This HTML5 document contains 163 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

Prefix	IRI
dbpedia-da	http://da.dbpedia.org/resource/
dbt	http://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-sv	http://sv.dbpedia.org/resource/
wikipedia-en	http://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-fi	http://fi.dbpedia.org/resource/
dbr	http://dbpedia.org/resource/
dbpedia-ar	http://ar.dbpedia.org/resource/
dbpedia-he	http://he.dbpedia.org/resource/
n13	http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
dbpedia-fr	http://fr.dbpedia.org/resource/
dcterms	http://purl.org/dc/terms/
rdfs	http://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
n27	http://www.e-dancewear.com/
dbpedia-cs	http://cs.dbpedia.org/resource/
dbpedia-az	http://az.dbpedia.org/resource/
rdf	http://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n38	http://dbpedia.org/resource/File:
dbp	http://dbpedia.org/property/
dbpedia-eo	http://eo.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eu	http://eu.dbpedia.org/resource/
xsdh	http://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-uk	http://uk.dbpedia.org/resource/
dbo	http://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-sr	http://sr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-pt	http://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ja	http://ja.dbpedia.org/resource/
dbc	http://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-de	http://de.dbpedia.org/resource/
n45	http://balletnews.co.uk/the-story-of-a-swan-lake-tutu-you-can-win-swan-lake-tickets-plus-an-afternoon-with-english-national-ballet%e2%80%99s-dancers/
dbpedia-pl	http://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ru	http://ru.dbpedia.org/resource/
yago	http://dbpedia.org/class/yago/
wikidata	http://www.wikidata.org/entity/
dbpedia-nl	http://nl.dbpedia.org/resource/
gold	http://purl.org/linguistics/gold/
yago-res	http://yago-knowledge.org/resource/
n34	https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-it	http://it.dbpedia.org/resource/
n33	http://www.exploredance.com/
dbpedia-ca	http://ca.dbpedia.org/resource/
prov	http://www.w3.org/ns/prov#
foaf	http://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-zh	http://zh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ko	http://ko.dbpedia.org/resource/
dbpedia-gl	http://gl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-tr	http://tr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-es	http://es.dbpedia.org/resource/
freebase	http://rdf.freebase.com/ns/
owl	http://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item

dbr:Tutu_(clothing)

rdf:type

yago:Whole100003553 yago:Object100002684 yago:Woman'sClothing104596852 yago:ClothCovering103050026 yago:Commodity103076708 yago:Covering103122748 yago:PhysicalEntity100001930 yago:Dress103236735 yago:Clothing103051540 yago:Skirt104231272 yago:ConsumerGoods103093574 dbo:Fashion yago:Artifact100021939 yago:WikicatDresses owl:Thing yago:WikicatSkirts

rdfs:label

芭蕾舞裙 Tutu (balé) Baleta jupo 튀튀 Tutu (balet) チュチュ (バレエ) توتو (ملابس) Tutu Tutu (balleterako jantzia) Балетна пачка Tutú Paczka (ubiór) Tutu (clothing) Пачка (балетная) Tutù Tutú Tutu Tutu (Ballett) Tutu (ballet)

