This HTML5 document contains 152 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-svhttp://sv.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-bghttp://bg.dbpedia.org/resource/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
dbpedia-arhttp://ar.dbpedia.org/resource/
dbpedia-hehttp://he.dbpedia.org/resource/
n38http://ml.dbpedia.org/resource/
n15http://www.schoeller-textiles.com/en/technologies/
n8http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
n43http://
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-cshttp://cs.dbpedia.org/resource/
dbpedia-azhttp://az.dbpedia.org/resource/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n49http://d-nb.info/gnd/
n28http://dbpedia.org/resource/File:
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbpedia-eohttp://eo.dbpedia.org/resource/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-idhttp://id.dbpedia.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-vihttp://vi.dbpedia.org/resource/
dbpedia-pthttp://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-skhttp://sk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-huhttp://hu.dbpedia.org/resource/
dbpedia-jahttp://ja.dbpedia.org/resource/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-commonshttp://commons.dbpedia.org/resource/
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-thhttp://th.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
n46https://global.dbpedia.org/id/
n14http://www.schoeller-textiles.com/
n40https://web.archive.org/web/20160812113734/http:/heiq.com/products/eco-dry/
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
n50https://www.scientificamerican.com/article/self-cleaning-materials/
dbpedia-zhhttp://zh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-kohttp://ko.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fahttp://fa.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item
dbr:Lotus_effect
rdf:type
owl:Thing
rdfs:label
Effet lotus Efecto loto Эффект лотоса تأثير زهرة اللوتس Ефект лотоса 荷葉效應 Lotosový efekt Lotuseffect Efekt lotosu Efeito de lótus Lotusa efiko Lotuseffekt Lotus effect Efek lotus Effetto loto 연잎 효과 Efecte lotus ロータス効果 Lotoseffekt
rdfs:comment
La lotusa efiko (lotusefiko) preskaŭ komplete evitas la malsekigon de iu surfaco, kiel oni povas vidi ĉe lotuso. La akvo, kiu gutas sur la folion, kunportas malpuraĵon - kaj la lotusa efiko evitas la malpurigon per tio. Ankaŭ aliaj plantoj, ekzemple tropeolo (Tropaeolum), fragmito (Phragmites) aŭ brasiko (Brassica oleracea) uzas tiun efikon, same kiel multaj bestoj, ekzemple insektoj ĉe siaj flugiloj. L' efecte lotus es refereix a les propietats d'auto-neteja que són el resultat de una molt alta repel·lència a l'aigua (ultrahidrofobicitat), exposat per les fulles de la flor de lotus.La partícules de terra de són recollides per gotetes d'aigua a causa de l'arquitectura micro i nanoscòpica de la superfície, que minimitza l'adhesió de les gotetes a la superfície.Propietats auto-netejadores es troben també a altres plantes, com: Tropaeolum (caputxina), Opuntia, Alchemilla, canya, i també sobre les ales d'alguns insectes. Lotosový efekt (anglicky Lotus effect) je samočistící vlastnost, která je způsobena ultrahydrofobním povrchem lotosových listů. Tento fenomén byl poprvé studován už v roce 1964. Povrch lotosových listů je pokrytý malými hrbolky, vzniklými přeměnou trichomů Lotuseffekten kan sägas vara ett tings förmåga att hålla sig självt rent. Namnet kommer ursprungligen från Lotusblomman som har ett mycket ojämnt vaxskikt. Det har till följd att smuts endast har kontakt med en mycket liten del av blomman. När en vattendroppe rinner på blomman fastnar smutsen lättare på vattendroppen än på blomman som på så vis håller sig ren. På grund av enkelheten att tvätta saker som besitter lotuseffekten har