This HTML5 document contains 197 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbpedia-dahttp://da.dbpedia.org/resource/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-nohttp://no.dbpedia.org/resource/
dbpedia-cyhttp://cy.dbpedia.org/resource/
dbpedia-svhttp://sv.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-bghttp://bg.dbpedia.org/resource/
n33http://hy.dbpedia.org/resource/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
dbpedia-ethttp://et.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fyhttp://fy.dbpedia.org/resource/
n36http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
n51https://web.archive.org/web/20101218080832/http:/nsidc.org/frozenground/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-cshttp://cs.dbpedia.org/resource/
dbpedia-kkhttp://kk.dbpedia.org/resource/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n4http://dbpedia.org/resource/File:
n53http://li.dbpedia.org/resource/
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbpedia-eohttp://eo.dbpedia.org/resource/
dbpedia-lbhttp://lb.dbpedia.org/resource/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-pthttp://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-huhttp://hu.dbpedia.org/resource/
n23http://nsidc.org/frozenground/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
dbpedia-rohttp://ro.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
n43https://global.dbpedia.org/id/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
dbpedia-ochttp://oc.dbpedia.org/resource/
n52http://hi.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
dbpedia-nnhttp://nn.dbpedia.org/resource/
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-zhhttp://zh.dbpedia.org/resource/
n32http://lt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-trhttp://tr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
n18http://sah.dbpedia.org/resource/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item
dbr:Pingo
rdf:type
yago:YagoPermanentlyLocatedEntity yago:YagoGeoEntity dbo:HistoricPlace yago:NaturalElevation109366317 yago:Object100002684 yago:WikicatHills yago:Hill109303008 yago:GeologicalFormation109287968 yago:PhysicalEntity100001930 yago:WikicatPatternedGrounds yago:Land109334396
rdfs:label
Pingo Pingo Pingo Pingo Pingo Pingo Гідролаколіт Pingo Pingo 冰核丘 Pingo Pingo Pingo Бугры пучения
rdfs:comment
Een pingo (Inuktitut voor kleine heuvel) is een bolvormige heuvel die ontstaat in een gebied met permafrost waar door het uitzetten van bevroren / bevriezend grondwater (hydrostatische druk) een laag bevroren grond wordt opgetild. De kern van een pingo, die soms nauwelijks kleiner is dan de totale pingo zelf, bestaat uit een lensvormig lichaam van zuiver ijs. Pingo's worden tot 90 meter hoog met een doorsnede van soms meer dan 2 kilometer en zijn meestal rond of ovaal van vorm. Door het scheuren van de bovenlaag wordt de ijslaag blootgesteld aan de zon en dan kan een krater of meer ontstaan. Гідролаколі́т (рос. гидролакколиты, англ. hydrolaccolithes, pingo; нім. Hydrolakkolithe m pl) — маси ґрунтового льоду, за формою схожі з магматичними лаколітами, що утворюються в зоні багаторічної мерзлоти. Висота гідролаколітів 1-70 м, діаметр 3-200 м. Виникають у місцях розвантаження напірних підземних