rdfs:comment

Па́чка (уст. «тю́ники») — женский балетный костюм, состоящий из корсажа, застёгивающегося сзади на крючки, и пришитой к нему многослойной юбки из жёсткого тюля, посаженной на трусики, обшитые полосками присборенного тюля. У современной «стоящей» пачки слои неравномерной длины — их диаметр постепенно увеличивается, начиная от нижнего слоя к верхнему. Для того чтобы пачка держала свою горизонтальную форму, в середину по диаметру вшивают проволоку, т. н. «стальку». Ранее юбки шились из марли — такая пачка требовала подкрахмаливания перед каждым выступлением. Un tutú és una faldilla feta amb diverses capes de tul o d'un teixit similar, que duen molt habitualment les ballarines de dansa clàssica. Pot ser molt senzill, d'un sol color, i que es posa per sobre del mallot cordat amb una cinta, un gafet o una cremallera, però n'hi ha de molts colors, amb afegits i brocats. Els dels espectacles, i alguns de simples, van directament cosits al vestit, com si fos una sola peça, i en aquest cas es pot considerar que tot el vestit és un tutú, tot i que estrictament només ho és la faldilla. Acostuma a portar mitenes o manguets a joc, especialment si el mallot, o eventualment el cosset, és sense mànigues, i de vegades la indumentària acaba amb una lligadura al cap. Tutù è un termine di origine francese (tutu /ty.'ty/), che indica il costume indossato dalle ballerine nei balletti classici. La foggia varia considerevolmente al variare della scenografia, ma si caratterizza come una mise di corpetto e gonna più o meno vaporosa, generalmente in tulle. Un tutú es parte de la indumentaria llevada por las bailarinas de danza clásica. Cuando este vestido apareció en los años 1820 no se definía como tutú; este nombre le fue dado a partir de 1881. Apareció por primera vez en 1831, en el Ballet de las monjas de la ópera Robert le diable de Giacomo Meyerbeer, con Marie Taglioni en el papel de abadesa. Fue esta bailarina la que inmortalizó este tipo de vestidura: un corpiño ceñido y una falda ligera y vaporosa confeccionada a base de varias capas que, si es larga (casi hasta el tobillo), se llamará tutú romántico, y cuando es corta se denominará tutú a la italiana. El traje de La sílfide pasará a convertirse en el uniforme, por excelencia, de las bailarinas. Más tarde, el tutú romántico, blanco y largo, caracterizará a las bailarinas de Giselle, De tutu is een toneelkostuum dat bestaat uit een rok in tule en een nauw aansluitend lijfje. De rok is doorgaans aan het bovenstuk bevestigd. Het bovenstuk is vaak, zoals een korset, verstevigd om de figuur van de drager vorm te geven. De tutu ontwikkelde in het 19e-eeuws ballet als onderdeel van de romantische stroming. Het is vooral bekend als het kostuum van ballerina's, vrouwelijke balletdansers. Het kledingstuk was oorspronkelijk wit, met een klokvormige rok die tot op de kuiten viel. Doorheen de tijd werd de tutu korter en de helling van de rok vlakker. In het klassiek ballet was de tutu het standaard balletkostuum. 튀튀(tutu)는 주로 고전 발레에서 착용되는 스커트 모양의 무대 의상이다. 종종 몸통 부분과 일체로 이용된다. 19세기 초반에 처음 등장한 스커트는 19세기 말에는 지금까지의 종 모양의 로맨틱 드레스가 대신했다. 스커트는 로맨틱 발레에 사용되는 발목 길이의 로맨틱 스커트와 클래식 발레에 사용되는 무릎 길이의 클래식 튀튀로 구분된다. 이 밖에 안무에 의해 요구되는 움직임에 맞게 변형되어 있다. A tutu is a dress worn as a costume in a classical ballet performance, often with attached bodice. It may be made of tarlatan, muslin, silk, tulle, gauze, or nylon. Modern tutus have two basic types: the Romantic tutu is soft and bell-shaped, reaching the calf or ankle; the Classical tutu is short and stiff, projecting horizontally from the waist and hip. Baleta jupo estas jupo vestata kiel kostumo en baleta spektaklo, ofte kun alfiksita korsaĵo. Ĝi povas esti sola tavolo pendanta suben, aŭ multaj amelizitaj tavoloj kaj apogiloj. Ĝia konstruo strebas aldoni aspekton de flosanta moviĝo de baletistino dancanta en la jupo. Baleta jupo estas ofte volvita ĉirkaŭ jupo, almuntita en la talia zono per rubandoj alkudritaj en ĝia talia zono. Ĝi povas ankaŭ ligiĝi al supraj trikaĵoj, kutime kun longaj brakingoj. Estas kelkaj specoj de baleta jupo: Balletean, tutua gerruntze eta geruza batzuetako gona arin motz batez osaturiko jantzia da, dantzatzeko erabiltzen dena, batez ere . Бале́тна па́чка — пишна коротка багатошарова спідниця для танцівниць, яку використовують у класичному балеті. Вперше пачку було виготовлено в 1839 році для італійської балерини Марії Тальоні за ескізом .