denna överförts till bland annat målarfärg och billack. Dalam ilmu bahan, efek lotus, atau di Indonesia telah lama digunakan dalam perumpamaan bagai air di daun talas, merupakan suatu sifat membersihkan sendiri yang teramati dalam beberapa jenis tumbuhan, di antaranya teratai (lotus). Dalam beberapa tata nilai di Timur, teratai disimbolkan sebagai lambang kebersihan. Meskipun teratai tumbuh dalam sungai dan danau yang berlumpur, ia tetap dapat bersih. L'effet lotus appelé aussi autonettoyage de la feuille, est un phénomène de superhydrophobie causé par une rugosité nanométrique. Son nom provient du lotus (Nelumbo spp.), dont les feuilles présentent cette caractéristique. D’autres plantes, comme les feuilles de capucine (Tropaeolum spp.), de chou, de roseau (Phragmites spp.), de taro (Colocasia esculenta) ou de l'ancolie (Aguilegia spp.), et certains animaux (par exemple les plumes des oiseaux aquatiques), notamment des insectes, montrent le même comportement. L'effet lotus confère à la surface des capacités autonettoyantes : en s'écoulant, les gouttes d'eau emportent avec elles les particules de poussières qui réduiraient la capacité photosynthétique d'une feuille (les gouttes d'eau bloquent l'accès du CO2 aux stomates et les poussières Эффект лотоса — эффект крайне низкой смачиваемости поверхности, который можно наблюдать на листьях и лепестках растений рода Лотос (Nelumbo), и других растений, как например настурция, тростник обыкновенный и водосбор. Вода, попадающая на поверхность листьев, сворачивается в шарикообразные капли. При стекании с листа вода заодно захватывает с собой частицы пыли, тем самым очищая поверхность растения. Похожим образом устроены крылья бабочек и многих других насекомых, для которых защита от избыточной воды жизненно необходима: намокнув, они потеряли бы способность летать. Het lotuseffect is het verschijnsel dat optreedt als water of vuil op het blad van een heilige lotus terechtkomt: het blijft niet plakken. Deze zelfreinigende eigenschap is te danken aan veel kleine bultjes op microschaal op het blad. Dit is bekend geworden door het onderzoek van de Duitse botanici Wilhelm Barthlott en Christoph Neinhuis. Ook andere planten als Oost-Indische kers en kool-soorten vertonen dit effect. Ефект лотоса — ефект вкрай низької змочуваності поверхні, який можна спостерігати на листках і пелюстках рослин роду Лотос (Nelumbo), і інших рослин, як наприклад настурція, очерет звичайний тощо. Вода, яка потрапляє на поверхню листя, згортається в кулькоподібні краплі. При стіканні з листка вода заодно захоплює з собою частинки пилу, тим самим очищаючи поверхню рослини. Схожим чином влаштовані крила метеликів і багатьох інших комах, для яких захист від надлишкової води життєво необхідний: намокнувши, вони втратили б здатність літати. O efeito de lótus é um fenômeno de causado por uma rugosidade nanométrica. O seu nome provém do lótus (Nelumbo sp), cujas folhas apresentam esta característica. O efeito de lótus confere à superfície uma repulsa da água com capacidades de limpeza, pois a água quando em contacto arrasta consigo partículas. El efecto loto se refiere a las propiedades de autolimpieza que son el resultado de muy alta repelencia al agua (superhidrófobo), según lo exhibido por las hojas de la flor de loto (Nelumbo).​Las partículas de suciedad son recogidas por gotas de agua debido a la micro y nanoscópica arquitectura en la superficie, lo que minimiza la adhesión de la gotita a esa superficie.Propiedades de superhidrofobicidad y autolimpiantes también se encuentran en otras plantas, comoTropaeolum (nasturtium), Opuntia, Alchemilla, caña, y también en las alas de algunos insectos.