This HTML5 document contains 82 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-slhttp://sl.dbpedia.org/resource/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
n11http://dbpedia.org/resource/File:
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
n17http://antoine.frostburg.edu/chem/senese/101/redox/faq/
n23https://global.dbpedia.org/id/
n20http://braukaiser.com/wiki/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-svhttp://sv.dbpedia.org/resource/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-simplehttp://simple.dbpedia.org/resource/
n4http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbphttp://dbpedia.org/property/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
n26http://www.titrations.info/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/

Statements

Subject Item
dbr:Iodine–starch_test
rdf:type
owl:Thing
rdfs:label
Iodprobe Prova del iode Prueba del yodo Jodprovet Próba jodowa Iodine–starch test
rdfs:comment
Próba jodowa – sposób określenia zawartości skrobi w badanej próbce. Wykorzystuje się w tym celu wodny roztwór jodu i jodku potasu (płyn Lugola), który ze skrobią daje trwały kompleks o intensywnej barwie, od niebieskiej do czarnoniebieskiej, ewentualnie purpurowy. Die Iodprobe (Iod-Stärke-Reaktion) ist ein nasschemisches Verfahren zum Nachweis von Stärke, für die früher fast ausschließlich Iod-Kaliumiodid-Lösungen nach Lugol verwendet wurden. (Umgekehrt ist die Iodprobe auch zum Nachweis von Iod durch den Einsatz einer Stärkelösung anwendbar.) Da Iod schlecht in Wasser löslich ist, verwendete Lugol gutmeinend den Zusatzstoff Kaliumiodid. Dadurch entstehen gut wasserlösliche Tri-, Penta-, Hepta-, Nona- und Polyiodidionen, die aber keine ursächliche Wirkung auf die Entstehung der farbigen Iod-Stärke-Einschlussverbindung haben. La prueba del yodo es una reacción química usada para determinar la presencia o alteración de almidón u otros polisacáridos. Una solución de yodo - diyodo disuelto en una solución acuosa de yoduro de potasio - donde los iones I3- se sitúan dentro de la macromolécula de almidón cocido (estrictamente de la amilosa) produciendo un efecto óptico de color azul (con solución de Lugol diluída) pasando por púrpura profundo hasta llegar al negro en soluciones concentradas Este tipo de prueba puede realizarse con cualquier producto que contenga almidón como ser patatas, pan o determinados frutos. La prova del iode o prova del lugol serveix per esbrinar si un cert aliment conté o no midó. El lugol és una substància formada per Iode i aigua destil·lada i aquest Iode reacciona amb el midó, concretament amb l'amilosa, ja que aquesta adapta la forma helicoïdal i per tant el iode queda atrapat en aquesta espiral i reacciona. Visualment es pot observar fàcilment l'efecte que produeix aquesta reacció, ja que l'aliment es torna d'un color blavós-negre. Les substàncies que no contenen amilosa no reaccionen i no canvia el seu color. The iodine–starch test is a chemical reaction that is used to test for the presence of starch or for iodine. The combination of starch and iodine is intensely blue-black.The interaction between starch and the triiodide anion (I−3) is the basis for iodometry. Jodprovet används för att påvisa sockerarten amylos. Stärkelse utgörs vanligtvis till 10-25 % av amylos (resten är amylopektin) och testet används sålunda även för att påvisa stärkelse. Några droppar "trijodid"-lösning, som fås genom att lösa jod i en kaliumjodidlösning, tillsättes. Om det finns stärkelse i provet växlar dess färg till blåsvart färg, annars bibehålls den bruna färgen.
