This HTML5 document contains 264 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-elhttp://el.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-bghttp://bg.dbpedia.org/resource/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
n33https://novocherkassk.net/lavochka/2012/05/%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%87%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%B0%D1%81%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F-%D1%82%D1%80%D0%B0%D0%B3%D0%B5%D0%B4%D0%B8%D1%8F-%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D0%B2%D0%B5%D0%BA%D0%B0-%D1%81%D0%BF%D1%83/
n29https://web.archive.org/web/20170222110940/http:/www.spunk.org/texts/places/russia/
dbpedia-arhttp://ar.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ethttp://et.dbpedia.org/resource/
geohttp://www.w3.org/2003/01/geo/wgs84_pos#
georsshttp://www.georss.org/georss/
dbpedia-hehttp://he.dbpedia.org/resource/
n8http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-azhttp://az.dbpedia.org/resource/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n19http://ba.dbpedia.org/resource/
n15http://dbpedia.org/resource/File:
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbpedia-eohttp://eo.dbpedia.org/resource/
n25https://web.archive.org/web/20171231161534/https:/novocherkassk.net/lavochka/2012/05/%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%87%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%B0%D1%81%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F-%D1%82%D1%80%D0%B0%D0%B3%D0%B5%D0%B4%D0%B8%D1%8F-%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D0%B2%D0%B5%D0%BA%D0%B0-%D1%81%D0%BF%D1%83/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-pthttp://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-huhttp://hu.dbpedia.org/resource/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
n43https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
n22http://www.spunk.org/texts/places/russia/
dbpedia-zhhttp://zh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-kohttp://ko.dbpedia.org/resource/
n16http://lt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-trhttp://tr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item
dbr:Novocherkassk_massacre
rdf:type
yago:Event100029378 yago:SpeechAct107160883 yago:Abstraction100002137 yago:Homicide100220023 yago:WikicatMassacresCommittedByTheSovietUnion yago:Act100030358 yago:Objection107208338 yago:PsychologicalFeature100023100 yago:WikicatMassacres owl:Thing yago:ChangeOfState100199130 yago:YagoPermanentlyLocatedEntity yago:Termination100209943 yago:Aggression100964569 yago:Wikicat1962Riots yago:Riot101170502 yago:WikicatProtestsInTheSovietUnion yago:WikicatProtestsInRussia yago:WikicatMassacresInTheSovietUnion yago:WikicatFoodRiots yago:Protest107210225 yago:Killing100219012 yago:Murder100220522 yago:Slaughter100223983 yago:WikicatRiotsAndCivilDisorderInTheSovietUnion yago:Change100191142 yago:Violence100965404 geo:SpatialThing yago:Action100037396
rdfs:label
노보체르카스크 사건 Новочеркасский расстрел Novocherkassk massacre Bloedbad van Novotsjerkassk Massacro di Novočerkassk Masacre de Novocherkask 新切尔卡斯克屠杀 Massacre de Novotcherkassk Aufstand in Nowotscherkassk Новочеркаський розстріл Σφαγή του Νοβοτσερκάσκ Ribelo de laboristoj en Novoĉerkassk Revolta de Novocherkassk Massacre de Novotxerkassk مجزرة نوفوتشركاسك Protest robotników w Nowoczerkasku
rdfs:comment
Protest robotników w Nowoczerkasku (także masakra w Nowoczerkasku, ros. Новочерка́сский расстре́л, bunt w Nowoczerkasku, ros. Новочеркасский бунт) – protest radzieckich robotników w Nowoczerkasku w dniach 1–2 czerwca 1962 roku, który przeszedł do historii pod nazwą „krwawa sobota”. W latach 1955–1957 i 1962–1964 dyrektorem Nowoczerkaskiej Fabryki Elektrowozów był Pawieł Abroskin. Po jego pierwszym odejściu z zakładu miał tam miejsce opisany wyżej masowy protest robotników – jednym z ich postulatów był powrót Abroskina na stanowisko dyrektora, który spełniono. 노보체르카스크 사건은 1962년 6월 1일부터 2일까지 노보체르카스크 전기 기관차 공장 노동자 및 노보체르카스크 지역 주민들이 벌인 파업이다. «Новочерка́сский расстре́л» (также Новочеркасский бунт) — название исторических событий, произошедших в городе Новочеркасск Ростовской области РСФСР 1—3 июня 1962 года в результате забастовки рабочих Новочеркасского электровозостроительного завода им. С. М. Будённого (НЭВЗ) и других горожан в ответ на повышение цен. На суде, состоявшемся в Новочеркасске 13—20 августа 1962 года, семерым из «зачинщиков» забастовки были вынесены смертные приговоры, и они были расстреляны, 103 человека получили сроки от 2 до 15 лет лишения свободы. A Revolta de Novocherkassk ou Massacre Novocherkassk referem-se a eventos ligados à greve dos trabalhadores de uma fábrica de construção de locomotivas em Novocherkassk, uma cidade na União Soviética (hoje Rússia). Os eventos culminaram em distúrbios nos dias 1 e 2 de Junho de 1962, quando 26 manifestantes foram mortos pelas tropas do Exército soviético, e 87 ficaram feridos. Het Bloedbad van Novotsjerkassk is de benaming voor een voedseloproer in de