​ Als Lotus-Effekt (manchmal im Deutschen auch Lotoseffekt) wird die geringe Benetzbarkeit einer Oberfläche bezeichnet, wie sie bei der Lotospflanze Nelumbo beobachtet werden kann. Wasser perlt in Tropfen oder rutscht von den Blättern ab und nimmt dabei auch alle Schmutzpartikel auf der Oberfläche mit. Verantwortlich dafür ist eine komplexe mikro- und nanoskopische Architektur der Oberfläche, die die Haftung von Schmutzpartikeln minimiert. تأثير زهرة اللوتس يقصد بها خصائص التنظيف الذاتي الناتجة من التنافر القوي مع الماء كما يوضح ورق زهرة اللوتس (نيلومبو). دقائق التراب تعلق بقطرات الماء مما يؤدي إلى ظهور تراكيب نانسكوبية على السطح، والذي يؤدي إلى إضعاف التصاق القطرة إلى هذا السطح. كما توجد هذه الخاصية في بعض النباتات الأخرى، مثل نبات كبوسين، رجل الأسد وأيضاً على أجنحة بعض الحشرات. دَرست ظاهرة المادة المضادة للبلل أول مرة من قبل ديتر وجوهانسون عام 1964م باستعمال أسطح خشنة كارهة للماء، طوّر عملهم نموذج نظري على تجارب مع خرزات زجاجية مغطاه بمادة البارافين. 蓮花效應（英語：lotus effect），也称作荷叶效应，是指蓮葉表面具有超疏水性以及（self-cleaning）的特性。蓮葉表面疏水，落在葉面的雨水會因表面張力形成水珠，使水與葉面的接觸角大於150度，只要葉面稍微傾斜，水珠就會滾離葉面，並且可以帶走灰塵和污泥，達到自我潔淨的效果。 Il cosiddetto effetto loto è la capacità (osservata principalmente nei fiori di loto) di un materiale di mantenersi pulito autonomamente. Efekt lotosu – w technologii zjawisko samooczyszczania się powierzchni odkryte po raz pierwszy u roślin z rodzaju lotos Nelumbo. W kulturach wschodnich lotosy są symbolem czystości. Mimo że rosną w mulistych rzekach i jeziorach, ich liście i kwiaty zawsze pozostają czyste. Botanicy, badający budowę liści tych roślin, odkryli naturalny mechanizm powodujący ich zdolność do samooczyszczania. Struktura mikroskopowa powierzchni liści oraz jej skład chemiczny powodują, że liście nie mogą zamoknąć. Krople wody toczą się po powierzchni liścia (przypominając płynną rtęć), zbierając przy tym zanieczyszczenia (cząstki mułu, drobne zwierzęta). Zjawisko to nazwano właśnie efektem lotosu. Odkryto je później także u innych roślin, np. u taro Colocasia esculenta. The lotus effect refers to self-cleaning properties that are a result of ultrahydrophobicity as exhibited by the leaves of Nelumbo, the lotus flower. Dirt particles are picked up by water droplets due to the micro- and nanoscopic architecture on the surface, which minimizes the droplet's adhesion to that surface. Ultrahydrophobicity and self-cleaning properties are also found in other plants, such as Tropaeolum (nasturtium), Opuntia (prickly pear), Alchemilla, cane, and also on the wings of certain insects. 연잎 효과(lotus effect)는 연꽃속 잎의 초소수성의 결과로 나타나는 자기 청소 특성을 말한다. 먼지 입자는 표면의 미세 및 나노 구조로 인해 물방울에 흡수되어, 연잎 표면에 물방울이 붙는 것을 최소화한다. 초소수성 및 자가 세정 특성은 한련속, 선인장속, 식물에서도 발견되며, 나방과 같은 일부 곤충의 날개에서도 발견된다. ロータス効果（ロータスこうか、英: Lotus effect）は、材料工学において、ハス科の植物に見られる自浄性を指す用語。ハス効果とも。 蓮（ハス、英: lotus）は泥の多い池や沼を好むが、その葉や花はきれいな状態を保つ。ヒンドゥー教では蓮華は純粋さや善性の象徴とされ、中国や日本では「蓮は泥より出でて泥に染まらず」と言い習わして、やはり蓮を愛してきた。ハスの葉を研究したドイツの植物学者、（Wilhelm Barthlott）により、そこに天然の自浄機構が備わっていることが発見された。 なお、「Lotus-Effect」と「ロータスエフェクト」は登録商標である。
foaf:depiction
n8:LotusEffect1.jpg n8:Lotus_effect_on_leaf_of_taro_and_leaf_magnify.jpg n8:DropConnectionAngel.jpg n8:Lotus3.jpg
dcterms:subject
dbc:Surface_science dbc:Nanotechnology
dbo:wikiPageID
2174453
dbo:wikiPageRevisionID
1105584773
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Bhagavad_Gita dbr:Polytetrafluoroethylene dbr:Ultrahydrophobicity dbr:Rain_fade dbc:Surface_science dbr:Humboldt_University_of_Berlin dbr:Biomimetics dbr:Petal_effect dbr:Wetting dbr:Opuntia n28:DropConnectionAngel.jpg n28:Lotus3.jpg dbr:Nanotechnology dbr:Wilhelm_Barthlott dbr:Tropaeolum dbr:Scanning_electron_microscope dbr:Salvinia_effect dbr:Algae dbr:Groasis_Waterboxx dbr:Pathogen dbr:Contact_angle dbr:Scientific_American dbr:HeiQ dbr:Coated_fabric n28:Lotus_effect_on_leaf_of_taro_and_leaf_magnify.jpg dbr:Alchemilla n28:LotusEffect1.jpg dbr:Fungus dbc:Nanotechnology dbr:Nelumbo dbr:Dragonfly dbr:Butterfly dbr:Fluorotelomer dbr:Epicuticular_wax
