This HTML5 document contains 165 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

Prefix	IRI
dbpedia-da	http://da.dbpedia.org/resource/
dbt	http://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-no	http://no.dbpedia.org/resource/
wikipedia-en	http://en.wikipedia.org/wiki/
dbr	http://dbpedia.org/resource/
dbpedia-ar	http://ar.dbpedia.org/resource/
n47	http://viaf.org/viaf/
n43	http://ml.dbpedia.org/resource/
n27	http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
dbpedia-fr	http://fr.dbpedia.org/resource/
n25	http://ky.dbpedia.org/resource/
dct	http://purl.org/dc/terms/
rdfs	http://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-az	http://az.dbpedia.org/resource/
dbpedia-kk	http://kk.dbpedia.org/resource/
rdf	http://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n15	http://dbpedia.org/resource/File:
dbp	http://dbpedia.org/property/
n30	http://ur.dbpedia.org/resource/
n11	http://tg.dbpedia.org/resource/
xsdh	http://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-pnb	http://pnb.dbpedia.org/resource/
dbo	http://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-pt	http://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-hu	http://hu.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ja	http://ja.dbpedia.org/resource/
n36	http://uz.dbpedia.org/resource/
dbc	http://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-de	http://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-pl	http://pl.dbpedia.org/resource/
yago	http://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ru	http://ru.dbpedia.org/resource/
wikidata	http://www.wikidata.org/entity/
n13	http://ta.dbpedia.org/resource/
gold	http://purl.org/linguistics/gold/
n8	https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-it	http://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ca	http://ca.dbpedia.org/resource/
prov	http://www.w3.org/ns/prov#
foaf	http://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-zh	http://zh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ko	http://ko.dbpedia.org/resource/
dbpedia-tr	http://tr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fa	http://fa.dbpedia.org/resource/
dbpedia-es	http://es.dbpedia.org/resource/
freebase	http://rdf.freebase.com/ns/
dbpedia-ka	http://ka.dbpedia.org/resource/
owl	http://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item

dbr:Shaybanids

rdf:type

yago:Location100027167 yago:Region108630985 dbo:Country yago:District108552138 yago:AdministrativeDistrict108491826 yago:Object100002684 owl:Thing yago:PhysicalEntity100001930 yago:Country108544813 yago:YagoLegalActorGeo yago:YagoPermanentlyLocatedEntity yago:YagoGeoEntity

rdfs:label

Dinastia xaibânida Xibànides 샤이반 왕조 Shaybanids シャイバーニー朝 Шейбаниды Chaybanides Scheibaniden Shaybánidas Shaybanidi Szejbanidzi شيبانيون 昔班王朝