Russische stad Novotsjerkassk in 1962, dat resulteerde in de dood en het gewond raken van tientallen demonstranten. Voor het bloedbad worden de Sovjetautoriteiten verantwoordelijk gehouden. Volgens een bron werden 87 demonstranten gedood door met machinegeweren bewapende Rode Legersoldaten en raakten ook 87 mensen gewond, waarvan later 3 stierven aan hun verwondingen. Le massacre de Novotcherkassk désigne la répression d’un mouvement social à l’usine de locomotives de Novotcherkassk en juin 1962. Le bilan est de 26 contestataires tués et 87 blessés. Der Aufstand in Nowotscherkassk ereignete sich am 1. und 2. Juni 1962 in der Stadt Nowotscherkassk und stellte die bedeutendsten Arbeiterunruhen in der Sowjetunion dar. Chruschtschow hatte infolge einer Versorgungskrise die Preise um bis zu 35 % erhöht und gleichzeitig die Löhne um 35 % gesenkt. Die Arbeiter der Lokomotivfabrik gingen in den Ausstand, verbrannten Chruschtschow-Bilder und forderten Lohnerhöhungen und Nahrungsmittel für ihre Familien. Am 1. Juni 1962 abends fuhren die ersten Panzer auf. Tags darauf zogen die Arbeiter von der Fabrik in die Stadt, in der ebenfalls Streiks ausbrachen. Sie zeigten Lenin-Porträts und waren zunächst friedlich, erstürmten dann allerdings Gebäude der Miliz und des Exekutivkomitees der Partei. Beamte wurden verhöhnt und Milizionäre verprügelt. Angebl La Massacre de Novotxerkassk es produí durant la revolta que començà el 2 de juny de 1962 a la ciutat de Novotxerkassk. Els aldarulls van ser resultat directe de la mancança de menjar i provisions, així com de les pèssimes condicions de treball a la fàbrica. La protesta s'inicià l'1 de juny a la Fàbrica de Locomotores Elèctriques Budionni, quan, els treballadors de la foneria i la forja aturaren el treball després que la direcció de la fabrica es negués a escoltar les seves demandes. La vaga i les discussions posteriors s'havien estès per tota la fàbrica al vespre. La rivolta di Novočerkassk o massacro di Novočerkassk si verificò il 2 giugno 1962 nella città di Novočerkassk, in Unione Sovietica. È descritta nel capitolo 11 del romanzo "Gli uffici competenti" di Iegor Gran, figlio dello scrittore dissidente Sinjavskij. Centosedici di questi furono arrestati: quattordici furono in seguito giudicati colpevoli con un processo immediato e sette di essi furono condannati a morte. Gli altri ricevettero condanne variabili tra i 10 e i 15 anni di carcere. مجزرة نوفوتشركاسك هي أحداث مرتبطة بإضراب عمالي حدث في مصنع بناء قاطرات في نوفوتشركاسك، وهي مدينة في الجمهورية الروسية السوفيتية الاتحادية الاشتراكية، الاتحاد السوفيتي. الأحداث تحولت في نهاية المطاف إلى أعمال شغب من 1-2 يونيو 1962م، وأسفرت عن مقتل 26 من المتظاهرين، وعن جرح 87 أخرين على يد قوات الجيش السوفيتي. La masacre de Novocherkask (en ruso, Новочеркасский расстрел) fue una matanza cometida en la Unión Soviética contra manifestantes desarmados el 2 de junio de 1962, en la ciudad rusa de Novocherkask por el Ejército Soviético y funcionarios de la KGB.​ Unas semanas antes, los trabajadores organizaron una huelga laboral en la factoría de construcción de locomotoras «S.M. Budyonny». Ribelo de laboristoj en Novoĉerkassko estis protesto de laboristoj en la urbo Novoĉerkassko ( Sovetunio), okazinta de la 1-a ĝis la 2-a de junio 1962 kaj kaŭzita de drasta altigoj de manĝoprezoj. La ribelon komencis laboristoj de la loka fervoja veturilaro. La respondo de sovetaj regantoj estis: Se vi ne havas monon por viando, manĝu pasteĉetojn kun brasiko. Post rifuzo ĉesi la proteston registaro ordonis al armeo uzi kontraŭ laboristoj maŝinpafilojn. Pereis ĉirkaŭ 100 personoj. La masakron oni dum multaj jaroj kaŝis. Informoj pri ĝi aperis nur en la dua duono de la 1980-aj jaroj. The Novocherkassk massacre (Russian: Новочеркасский расстрел, romanized: Novocherkasskiy rasstrel) was a massacre which was committed against unarmed civilians who were rallying on 2 June 1962 in the Soviet city of Novocherkassk by the Soviet army and KGB officials. A few weeks prior to the massacre, workers at the Electro Locomotive Novocherkassk plant (NEVZ) had organized a peaceful labor strike which later resulted in bloodshed and the killing of about 26 people. Новочеркаський розстріл — назва подій у Новочеркаську (Ростовська область), що відбулися 1-2 червня 1962 року внаслідок страйку робітників Новочеркаського електровозобудівного заводу (НЕВЗ) та інших містян. Η Σφαγή του Νοβοτσερκάσκ αναφέρεται στα γεγονότα που συνδέονται με την απεργία σε εργοστάσιο ατμομηχανών στο Νοβοτσερκάσσκ, μια πόλη στην Ρωσική ΣΟΣΔ, της Σοβιετικής Ένωσης. Τα γεγονότα τελικά κατέληξαν σε διαδηλώσεις στις 1-2 Ιουνίου 1962, όταν σύμφωνα με πληροφορίες 26 διαδηλωτές σκοτώθηκαν από στρατεύματα του Σοβιετικού Στρατού και υπήρξαν 87 τραυματίες. 新切尔卡斯克惨案 （ 俄語：Новочеркасский Расстрел），或称新切尔卡斯克事件，是苏联军队和克格勃官员于1962年6月2日在新切尔卡斯克对手无寸铁的示威者的屠杀。 几周前，由于标准生产定额、奶制品和肉类价格的全国范围的上升，新切尔卡斯克电力机车厂工人罢工。 这些事件引发了对市中心行政大楼的大规模抗议，武装部队通过枪击驱散抗议者。根据官方调查，26人被杀害，87人受伤。 随后发生逮捕、 审判和掩盖事件，200多人被捕，7人因“大规模混乱”等各种“罪行”被定罪并被判处死刑，其他约数百人被监禁长达15年（其中一些人后来减刑）。事件直到1992年才被解密。 这26名死者被克格勃特工偷偷埋葬在假坟墓里，位置从未向亲属透露过，直到1994年6月2日所有尸体在官方纪念馆被发现并重新安葬。 每年都会举行该事件的纪念活动。 2020年安德烈·康察洛夫斯基执导的影片《亲爱的同志》（ 俄語：Дорогие товарищи!）描述了这一事件。该片同时入围第77屆威尼斯影展主竞赛单元，获得评审团特别奖。