dbo:wikiPageExternalLink
n14:en.html n15:nanosphere.html n40: n43:www.lotus-salvinia.de n50:
owl:sameAs
dbpedia-vi:Hiệu_ứng_lá_sen dbpedia-cs:Lotosový_efekt dbpedia-hu:Lótusz-effektus dbpedia-id:Efek_lotus dbpedia-commons:Lotus_effect dbpedia-fr:Effet_lotus dbpedia-uk:Ефект_лотоса freebase:m.06sd_p dbpedia-pl:Efekt_lotosu dbpedia-he:תוצא_לוטוס dbpedia-ko:연잎_효과 dbpedia-az:Lotos_effekti dbpedia-de:Lotoseffekt dbpedia-nl:Lotuseffect dbpedia-th:ปรากฏการณ์นํ้ากลิ้งบนใบบัว dbpedia-ca:Efecte_lotus dbpedia-eo:Lotusa_efiko dbpedia-fa:اثر_لوتوس dbpedia-es:Efecto_loto wikidata:Q901697 dbpedia-ru:Эффект_лотоса n38:താമരപ്രഭാവം dbpedia-sv:Lotuseffekt dbpedia-sk:Lotosový_efekt dbpedia-zh:荷葉效應 dbpedia-bg:Ефект_на_лотоса n46:5494R dbpedia-ar:تأثير_زهرة_اللوتس dbpedia-ja:ロータス効果 n49:7740902-4 dbpedia-pt:Efeito_de_lótus dbpedia-it:Effetto_loto
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Reflist dbt:Short_description dbt:Commons-inline dbt:Commons dbt:Citation_needed dbt:YouTube dbt:Clarify dbt:Authority_control
dbo:thumbnail
n8:LotusEffect1.jpg?width=300
dbp:id
rRxKHvah7QQ
dbp:title
Video showing comparison between plant leaves with and without lotus effect
dbo:abstract
Ефект лотоса — ефект вкрай низької змочуваності поверхні, який можна спостерігати на листках і пелюстках рослин роду Лотос (Nelumbo), і інших рослин, як наприклад настурція, очерет звичайний тощо. Вода, яка потрапляє на поверхню листя, згортається в кулькоподібні краплі. При стіканні з листка вода заодно захоплює з собою частинки пилу, тим самим очищаючи поверхню рослини. Схожим чином влаштовані крила метеликів і багатьох інших комах, для яких захист від надлишкової води життєво необхідний: намокнувши, вони втратили б здатність літати. Ефект лотоса був відкритий німецьким ботаніком в 1990-х роках, хоча про властивості листя лотоса відомо давно. Один з практичних напрямів вивчення цього ефекту — створення так званих матеріалів. 연잎 효과(lotus effect)는 연꽃속 잎의 초소수성의 결과로 나타나는 자기 청소 특성을 말한다. 먼지 입자는 표면의 미세 및 나노 구조로 인해 물방울에 흡수되어, 연잎 표면에 물방울이 붙는 것을 최소화한다. 초소수성 및 자가 세정 특성은 한련속, 선인장속, 식물에서도 발견되며, 나방과 같은 일부 곤충의 날개에서도 발견된다. Als Lotus-Effekt (manchmal im Deutschen auch Lotoseffekt) wird die geringe Benetzbarkeit einer Oberfläche bezeichnet, wie sie bei der Lotospflanze Nelumbo beobachtet werden kann. Wasser perlt in Tropfen oder rutscht von den Blättern ab und nimmt dabei auch alle Schmutzpartikel auf der Oberfläche mit. Verantwortlich dafür ist eine komplexe mikro- und nanoskopische Architektur der Oberfläche, die die Haftung von Schmutzpartikeln minimiert. Auch andere Pflanzen, wie beispielsweise die Große Kapuzinerkresse (Tropaeolum majus), Schilfrohr (Phragmites australis), Gemüsekohl (Brassica oleracea) oder die Akelei (Aquilegia) zeigen, genauso wie manche Tiere (viele Insektenflügel), diesen Effekt, der in der Natur auf biologische Oberflächen beschränkt ist und in der Evolution vor etwa 500 Millionen Jahren mit der Eroberung des Lebensraumes Land entstand. Die Selbstreinigungsfähigkeit wasserabweisender mikro-nanostrukturierter Oberflächen wurde in den 1970er-Jahren von Wilhelm Barthlott entdeckt und er schuf dafür 1992 den Namen Lotus-Effekt. Das Prinzip wurde seit Mitte der 1990er-Jahre in bionische Produkte übertragen und ist für Handelsprodukte als Markennamen Lotus-Effekt® geschützt. Aus dem Lotus-Effekt wurde der Salvinia-Effekt entwickelt, der bei der Reibungsreduktion von Schiffen und der Ölentsorgung eingesetzt wird. El efecto loto se refiere a las propiedades de autolimpieza que son el resultado de muy alta repelencia al agua (superhidrófobo), según lo exhibido por las hojas de la flor de loto (Nelumbo).​Las partículas de suciedad son recogidas por gotas de agua debido a la micro y nanoscópica arquitectura en la superficie, lo que minimiza la adhesión de la gotita a esa superficie.Propiedades de superhidrofobicidad y autolimpiantes también se encuentran en otras plantas, comoTropaeolum (nasturtium), Opuntia, Alchemilla, caña, y también en las alas de algunos insectos.