rdfs:comment

シャイバーニー朝（シャイバーニーちょう、ウズベク語: Shayboniylar / Шайбонийлар、英語: Shaybanid Dynasty、ロシア語: Шейбаниды）は、15世紀 - 16世紀にかけて中央アジアに存在したテュルク系イスラム王朝。ジョチ・ウルスの系譜を引く遊牧集団ウズベクによって建てられたため、ウズベク・ハン国、ウズベク・ウルスとも呼ばれるが、ブハラを首都としたため、続くジャーン朝、とともにブハラ・ハン国とも呼ばれる。また、ホラズム地方のウルゲンチを首都とした政権もシャイバーニー朝であるが、こちらはウルゲンチのシャイバーニー朝、もしくはヒヴァ・ハン国と呼んで区別する。 シャイバーン朝とも表記される。 一見中央集権的にみえるシャイバーニー朝であったが、実際には複数の遊牧部族の寄り合いによってできた政治的連合体であった。 The Shibanids or Shaybanids (Persian: سلسله شیبانیان) or more accurately the Abu'l-Khayrid-Shibanids were a Persianized Turko-Mongol dynasty in Central Asia who ruled over most of modern-day Kazakhstan, much of Uzbekistan, and parts of southern Russia (including Siberia) in the 15th century. They were the patrilineal descendants of Shiban, the fifth son of Jochi and grandson of Genghis Khan. Until the mid-14th century, they acknowledged the authority of the descendants of Shiban's brothers Batu Khan and Orda Khan, such as Öz Beg Khan. The Shaybanids originally led the grey horde southeast of the Urals (also known as the Uzbegs, after the Uzbeks), and converted to Islam in 1282. At its height, the khanate included parts of modern-day Afghanistan and other parts of Central Asia. Gli Shaybanidi sono stati i discendenti patrilineari di Shībān (dall'arabo Shaybān), quinto figlio di Joči e nipote di Gengis Khan. Si tratta di una dinastia uzbeka che regnò sulla Transoxiana nel XVI secolo. Shibani Khan (ca. 1451-1510) dalla nativa Sogdiana invase (1500) la Transoxiana sconfiggendo il sovrano del Fargana Bāber. Shaybani fu a sua volta sconfitto e ucciso dai Safavidi a Merv. Questi ultimi – di credo musulmano sciita – furono del resto i nemici tradizionali dei Shaybanidi (sunniti) ai quali strapparono progressivamente tutto il territorio. Szejbanidzi, pers. شیبانیان (albo Szibanidzi) - dynastia pochodzenia mongolskiego, później jednak sturkizowana, której pierwotna siedziba znajdowała się na terenie Niebieskiej Ordy, rządząca następnie w Chanacie Syberyjskim, w Chanacie Buchary do roku 1599 oraz w Chanacie Chiwy do roku 1764. الشيبانيون (بالفارسية: سلسله شیبانیان) كانت من أصل المغول الأتراك في آسيا الوسطى. كانوا من أحفاد شيبان الأب (الذي هو الابن الخامس لجوجي خان وحفيد جنكيز خان). حتى منتصف القرن الرابع عشر، اعترفوا بسلطة أحفاد باتو خان ، مثل أوزبك خان. وقد اعتنق الشيبانيون من الحشد الرمادي، المعروف أيضا باسم الأوزبيغس (الأوزبك) الإسلام في عام 1282. في ذروته، وشملت الخانات أجزاء من إيران الحديثة وأفغانستان وأجزاء من آسيا الوسطى. 샤이반 왕조는 중앙아시아의 유목민 왕조이다. 14세기 중반까지 이 왕조는 바투 칸과 오르다 칸의 권위를 인정했다. (우즈베크 칸이 대표적인 예다.) 샤이반계의 유목민들은 1282년 이슬람을 받아들였고, 이후 우즈베크족이라 불리게 되었다. 14세기, 바투와 오르다가 죽자 킵차크 칸국에 엄청난 내전이 일어났는데, 아불 하이르 칸이 이끄는 샤이반계 유목민들은 이제 주치의 후손으로는 그들만이 남았다고 주장하며 시베리아와 카자흐스탄 전역을 포함한 주치 울루스에 대한 소유권을 주장했다. 그때 티무르 왕조가 계승권을 주장했다. 수십년 간 계속된 티무르 왕조와의 분쟁은 결국 킵차크 칸국의 해체와 그 후속 국가들, 카잔 한국, 아스트라한 한국, 크림 칸국의 성립만을 남겼다. 하지만 무함마드 샤이바니가 이끄는 샤이반계 유목민들은 사마르칸드, 부하라, 헤라트를 수복했으며, 각각 부하라 한국과 히바 칸국을 세웠다. Xibànides, o xaybànides, és el nom d'una dinastia mongol descendent de Xiban, un fill de Jotxi, el fill gran de Genguis Khan. Unter dem Begriff Scheibaniden (oft auch Schaibaniden) versteht man im engeren Sinn eine usbekische Dynastie des 16. Jahrhunderts, die von Mohammed Scheibani gegründet wurde. Allgemein gesprochen bezieht sich das Wort Scheibaniden aber auf alle männlichen Nachkommen Scheibans, des fünften Sohns Dschötschis und Enkel Dschingis Khans. 昔班王朝是一個波斯化的中亞突厥-蒙古王朝，始祖是朮赤第五子昔班。14世紀中葉以前，他們承認拔都和斡兒答的權威。 直到拔都和斡兒答家在14世紀中期絕後，昔班家的阿布海兒宣稱他是朮赤家唯一合法繼承者，並欲控制全金帳汗國，他的對手是朮赤十三子禿花帖木兒家。 Шейбаниды (чагат. شيبانيلر, узб. Shayboniylar) — узбекская правящая династия в Бухарском ханстве, средневековая мусульманская династия правителей Мавераннахра и Южного Туркестана, ветвь Шибанидов. Название династия получила от чингизида Мухаммеда Шейбани, потомка Шибана, внука Чингисхана, хотя Мухаммед Шейбани и никто из его прямых потомков нигде не правили. В востоковедческом издании «Encyclopædia Iranica» используются три названия династии Абулхайриды, Шибаниды и Шейбаниды. Os xaibânidas (em farsi: سلسله شیبانیان) eram uma dinastia persianizada de origem da Ásia Central. Eram descendentes patrilineais de , o quinto filho de Jochi e neto de Gêngis Cã. Até à metade do século XIV, reconheceram a autoridade dos descendentes de Batu Cã e de Orda Cã, como Usbegue Cã. Os xaibânidas lideraram a horde cinzenta, também conhecidos como os Uzbegues (Usbeques), converteram-se ao Islão em 1282. Nesta altura o canato incluía parte do actual Irão, Afeganistão e partes da Ásia Central. Se denomina Shaybánidas, Chaibánidas o Shaybánidas Adbuljaíridas, a una dinastía Turco que reinó en el Asia Central, principalmente en los territorios de Bujará, Samarcanda, Taskent y Balj entre 1500 y 1599. Después de un número de incursiones en Transoxiana, los shaybánidas aprovecharán la eclosión de disputas sucesorias para apoderarse del imperio de los Timúridas, lo que lograrán en 1507. Les Chaybanides, Chaïbanides ou Shaybanides, forment une dynastie turco-mongole descendant de Chayban, un des fils de Djötchi, fils aîné de Gengis Khan. Leur peuple prit le nom d'Ouzbeks en référence à Özbeg, un de leurs parents, khan de la Horde d'or dans les steppes russes.