rdfs:seeAlso
dbr:1961 dbr:Monetary_reform dbr:The_Soviet_Union
geo:lat
47.47000122070312
geo:long
40.06000137329102
foaf:depiction
n8:Vladimir_Putin_1_February_2008-7.jpg n8:Новочеркасский_электровозостроительный_завод.jpg n8:Мемориальная_доска_в_память_о_Новочеркасской_трагедии_1962.jpg n8:Камень-на-Крови_в_Новочеркасске.jpg
dcterms:subject
dbc:Riots_and_civil_disorder_in_Russia dbc:1962_riots dbc:1962_protests dbc:1962_murders_in_the_Soviet_Union dbc:Food_riots dbc:Protests_in_the_Soviet_Union dbc:Soviet_cover-ups dbc:Mass_murder_in_1962 dbc:Protests_in_Russia dbc:Protest-related_deaths dbc:1962_in_Russia dbc:June_1962_events_in_Europe dbc:Massacres_committed_by_the_Soviet_Union dbc:Novocherkassk dbc:Massacres_in_the_Soviet_Union dbc:Massacres_in_1962 dbc:Riots_and_civil_disorder_in_the_Soviet_Union
dbo:wikiPageID
3661902
dbo:wikiPageRevisionID
1121773280
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Internal_Troops_of_Russia dbc:Riots_and_civil_disorder_in_the_Soviet_Union dbr:Alexander_Lebedev_(figure_skater) dbr:List_of_food_riots dbr:Presidium_of_the_Supreme_Soviet_of_the_Russian_Soviet_Federative_Socialist_Republic dbc:Riots_and_civil_disorder_in_Russia dbr:Soviet-type_economic_planning dbr:Great_Purge dbr:Massacre dbr:Rostov_Oblast n15:Новочеркасский_электровозостроительный_завод.JPG dbr:Soviet_army n15:Мемориальная_доска_в_память_о_Новочеркасской_трагедии_1962.jpg dbr:Rostov-on-Don dbr:Locomotive dbr:Soviet_propaganda dbr:List_of_massacres_in_the_Soviet_Union dbr:Militsiya dbc:1962_riots dbr:Central_Committee_of_the_Communist_Party_of_the_Soviet_Union dbr:Command_hierarchy dbc:1962_protests dbc:1962_murders_in_the_Soviet_Union dbr:Titushky dbr:Forge dbr:Banditry dbr:Samizdat dbr:Vorkuta_uprising dbr:Matvey_Shaposhnikov dbr:Show_trials dbr:Issa_Pliyev dbr:Production_quota dbr:Censorship_in_the_Soviet_Union dbr:Town_hall dbc:Food_riots dbr:Labor_strike dbr:Soviet_Union dbr:The_Devil's_Alternative dbr:Machine-gun dbr:Civil_disorder dbc:Mass_murder_in_1962 dbc:Protests_in_the_Soviet_Union dbr:Russian_SFSR dbc:Protests_in_Russia dbr:Frederick_Forsyth dbr:Court_martial dbr:Prosecutor-General_of_Russia dbc:Soviet_cover-ups dbr:Novocherkassk dbr:Soviet_Army dbr:Francis_Spufford dbr:Chairman_of_the_KGB dbr:Kengir_uprising dbr:Armoured_personnel_carrier dbc:Protest-related_deaths dbr:Machine_gun dbr:Time_(magazine) dbc:Massacres_committed_by_the_Soviet_Union dbr:Communist_Party_of_the_Soviet_Union n15:Vladimir_Putin_1_February_2008-7.jpg dbr:Novoshakhtinsk dbc:1962_in_Russia dbc:Novocherkassk dbc:June_1962_events_in_Europe dbr:Politburo dbr:Foundry dbr:Council_of_Ministers_of_the_Soviet_Union dbr:Nikita_Khrushchev dbr:1989_Soviet_Union_legislative_election dbr:Tank dbr:Frol_Kozlov dbr:Human_rights_in_the_Soviet_Union dbr:Leninist dbr:Stalin dbc:Massacres_in_the_Soviet_Union dbc:Massacres_in_1962 dbr:KGB dbr:Soviet_Invasion_of_Afghanistan dbr:Car dbr:Sniper_rifle dbr:1981_warning_strike_in_Poland dbr:Dissolution_of_the_Soviet_Union dbr:Political_repression_in_the_Soviet_Union dbr:RSFSR dbr:Vladimir_Lenin dbr:Supreme_Court_of_the_Soviet_Union dbr:Curfew dbr:Bolsheviks dbr:Dear_Comrades dbr:Semyon_Budyonny dbr:Anastas_Mikoyan
dbo:wikiPageExternalLink
n22:sp000197.txt n25: n29:sp000197.txt n33:
owl:sameAs
dbpedia-he:אירועי_הדמים_בנובוצ'רקסק freebase:m.09s_l2 dbpedia-it:Massacro_di_Novočerkassk n16:Novočerkasko_įvykiai dbpedia-uk:Новочеркаський_розстріл n19:Новочеркасскиҙәге_атып_үлтереү dbpedia-pt:Revolta_de_Novocherkassk wikidata:Q571354 dbpedia-es:Masacre_de_Novocherkask dbpedia-ko:노보체르카스크_사건 dbpedia-ca:Massacre_de_Novotxerkassk dbpedia-zh:新切尔卡斯克屠杀 dbpedia-el:Σφαγή_του_Νοβοτσερκάσκ dbpedia-de:Aufstand_in_Nowotscherkassk dbpedia-bg:Вълнения_в_Новочеркаск dbpedia-fr:Massacre_de_Novotcherkassk dbpedia-ru:Новочеркасский_расстрел dbpedia-nl:Bloedbad_van_Novotsjerkassk dbpedia-hu:Novocserkasszki_tömeggyilkosság dbpedia-eo:Ribelo_de_laboristoj_en_Novoĉerkassk dbpedia-ar:مجزرة_نوفوتشركاسك dbpedia-tr:Novoçerkassk_Katliamı n43:4mDkQ dbpedia-pl:Protest_robotników_w_Nowoczerkasku yago-res:Novocherkassk_massacre dbpedia-et:Novotšerkasski_veresaun dbpedia-az:Novoçerkassk_qətliamı
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Expand_Russian dbt:Notelist dbt:Portal dbt:Eastern_Bloc dbt:Coord dbt:Reflist dbt:Ill dbt:Authority_control dbt:Start_date_and_age dbt:Short_description dbt:See_also dbt:Efn dbt:R dbt:Infobox_civilian_attack dbt:Eastern_Bloc_sidebar dbt:Small dbt:Rp
dbo:thumbnail
n8:Камень-на-Крови_в_Новочеркасске.jpg?width=300
dbp:caption
0001-06-02
dbp:date
1962-06-02
dbp:fatalities
26
dbp:location
dbr:Russian_SFSR dbr:Rostov_Oblast dbr:Novocherkassk dbr:Soviet_Union
dbp:motive
Quelling protests
dbp:perps
dbr:Soviet_Army dbr:KGB
dbp:title
Novocherkassk massacre
dbp:type
Shooting
dbp:weapons
Sniper rifles, machine guns, APCs, cars, tanks
georss:point
47.47 40.06
dbo:abstract