Спочатку пачка виготовлялася з мусліну чи (однотонної прозорої бавовняної або шовкової тканини), які складали у кілька шарів, а з 40-х років XX ст. — з легких, пружних . チュチュ（フランス語: tutu）は、主に古典バレエにおいて着用されるスカート状の舞台衣装である。しばしばボディス（胴部）と一体で用いられる。 19世紀前半にはじめて登場したチュチュは、19世紀の終わりにはそれまでのベル型のロマンティック・ドレスにとって代わった。チュチュは、ロマンティック・バレエに用いられるくるぶし丈のロマンティック・チュチュと、クラシック・バレエに用いられるひざ丈のクラシック・チュチュ（またはクラシカル・チュチュ）に大別される。このほか、振り付けによって求められる動きに合わせたバリエーションもある。 Das Tutu (IPA: [tyˈtyː], ) ist ein Ballettkostüm in Form eines Rocks aus mehreren Schichten Tüll. Nach allgemeiner Ansicht war die Tänzerin Marie Taglioni 1832 die erste, die in La Sylphide in einem weißen Tutu auftrat, das ideal für die Darstellung von fragilen, ätherischen Geistwesen war. Das romantische Tutu ist wadenlang und wird zum Beispiel auch heute noch in Giselle verwendet. Das Tutu inspirierte modische Kleider vor allem der 1950er Jahre. So werden zum Beispiel die Cocktailkleider von Pierre Balmain auch als Ballettkleider bezeichnet. Man spricht auch vom Ballettstil. التوتو أو الإزار هو فستان أو لباس ترتديه راقصات الباليه كزيّ أثناء تقديم العروض، وغالباً ما يكون معه صدار خاص به. يمكن أن يصنع التوتو من الترتالان أو الحرير أو التول أو النايلون أو الشاش. Um tutu (pronuncia-se em francês: /ty.ty/) é uma parte do vestuário do balé, são roupas usadas pelas bailarinas. Quando apareceu, em 1820, não foi referenciado como um tutu. Esse nome foi dado a partir de 1881. En tutu, även kallad nästning, är en ballerinas lårkorta eller vadlånga kjol av stärkt tyll, formad som en lampskärm. Den bärs företrädesvis av balettdansöser vid utövandet av ett balettnummer. Ordet ”tutu” är en förvrängning av "tulle", det franska ordet för tyll, och/eller det franska ordet "cucu" som betyder liten bak. Källorna är oense. Kjolen består av tre–fyra lager hårdstärkt tyll eller bobinett, den understa med en tunn ståltråd för att vippa ut kjolen. Den första tutun kom på 1830-talet och blev mode för vanliga damer på 1950-talet, för att sedan återkomma under 1980- och 1990-talen. 芭蕾舞裙是在進行古典芭蕾時穿著的連衣裙，通常帶有束腹。材料可能是絲綢、薄紗、紗布或尼龍，現代芭蕾舞短裙有兩種基本款式，分為較短的鐘形和長至小腿或腳踝的長裙。 Paczka – spódniczka baletowa. Rozróżnia się dwie formy kostiumu: * paczka romantyczna – spódnica sięgająca za kolana tancerki, wykonana z tiulu lub muślinu. Historia jej pojawienia związana jest ściśle z rozwojem baletu romantycznego, w którym na scenie pojawiły się tancerki tańczące na palcach, mające przypominać duchy lub zjawy. Przykładowym baletem, w którym można zobaczyć ten rodzaj kostiumu, jest Giselle. * tutu – krótka, sztywno stercząca spódniczka, która narodziła się poprzez stopniowe skracanie kostiumu. Ułatwia wykonywanie piruetów, skoków i skomplikowanych ewolucji, ponieważ odsłania całą długość nóg baletnicy. Taki rodzaj paczki można zobaczyć w wielu klasycznych baletach, np. Jezioro łabędzie, Śpiąca królewna (Wróżka Bzu, królewna Aurora), Dziadek do orzechów (śnieżynki, Cuk Tutu (z francouzštiny,výslovnost: tyˈty), je baletní kostým v podobě sukně z několika vrstev tkaniny. Nosí se v klasickém baletním představení, často s připojeným živůtkem. Může být z tarlatánu, mušelínu, hedvábí, tylu, gázy nebo nylonu. Moderní tutu mají dva základní typy: romantická tutu jsou měkká a zvonovitá, sahají k lýtku nebo kotníku; klasické tutu je krátké a tuhé, vyčnívající vodorovně z pasu a boků. Romantické tutu se dodnes používá například v baletu Giselle. Le tutu est le costume de scène de la danseuse classique. Apparu avec le ballet romantique, il comprend le tutu proprement dit, qui est une jupe faite de plusieurs rangées superposées de tulle, tarlatane ou mousseline très apprêtées, montée sur un empiècement décolleté ou corselet, et recouvrant une culotte courte appelée trousse.