​ El fenómeno de la superhidrofobicidad fue estudiado por primera vez por Dettre y Johnson en 1964​ utilizando superficies hidrofóbicas en bruto. Su trabajo desarrolló un modelo teórico basado en los experimentos con perlas de vidrio recubiertas con telómero parafina o PTFE. La propiedad de auto-limpieza de las superficies nanoestructuradas micro superhidrófobas fue estudiado por los botánicos alemanes Barthlott y Ehler en 1977,​ quienes describieron las propiedades superhidrófobas como autolimpiantes y describieron por primera vez el "efecto loto". Algunos materiales superhidrófobos, como el perfluoroalquilo y el perfluoropolieter, fueron desarrollados por Brown en 1986 para el manejo de fluidos químicos y biológicos.​ Otras aplicaciones biotecnológicas han surgido desde los años 1990.​​​​​ Efekt lotosu – w technologii zjawisko samooczyszczania się powierzchni odkryte po raz pierwszy u roślin z rodzaju lotos Nelumbo. W kulturach wschodnich lotosy są symbolem czystości. Mimo że rosną w mulistych rzekach i jeziorach, ich liście i kwiaty zawsze pozostają czyste. Botanicy, badający budowę liści tych roślin, odkryli naturalny mechanizm powodujący ich zdolność do samooczyszczania. Struktura mikroskopowa powierzchni liści oraz jej skład chemiczny powodują, że liście nie mogą zamoknąć. Krople wody toczą się po powierzchni liścia (przypominając płynną rtęć), zbierając przy tym zanieczyszczenia (cząstki mułu, drobne zwierzęta). Zjawisko to nazwano właśnie efektem lotosu. Odkryto je później także u innych roślin, np. u taro Colocasia esculenta. Nanotechnolodzy, wykorzystując efekt lotosu, zaczęli tworzyć farby, dachówki, tkaniny i inne powłoki, nadając im zdolność do samooczyszczania się podobną do liści niektórych roślin. Efekt ten osiąga się poprzez traktowanie powłok środkami fluorochemicznymi lub silikonem. Można go też osiągnąć, stosując mieszaninę politlenku etylenu i glukozy lub sacharozy. Nowe farby pozwalają na nadawanie zdolności samooczyszczania nawet powierzchniom szklanym, np. na dachach oranżerii i szklarni. Inna metoda pozwala na nadanie powierzchniom aluminiowym właściwości superhydrofobowych. Uzyskuje się to przez zanurzenie aluminium w wodorotlenku sodu, a następnie nałożenie cienkiej warstwy o grubości 2 nanometrów. Powoduje to w efekcie zwiększenie kąta zwilżania z 67° do 168°. W obrazie uzyskanym w mikroskopie elektronowym okazało się, że uzyskana w ten sposób powierzchnia aluminium przypomina kutykulę na liściach lotosu z przestrzeniami powietrznymi w mikroporowatej strukturze powłoki. Kolejnym sposobem na uzyskanie powierzchni hydrofobowej jest jej modyfikacja laserem femtosekundowym. Polega ona na wypaleniu laserem na powierzchni metalu rowków o głębokości około 75 µm odległych od siebie o około 100 µm. Powoduje to zmniejszenie sił adhezji pomiędzy metalem a wodą i tym samym zwiększenie kąta zwilżania do 158°. Kropla wody zsuwa się z takiej powierzchni przy przechyleniu jej o jedynie 4°. Przy upuszczaniu z wysokości kropla wody odbija się kilkukrotnie od powierzchni. Il cosiddetto effetto loto è la capacità (osservata principalmente nei fiori di loto) di un materiale di mantenersi pulito autonomamente. L' efecte lotus es refereix a les propietats d'auto-neteja que són el resultat de una molt alta repel·lència a l'aigua (ultrahidrofobicitat), exposat per les fulles de la flor de lotus.La partícules de terra de són recollides per gotetes d'aigua a causa de l'arquitectura micro i nanoscòpica de la superfície, que minimitza l'adhesió de les gotetes a la superfície.Propietats auto-netejadores es troben també a altres plantes, com: Tropaeolum (caputxina), Opuntia, Alchemilla, canya, i també sobre les ales d'alguns insectes. El fenomen de la super-hidrofobicitat va ser estudiat per primera vegada per Dettre i Johnson el 1964 en superfícies hidrofòbiques de cereals. El seu treball desenvolupat un model teòric basat en els experiments amb perles de vidre recobert amb telòmer parafina o PTFE. Les propietats d'autoneteja de les superfícies nano-estructurades micro super-hidròfobes han estat estudiades pels botànics alemanys Barthlott i Ehler el 1977, que descriu les propietats super-hidròfobes com auto-netejadores i descrit per primera vegada «l'efecte d'una flor de lotus». Alguns materials super-hidròfobs, com la per-fluoro-alquil i la per-fluoro-polièter, van ser desenvolupats per Brown el 1986 per a la manipulació de líquids químics i biològics. Altres aplicacions bio-tecnológiques han sorgit des de la dècada de 1990. Эффект лотоса — эффект крайне низкой смачиваемости поверхности, который можно наблюдать на листьях и лепестках растений рода Лотос (Nelumbo), и других растений, как например настурция, тростник обыкновенный и водосбор. Вода, попадающая на поверхность листьев, сворачивается в шарикообразные капли. При стекании с листа вода заодно захватывает с собой частицы пыли, тем самым очищая поверхность растения. Эффект возникает как по причине особенностей микростроения поверхности, так и по причине её высокой гидрофобности. Биологическое значение эффекта лежит в защите растения от заселения микроорганизмами, грибами и водорослями. Дополнительный эффект самоочищения лежит в бо́льшем коэффициенте полезного действия фотосинтеза. Похожим образом устроены крылья бабочек и многих других насекомых, для которых защита от избыточной воды жизненно необходима: намокнув, они потеряли бы способность летать. Эффект лотоса был открыт немецким ботаником Вильгельмом Бартлоттом в 1990-х годах, хотя о свойствах листьев лотоса известно давно. Одно из практических направлений изучения этого эффекта — создание так называемых супергидрофобных материалов. O efeito de lótus é um fenômeno de causado por uma rugosidade nanométrica. O seu nome provém do lótus (Nelumbo sp), cujas folhas apresentam esta característica. O efeito de lótus confere à superfície uma repulsa da água com capacidades de limpeza, pois a água quando em contacto arrasta consigo partículas. Outras plantas, como as folhas de Tropaeolum, de couve, de Phragmites, de (Colocasia esculenta) e de Verbascum thapsus, e certos animais como os patos, em particular nas suas penas, e muitos insetos têm a mesma característica. A capacidade de auto-limpeza das superfícies hidrófobas de estrutura microscópica foi descoberta na década de 1970 e a sua aplicação a produtos deu-se em meados da década de 1990. Het lotuseffect is het verschijnsel dat optreedt als water of vuil op het blad van een heilige lotus terechtkomt: het blijft niet plakken. Deze zelfreinigende eigenschap is te danken aan veel kleine bultjes op microschaal op het blad. Dit is bekend geworden door het onderzoek van de Duitse botanici Wilhelm Barthlott en Christoph Neinhuis. Ook andere planten als Oost-Indische kers en kool-soorten vertonen dit effect. Materiaalkundigen proberen dit zelfreinigende effect na te bootsen door het ontwikkelen van geavanceerde materialen. De toepassing zou bijvoorbeeld gevonden kunnen worden in vuilafstotende badkamertegels of dunne deklagen op auto's, maar ook bijvoorbeeld in gebruik in de vliegtuigindustrie, ten behoeve van het eenvoudig ijsvrij kunnen maken van romp en vleugels voor en tijdens een vlucht. Binnen de nanotechnologie worden nu materialen ontwikkeld die deze eigenschappen overnemen. Er worden speciale verf en andere materialen ontwikkeld die deze eigenschappen krijgen. De testen met nanotechnologie in de autolak zijn nog steeds gaande maar geven diverse