新切尔卡斯克惨案 （ 俄語：Новочеркасский Расстрел），或称新切尔卡斯克事件，是苏联军队和克格勃官员于1962年6月2日在新切尔卡斯克对手无寸铁的示威者的屠杀。 几周前，由于标准生产定额、奶制品和肉类价格的全国范围的上升，新切尔卡斯克电力机车厂工人罢工。 这些事件引发了对市中心行政大楼的大规模抗议，武装部队通过枪击驱散抗议者。根据官方调查，26人被杀害，87人受伤。 随后发生逮捕、 审判和掩盖事件，200多人被捕，7人因“大规模混乱”等各种“罪行”被定罪并被判处死刑，其他约数百人被监禁长达15年（其中一些人后来减刑）。事件直到1992年才被解密。 这26名死者被克格勃特工偷偷埋葬在假坟墓里，位置从未向亲属透露过，直到1994年6月2日所有尸体在官方纪念馆被发现并重新安葬。 每年都会举行该事件的纪念活动。 2020年安德烈·康察洛夫斯基执导的影片《亲爱的同志》（ 俄語：Дорогие товарищи!）描述了这一事件。该片同时入围第77屆威尼斯影展主竞赛单元，获得评审团特别奖。 A Revolta de Novocherkassk ou Massacre Novocherkassk referem-se a eventos ligados à greve dos trabalhadores de uma fábrica de construção de locomotivas em Novocherkassk, uma cidade na União Soviética (hoje Rússia). Os eventos culminaram em distúrbios nos dias 1 e 2 de Junho de 1962, quando 26 manifestantes foram mortos pelas tropas do Exército soviético, e 87 ficaram feridos. La masacre de Novocherkask (en ruso, Новочеркасский расстрел) fue una matanza cometida en la Unión Soviética contra manifestantes desarmados el 2 de junio de 1962, en la ciudad rusa de Novocherkask por el Ejército Soviético y funcionarios de la KGB.​ Unas semanas antes, los trabajadores organizaron una huelga laboral en la factoría de construcción de locomotoras «S.M. Budyonny». La huelga fue provocada por el descontento por un aumento de las cuotas de producción coincidiendo con un aumento a nivel nacional en los precios de los productos lácteos y la carne.​ Los manifestantes no hicieron caso a una advertencia del general a cargo de las tropas estacionadas alrededor del edificio de la administración en el centro de la ciudad, por lo que los hechos se tornaron violentos y terminaron con la dispersión de los manifestantes a tiros.​ Según cifras oficiales, 26 fueron asesinados por las tropas y 87 resultaron heridos.​ Se produjeron arrestos, juicios ficticios y encubrimientos: más de 200 personas fueron arrestadas, siete fueron declaradas culpables y sentenciadas a muerte por diversos delitos como "desorden de masas" y aproximadamente cientos más fueron encarcelados con penas de hasta 15 años (algunas de las cuales posteriormente fueron reducidas);​ las noticias sobre los hechos nunca aparecieron en la prensa controlada por el Estado y se mantuvieron en secreto hasta 1992.​​ Los 26 muertos fueron enterrados en secreto por agentes de la KGB en tumbas falsas que no se revelaron a los familiares hasta el 2 de junio de 1994, cuando se descubrieron todos los cuerpos y se volvieron a enterrar en el monumento oficial. En 1992, poco después de la disolución de la Unión Soviética, los hechos fueron investigados por la fiscalía general militar. Los principales sospechosos entre los más altos funcionarios soviéticos como Nikita Jrushchov, Anastás Mikoyán, y varios otros jerarcas que fueron considerados responsables de la masacre nunca fueron responsabilizados por sus muertes cuando comenzó la investigación.​​ La masacre se conmemora cada año en el aniversario por un grupo de participantes sobrevivientes de las protestas. Η Σφαγή του Νοβοτσερκάσκ αναφέρεται στα γεγονότα που συνδέονται με την απεργία σε εργοστάσιο ατμομηχανών στο Νοβοτσερκάσσκ, μια πόλη στην Ρωσική ΣΟΣΔ, της Σοβιετικής Ένωσης. Τα γεγονότα τελικά κατέληξαν σε διαδηλώσεις στις 1-2 Ιουνίου 1962, όταν σύμφωνα με πληροφορίες 26 διαδηλωτές σκοτώθηκαν από στρατεύματα του Σοβιετικού Στρατού και υπήρξαν 87 τραυματίες. Ribelo de laboristoj en Novoĉerkassko estis protesto de laboristoj en la urbo Novoĉerkassko ( Sovetunio), okazinta de la 1-a ĝis la 2-a de junio 1962 kaj kaŭzita de drasta altigoj de manĝoprezoj. La ribelon komencis laboristoj de la loka fervoja veturilaro. La respondo de sovetaj regantoj estis: Se vi ne havas monon por viando, manĝu pasteĉetojn kun brasiko. Post rifuzo ĉesi la proteston registaro ordonis al armeo uzi kontraŭ laboristoj maŝinpafilojn. Pereis ĉirkaŭ 100 personoj. La masakron oni dum multaj jaroj kaŝis. Informoj pri ĝi aperis nur en la dua duono de la 1980-aj jaroj. Protest robotników w Nowoczerkasku (także masakra w Nowoczerkasku, ros. Новочерка́сский расстре́л, bunt w Nowoczerkasku, ros. Новочеркасский бунт) – protest radzieckich robotników w Nowoczerkasku w dniach 1–2 czerwca 1962 roku, który przeszedł do historii pod nazwą „krwawa sobota”. Protest był spowodowany drastycznymi podwyżkami cen żywności, albowiem 31 maja 1962 roku w Związku Sowieckim wprowadzono 30% podwyżkę cen mięsa i 25% podwyżkę cen masła. Bunt rozpoczęli pracownicy miejscowych zakładów budowy taboru kolejowego (Nowoczerkaski Zakład Budowy Elektrowozów) na podaną przez zakładowe megafony informację o obniżeniu pensji o 1/3. Odpowiedzią władz były słowa dyrektora fabryki lokomotyw: Jeśli nie macie pieniędzy na mięso, jedzcie pierożki z kapustą. Protestujący wznosili hasła antyrządowe i antypaństwowe i spalili portrety przywódców państwa sowieckiego, jednak do zamieszek nie doszło. Jeszcze tego samego dnia o zajściach powiadomiono Nikitę Chruszczowa, który nakazał zaprowadzenie w mieście porządku. Na miejsce władze wysłały delegację (Anastas Mikojan i Froł Kozłow), która miała uspokoić