foaf:depiction

n13:Edgar_Degas_-_The_Ballet_Class_-_Google_Art_Project.jpg n13:AnnaPavlovaAsGiselle.jpg n13:Alicia_Alonso_1955.jpg n13:Александр_Стоянов_и_Екатерина_Кухар_,_балет_%22Жизель%22.jpg n13:Colourful_ballet_tutu.jpg n13:Sylphide_-Marie_Taglioni_-1832_-2.jpg n13:Dq1.jpg

dcterms:subject

dbc:Dresses dbc:Ballet_terminology dbc:1820s_fashion dbc:1827_introductions dbc:Dancewear dbc:Skirts

dbo:wikiPageID

832326

dbo:wikiPageRevisionID

1120098408

dbo:wikiPageWikiLink

dbr:Russians dbr:Tulle_(netting) dbr:La_Sylphide dbc:Dresses dbr:Dress dbr:Anna_Pavlova dbr:Ballet_News dbr:Tutu_(disambiguation) dbr:Synecdoche dbr:Costume dbc:Ballet_terminology dbr:Edgar_Degas dbr:Tarlatan dbr:Alicia_Alonso n38:Colourful_ballet_tutu.jpg dbr:Pantalettes dbc:1820s_fashion dbr:Kateryna_Kukhar dbr:Charles-Louis-Étienne_Nuitter dbc:1827_introductions dbr:Don_Quixote_(ballet) dbr:Bodice dbc:Skirts dbc:Dancewear dbr:Barbara_Karinska dbr:Paris_Opera_Ballet dbr:Marie_Taglioni dbr:Classical_ballet dbr:Giselle

dbo:wikiPageExternalLink

n27:Dance_Wear_Ballet_Dancewear_History.html n33:nycb012306.php n45:

owl:sameAs

dbpedia-de:Tutu_(Ballett) dbpedia-sr:Пачка dbpedia-gl:Tutú dbpedia-cs:Tutu_(balet) dbpedia-uk:Балетна_пачка dbpedia-nl:Tutu_(ballet) dbpedia-da:Tutu freebase:m.03fk5t dbpedia-it:Tutù dbpedia-ca:Tutú dbpedia-az:Tutu_(balet) dbpedia-he:חצאית_טוטו dbpedia-zh:芭蕾舞裙 dbpedia-fr:Tutu dbpedia-ja:チュチュ_(バレエ) dbpedia-pl:Paczka_(ubiór) n34:MivF dbpedia-fi:Tutu dbpedia-tr:Tütü dbpedia-es:Tutú yago-res:Tutu_(clothing) dbpedia-ko:튀튀 dbpedia-eu:Tutu_(balleterako_jantzia) dbpedia-ru:Пачка_(балетная) wikidata:Q1359804 dbpedia-eo:Baleta_jupo dbpedia-ar:توتو_(ملابس) dbpedia-pt:Tutu_(balé) dbpedia-sv:Tutu

dbp:wikiPageUsesTemplate

dbt:Other_uses dbt:Authority_control dbt:Ballet dbt:Short_description dbt:Reflist dbt:Cite_web dbt:Commons_category dbt:Citation_needed dbt:Clothing