rdfs:seeAlso
dbr:Iodometry
dbp:name
Iodine–Starch Test
foaf:depiction
n4:Iod-Stärke-Test.jpg n4:IodineStarch_en.svg n4:Iodlösung_01.jpg
dcterms:subject
dbc:Starch dbc:Polyhalides dbc:Iodine dbc:Laboratory_techniques dbc:Chemical_tests
dbo:wikiPageID
1600718
dbo:wikiPageRevisionID
1113439906
dbo:wikiPageWikiLink
dbc:Laboratory_techniques dbc:Chemical_tests dbr:Polymer n11:Iodlösung_01.jpg dbc:Starch dbr:Raman_spectroscopy dbr:Hydrolysis dbr:Polyiodide dbr:Iodometry dbr:Amylose dbc:Polyhalides dbr:Lugol's_iodine dbr:X-ray_crystallography dbr:Thiosulfate dbr:Triiodide dbr:PH dbr:Complex_(chemistry) dbr:Redox_indicator dbr:Redox_titration dbr:Henri-François_Gaultier_de_Claubry dbr:Minor_test n11:Iod-Stärke-Test.jpg dbr:Counterfeit_banknote_detection_pen dbc:Iodine dbr:Starch dbr:Iodine
dbo:wikiPageExternalLink
n17:starch-as-redox-indicator.shtml n20:index.php%3Ftitle=Iodine_Test n26:iodometric-titration-solutions
owl:sameAs
dbpedia-simple:Iodine_test dbpedia-ca:Prova_del_iode dbpedia-pl:Próba_jodowa dbpedia-sl:Škrobni_test_z_jodovico dbpedia-sv:Jodprovet wikidata:Q21087387 wikidata:Q899258 dbpedia-de:Iodprobe n23:zzZy dbpedia-es:Prueba_del_yodo
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:See_also dbt:Chem dbt:Infobox_chemical_analysis dbt:Reflist dbt:Short_description
dbo:thumbnail
n4:IodineStarch_en.svg?width=300
dbp:caption
Schematic view of I3− ions embedded in amylose helix
dbp:classification
Colorimetric method
dbo:abstract
La prueba del yodo es una reacción química usada para determinar la presencia o alteración de almidón u otros polisacáridos. Una solución de yodo - diyodo disuelto en una solución acuosa de yoduro de potasio - donde los iones I3- se sitúan dentro de la macromolécula de almidón cocido (estrictamente de la amilosa) produciendo un efecto óptico de color azul (con solución de Lugol diluída) pasando por púrpura profundo hasta llegar al negro en soluciones concentradas Este tipo de prueba puede realizarse con cualquier producto que contenga almidón como ser patatas, pan o determinados frutos. Esta reacción es el resultado de la formación de cadenas de poliyoduro a partir de la reacción del almidón con el yodo presente en la solución de un reactivo llamado Lugol. La amilosa, el componente del almidón de cadena lineal, forma hélices donde se juntan las moléculas de yodo, formando un color azul oscuro a negro. La amilopectina,​ el componente del almidón de cadena ramificada, forma hélices mucho más cortas, y las moléculas de yodo son incapaces de juntarse, obteniéndose un color entre naranja y amarillo. Al romperse o hidrolizarse el almidón en unidades más pequeñas de carbohidrato, el color azul-negro desaparece. En consecuencia, esta prueba puede determinar el final de una hidrólisis, cuando ya no hay cambio de color constituyendo una evidencia experimental ampliamente utilizada. La solución de yodo también reacciona con el glucógeno, aunque el color producido es más castaño y mucho menos intenso. Esta prueba se utiliza como indicador del grado de madurez de los frutos. El fruto cuando está inmaduro contiene altas cantidades de almidón, que son detectadas a través de la tinción con la prueba de almidón, apareciendo como grandes zonas en el fruto teñidas de azul. Mientras que cuando un fruto esta maduro, ese almidón se ha transformado en azúcares y por lo tanto no se tiñe en la prueba. En la industria, la hidrólisis del almidón es ampliamente utilizada para producir glucosa a partir del almidón presente en la pulpa del fruto de banano verde.El proceso consta de tres etapas: 1. Gelatinización: Consiste en calentar los gránulos de almidón en agua y separar la amilosa de la amilopectina. (Lixiviación). 2. Dextrinización: Luego de la gelatinización del almidón, se procede a obtener polisacáridos de bajo y alto peso molecular (maltodextrinas) aplicando una hidrolización parcial. Las dextrinas también pueden experimentar cambio de coloración cuando reaccionan con una solución de yoduro de potasio.La coloración obtenida va a depender del grado de hidrólisis de la molécula, (en este caso se trata de macromoléculas las cuales están conformadas por una cantidad importante de átomos en su estructura).