nastroje, jednocześnie w rejon miasta skierowano też jednostki wojsk wewnętrznych MWD. Nie przyniosło to zakładanego rezultatu, a ucieczka delegacji z miejskiego komitetu partii jeszcze wzmogła agresję robotników. W nocy strajkujący rozeszli się do domów, dzięki czemu służby bezpieczeństwa aresztowały około dwudziestu liderów wystąpień, a w mieście zaś rozmieszczono wojsko. Rankiem 2 czerwca robotnicy rozerwali blokady wojskowe, zablokowano linię kolejową i skierowano się na budynki miejskiego komitetu partii na drugim brzegu rzeki. Broniący mostów gen. Matwiej Szaposznikow odmówił wykonania rozkazu otwarcia ognia i użycia broni pancernej przeciwko protestującym. W efekcie protestujący minęli siły Szaposznikowa, dotarli pod komitet partii, jednak nie znaleziono tam osób aresztowanych poprzedniej nocy, w związku z czym grupy demonstrantów ruszyły w stronę budynków KGB oraz milicji, które zaczęli szturmować. Po odmowie przerwania protestu władze wydały wojsku rozkaz strzelania do robotników z broni maszynowej. Zginęły 22 lub 26 osób, rannych było 87. Oddziałami tłumiącymi bunt dowodził generał Issa Plijew. Informacje o rozbiciu protestu zostały w kraju utajone, a przeciętni obywatele mogli się o nich dowiedzieć jedynie z nielicznych i trudno dostępnych źródeł pochodzących z drugiego obiegu. Informacja o stłumieniu protestu przeszła na Zachód i przyczyniła się do pogorszenia reputacji administracji Nikity Chruszczowa. Aresztowano 116 osób zaangażowanych w strajk, z czego 14 skazano w procesach pokazowych. Zapadło m.in. 7 wyroków śmierci i zostały one wykonane. Do upadku ZSRR nie pociągnięto nikogo do odpowiedzialności za masakrę robotników. W latach 1955–1957 i 1962–1964 dyrektorem Nowoczerkaskiej Fabryki Elektrowozów był Pawieł Abroskin. Po jego pierwszym odejściu z zakładu miał tam miejsce opisany wyżej masowy protest robotników – jednym z ich postulatów był powrót Abroskina na stanowisko dyrektora, który spełniono. La rivolta di Novočerkassk o massacro di Novočerkassk si verificò il 2 giugno 1962 nella città di Novočerkassk, in Unione Sovietica. È descritta nel capitolo 11 del romanzo "Gli uffici competenti" di Iegor Gran, figlio dello scrittore dissidente Sinjavskij. La protesta iniziò il 1º giugno alla fabbrica di locomotive elettriche Budënnyj, quando i lavoratori della fonderia e della forgia smisero di lavorare dopo che la direzione dell'azienda aveva rifiutato di ascoltare le loro lamentele. Lo stato di tensione era anche il prodotto della decisione, presa quel giorno da Nikita Chruščëv, di aumentare il prezzo della carne e del burro. Contemporaneamente i dirigenti di Novočerkassk avevano aumentato l'orario di lavoro, con l'effetto di ridurre le paghe in termini reali. Entro il pomeriggio lo sciopero e le conseguenti discussioni si estesero a tutta la fabbrica. La protesta culminò con un corteo contro il municipio e la stazione di polizia: lo sciopero si estese ad altre fabbriche, con il coinvolgimento di migliaia di operai, quando si seppe che la polizia stessa aveva arrestato 30 lavoratori. I resoconti ufficiali del governo su quanto accadde in seguito sono vari e spesso in contraddizione tra loro. Non è chiaro se ad aprire il fuoco sui dimostranti siano stati gli uomini del KGB. Alcuni sostengono che i colpi di avvertimento esplosi in aria dal KGB finirono per colpire alcuni bambini che si erano arrampicati sugli alberi per seguire gli eventi. Secondo una fonte, il conflitto a fuoco nacque quando un operaio armato di pistola tentò di colpire un soldato armato di fucile mitragliatore. I colpi di mitragliatore del soldato finirono sulla folla che si era accalcata sul posto: 26 dimostranti morirono in seguito alle ferite riportate. Dopo le prime dimostrazioni quindi in città fu instaurato il coprifuoco, tuttavia la mattina seguente un altro gruppo di diverse centinaia di persone si riunì nuovamente in piazza. Centosedici di questi furono arrestati: quattordici furono in seguito giudicati colpevoli con un processo immediato e sette di essi furono condannati a morte. Gli altri ricevettero condanne variabili tra i 10 e i 15 anni di carcere. Dopo questi fatti il governo sovietico decise di inviare nella regione forniture alimentari supplementari ed aprì un'inchiesta ufficiale sulle violenze commesse dagli uomini del KGB. I dirigenti locali e gli ufficiali responsabili finirono davanti alla corte marziale. Le massacre de Novotcherkassk désigne la répression d’un mouvement social à l’usine de locomotives de Novotcherkassk en juin 1962. Le bilan est de 26 contestataires tués et 87 blessés. Новочеркаський розстріл — назва подій у Новочеркаську (Ростовська область), що відбулися 1-2 червня 1962 року внаслідок страйку робітників Новочеркаського електровозобудівного заводу (НЕВЗ) та інших містян. مجزرة نوفوتشركاسك هي أحداث مرتبطة بإضراب عمالي حدث في مصنع بناء قاطرات في نوفوتشركاسك، وهي مدينة في الجمهورية الروسية السوفيتية الاتحادية الاشتراكية، الاتحاد السوفيتي. الأحداث تحولت في نهاية المطاف إلى أعمال شغب من 1-2 يونيو 1962م، وأسفرت عن مقتل 26 من المتظاهرين، وعن