вод і в обрамленні полію (води на льоду), а також при промерзанні систем ненаскрізних проталин під термокарстовими озерами. Pingos (ou hidrolacólitos) são montes cônicos isolados, cujo núcleo é de gelo. A palavra vem do dialeto inuvialuk das línguas inuíte e significa pequeno morro. Os pingos são formados quando os lagos secam nas regiões de permafrost. Ao se congelar, a água existente sobre o solo do lago aumenta, empurrando para cima um monte de terra. O maior pingo do mundo, se localiza no Canadá, perto de Tuktoyaktuk, na costa oeste do Ártico Canadense, medindo cerca de 50 m de altura e 300 m de circunferência. Pingos are intrapermafrost ice-cored hills, 3–70 m (10–230 ft) high and 30–1,000 m (98–3,281 ft) in diameter. They are typically conical in shape and grow and persist only in permafrost environments, such as the Arctic and subarctic. A pingo is a periglacial landform, which is defined as a non-glacial landform or process linked to colder climates. It is estimated that there are more than 11,000 pingos on Earth. The Tuktoyaktuk peninsula area has the greatest concentration of pingos in the world with a total of 1,350 pingos. There is currently remarkably limited data on pingos. Un pingo est une colline de glace recouverte de terre et qui se rencontre dans les régions arctiques, subarctiques et antarctiques. « Pingo » est un mot inuit désignant une petite colline en forme de cône. Le terme pingo a été mentionné la première fois en 1938 par un botaniste spécialiste de l'arctique : A.E. Porsild. En son honneur, un pingo porte son nom dans le delta de la Mackenzie. Бугры пучения — положительные замкнутые формы криогенного рельефа, которые возникают в криолитозоне (в областях развития многолетнемёрзлых или сезонномёрзлых пород) в результате неравномерного сегрегационого, инъекционного (диапирового типа) , или их сочетания, в горных породах. Pingo či někdy taktéž hydrolakolit je izolovaná vyvýšenina vyplněná vodním ledem a pokrytá půdním krytem, která se vyskytuje v chladných oblastech s permafrostem převážně v polárních a subpolárních částech světa. Pingo dorůstá maximálně 60 metrů do výšky, do šířky má až 300 metrů. Na vrcholu se nachází nejslabší vrstva sedimentů a často je vrcholek propadlý do sebe, čímž vzniká na vrcholu deprese. V současnosti jsou pinga známá pouze z oblastí tundry a Arktidy. Pojmenování pochází z domorodého jazyka Inuitů, kde se výraz pingo používá pro „malý kopec“. En pingo är en kulle av jordtäckt is som förekommer i Arktis och subarktis. De kan bli uppemot 70 meter höga och 600 meter i diameter. Ordet kommer från språket ord för litet berg. Pingo (inuktitute por monteto, graveda virino) estas izolite situantaj, ofte rondaj terebenaĵoj (montetoj, holmoj) en areo de la ĉiamfrosto. La geologia fakesprimo estas hidrolakolito. 平戈斯（Pingos）是一种外观通常呈圆锥状，高约3至70米（10至230英尺），底部直径30至1000米（98至3281英尺）不等的冻土冰核丘，一般只出现和存在于永久冻土环境，如北极和北极圈附近，属于一种非冰川地貌或与较冷气候作用相关的冰缘地貌。据估计，地球上有11000多座冰核丘 。图克托亚图克半岛是世界上冰核丘最集中的地区，共有1350座，目前有关冰核丘的数据非常有限。 