haber ocurrido una única vez en la historia, quizás en el momento de la Creación. En un libro anterior Astronomía nova, Kepler había escrito las dos primeras leyes del movimiento planetario. La tercera ley, que indica que el cubo de la distancia promedio del planeta al Sol es proporcional al cuadrado de su periodo orbital aparecía por primera vez en el capítulo 5 de este libro tras una larga discusión sobre astrología. «Harmonices Mundi» (с лат. — «Гармония мира») — книга Иоганна Кеплера, изданная в 1619 году. В этом трактате Кеплер обсуждает гармонию и соответствие геометрических форм, физических явлений, в том числе музыки и устройства мироздания, увязывая математическое учение о гармонии с законами движения планет. В заключительном разделе работы впервые описан третий закон Кеплера, который помог Ньютону полвека спустя открыть закон всемирного тяготения. Биограф Кеплера Макс Каспар назвал «Гармонию мира» «величайшей картиной мироздания, сотканной из науки, поэзии, философии, богословия и мистицизма». Сам Кеплер считал Harmonices Mundi вершиной своего научного творчества. 《세계의 조화》(라틴어: Harmonices Mundi), 1619년)은 요하네스 케플러의 책이다. 이 저작에서 케플러는 기하학적 형태와 물리적 현상에서의 화음과 조화에 대해 논하였다. 이 책의 마지막 부분에 행성운동법칙의 3번째 법칙의 발견이 나와 있다. Harmonices Mundi (з лат.  — «Гармонія світу») — книга Йоганна Кеплера, видана 1619 року. В цьому трактаті Кеплер обговорює гармонію і відповідність геометричних форм, фізичних явищ, зокрема музики та світобудови, пов'язуючи математичне вчення про гармонію з законами руху планет. В заключному розділі роботи міститься опис третього закону Кеплера. Сам Кеплер вважав Harmonices Mundi вершиною своєї наукової творчості. Harmonices Mundi (Latina por: La harmonio de la mondo, 1619) estas libro de Johannes Kepler. En tiu verko Kepler studas harmonion kaj en geometriaj formo kaj en fizikaj fenomenoj. La fina parto de la verko rakontas lian malkovron de la tielnomita "tria leĝo de planeda movo". Harmonices Mundi (L'Harmonie du monde) est un traité d'astronomie rédigé en latin par le physicien, astronome/astrologue, mathématicien, musicien et théologien allemand Johannes Kepler. L'œuvre est publiée en 1619 à Linz. Dans cet ouvrage, l'astronome exprime, en termes musicaux, ses convictions concernant les connexions entre le physique et le spirituel, justifiées par des observations et calculs; l'univers est une image de Dieu, l'harmonie de la musique reflète celle de l'univers et de son créateur. 世界的和諧(拉丁語:Harmonices Mundi。英語:The Harmony of the Worlds)是德國天文學家約翰內斯·克卜勒在1619年出版的書。該書主要介紹幾何與物理世界的和諧和全等。最後一章提出克卜勒第三定律。 Harmonices Mundi (latinsky: Harmonie světů, 1619) je kniha od J. Keplera. Kepler v ní diskutuje harmonii a kongruenci v geometrických tvarech a fyzikálních jevech. V závěrečné části je zmíněn jeho objev tzv. třetího zákona pohybu planet. Harmonices Mundi Libri V, Vijf Boeken over de Wereldharmonie, 1619, is een boek van Johannes Kepler. Het gaat over de harmonie in de kosmos (= het zonnestelsel) zoals Kepler die zag. Hierin publiceert Kepler zijn derde wet die hij in mei 1618 ontdekte over de verhouding tussen de omlooptijden van de planeten en hun afstanden tot de zon. Harmonices Mundi (em latim: Harmonia do Mundo) é um livro publicado em 1619 por Johannes Kepler. No trabalho, Kepler discute a harmonia e a congruência das formas geométricas e dos fenômenos físicos. A última seção do livro relata sua descoberta da então chamada "Terceira Lei" do movimento planetário. Kepler divide o Harmonia do Mundo em cinco longos capítulos: o primeiro fala de polígonos regulares; o segundo da congruência de figuras; o terceiro da origem das proporções harmônicas na música; o quarto das configurações harmônicas da astrologia; e o quinto da harmonia dos movimentos dos planetas. Enquanto filósofos medievais falavam metaforicamente da "música das esferas", Kepler descobriu harmonias físicas no movimento planetário. Ele encontrou que a diferença entre as velocidades angulares máxima e mínima de um planeta em sua órbita se aproximam de uma proporção harmônica. Por exemplo, a velocidade angular máxima da Terra medida do Sol varia em um semitom (proporção de 16:15), de mi para fá, em seu apoastro. Venus varia muito pouco, 25:24 (em termos musicais, uma diese). Harmonices Mundi (Inggris: The Harmony of the World, 1619) adalah sebuah buku karya Johannes Kepler. Dalam buku tersebut, yang secara keseluruhan ditulis dalam bahasa Latin, Kepler mendiskusikan harmoni dan kekongruenan bentuk geometri dan fenomena fisika. Pada bab terakhir pada buku tersebut berisi penemuan Kepler yang terkenal tentanghukum gerakan planet.
gold:hypernym
dbr:Book
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Harmonices_Mundi?oldid=1096830251&ns=0
dbo:wikiPageLength
16285
dbo:author
dbr:Johannes_Kepler
dbo:language
dbr:Latin
dbo:nonFictionSubject
dbr:Astronomy dbr:Music
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Harmonices_Mundi