جرح 87 أخرين على يد قوات الجيش السوفيتي. The Novocherkassk massacre (Russian: Новочеркасский расстрел, romanized: Novocherkasskiy rasstrel) was a massacre which was committed against unarmed civilians who were rallying on 2 June 1962 in the Soviet city of Novocherkassk by the Soviet army and KGB officials. A few weeks prior to the massacre, workers at the Electro Locomotive Novocherkassk plant (NEVZ) had organized a peaceful labor strike which later resulted in bloodshed and the killing of about 26 people. On January 1, 1962, the wages at the NEVZ were lowered by 30–35%. At the same time, the production quotas which were set up for workers as a part of the Soviet Union's planned economy were raised. These events also coincided with a sharp nationwide increase in the prices of dairy and meat products (up to 35% according to one account) that in a post-war economy made it for the local population less affordable. At some point protesters gathered in the center of the city had ignored warnings issued by military officers in charge of the troops deployed next to and around the administrative building in the center of city. The events turned violent when protesters were dispersed by a gunfire. Soviet troops killed 26 and wounded 87, including children. Arrests, show trials and cover-ups ensued: about 240 were arrested, seven people were convicted of various crimes such as "mass disorder" and sentenced to death and approximately hundreds of others were imprisoned for up to 15 years (the prison terms of some of them were later reduced); news of the events never appeared in the state-controlled press and the Soviet government continued to conceal it from the Soviet people until April 27, 1991, however, it was described in a few incidental samizdat publications. The 26 dead were secretly buried by KGB operatives in false graves which were not disclosed to relatives and friends until June 2, 1994, when almost all bodies were discovered and reburied at the official memorial. In 1992, shortly after the Dissolution of the Soviet Union, the events were investigated by the Chief Military Prosecutor's Office. The major suspects among the highest ranking Soviet officials such as Nikita Khrushchev, Anastas Mikoyan, Frol Kozlov and several others who were deemed responsible for the massacre were never held accountable due to their deaths by the time the investigation had started. Each year, the massacre is commemorated on its anniversary by a group of surviving participants. Some of the victims of the massacre were symbolically compensated for their illegal imprisonment and deaths. In 1990, a museum which was dedicated to the victims of the massacre was opened in the city and it is located next to the square where the massacre took place. 노보체르카스크 사건은 1962년 6월 1일부터 2일까지 노보체르카스크 전기 기관차 공장 노동자 및 노보체르카스크 지역 주민들이 벌인 파업이다. Der Aufstand in Nowotscherkassk ereignete sich am 1. und 2. Juni 1962 in der Stadt Nowotscherkassk und stellte die bedeutendsten Arbeiterunruhen in der Sowjetunion dar. Chruschtschow hatte infolge einer Versorgungskrise die Preise um bis zu 35 % erhöht und gleichzeitig die Löhne um 35 % gesenkt. Die Arbeiter der Lokomotivfabrik gingen in den Ausstand, verbrannten Chruschtschow-Bilder und forderten Lohnerhöhungen und Nahrungsmittel für ihre Familien. Am 1. Juni 1962 abends fuhren die ersten Panzer auf. Tags darauf zogen die Arbeiter von der Fabrik in die Stadt, in der ebenfalls Streiks ausbrachen. Sie zeigten Lenin-Porträts und waren zunächst friedlich, erstürmten dann allerdings Gebäude der Miliz und des Exekutivkomitees der Partei. Beamte wurden verhöhnt und Milizionäre verprügelt. Angeblich solidarisierte sich etwa die Hälfte der Stadtbevölkerung mit den Demonstranten. Einheiten der Sowjetarmee hatten mittlerweile die Innenstadt abgeriegelt. Ab 11:00 Uhr schoss das Militär auf Demonstranten und beendete den Aufruhr. Es gab 24 oder 26 Tote, einen Schauprozess und zahlreiche Geheimverfahren. Sieben als Rädelsführer identifizierte Teilnehmer wurden später wegen bewaffneten Bandentums zum Tode verurteilt, zahlreiche weitere Teilnehmer zu Haftstrafen. Die sowjetische Regierung schwieg die Vorkommnisse soweit möglich tot. Als verantwortlicher Kommandeur des Militärbezirks Nordkaukasus befahl General Issa Plijew den Einsatz gegen die Demonstranten. Generalleutnant Matwei Schaposchnikow weigerte sich damals, mit Panzern gegen die Aufständischen vorzugehen wie vom Kommandeur des Militärbezirks General Plijew befohlen. Schaposchnikow wurde 1966 in die Reserve entlassen und 1967 aus der KPdSU ausgeschlossen. Im selben Jahr wurde gegen ihn Anklage wegen „antisowjetischer Propaganda“ erhoben – er hatte Briefe zu den Ereignissen von Nowotscherkassk unter anderem an mehrere Literaten gesendet – die Anklage wurde aber in Anbetracht seiner Kriegsverdienste wieder fallengelassen. 1988 wurde Schaposchnikow rehabilitiert und wieder in die Partei aufgenommen. Erst 1992 wurden die Akten zu dem Fall geöffnet. 