dbo:thumbnail

n13:Colourful_ballet_tutu.jpg?width=300

dbo:abstract

Um tutu (pronuncia-se em francês: /ty.ty/) é uma parte do vestuário do balé, são roupas usadas pelas bailarinas. Quando apareceu, em 1820, não foi referenciado como um tutu. Esse nome foi dado a partir de 1881. Das Tutu (IPA: [tyˈtyː], ) ist ein Ballettkostüm in Form eines Rocks aus mehreren Schichten Tüll. Nach allgemeiner Ansicht war die Tänzerin Marie Taglioni 1832 die erste, die in La Sylphide in einem weißen Tutu auftrat, das ideal für die Darstellung von fragilen, ätherischen Geistwesen war. Das romantische Tutu ist wadenlang und wird zum Beispiel auch heute noch in Giselle verwendet. Bis dahin (und je nach Rolle teilweise darüber hinaus) trugen die Tänzerinnen Panniers (Reifröcke) oder klassische Theaterkostüme. Das Tutu wurde jedoch in der Romantik schnell zum gebräuchlichen Gewand einer Ballerina. Die Form des Tutus veränderte sich im 19. Jahrhundert, so erreichte es um 1860, als in der Damenmode eine Vorliebe für die Krinoline herrschte, seine größte Ausdehnung. Im Verlauf der Zeit wurde das Tutu kürzer getragen und die Beine der Tänzerinnen darunter sichtbarer, was allerdings im 19. Jahrhundert zunächst als unschicklich galt. Mit dem kürzeren und leichteren Tutu konnten sich die Balletttänzerinnen freier bewegen, ihre virtuose Beinarbeit demonstrieren und höhere Sprünge ausführen. In Russland war es die italienische Ballerina Virginia Zucchi, die 1885 bei ihrem Petersburger Debüt in La Fille du Pharaon ein kürzeres Tutu einführte, das auch die Knie freigab, wie sie es wohl aus Italien und Paris kannte. Zucchi soll sich selbst den Rock abgeschnitten haben, allerdings gegen den Willen des Choreografen Marius Petipa und der russischen Theaterschneider, die einen Skandal fürchteten. Dazu kam es jedoch nicht, stattdessen wurde das kürzere Tutu im russischen Ballett Mode, und 1890 trug auch Carlotta Brianza bei der Uraufführung von Dornröschen ein kurzes weit abstehendes Tutu, bereits nach Art des sogenannten Teller- oder Pfannkuchen-Tutus, wie es noch heute in den meisten Schwanensee-Produktionen verwendet wird. Eine andere heutige Form des Tutus verdanken Balletttänzerinnen der Kostümbildnerin Barbara Karinska, die 1950 im New York City Ballet das sogenannte Puderquasten-Tutu erfand. Stephen Galloway entwarf 1996 ein völlig flaches Scheiben-Tutu für das Ballett The Vertiginous Thrill of Exactitude von William Forsythe. Das Tutu inspirierte modische Kleider vor allem der 1950er Jahre. So werden zum Beispiel die Cocktailkleider von Pierre Balmain auch als Ballettkleider bezeichnet. Man spricht auch vom Ballettstil. Balletean, tutua gerruntze eta geruza batzuetako gona arin motz batez osaturiko jantzia da, dantzatzeko erabiltzen dena, batez ere . Baleta jupo estas jupo vestata kiel kostumo en baleta spektaklo, ofte kun alfiksita korsaĵo. Ĝi povas esti sola tavolo pendanta suben, aŭ multaj amelizitaj tavoloj kaj apogiloj. Ĝia konstruo strebas aldoni aspekton de flosanta moviĝo de baletistino dancanta en la jupo. Baleta jupo estas ofte volvita ĉirkaŭ jupo, almuntita en la talia zono per rubandoj alkudritaj en ĝia talia zono. Ĝi povas ankaŭ ligiĝi al supraj trikaĵoj, kutime kun longaj brakingoj. Estas kelkaj specoj de baleta jupo: * Romantika baleta jupo: de tri kvaronoj de longo sonorilo-forma jupo el tulo kun adaptita korsaĵo kaj iam manikoj. La suba rando estas inter la genuo kaj la maleolo. La romantika baleta jupo estas libere fluanta por emfazi helecon kaj aeran kvaliton de la romantikaj baletoj kiel ekzemple aŭ Les Sylphides. Ĝi ŝajne estas inventita, aŭ almenaŭ popularigita, de Marie Taglioni. * Klasika sonoriloforma baleta jupo: mallonga, malmola jupo farita kun tavoloj de retanta kun malmulte sonorila formo kaj adaptita korsaĵo. Ĝi etendas eksteren de la koksoj kaj ne uzas dratan ringon. Ĝi estas kutime pli longa ol klasika diskoforma baleta jupo. Ĉi tiuj estas