Un pingo, altrimenti detto idrolaccolite, è un tumulo di ghiaccio coperto di terra che si trova nell'Artide e nella regione sub-antartica e che può raggiungere i 70 m in altezza e fino a 600 m in diametro. Il termine fu introdotto dal botanico artico (cui è stato dedicato il Pingo Porsild a Tuktoyaktuk) nel 1938 e trae origine dalla parola nel dialetto inuvialuktun che significa «piccola collina». Ein Pingo (Plural: Pingos; Inuktitut für Hügel, schwangere Frau) ist ein im Permafrost entstandener Erdhügel. Das Innere des Hügels besteht aus einem Eiskern, aus Injektionseis oder Segregationseis. Pingos haben eine kreisrunde oder ovale Form und können einen Durchmesser bis zu 600 Metern und eine Höhe von bis zu 60 Metern erreichen. Über dem Eiskern befindet sich eine Erdschicht, die mit Vegetation bedeckt ist. Vereinzelt kann der Durchmesser aber auch wesentlich größer sein, wie beim Ibyuk Pingo, dem größten Pingo Kanadas, der an seiner Basis einen Durchmesser von ca. 1000 Metern hat. Beim Abschmelzen des Eiskerns fällt der Pingo in sich zusammen und bildet eine Vertiefung im Boden. Man spricht dann von einem fossilen Pingo (Pingo-Ruine), oder Pingorelikt. In Sibirien sind Pingos unter Un pingo es un accidente geográfico que consiste en una colina con forma de pequeña protuberancia en el terreno, típico del relieve periglaciar de las regiones polares, que puede alcanzar alturas de hasta 70 metros y de hasta 2 kilómetros de diámetro. El término proviene de la palabra inuit para cerro pequeño. En Siberia, los pingos son conocidos como bulganniakh, término del idioma yakuto. Algunos vestigios de antiguos pingos, pingo ruinas, se pueden encontrar en Norfolk, Inglaterra y en los Países Bajos, en las provincias de Frisia, Drente y Groninga. Pingo, bułgunniach, hydrolakkolit, kriolakkolit, lakkolit lodowy – pagórkowata forma ukształtowania powierzchni ziemi, charakterystyczna dla terenów wiecznej (wieloletniej) marzłoci. Jest to stożkowaty pagór lodowy o wys. do 80 m i średnicy do 400 m. Tworzy go soczewka lodu gruntowego, powstającego w wyniku zamarzania wody przenikającej ku górze z głębiej położonych warstw gruntu (lód iniekcyjny), pokryta grubą warstwą zamarzniętych osadów. Osady te sezonowo mogą rozmarzać, ale tylko w przypowierzchniowej części. Wyróżnia się dwa typy genetyczne pingo: typ Mackenzie (zamknięty) i typ wschodniogrenlandzki (otwarty).
foaf:depiction
n36:Pingo_in_the_Mackenzie_delta_area.jpg n36:Pingos.png n36:Mackenzie_Delta,_Pingo,_Tuktoyaktuk.jpg n36:Mackenzie_Delta,_Pingo,_Tuktoyaktuk_(3).jpg n36:Mackenzie_Delta,_Pingo,_Tuktoyaktuk_(4).jpg n36:Mackenzie_Delta,_Pingo,_Tuktoyaktuk_(5).jpg n36:Mackenzie_Delta_Ice-Wedge_Tuktoyaktuk_Pingo.jpg n36:Melting_pingo_wedge_ice.jpg n36:Closed_pingos_diagram.jpg n36:Pingos_near_Tuk.jpg
dcterms:subject
dbc:Palsas dbc:Geography_of_the_Arctic dbc:Soil dbc:Geologic_domes dbc:Glaciology dbc:Geomorphology dbc:Patterned_grounds dbc:Geography_of_the_Inuvialuit_Settlement_Region dbc:Ground_freezing dbc:Periglacial_landforms
dbo:wikiPageID
2717897
dbo:wikiPageRevisionID
1124166957
dbo:wikiPageWikiLink