20 Leichen wurden 1992 identifiziert und auf dem Friedhof von Nowoschachtinsk beigesetzt. Ein Strafverfahren gegen die Verantwortlichen des Militäreinsatzes wurde 1992 eingestellt, da keiner der Angeschuldigten mehr lebte. Mit Erlass des russischen Präsidenten Jelzin vom 8. Juni 1996 wurden alle Verurteilten rehabilitiert. In Francis Spuffords Red Plenty (2010) und in Des Teufels Alternative von Frederick Forsyth (1979) wird das Massaker thematisiert. Ebenso 2020 in dem russischen Spielfilm Dorogie Tovarischi! von Andrei Kontschalowski. «Новочерка́сский расстре́л» (также Новочеркасский бунт) — название исторических событий, произошедших в городе Новочеркасск Ростовской области РСФСР 1—3 июня 1962 года в результате забастовки рабочих Новочеркасского электровозостроительного завода им. С. М. Будённого (НЭВЗ) и других горожан в ответ на повышение цен. Выступление было подавлено силами милиции, армии и КГБ СССР, а вся информация о новочеркасских событиях, в том числе о количестве погибших и раненых, была засекречена. По официальным данным, частично рассекреченным только в конце 1980-х годов, при штурме городского отдела милиции было убито 5 человек, при разгоне демонстрации 17, ещё 70 человек получили тяжёлые огнестрельные ранения. Позже вечером 2 июня было убито ещё 2 человека. На суде, состоявшемся в Новочеркасске 13—20 августа 1962 года, семерым из «зачинщиков» забастовки были вынесены смертные приговоры, и они были расстреляны, 103 человека получили сроки от 2 до 15 лет лишения свободы. В 1996 году все осуждённые были реабилитированы. В 1990-х годах новые власти назвали виновных, по их мнению, в расстреле — членов советского партийного руководства, их наказание не состоялось по причине смерти последних. Документы, опубликованные в книге «Президиум ЦК в 1957—1964 гг. Личности и власть», показали, что указание подавить «антисоветский бунт» силой исходило лично от Хрущёва; второй секретарь ЦК Ф. Р. Козлов ещё в Москве предлагал другие варианты разрешения ситуации. Данные кровавые события рассматриваются как предвестник заката политической карьеры Н. С. Хрущёва. La Massacre de Novotxerkassk es produí durant la revolta que començà el 2 de juny de 1962 a la ciutat de Novotxerkassk. Els aldarulls van ser resultat directe de la mancança de menjar i provisions, així com de les pèssimes condicions de treball a la fàbrica. La protesta s'inicià l'1 de juny a la Fàbrica de Locomotores Elèctriques Budionni, quan, els treballadors de la foneria i la forja aturaren el treball després que la direcció de la fabrica es negués a escoltar les seves demandes. La vaga i les discussions posteriors s'havien estès per tota la fàbrica al vespre. La tensió començà quan el govern de Nikita Khrusxov doblà el preu de la carn i la mantega l'1 de juny, alhora que incrementava les quotes mínimes de producció per cada treballador, reduint per tant els seus salaris. Culminà en una manifestació fins a l'ajuntament i la caserna principal de la policia, i la vaga s'estengué a altres empreses després que la policia detingués a 30 treballadors. Les explicacions sobre la resposta del govern són variades i sovint entren en conflicte: hi ha debat sobre qui disparà sobre els manifestants, si va ser l'exèrcit o el KGB. Alguns afirmes que un oficial de l'exèrcit es negà ordenar als seus homes a disparar contra els manifestants, i que els trets d'avís a l'aire del KGB van impactar diversos nens que s'havien enfilat als arbres. D'acord amb les fonts oficials que actualment es poden consultar, 22 manifestants van morir pel foc de les metralladores de l'exèrcit soviètic, i 87 més van resultar ferits, dels quals 3 moririen posteriorment. Després de les manifestacions inicials, s'establí el toc de queda a la ciutat. Els cadàvers van ser enterrats en secret als cementiris d'altres ciutats de l'oblast de Rostov. Tot i això, l'endemà al matí, diversos centenars de manifestants es reuniren de nou a la plaça. 160 van ser detinguts, dels quals 14 van ser jutjats en judicis-espectacle, dels quals 7 van ser condemnats a mort. La resta van ser condemnats a penes d'entre 10 i 15 anys de presó. Després dels incidents, el govern soviètic va fer arribar subministraments extraordinaris de menjar a la regió i començà una investigació. Seguiren més detencions de treballadors, així com es sotmeté a consell de guerra a diversos oficials involucrats. Segons Aleksandr Soljenitsin, diversos ferits i les seves famílies van ser deportats a Sibèria. Tota la història mai no va ser facilitada als mitjans de comunicació soviètics, i van romandre classificats fins al 1992, quan les restes de 20 cadàvers van ser trobades i identificades al 192 al cementiri de la ciutat de . Het Bloedbad van Novotsjerkassk is de benaming voor een voedseloproer in de Russische stad Novotsjerkassk in 1962, dat resulteerde in de dood en het gewond raken van tientallen demonstranten. Voor het bloedbad worden de Sovjetautoriteiten verantwoordelijk gehouden. Het oproer was het gevolg van voedsel- en voorraadtekorten en de slechte werkomstandigheden in de fabrieken van de stad. Het oproer begon op 1 