uzataj en la famaj baletaj pentradoj de Edgar Degas. * Klasika diskoforma baleta jupo: mallonga, malmola jupo farita de tavoloj de reto kiuj etendiĝas eksteren (de la koksoj), kaj havas adaptitan korsaĵon. La diskoforma stilo havas pli multajn tavolojn de reto kaj uzas dratan ringon kaj multan permanan kudradon por konservi la tavolojn platajn kaj malmolajn. * Baleta jupo de Balanchine/Karinska (ankaŭ sciata kiel la pulvora pufo) estas simila al la sonoriloforma kaj diskoforma baletaj jupoj kun la escepto ke ringoj ne estas uzataj kaj estas malpli multaj tavoloj de reto. La jupo estas lakse kudrita por doni pli molan, pli plenan aspekton. Ĉi tiu stilo estis dizajnita originale por la baleta versio de de Georges Bizet. Ĝi havas reputacion de estanta simbolo de io grava. * Plada baleta jupo - havas platan supron, kutime estas bastonoj rekte ekster de la baletistina talio. Dum kiam romantikaj baletaj jupoj estas kutime portataj en kutimaj vestaj sakoj, la klasikaj diskoformaj baletaj jupoj postulas specialajn rondajn sakojn por protekto kaj transportado, faldado de ĝi devus ruinigi ĝian formon kaj aspekton. Trejnadaj baletaj jupoj (du/tri tavoloj de teksaĵo) estas malofte protektataj en sako. チュチュ（フランス語: tutu）は、主に古典バレエにおいて着用されるスカート状の舞台衣装である。しばしばボディス（胴部）と一体で用いられる。 19世紀前半にはじめて登場したチュチュは、19世紀の終わりにはそれまでのベル型のロマンティック・ドレスにとって代わった。チュチュは、ロマンティック・バレエに用いられるくるぶし丈のロマンティック・チュチュと、クラシック・バレエに用いられるひざ丈のクラシック・チュチュ（またはクラシカル・チュチュ）に大別される。このほか、振り付けによって求められる動きに合わせたバリエーションもある。 튀튀(tutu)는 주로 고전 발레에서 착용되는 스커트 모양의 무대 의상이다. 종종 몸통 부분과 일체로 이용된다. 19세기 초반에 처음 등장한 스커트는 19세기 말에는 지금까지의 종 모양의 로맨틱 드레스가 대신했다. 스커트는 로맨틱 발레에 사용되는 발목 길이의 로맨틱 스커트와 클래식 발레에 사용되는 무릎 길이의 클래식 튀튀로 구분된다. 이 밖에 안무에 의해 요구되는 움직임에 맞게 변형되어 있다. Un tutú és una faldilla feta amb diverses capes de tul o d'un teixit similar, que duen molt habitualment les ballarines de dansa clàssica. Pot ser molt senzill, d'un sol color, i que es posa per sobre del mallot cordat amb una cinta, un gafet o una cremallera, però n'hi ha de molts colors, amb afegits i brocats. Els dels espectacles, i alguns de simples, van directament cosits al vestit, com si fos una sola peça, i en aquest cas es pot considerar que tot el vestit és un tutú, tot i que estrictament només ho és la faldilla. Acostuma a portar mitenes o manguets a joc, especialment si el mallot, o eventualment el cosset, és sense mànigues, i de vegades la indumentària acaba amb una lligadura al cap. De tutu is een toneelkostuum dat bestaat uit een rok in tule en een nauw aansluitend lijfje. De rok is doorgaans aan het bovenstuk bevestigd. Het bovenstuk is vaak, zoals een korset, verstevigd om de figuur van de drager vorm te geven. De tutu ontwikkelde in het 19e-eeuws ballet als onderdeel van de romantische stroming. Het is vooral bekend als het kostuum van ballerina's, vrouwelijke balletdansers. Het kledingstuk was oorspronkelijk wit, met een klokvormige rok die tot op de kuiten viel. Doorheen de tijd werd de tutu korter en de helling van de rok vlakker. In het klassiek ballet was de tutu het standaard balletkostuum. A tutu is a dress worn as a costume in a classical ballet performance, often with attached bodice. It may be made of tarlatan, muslin, silk, tulle, gauze, or nylon. Modern tutus have two basic types: the Romantic tutu is soft and bell-shaped, reaching the calf or ankle; the Classical tutu is short and stiff, projecting horizontally from the waist and hip. Un tutú es parte de la indumentaria llevada por las bailarinas de danza clásica. Cuando este vestido apareció en los años 1820 no se definía como tutú; este nombre le fue dado a partir de 1881. Apareció por primera vez en 1831, en el Ballet de las monjas de la ópera Robert le diable de Giacomo Meyerbeer, con Marie Taglioni en el papel de abadesa. Fue esta bailarina la que inmortalizó este tipo de vestidura: un corpiño ceñido y una falda ligera y vaporosa confeccionada a base de varias capas que, si es larga (casi hasta el