foaf:depiction

n27:Shaybani_ger.jpg n27:Shaybani.jpg

dct:subject

dbc:Turkic_dynasties dbc:Khanate_of_Bukhara dbc:Mongol_khans dbc:Uzbeks dbc:Mongol_dynasties

dbo:wikiPageID

5167234

dbo:wikiPageRevisionID

1123606927

dbo:wikiPageWikiLink

dbr:Russia dbr:Transoxiana dbr:Khanate_of_Sibir dbr:Nawruz_Ahmed dbr:Vasily_Bartold dbc:Turkic_dynasties dbr:Sibirsky_(surname) dbr:Abdal-Latif_bin_Kochkunju dbr:Balkh dbr:Abdul-Mo'min_bin_Abdullah_Khan dbr:René_Grousset n15:Shaybani_ger.jpg dbr:Syr_Darya dbr:Abdullah_Khan_II n15:Shaybani.jpg dbr:Abdullah_Khan_I dbr:Ural_Mountains dbr:Great_Horde dbr:Genghis_Khan dbr:Herat dbr:Moscow dbr:Kuchkunji_Khan dbr:Uzbeks dbc:Khanate_of_Bukhara dbr:Khanate_of_Bukhara dbr:Khanate_of_Kazan dbr:Central_Asia dbr:Khanate_of_Khiva dbr:Kuchum dbr:Batu_Khan dbr:Bukhara dbr:Russian_conquest_of_Siberia dbr:Shah_Budagh_Khan dbr:Ulus_of_Jochi dbc:Mongol_khans dbr:Islam dbr:Afghanistan dbr:Siberia dbr:Öz_Beg_Khan dbr:Uzbekistan dbr:Abu'l-Khayr_Khan dbc:Uzbeks dbr:Orda_Khan dbr:Astrakhan_Khanate dbr:Tyumen dbr:Kazakhstan dbr:Shah_Ismail_I dbr:Pir_Muhammad_Khan_I dbr:Pir_Muhammad_Khan_II dbr:Clifford_Edmund_Bosworth dbr:Turko-Mongol dbr:Jochi dbr:Ubaydullah_Sultan dbr:Samarkand dbr:Crimean_Khanate dbr:Muhammad_Shaybani dbr:Abu_Sa'id_bin_Kochkunju dbc:Mongol_dynasties dbr:Shiban dbr:Uzbeg_Khan dbr:Iskander_bin_Jani_Beg dbr:Persianization dbr:Tura_River dbr:Descent_from_Genghis_Khan