juni in de (Новочеркасский электровозостроительный завод) toen ruim duizend arbeiders uit de gieterijen en smederijen van de fabriek het werk neerlegden nadat het management van de fabriek weigerde te luisteren naar hun klachten. Tegen de middag hadden deze stakingen en de discussies hieromheen zich verspreid over de hele stad. Partijleider Nikita Chroesjtsjov had op die datum juist de prijzen van vlees en boter omhoog gedaan en managers uit de stad hadden tegelijkertijd de productienormen verhoogd, waardoor de lonen in een klap met een derde daalden. Deze gebeurtenissen leidden tot grote ontevredenheid onder de bevolking, die uitmondde in een mars van duizenden mensen naar het stadhuis en het hoofdkantoor van politie. Nadat de politie dertig arbeiders arresteerde, breidde de staking zich verder uit naar andere bedrijven in de stad. De betogers stopten een trein vanuit Rostov en laat in de avond trokken arbeiders een portret van Chroesjtsjov van een gebouw en staken het in brand. Het optreden van de autoriteiten was onduidelijk en er bestaan meerdere verhalen over het verdere verloop van de gebeurtenissen. Zeker is dat op 1 juni de demonstranten grotendeels ongemoeid werden gelaten, maar dat wel maatregelen werden getroffen voor de volgende dag. De KGB en MVD, het regionale partijbestuur waren in staat van paraatheid en de 18e tankdivisie van het militair district Noord-Kaukasus werd stand-by gezet voor mogelijke uitbraken van geweld. Het lokale stadsbestuur trok zich terug in een aantal fabrieksgebouwen uit vrees voor de menigte. Tegen het vallen van de nacht bevonden zich reeds 5 divisies in de stad. De dag daarop werden alle belangrijke gebouwen in de stad (postkantoor, telegraaf, radio en tv, overheidsgebouwen, politiekantoor, KGB-kantoor en de staatsbank) onder militaire bewaking geplaatst en werden al het geld en waardevolle zaken uit de staatsbank de stad uit gebracht. In de morgen werd de hele Elektrische Locomotiefbouwfabriek van Novotsjerkassk ook onder militaire bewaking geplaatst. Toen de bevolking dit zag, besloot men op te marcheren naar het centrum van de stad, naar het kantoor van de partijcommissie van de stad. Onderweg sloten zich steeds meer mensen aan, waaronder veel arbeiders die het werk neerlegden. De autoriteiten hadden de enige brug over de rivier de laten blokkeren met tanks, maar de demonstranten liepen eromheen of overheen, waarbij ze soms zelfs werden geholpen door de soldaten. Daarop belden de stadsautoriteiten naar Chroesjtsjov met de mededeling dat de situatie uit de hand liep. Wat daarna gebeurde is niet helemaal met zekerheid vast te stellen. Volgens sommige bronnen werden de demonstranten beschoten door het leger, dat op hen afgestuurd was, volgens anderen was het de KGB die het vuur opende. Volgens sommigen weerhield een van de legerofficieren zijn mannen van het schieten op de bevolking en schoot de KGB waarschuwingsschoten af in de lucht, die vervolgens weer neerkwamen en jongens troffen die in bomen waren geklommen. Volgens een bron werden 87 demonstranten gedood door met machinegeweren bewapende Rode Legersoldaten en raakten ook 87 mensen gewond, waarvan later 3 stierven aan hun verwondingen. Na de demonstraties werd een uitgaansverbod ingesteld in de stad. De volgende morgen kwamen echter opnieuw honderden mensen bijeen op het stadsplein. De autoriteiten grepen snel in en arresteerden 116 personen, waarvan vervolgens 14 werden veroordeeld in schijnprocessen. Zeven van hen (Michail Koeznetsov, Andrej Korkatsj, Boris Mokro-oesov, Vladimir Sjoevajev, Sergej Sotnikov, Vladimir Tsjerepanov en Aleksandr Zajtsev) kregen vanwege het organiseren van de bijeenkomst de doodstraf en de anderen kregen gevangenisstraffen van tien tot vijftien jaar in een gevangenskolonie met strikt regime opgelegd. Later werden alle veroordeelden gerehabiliteerd. De Sovjetautoriteiten lieten vervolgens meer voedselvoorraden naar de stad sturen om de gemoederen te bedaren, maar stelden ook een onderzoek in, dat leidde tot de arrestatie van nog veel meer arbeiders, alsook tot de krijgsraad voor militaire bevelhebbers die bij het ingrijpen waren betrokken. Volgens Aleksandr Solzjenitsyn werden degenen die bij de demonstraties gewond waren geraakt samen met hun gezinnen naar Siberië verbannen. Het bloedbad wordt wel gezien als de veroorzaker van de eerste scheur in de steun van de sovjet-elite aan Chroetstsjov. Hij was niet in staat gebleken om deze opstand in een voor sovjetbegrippen nietszeggende achteraf gelegen stad zonder geweld te beëindigen. Het zou dus in potentie overal kunnen gebeuren en daarmee ook een onzekere toekomst kunnen inhouden voor hun positie. Vanaf dat moment begon de elite hem steeds meer te wantrouwen, hetgeen uiteindelijk culmineerde in zijn afzetting twee jaar later.
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Novocherkassk_massacre?oldid=1121773280&ns=0
dbo:wikiPageLength
29706
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Novocherkassk_massacre
geo:geometry
POINT(40.060001373291 47.470001220703)