tobillo), se llamará tutú romántico, y cuando es corta se denominará tutú a la italiana. El traje de La sílfide pasará a convertirse en el uniforme, por excelencia, de las bailarinas. Más tarde, el tutú romántico, blanco y largo, caracterizará a las bailarinas de Giselle, La bayadera, etc. Cuando nos referimos a las invenciones que más han destacado en la historia de la humanidad dentro del área de la costura, los tutús de ballet se encuentran ubicados en los primeros puestos. Esto no es para nada casual, ya que se trata de piezas complejas de indumentaria que pueden llevar hasta 100 horas de trabajo en los casos más exigentes.¿Qué es un tutú? En pocas palabras, podríamos decir que se trata de una pieza de indumentaria utilizada por las bailarinas de ballet y que cuenta con ciertas características básicas que no pueden faltar como ser ligero, transparente, vaporoso, translucido y fino. Бале́тна па́чка — пишна коротка багатошарова спідниця для танцівниць, яку використовують у класичному балеті. Вперше пачку було виготовлено в 1839 році для італійської балерини Марії Тальоні за ескізом .Спочатку пачка виготовлялася з мусліну чи (однотонної прозорої бавовняної або шовкової тканини), які складали у кілька шарів, а з 40-х років XX ст. — з легких, пружних . Paczka – spódniczka baletowa. Rozróżnia się dwie formy kostiumu: * paczka romantyczna – spódnica sięgająca za kolana tancerki, wykonana z tiulu lub muślinu. Historia jej pojawienia związana jest ściśle z rozwojem baletu romantycznego, w którym na scenie pojawiły się tancerki tańczące na palcach, mające przypominać duchy lub zjawy. Przykładowym baletem, w którym można zobaczyć ten rodzaj kostiumu, jest Giselle. * tutu – krótka, sztywno stercząca spódniczka, która narodziła się poprzez stopniowe skracanie kostiumu. Ułatwia wykonywanie piruetów, skoków i skomplikowanych ewolucji, ponieważ odsłania całą długość nóg baletnicy. Taki rodzaj paczki można zobaczyć w wielu klasycznych baletach, np. Jezioro łabędzie, Śpiąca królewna (Wróżka Bzu, królewna Aurora), Dziadek do orzechów (śnieżynki, Cukrowa Wieszczka, kwiaty) czy Coppélia. Tutu (z francouzštiny,výslovnost: tyˈty), je baletní kostým v podobě sukně z několika vrstev tkaniny. Nosí se v klasickém baletním představení, často s připojeným živůtkem. Může být z tarlatánu, mušelínu, hedvábí, tylu, gázy nebo nylonu. Moderní tutu mají dva základní typy: romantická tutu jsou měkká a zvonovitá, sahají k lýtku nebo kotníku; klasické tutu je krátké a tuhé, vyčnívající vodorovně z pasu a boků. Romantické tutu se dodnes používá například v baletu Giselle. Le tutu est le costume de scène de la danseuse classique. Apparu avec le ballet romantique, il comprend le tutu proprement dit, qui est une jupe faite de plusieurs rangées superposées de tulle, tarlatane ou mousseline très apprêtées, montée sur un empiècement décolleté ou corselet, et recouvrant une culotte courte appelée trousse. Si, en 1784, Marie Sallé avait osé porter la simple robe de mousseline par-dessus son corset et son jupon, c'est en 1832 que Marie Taglioni immortalise la jupe montée sur plusieurs jupons : le costume de La Sylphide, dessiné par Eugène Lami, devient ainsi l'uniforme par excellence de la ballerine. Le costume ne trouvera cependant son nom actuel qu'en 1881 ; l'origine de ce nom proviendrait du mot « tulle », qui forme la matière des tutus. À l'époque, c'est aux danseuses elles-mêmes de fournir le tutu qu'elles porteront sur scène, tenue aux dimensions strictes et imposées : les jupons doivent avoir entre 50 et 60 centimètres de hauteur, être constitués de deux rangs de tarlatane et maintenus par une ceinture cousue de quinze centimètres de large. Associé dès le milieu du XIXe siècle aux « petits rats de l'Opéra », c'est l'uniforme que portent les jeunes élèves de l'école de danse de Paris. Mais la longueur des costumes diminue progressivement, de façon à dégager les silhouettes et laisser