n4:Mackenzie_Delta,_Pingo,_Tuktoyaktuk.jpg n4:Mackenzie_Delta,_Pingo,_Tuktoyaktuk_(3).jpg dbr:Siberia dbr:Yakutsk dbr:Lena_River dbr:Ice_wedge dbr:Global_warming dbr:Nioghalvfjerdsfjorden dbr:Deglaciation dbr:Greenland dbr:Kadleroshilik_Pingo n4:Pingos_near_Tuk.jpg n4:Melting_pingo_wedge_ice.jpg dbc:Geography_of_the_Arctic dbr:Gas_hydrate_pingo dbr:Northwest_Territories dbr:Jutland dbr:Nuussuaq_Peninsula dbc:Soil dbr:Mars dbr:Canadian_Arctic_tundra dbr:Arctic_Ocean dbr:Erling_Porsild dbr:Thermokarst dbr:Hydrostatics dbr:Tuktoyaktuk dbc:Geologic_domes dbr:Tibetan_Plateau dbc:Geomorphology dbc:Glaciology dbr:Alluvial_plain dbc:Patterned_grounds dbr:Clathrate_hydrate dbr:Finnmarksvidda dbr:Periglaciation dbr:Artesian_aquifer dbr:Arctic dbr:Inuvialuktun n4:Closed_pingos_diagram.jpg dbr:Permafrost dbr:Subarctic dbr:Aquifer dbr:Inuvialuit dbr:Alaska dbr:Central_Asia dbr:Pingo_Canadian_Landmark dbr:Frost_heaving dbr:Weichselian_glaciation dbr:Mackenzie_River dbr:Palsa dbc:Ground_freezing dbr:Peat_bog dbr:Mestersvig dbc:Geography_of_the_Inuvialuit_Settlement_Region dbr:Disko_Bay dbr:Scandinavia dbr:Climate_of_the_Arctic n4:Pingo_in_the_Mackenzie_delta_area.jpg n4:Pingos.png dbr:Talik dbr:Active_layer n4:Mackenzie_Delta,_Pingo,_Tuktoyaktuk_(4).jpg n4:Mackenzie_Delta,_Pingo,_Tuktoyaktuk_(5).jpg n4:Mackenzie_Delta_Ice-Wedge_Tuktoyaktuk_Pingo.jpg dbc:Periglacial_landforms dbr:Stadial dbr:John_Franklin dbr:Groundwater dbc:Palsas
dbo:wikiPageExternalLink
n23:how_fg_affects_land.html%7C n51:how_fg_affects_land.html%7C
owl:sameAs
wikidata:Q613963 dbpedia-nl:Pingo dbpedia-zh:冰核丘 dbpedia-pt:Pingo dbpedia-lb:Pingo dbpedia-de:Pingo dbpedia-fy:Pingo n18:Булгунньах dbpedia-ro:Pingo dbpedia-cy:Pingo dbpedia-es:Pingo freebase:m.07zsl3 dbpedia-fr:Pingo dbpedia-uk:Гідролаколіт dbpedia-tr:Pingo yago-res:Pingo dbpedia-et:Külmakühm n32:Pingas n33:Հիդրոլակոլիթ dbpedia-cs:Pingo dbpedia-it:Pingo dbpedia-nn:Pingo dbpedia-pl:Pingo dbpedia-oc:Pingo dbpedia-bg:Пинго dbpedia-hu:Pingó n43:4o9h5 dbpedia-ru:Бугры_пучения dbpedia-da:Pingo dbpedia-sv:Pingo dbpedia-kk:Гидролакколиттер dbpedia-no:Pingo dbpedia-eo:Pingo n52:पिंगो n53:Pingo
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Wiktionary dbt:Reflist dbt:Convert dbt:Commons_category dbt:Main dbt:Cite_web dbt:Periglacial_environment dbt:Cite_journal dbt:Annotated_link dbt:Other dbt:Short_description
dbo:thumbnail
n36:Pingos_near_Tuk.jpg?width=300
dbo:abstract
Pingos are intrapermafrost ice-cored hills, 3–70 m (10–230 ft) high and 30–1,000 m (98–3,281 ft) in diameter. They are typically conical in shape and grow and persist only in permafrost environments, such as the Arctic and subarctic. A pingo is a periglacial landform, which is defined as a non-glacial landform or process linked to colder climates. It is estimated that there are more than 11,000 pingos on Earth. The Tuktoyaktuk peninsula area has the greatest concentration of pingos in the world with a total of 1,350 pingos. There is currently remarkably limited data on pingos. Бугры пучения — положительные замкнутые формы криогенного рельефа, которые возникают в криолитозоне (в областях развития многолетнемёрзлых или сезонномёрзлых пород) в результате неравномерного сегрегационого, инъекционного (диапирового типа) , или их сочетания, в горных породах. Un pingo, altrimenti detto idrolaccolite, è un tumulo di ghiaccio coperto di terra che si trova nell'Artide e nella regione sub-antartica e che può raggiungere i 70 m in altezza e fino a 600 m in diametro. Il termine fu introdotto dal botanico artico (cui è stato dedicato il Pingo Porsild a Tuktoyaktuk) nel 1938 e trae origine dalla parola nel dialetto inuvialuktun che significa «piccola collina». Il