​ 3. Sacarificación: En esta etapa, se hidrolizan totalmente las maltodextrinas a glucosa, completándose el proceso.​ En el procedimiento industrial anteriormente detallado, puede utilizase la prueba de yodo para realizar seguimiento de las reacciones de hidrólisis.Cuando el almidón se degrada totalmente a glucosa, ya no se obtiene la coloración azul oscura que caracteriza a la reacción entre el almidón y la solución de yodo-yodurada. Die Iodprobe (Iod-Stärke-Reaktion) ist ein nasschemisches Verfahren zum Nachweis von Stärke, für die früher fast ausschließlich Iod-Kaliumiodid-Lösungen nach Lugol verwendet wurden. (Umgekehrt ist die Iodprobe auch zum Nachweis von Iod durch den Einsatz einer Stärkelösung anwendbar.) Da Iod schlecht in Wasser löslich ist, verwendete Lugol gutmeinend den Zusatzstoff Kaliumiodid. Dadurch entstehen gut wasserlösliche Tri-, Penta-, Hepta-, Nona- und Polyiodidionen, die aber keine ursächliche Wirkung auf die Entstehung der farbigen Iod-Stärke-Einschlussverbindung haben. Gemäß aktueller GHS-Einstufung erhalten die üblicherweise verwendeten Lugolschen Lösungen (auch: Lugol-Lösung) die Einstufung GHS08 „Gesundheitsgefahr“. Insbesondere der Zusatzstoff Kaliumiodid mit der Einstufung GHS 08 stellt eine unnötige Gefährdung dar, da er bei der Nachweisreaktion keine Rolle spielt und somit verzichtbar ist. Da ein Stärkenachweis mit einer geringer konzentrierten Iod-Lösung ebenfalls erfolgreich ist, sind die klassischen Lugolschen Lösungen zum Stärkenachweis obsolet und können durch ein Ersatzverfahren (s. u.) substituiert werden. Ersatzverfahren: Eine Iodlösung mit einer Konzentration von 0,025 mol/L (ca. 0,635 % Iod) besitzt derzeit keine Einstufung gemäß GHS, kann aber dennoch erfolgreich für einen Stärkenachweis verwendet werden. Gemäß Ersatzstoffprüfung in der Gefährdungsbeurteilung gemäß § 5 Arbeitsschutzgesetz empfiehlt sich daher die Verwendung der geringer konzentrierten Lösung ohne den Einsatz des Hilfsstoffes Kaliumiodid: Die schlechte Löslichkeit von Iod in Wasser spielt keine Rolle, wenn das Testreagenz wenigstens einen Tag vor der ersten Verwendung angesetzt wird. The iodine–starch test is a chemical reaction that is used to test for the presence of starch or for iodine. The combination of starch and iodine is intensely blue-black.The interaction between starch and the triiodide anion (I−3) is the basis for iodometry. Jodprovet används för att påvisa sockerarten amylos. Stärkelse utgörs vanligtvis till 10-25 % av amylos (resten är amylopektin) och testet används sålunda även för att påvisa stärkelse. Några droppar "trijodid"-lösning, som fås genom att lösa jod i en kaliumjodidlösning, tillsättes. Om det finns stärkelse i provet växlar dess färg till blåsvart färg, annars bibehålls den bruna färgen. Amylos utgörs av långa kedjor av glukosenheter sammanbundna av α-1-4-glykosidbindningar. Dessa kedjor är spiralvridna (helix) med ett hålrum i mitten. I trijodidlösningen finns huvudsakligen trijodidjonerna I3-, men även längre kedjor som pentajodidjoner, I5- förekommer. De raka trijodidjonerna bildar komplex med amylosspiralerna genom att inlagras i hålrummet. Dessa komplex är blåsvarta. Próba jodowa – sposób określenia zawartości skrobi w badanej próbce. Wykorzystuje się w tym celu wodny roztwór jodu i jodku potasu (płyn Lugola), który ze skrobią daje trwały kompleks o intensywnej barwie, od niebieskiej do czarnoniebieskiej, ewentualnie purpurowy. La prova del iode o prova del lugol serveix per esbrinar si un cert aliment conté o no midó. El lugol és una substància formada per Iode i aigua destil·lada i aquest Iode reacciona amb el midó, concretament amb l'amilosa, ja que aquesta adapta la forma helicoïdal i per tant el iode queda atrapat en aquesta espiral i reacciona. Visualment es pot observar fàcilment l'efecte que produeix aquesta reacció, ja que l'aliment es torna d'un color blavós-negre. Les substàncies que no contenen amilosa no reaccionen i no canvia el seu color.
dbp:analytes
dbr:Starch
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Iodine–starch_test?oldid=1113439906&ns=0
dbo:wikiPageLength
5912
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Iodine–starch_test