apparaître les jambes qui effectuent un travail de plus en plus technique. Ainsi, dans les années 1890, les tutus de l'Opéra arrivent aux genoux des danseuses. L'on peut également invoquer une tragique raison à ce raccourcissement des tenues, une raison qui coûta la vie de la prometteuse Emma Livry : les tutus longs n'étaient guère sécurisants face à l'éclairage au gaz des scènes de l'époque, et les risques d'incendies sans cesse renouvelés. À la suite de la Seconde Guerre mondiale et en raison des difficultés d'approvisionnement, les tutus raccourcissent encore et doivent faire face au désamour grandissant des chorégraphes, qui commencent à leur préférer des tenues plus ajustées et plus modernes (comme l'académique, les collants et les justaucorps). Ils sont à l'époque portés très hauts sur les hanches. À notre époque, le tutu n'est jamais porté en cours. La tenue de cours est le justaucorps, parfois complété par une jupette ou la tunique, qui n'est autre qu'un justaucorps avec jupette cousue. De nombreux créateurs de mode, à l'instar de Jean Paul Gaultier ou Christian Lacroix, s'emparent de ce symbole de la danse classique pour le démocratiser. Il n'est à présent pas rare de trouver dans les magasins de vêtements des jupes composées de plusieurs volants de tulle. Па́чка (уст. «тю́ники») — женский балетный костюм, состоящий из корсажа, застёгивающегося сзади на крючки, и пришитой к нему многослойной юбки из жёсткого тюля, посаженной на трусики, обшитые полосками присборенного тюля. У современной «стоящей» пачки слои неравномерной длины — их диаметр постепенно увеличивается, начиная от нижнего слоя к верхнему. Для того чтобы пачка держала свою горизонтальную форму, в середину по диаметру вшивают проволоку, т. н. «стальку». Ранее юбки шились из марли — такая пачка требовала подкрахмаливания перед каждым выступлением. Как правило, пачки используются в классических балетах академического периода, характерных для творчества Мариуса Петипа (1818—1910). Пачка с ниспадающей юбкой, какие используют в , называется «шопенкой» — по названию балета «Шопениана» (1907), в котором балетмейстер Михаил Фокин пытался восстановить атмосферу балета 1830-х — 1840-х годов. Юбка от пачки, не посаженная на корсаж, называется «полупачкой» — как правило, она используется для репетиций, при этом её надевают на купальник. Пачки хранятся либо разложенными в плоском виде, либо подвешенными за трусики, тогда как «шопенки», как и обычные платья, подвешивают за бретели. En tutu, även kallad nästning, är en ballerinas lårkorta eller vadlånga kjol av stärkt tyll, formad som en lampskärm. Den bärs företrädesvis av balettdansöser vid utövandet av ett balettnummer. Ordet ”tutu” är en förvrängning av "tulle", det franska ordet för tyll, och/eller det franska ordet "cucu" som betyder liten bak. Källorna är oense. Kjolen består av tre–fyra lager hårdstärkt tyll eller bobinett, den understa med en tunn ståltråd för att vippa ut kjolen. Den första tutun kom på 1830-talet och blev mode för vanliga damer på 1950-talet, för att sedan återkomma under 1980- och 1990-talen. Benämningen balettlängd indikerar att kjolen eller till exempel brudklänningen slutar vid ankeln. التوتو أو الإزار هو فستان أو لباس ترتديه راقصات الباليه كزيّ أثناء تقديم العروض، وغالباً ما يكون معه صدار خاص به. يمكن أن يصنع التوتو من الترتالان أو الحرير أو التول أو النايلون أو الشاش. Tutù è un termine di origine francese (tutu /ty.'ty/), che indica il costume indossato dalle ballerine nei balletti classici. La foggia varia considerevolmente al variare della scenografia, ma si caratterizza come una mise di corpetto e gonna più o meno vaporosa, generalmente in tulle. 芭蕾舞裙是在進行古典芭蕾時穿著的連衣裙，通常帶有束腹。材料可能是絲綢、薄紗、紗布或尼龍，現代芭蕾舞短裙有兩種基本款式，分為較短的鐘形和長至小腿或腳踝的長裙。

gold:hypernym

dbr:Skirt

prov:wasDerivedFrom

wikipedia-en:Tutu_(clothing)?oldid=1120098408&ns=0

dbo:wikiPageLength

10331

foaf:isPrimaryTopicOf

wikipedia-en:Tutu_(clothing)