bijwerkingen. Met name de Duitse automerken in het hogere segment testen veelvuldig. Coatings op basis van de nanotechnologie zijn al wel ontwikkeld en succesvol getest. Chemicus Pieter van der Wal wist het lotuseffect na te bootsen met een deklaag die uit microscopisch kleine bolletjes teflon bestaat. De bolletjes worden met polystyreenbolletjes gemengd, en met een spread- of aangebracht. Door de deklaag vervolgens te verhitten tot boven de 300 °C, verbrandt het polystyreen en blijft een dunne laag over die bestaat uit bolletjes teflon en kleine holtes met lucht. Zowel teflonbolletjes als luchtkamertjes zijn hydrofoob, waardoor water er snel vanaf glijdt. ロータス効果（ロータスこうか、英: Lotus effect）は、材料工学において、ハス科の植物に見られる自浄性を指す用語。ハス効果とも。 蓮（ハス、英: lotus）は泥の多い池や沼を好むが、その葉や花はきれいな状態を保つ。ヒンドゥー教では蓮華は純粋さや善性の象徴とされ、中国や日本では「蓮は泥より出でて泥に染まらず」と言い習わして、やはり蓮を愛してきた。ハスの葉を研究したドイツの植物学者、（Wilhelm Barthlott）により、そこに天然の自浄機構が備わっていることが発見された。 なお、「Lotus-Effect」と「ロータスエフェクト」は登録商標である。 Dalam ilmu bahan, efek lotus, atau di Indonesia telah lama digunakan dalam perumpamaan bagai air di daun talas, merupakan suatu sifat membersihkan sendiri yang teramati dalam beberapa jenis tumbuhan, di antaranya teratai (lotus). Dalam beberapa tata nilai di Timur, teratai disimbolkan sebagai lambang kebersihan. Meskipun teratai tumbuh dalam sungai dan danau yang berlumpur, ia tetap dapat bersih. Ahli botani yang mempelajari fenomena ini menemukan bahwa daun teratai memiliki mekanisme pembersihan diri secara alami. Struktur mikroskopik dan kimia permukannya menyebabkan dedaunan teratai tidak pernah dapat basah. Malah, butir-butiran air akan menggumpal pada permukaan daun seperti air raksa, mengambil lumpur, serangga dan bahan-bahan pengotor bersamanya. Fenomena ini dikenal sebagai efek lotus. Beberapa ahli teknologi nano sedang mengembangkan metode untuk membuat cat, genteng, bangunan dan permukaan-permukaan lainnya agar bertahan tetap kering dan bersih dengan sendirinya seperti halnya daun teratai yang dapat membersihkan sendiri. Hal ini dapat dicapai dengan memberi suatu perlakukan pada permukaan yang dimaksud menggunakan perlakukan silicone atau fluorochemical. Dapat juga dicapai dengan menggunakan kombinasi dari polyethylene glycol dengan glucose dan sucrose. Suatu jenis cat baru telah dikembangkan agar dapat membersihkan diri dengan cara ini, dan bahkan panel-panel gelas telah dipasarkan untuk digunakan pada atap gedung konservatorium atau lainnya yang memerlukan atap transparan. Dalam salah satu metode (Guo dkk., 2005) suatu lembar aluminium dibuat menjadi bahan superhidrophobik dengan merendamnya dalam sodium hidroksida untuk beberapa jam yang dilanjutkan dengan melakukan (spin coating) sebuah lapisan perfluorononane sampai ketebalan 2 nm. Prosedur ini meningkatkan sudut kontak air dari 67° menjadi 168°, suatu efek yang dapat dijelaskan oleh hukum Cassie. Mikroskop elektron menunjukkan bahwa permukaan aluminium tersebut menyerupai permukaan suatu daun teratai yang mengandung struktur mikro berpori yang berisikan udara (trapped air). Lotosový efekt (anglicky Lotus effect) je samočistící vlastnost, která je způsobena ultrahydrofobním povrchem lotosových listů. Tento fenomén byl poprvé studován už v roce 1964. Povrch lotosových listů je pokrytý malými hrbolky, vzniklými přeměnou trichomů 蓮花效應（英語：lotus effect），也称作荷叶效应，是指蓮葉表面具有超疏水性以及（self-cleaning）的特性。蓮葉表面疏水，落在葉面的雨水會因表面張力形成水珠，使水與葉面的接觸角大於150度，只要葉面稍微傾斜，水珠就會滾離葉面，並且可以帶走灰塵和污泥，達到自我潔淨的效果。 