owl:sameAs

n8:51Shv n11:Шайбониён dbpedia-pnb:شیبانی n13:சாய்பனிடுகள் dbpedia-zh:昔班王朝 dbpedia-ru:Шейбаниды dbpedia-es:Shaybánidas freebase:m.07sc01y dbpedia-pl:Szejbanidzi dbpedia-de:Scheibaniden n25:Шейбанийлер_мамлекети dbpedia-ja:シャイバーニー朝 dbpedia-az:Şeybani_xanlığı dbpedia-ko:샤이반_왕조 n30:سلسلہ_شیبانیان dbpedia-fa:شیبانیان dbpedia-no:Shaibanid-dynastiet dbpedia-ca:Xibànides dbpedia-kk:Шайбани_әулеті dbpedia-fr:Chaybanides n36:Shayboniylar dbpedia-da:Shaibanide-dynastiet dbpedia-ar:شيبانيون dbpedia-hu:Sajbánidák dbpedia-it:Shaybanidi dbpedia-tr:Şeybanîler n43:ഷൈബാനി_രാജവംശം dbpedia-pt:Dinastia_xaibânida wikidata:Q856361 dbpedia-ka:შაიბანიდები n47:71149233355176510793

dbp:wikiPageUsesTemplate

dbt:For dbt:ISBN dbt:Nastaliq dbt:Reflist dbt:Authority_control

dbo:thumbnail

n27:Shaybani_ger.jpg?width=300

dbo:abstract

シャイバーニー朝（シャイバーニーちょう、ウズベク語: Shayboniylar / Шайбонийлар、英語: Shaybanid Dynasty、ロシア語: Шейбаниды）は、15世紀 - 16世紀にかけて中央アジアに存在したテュルク系イスラム王朝。ジョチ・ウルスの系譜を引く遊牧集団ウズベクによって建てられたため、ウズベク・ハン国、ウズベク・ウルスとも呼ばれるが、ブハラを首都としたため、続くジャーン朝、とともにブハラ・ハン国とも呼ばれる。また、ホラズム地方のウルゲンチを首都とした政権もシャイバーニー朝であるが、こちらはウルゲンチのシャイバーニー朝、もしくはヒヴァ・ハン国と呼んで区別する。 シャイバーン朝とも表記される。 一見中央集権的にみえるシャイバーニー朝であったが、実際には複数の遊牧部族の寄り合いによってできた政治的連合体であった。 Gli Shaybanidi sono stati i discendenti patrilineari di Shībān (dall'arabo Shaybān), quinto figlio di Joči e nipote di Gengis Khan. Si tratta di una dinastia uzbeka che regnò sulla Transoxiana nel XVI secolo. Shibani Khan (ca. 1451-1510) dalla nativa Sogdiana invase (1500) la Transoxiana sconfiggendo il sovrano del Fargana Bāber. Shaybani fu a sua volta sconfitto e ucciso dai Safavidi a Merv. Questi ultimi – di credo musulmano sciita – furono del resto i nemici tradizionali dei Shaybanidi (sunniti) ai quali strapparono progressivamente tutto il territorio. Gli Shaybanidi risiedettero dapprima a Samarcanda e quindi a Bukhara. Les Chaybanides, Chaïbanides ou Shaybanides, forment une dynastie turco-mongole descendant de Chayban, un des fils de Djötchi, fils aîné de Gengis Khan. Leur peuple prit le nom d'Ouzbeks en référence à Özbeg, un de leurs parents, khan de la Horde d'or dans les steppes russes. Xibànides, o xaybànides, és el nom d'una dinastia mongol descendent de Xiban, un fill de Jotxi, el fill gran de Genguis Khan. الشيبانيون (بالفارسية: سلسله شیبانیان) كانت من أصل المغول الأتراك في آسيا الوسطى. كانوا من أحفاد شيبان الأب (الذي هو الابن الخامس لجوجي خان وحفيد جنكيز خان). حتى منتصف القرن الرابع عشر، اعترفوا بسلطة أحفاد باتو خان ، مثل أوزبك خان. وقد اعتنق الشيبانيون من الحشد الرمادي، المعروف أيضا باسم الأوزبيغس (الأوزبك) الإسلام في عام 1282. في ذروته، وشملت الخانات أجزاء من إيران الحديثة وأفغانستان وأجزاء من آسيا الوسطى. كما ماتت سلالات باتو خان خارجا في سياق الحروب الأهلية العظيمة في القرن الرابع عشر، أعلن الشيبانيون عبر أنفسهم الخلفاء الشرعيين الوحيد لجوجي خان وطرح المطالبات إلى القبيلة الذهبية، والتي شملت أجزاء من سيبيريا وكازاخستان. وكان منافسيهم وهم (التي ادعت النسب من ابن جوجي خان الثالث عشر عن طريق محظية له) استمروا عدة عقود من الصراعات التي تركت التيموريين يسيطرون على القبيلة الذهبية التي كانت تشمل جزءاً من أوروبا، وهي خانية قازان، وخانية أستراخان، وخانية القرم. Шейбаниды (чагат. شيبانيلر, узб. Shayboniylar) — узбекская правящая династия в Бухарском ханстве, средневековая мусульманская династия правителей Мавераннахра и Южного Туркестана, ветвь Шибанидов. Название династия получила от чингизида Мухаммеда Шейбани, потомка Шибана, внука Чингисхана, хотя Мухаммед Шейбани и никто из его прямых потомков нигде не правили. В востоковедческом издании «Encyclopædia Iranica» используются три названия династии Абулхайриды, Шибаниды и Шейбаниды. The Shibanids or Shaybanids (Persian: سلسله شیبانیان) or more accurately the Abu'l-Khayrid-Shibanids were a Persianized Turko-Mongol dynasty in Central Asia who ruled over most of modern-day Kazakhstan, much of Uzbekistan, and parts of southern Russia (including Siberia) in the 15th century. They were the patrilineal descendants of Shiban, the fifth son of Jochi and grandson of Genghis Khan. Until the mid-14th century, they acknowledged the authority of the descendants of Shiban's brothers Batu Khan and Orda Khan, such as Öz Beg Khan. The Shaybanids originally led the grey horde southeast of the Urals (also known as the Uzbegs, after the Uzbeks), and converted to Islam in 1282. At its height, the khanate included parts of modern-day Afghanistan and other parts of Central Asia. As the lineages of Batu and Orda died out in the course of the great civil wars of the 14th century, the Shaybanids under Abu'l-Khayr Khan declared themselves the only legitimate successors to Jochi and put forward claims to the whole of his enormous ulus, which included parts of Siberia and Kazakhstan. Their rivals were the Tukay-Timurid dynasty, who claimed descent from Jochi's thirteenth son by a concubine. Several decades of strife left the Tukay-Timurids in control of the Great Horde and its successor states in Europe, namely the Khanates of Kazan, Astrakhan, and Crimea. Se denomina Shaybánidas, Chaibánidas o Shaybánidas Adbuljaíridas, a una dinastía Turco que reinó en el Asia Central, principalmente en los territorios de Bujará, Samarcanda, Taskent y Balj entre 1500 y 1599. Después de un número de incursiones en Transoxiana, los shaybánidas aprovecharán la eclosión de disputas sucesorias para apoderarse del imperio de los Timúridas, lo que lograrán en 1507. 샤이반 왕조는 중앙아시아의 유목민 왕조이다. 14세기 중반까지 이 왕조는 바투 칸과 오르다 칸의 권위를 인정했다. (우즈베크 칸이 대표적인 예다.) 샤이반계의 유목민들은 1282년 이슬람을 받아들였고, 이후 우즈베크족이라 불리게 되었다. 14세기, 바투와 오르다가 죽자 킵차크 칸국에 엄청난 내전이 일어났는데, 아불 하이르 칸이 이끄는 샤이반계 유목민들은 이제 주치의 후손으로는 그들만이 남았다고 주장하며 시베리아와 카자흐스탄 전역을 포함한 주치 울루스에 대한 소유권을 주장했다. 그때 티무르 왕조가 계승권을 주장했다. 수십년 간 계속된 티무르 왕조와의 분쟁은 결국 킵차크 칸국의 해체와 그 후속 국가들, 카잔 한국, 아스트라한 한국, 크림 칸국의 성립만을 남겼다. 하지만 무함마드 샤이바니가 이끄는 샤이반계 유목민들은 사마르칸드, 부하라, 헤라트를 수복했으며, 각각 부하라 한국과 히바 칸국을 세웠다. 아불 하이르 칸과 함께 남하하지 않은 샤이반의 다른 후손들은 시비르 한국을 다스렸다. 이들에게서 카자흐스탄과 키르기즈스탄의 여러 귀족 가문들 (예를 들어 ) 이 나왔다. 