pingo è una forma di suolo periglaciale, definita non-glaciale o dovuta a un processo collegato a climi più freddi. Essi sono essenzialmente formati da ghiaccio terrestre che si sviluppa durante i mesi invernali quando le temperature diminuiscono. Un pingo est une colline de glace recouverte de terre et qui se rencontre dans les régions arctiques, subarctiques et antarctiques. « Pingo » est un mot inuit désignant une petite colline en forme de cône. Le terme pingo a été mentionné la première fois en 1938 par un botaniste spécialiste de l'arctique : A.E. Porsild. En son honneur, un pingo porte son nom dans le delta de la Mackenzie. Гідролаколі́т (рос. гидролакколиты, англ. hydrolaccolithes, pingo; нім. Hydrolakkolithe m pl) — маси ґрунтового льоду, за формою схожі з магматичними лаколітами, що утворюються в зоні багаторічної мерзлоти. Висота гідролаколітів 1-70 м, діаметр 3-200 м. Виникають у місцях розвантаження напірних підземних вод і в обрамленні полію (води на льоду), а також при промерзанні систем ненаскрізних проталин під термокарстовими озерами. Un pingo es un accidente geográfico que consiste en una colina con forma de pequeña protuberancia en el terreno, típico del relieve periglaciar de las regiones polares, que puede alcanzar alturas de hasta 70 metros y de hasta 2 kilómetros de diámetro. El término proviene de la palabra inuit para cerro pequeño. En Siberia, los pingos son conocidos como bulganniakh, término del idioma yakuto. Los pingos pueden formarse solamente en un entorno con permafrost. Su formación se debe a la congelación de las aguas subterráneas. Se forma así en el subsuelo una cúpula de hielo que levanta y bombea una capa de suelo de unos metros de espesor, la que sufre de este modo un estiramiento que la divide, iniciándose con esa fragmentación el desmantelamiento relativamente rápido del pingo. Su huella subsistirá en el suelo en forma de laguna de unos metros a varios hectómetros de diámetro, siendo su altura dos o tres veces menor. Estas formaciones son comunes en las regiones septentrionales del globo. Tuktoyaktuk en la delta del río Mackenzie en Canadá, tiene una de las mayores concentraciones de pingos, con alrededor de 1.300 ejemplares. El protege ocho de estos pingos. Otros lugares en donde hay pingos incluyen Alaska, Groenlandia, y la isla noruega de Spitsbergen. Algunos vestigios de antiguos pingos, pingo ruinas, se pueden encontrar en Norfolk, Inglaterra y en los Países Bajos, en las provincias de Frisia, Drente y Groninga. En pingo är en kulle av jordtäckt is som förekommer i Arktis och subarktis. De kan bli uppemot 70 meter höga och 600 meter i diameter. Ordet kommer från språket ord för litet berg. Een pingo (Inuktitut voor kleine heuvel) is een bolvormige heuvel die ontstaat in een gebied met permafrost waar door het uitzetten van bevroren / bevriezend grondwater (hydrostatische druk) een laag bevroren grond wordt opgetild. De kern van een pingo, die soms nauwelijks kleiner is dan de totale pingo zelf, bestaat uit een lensvormig lichaam van zuiver ijs. Pingo's worden tot 90 meter hoog met een doorsnede van soms meer dan 2 kilometer en zijn meestal rond of ovaal van vorm. Hedendaagse pingo's komen voor in continentale toendra's en bevinden zich overwegend tussen 65 en 75 graden noorderbreedte. Door het scheuren van de bovenlaag wordt de ijslaag blootgesteld aan de zon en dan kan een krater of meer ontstaan. 