تأثير زهرة اللوتس يقصد بها خصائص التنظيف الذاتي الناتجة من التنافر القوي مع الماء كما يوضح ورق زهرة اللوتس (نيلومبو). دقائق التراب تعلق بقطرات الماء مما يؤدي إلى ظهور تراكيب نانسكوبية على السطح، والذي يؤدي إلى إضعاف التصاق القطرة إلى هذا السطح. كما توجد هذه الخاصية في بعض النباتات الأخرى، مثل نبات كبوسين، رجل الأسد وأيضاً على أجنحة بعض الحشرات. دَرست ظاهرة المادة المضادة للبلل أول مرة من قبل ديتر وجوهانسون عام 1964م باستعمال أسطح خشنة كارهة للماء، طوّر عملهم نموذج نظري على تجارب مع خرزات زجاجية مغطاه بمادة البارافين. La lotusa efiko (lotusefiko) preskaŭ komplete evitas la malsekigon de iu surfaco, kiel oni povas vidi ĉe lotuso. La akvo, kiu gutas sur la folion, kunportas malpuraĵon - kaj la lotusa efiko evitas la malpurigon per tio. Ankaŭ aliaj plantoj, ekzemple tropeolo (Tropaeolum), fragmito (Phragmites) aŭ brasiko (Brassica oleracea) uzas tiun efikon, same kiel multaj bestoj, ekzemple insektoj ĉe siaj flugiloj. L'effet lotus appelé aussi autonettoyage de la feuille, est un phénomène de superhydrophobie causé par une rugosité nanométrique. Son nom provient du lotus (Nelumbo spp.), dont les feuilles présentent cette caractéristique. D’autres plantes, comme les feuilles de capucine (Tropaeolum spp.), de chou, de roseau (Phragmites spp.), de taro (Colocasia esculenta) ou de l'ancolie (Aguilegia spp.), et certains animaux (par exemple les plumes des oiseaux aquatiques), notamment des insectes, montrent le même comportement. L'effet lotus confère à la surface des capacités autonettoyantes : en s'écoulant, les gouttes d'eau emportent avec elles les particules de poussières qui réduiraient la capacité photosynthétique d'une feuille (les gouttes d'eau bloquent l'accès du CO2 aux stomates et les poussières absorbent la lumière visible qui permet de faire la photosynthèse). La faculté d’autonettoyage des surfaces hydrophobes à structure microscopique et nanoscopique a été découverte dans les années 1970 et son application aux produits biomimétiques remonte au milieu des années 1990. Lotuseffekten kan sägas vara ett tings förmåga att hålla sig självt rent. Namnet kommer ursprungligen från Lotusblomman som har ett mycket ojämnt vaxskikt. Det har till följd att smuts endast har kontakt med en mycket liten del av blomman. När en vattendroppe rinner på blomman fastnar smutsen lättare på vattendroppen än på blomman som på så vis håller sig ren. På grund av enkelheten att tvätta saker som besitter lotuseffekten har denna överförts till bland annat målarfärg och billack. Hemligheten bakom lotuseffekten är blommans superhydrofobiska yta. Det beror dels på att ytan är av vax, som i sig är vattenavstötande, men också på att vaxet är format på ett speciellt sätt med regelbundna ojämnheter vilket minimerar energin i de kemiska bindningarna mellan vattnet och ytan. The lotus effect refers to self-cleaning properties that are a result of ultrahydrophobicity as exhibited by the leaves of Nelumbo, the lotus flower. Dirt particles are picked up by water droplets due to the micro- and nanoscopic architecture on the surface, which minimizes the droplet's adhesion to that surface. Ultrahydrophobicity and self-cleaning properties are also found in other plants, such as Tropaeolum (nasturtium), Opuntia (prickly pear), Alchemilla, cane, and also on the wings of certain insects. The phenomenon of ultrahydrophobicity was first studied by Dettre and Johnson in 1964 using rough hydrophobic surfaces. Their work developed a theoretical model based on experiments with glass beads coated with paraffin or PTFE telomer. The self-cleaning property of ultrahydrophobic micro-nanostructured surfaces was studied by Wilhelm Barthlott and Ehler in 1977, who described such self-cleaning and ultrahydrophobic properties for the first time as the "lotus effect"; perfluoroalkyl and perfluoropolyether ultrahydrophobic materials were developed by Brown in 1986 for handling chemical and biological fluids. Other biotechnical applications have emerged since the 1990s.
gold:hypernym
dbr:Result
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Lotus_effect?oldid=1105584773&ns=0
dbo:wikiPageLength
16478
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Lotus_effect