이 후손들은 러시아 제국에 자신들이 샤이반 왕조의 후손임을 인정해달라고 여러 차례 탄원했지만, 대개는 인정받지 못했다. Szejbanidzi, pers. شیبانیان (albo Szibanidzi) - dynastia pochodzenia mongolskiego, później jednak sturkizowana, której pierwotna siedziba znajdowała się na terenie Niebieskiej Ordy, rządząca następnie w Chanacie Syberyjskim, w Chanacie Buchary do roku 1599 oraz w Chanacie Chiwy do roku 1764. Nazwa dynastii pochodzi od poetyckiego pseudonimu Szibani (1500 - 1510), pod jakim był ogólnie znany ówczesny przywódca Szejbanidów, Muhammad Szah Bacht, który za swojego życia na czele Uzbeków podbił Azję Środkową. Szibani-chan przyjął jednak swój pseudonim na cześć (jego imię w jego mongolskiej formie brzmiało „Siban”), czwartego syna Dżocziego, od którego wywodził się jego ród, stąd pośrednio nazwa dynastii pochodzi po prostu od jej eponimicznego protoplasty. Późniejsza literacka tradycja Azji Środkowej była prawdopodobnie nieświadoma pochodzenia pseudonimu Szibaniego i szybko skojarzyła go ze znanym arabskim „Szejban” (zobacz plemię ). Stąd „Szibani-chan” stał się „Szejbani-chanem”, a „Szibanidzi” „Szejbanidami”. Ostatecznie przyjęła się właśnie ta ostatnia forma nazwy dynastii. Historia Szejbanidów rozpoczyna się zatem wraz z Szibanem, któremu jego starszy brat Batu (1227 - 1255) wyznaczył jako ułus tereny bezpośrednio na wschód od jego własnego obozu (ordu) w dolnym biegu Wołgi. Stąd Sziban miał w lecie obozować w rejonie rzek Ural i Irgiz, a zimą na terenie Kara-kum i wzdłuż Syr-darii aż do rejonu rzek Czu i Sari-su. Te tereny miały być macierzystymi ziemiami Szejbanidów. Początkowo byli oni zaliczani do prawego skrzydła Złotej Ordy, jednak gdzieś w pierwszej połowie XIV wieku związali się z jej lewym skrzydłem, tzw. Niebieską Ordą. Po tym jak po śmierci Berdibeka (1357 - 1359) na prawym skrzydle Złotej Ordy zapanowała anarchia Szejbanidzi próbowali swojego szczęścia na zachodzie. Szejbanida Chidr (1360 - 1361) zabił chana Newruza (1359 - 1360) i przez krótki czas okupował Saraj. W tym samym czasie jego krewni Pułat wraz z synem Arabszahem zdobyli Kazań. Żadna z tych zdobyczy nie miała trwałego charakteru i w roku 1373 Urus-chan (1362 - 1377) z rodu Togaj-Timurydów obalił rządy rodziny Chidra. Ostatecznie na trwałe tron Złotej Ordy zdobył dopiero kuzyn Urusa, Toktamysz (ok. 1375 - ok. 1406). Po śmierci Pułata, który był piątym kolejnym potomkiem Szibana, wśród Szejbanidów wyodrębniły się dwie linie, wywodzące się od jego synów Arabszaha i Ibrahima Oghłana. W stosunku do pierwszych z nich we współczesnej historiografii używa się nazwy Arabszahidzi, zaś w stosunku do drugich Abulchajrydzi, od wnuka Ibrahima Oghłana Abulchajra (1428 - 1468). W drugiej połowie XIV wieku koczownicza populacja stała się znana jako Uzbecy. O władzę nad nią walczyło kilku Szejbanidów. Jeden z nich, (zm. 1430) po tym, jak został pokonany przez chana Niebieskiej Ordy Boraka (ok. 1423 - ok. 1428) wycofał się na teren zachodniej Syberii z jej centrum w Kizil-Tura. Część uczonych uważa go za założyciela Chanatu Syberyjskiego. Hadżdżi Muhammad został zabity przez Abulchajra w roku 1430 jednak jego potomkowie kontynuowali prowadzoną ze zmiennym szczęściem walkę o władzę nad Syberią z miejscowym rodem Tajbughidów. Ostatni chan syberyjski, Kuczum (1563 - 1598), był potomkiem Hadżdżi Muhammada. Abulchajrowi udało się zjednoczyć pod swoją władzą większość Uzbeków i przeprowadzić szereg udanych kampanii przeciwko terytorium Timurydów, jednak po jego śmierci w roku 1468 stworzona przez niego konfederacja