平戈斯（Pingos）是一种外观通常呈圆锥状，高约3至70米（10至230英尺），底部直径30至1000米（98至3281英尺）不等的冻土冰核丘，一般只出现和存在于永久冻土环境，如北极和北极圈附近，属于一种非冰川地貌或与较冷气候作用相关的冰缘地貌。据估计，地球上有11000多座冰核丘 。图克托亚图克半岛是世界上冰核丘最集中的地区，共有1350座，目前有关冰核丘的数据非常有限。 Pingos (ou hidrolacólitos) são montes cônicos isolados, cujo núcleo é de gelo. A palavra vem do dialeto inuvialuk das línguas inuíte e significa pequeno morro. Os pingos são formados quando os lagos secam nas regiões de permafrost. Ao se congelar, a água existente sobre o solo do lago aumenta, empurrando para cima um monte de terra. O maior pingo do mundo, se localiza no Canadá, perto de Tuktoyaktuk, na costa oeste do Ártico Canadense, medindo cerca de 50 m de altura e 300 m de circunferência. Pingo, bułgunniach, hydrolakkolit, kriolakkolit, lakkolit lodowy – pagórkowata forma ukształtowania powierzchni ziemi, charakterystyczna dla terenów wiecznej (wieloletniej) marzłoci. Jest to stożkowaty pagór lodowy o wys. do 80 m i średnicy do 400 m. Tworzy go soczewka lodu gruntowego, powstającego w wyniku zamarzania wody przenikającej ku górze z głębiej położonych warstw gruntu (lód iniekcyjny), pokryta grubą warstwą zamarzniętych osadów. Osady te sezonowo mogą rozmarzać, ale tylko w przypowierzchniowej części. Wyróżnia się dwa typy genetyczne pingo: typ Mackenzie (zamknięty) i typ wschodniogrenlandzki (otwarty). Pingo (inuktitute por monteto, graveda virino) estas izolite situantaj, ofte rondaj terebenaĵoj (montetoj, holmoj) en areo de la ĉiamfrosto. La geologia fakesprimo estas hidrolakolito. Pingo či někdy taktéž hydrolakolit je izolovaná vyvýšenina vyplněná vodním ledem a pokrytá půdním krytem, která se vyskytuje v chladných oblastech s permafrostem převážně v polárních a subpolárních částech světa. Pingo dorůstá maximálně 60 metrů do výšky, do šířky má až 300 metrů. Na vrcholu se nachází nejslabší vrstva sedimentů a často je vrcholek propadlý do sebe, čímž vzniká na vrcholu deprese. V současnosti jsou pinga známá pouze z oblastí tundry a Arktidy. Pojmenování pochází z domorodého jazyka Inuitů, kde se výraz pingo používá pro „malý kopec“. Ein Pingo (Plural: Pingos; Inuktitut für Hügel, schwangere Frau) ist ein im Permafrost entstandener Erdhügel. Das Innere des Hügels besteht aus einem Eiskern, aus Injektionseis oder Segregationseis. Pingos haben eine kreisrunde oder ovale Form und können einen Durchmesser bis zu 600 Metern und eine Höhe von bis zu 60 Metern erreichen. Über dem Eiskern befindet sich eine Erdschicht, die mit Vegetation bedeckt ist. Vereinzelt kann der Durchmesser aber auch wesentlich größer sein, wie beim Ibyuk Pingo, dem größten Pingo Kanadas, der an seiner Basis einen Durchmesser von ca. 1000 Metern hat. Beim Abschmelzen des Eiskerns fällt der Pingo in sich zusammen und bildet eine Vertiefung im Boden. Man spricht dann von einem fossilen Pingo (Pingo-Ruine), oder Pingorelikt. In Sibirien sind Pingos unter dem jakutischen Begriff Bulgunnjach (булгуннях) bekannt.
gold:hypernym
dbr:Mound
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Pingo?oldid=1124166957&ns=0
dbo:wikiPageLength
21137
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Pingo