rozpadła się. Uzbeków skupił ponownie wokół siebie wnuk Abulchajra, wspomniany na samym początku niniejszego artykułu Szibani-chan, który w latach 1500 do 1510 podbił Azję Środkową. W roku 1510 zginął on jednak w walce z Isma'ilem (1501 - 1524) z dynastii Safawidów. Po jego śmierci jego zdobycze zostały utracone na rzecz Isma'ila i współdziałającego z nim Babura (1494 - 1530) z dynastii Timurydów. W roku 1512 jego wuj i bratanek (1533 - 1539) przeprowadzili udane ataki na odpowiednio Taszkent i Bucharę, po czym jeszcze w tym samym roku Abulchajrydzi odbili także Samarkandę z rąk Babura. Był to właściwy początek istnienia Chanatu Buchary, którego pierwszym chanem został syn Abulchajra (1512 - 1530). Abulchajrydzi rządzili w Chanacie Buchary do roku 1599, kiedy zastąpili ich Togaj-Timurydzi. Przez cały XV wiek Arabszahidzi, druga gałąź Szejbanidów, utrzymywała władzę nad pewną częścią Uzbeków. Po śmierci Szibani-chana wykorzystali oni nadarzającą się okazję i w roku 1511 działając pod przywództwem (1511 - 1525) zajęli Chorezm. W ten sposób doszło do utworzenia drugiego państwa Szejbanidów w Azji Środkowej, Chanatu Chiwy. Arabszahidzi panowali w nim faktycznie do przełomu XVII i XVIII wieku, jednak także później okazjonalnie pojawiali się na tronie jako marionetkowi chanowie powoływani przez dzierżących rzeczywistą władzę wodzów z plemienia . Ostatni nominalny chan Chiwy z rodu Arabszahidów zakończył swoje panowanie w roku 1764. Unter dem Begriff Scheibaniden (oft auch Schaibaniden) versteht man im engeren Sinn eine usbekische Dynastie des 16. Jahrhunderts, die von Mohammed Scheibani gegründet wurde. Allgemein gesprochen bezieht sich das Wort Scheibaniden aber auf alle männlichen Nachkommen Scheibans, des fünften Sohns Dschötschis und Enkel Dschingis Khans. 昔班王朝是一個波斯化的中亞突厥-蒙古王朝，始祖是朮赤第五子昔班。14世紀中葉以前，他們承認拔都和斡兒答的權威。 直到拔都和斡兒答家在14世紀中期絕後，昔班家的阿布海兒宣稱他是朮赤家唯一合法繼承者，並欲控制全金帳汗國，他的對手是朮赤十三子禿花帖木兒家。 Os xaibânidas (em farsi: سلسله شیبانیان) eram uma dinastia persianizada de origem da Ásia Central. Eram descendentes patrilineais de , o quinto filho de Jochi e neto de Gêngis Cã. Até à metade do século XIV, reconheceram a autoridade dos descendentes de Batu Cã e de Orda Cã, como Usbegue Cã. Os xaibânidas lideraram a horde cinzenta, também conhecidos como os Uzbegues (Usbeques), converteram-se ao Islão em 1282. Nesta altura o canato incluía parte do actual Irão, Afeganistão e partes da Ásia Central. Como as morreram no curso de grande guerra civis no século XIV, os xaibânidas baixo declararam-se os únicos sucessores legítimos de Jochi e começaram a reclamar o ulus inteiro, o qual incluía partes de Sibéria e do Cazaquistão. O seu rival era a dinastia Timúrida, os quais clamavam descender do décimo terceiro filho de Jochi havia duma concubina. Várias décadas de rixas deixaram os Timúridas como vencedores, ganhando o controlo da Grande Horda e os seus estados sucessores na Europa, por exemplo, o canato de Cazã, de Astracã e da Crimeia.

gold:hypernym

dbr:Dynasty

prov:wasDerivedFrom

wikipedia-en:Shaybanids?oldid=1123606927&ns=0

dbo:wikiPageLength

10274

foaf:isPrimaryTopicOf

wikipedia-en:Shaybanids